Αγαπητέ Διονύσιε Σολωμέ,
καθώς οι στίχοι σου αντηχούν στις σελίδες των σχολικών μου βιβλίων, αισθάνομαι την ανάγκη να σου εκφράσω την βαθιά μου ευγνωμοσύνη. Ως μαθητής λυκείου, μεγαλωμένος σε μια εποχή που διαφέρει τόσο πολύ από τη δική σου, βρίσκω στα ποιήματά σου μια πηγή έμπνευσης και εθνικής υπερηφάνειας. Ο κόσμος σήμερα είναι πολύ διαφορετικός, αλλά τα ποιήματά σου εξακολουθούν να είναι τόσο σημαντικά.
Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», ο εθνικός μας ύμνος, ένα σύμβολο που ενώνει όλους τους Έλληνες, είναι το αγαπημένο μου. Όταν ακούω τους στίχους σου, πριν από κάθε αγώνα της εθνικής μας ομάδας, νιώθω μια αόρατη δύναμη μέσα μου και περηφάνια που είμαι Έλληνας. Μα κι οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», στίχοι που μού δείχνουν τι σημαίνει να είσαι γενναίος και δυνατός, όπως ένιωθαν οι ήρωες του Μεσολογγίου.
Είσαι ο εθνικός μας ποιητής, αυτός που έκανε την ελληνική γλώσσα να λάμπει. Μέσα από τα ποιήματά σου, μαθαίνουμε για την ιστορία μας, για την ταυτότητά μας, για την αγάπη μας για την πατρίδα.
Σε ευχαριστώ, Διονύσιε Σολωμέ, για το πολύτιμο δώρο που μας άφησες. Οι στίχοι σου θα ζουν για πάντα στις καρδιές μας, υπενθυμίζοντάς μας την αξία της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της αγάπης για την Ελλάδα.
Με βαθύ σεβασμό,
Ένας μαθητής λυκείου
* Το «Γράμμα στον Διονύσιο Σολωμό» γράφτηκε στο μάθημα δημιουργικής γραφής, που έγινε την Παρασκεύη 21 Μαρτίου, ως μια άσκηση αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Στο πλαίσιο αυτό, κλήθηκα να συνθέσω μια προσωπική επιστολή προς τον αγαπημένο μου ποιητή, επιχειρώντας έναν διάλογο με την ποίηση και την ιστορία της.
Δημοσίευση σχολίου