Από το Blogger.
Ο συγγραφέας Γιώργος Γιώτσας μιλάει για το τελευταίο του προσωπικό μυθιστόρημα με τίτλο «Το ξεχωριστό παιδί». Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο βιβλίο για τον ίδιο τον συγγραφέα, μιας που παρουσιάζει μια συγκλονιστική ιστορία για έναν πατέρα που προσπαθεί να κατανοήσει και να αποδεχτεί τον αυτιστικό γιο του. Ο Γιώργος Γιώτσας είναι ο μοναδικός Έλληνας συγγραφέας του φανταστικού με τρία βιβλία back to back στα top-10 των βραβείων Public, όπως τα ψήφισαν χιλιάδες αναγνώστες. To 2025 η Athens Voice ανέδειξε “Το Ξεχωριστό Παιδί” (εκδ. Bell) ως το "Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς" μετά από επιλογή στα 12 καλύτερα βιβλία, από την συντακτική της ομάδα, και ψηφοφορία αναγνωστών για την πρώτη θέση.
1. Το τελευταίο σας βιβλίο, «Το ξεχωριστό παιδί» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell και είναι η ιστορία ενός πατέρα που προσπαθεί να κατανοήσει και να αποδεχτεί τον αυτιστικό γιο του. Σαν πατέρας με παιδί με αυτισμό, πόσο δύσκολο ήταν να μετατρέψετε μια προσωπική εμπειρία σε λογοτεχνικό έργο;
Αρχικά να μοιραστώ μαζί σας αυτό: Αισθάνομαι πως το να είμαι γονιός σε ένα παιδί με αυτισμό, στην πραγματικότητα με άλλαξε· Θέλω κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, σας το γράφω με το χέρι στην καρδιά. Θέλω να είμαι εκεί για το παιδί, και καλλιεργώ την ενσυναίσθηση μου για όλους τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις. Στα λιγότερο σημαντικά πάλι, με έκανε αν μου επιτρέπετε, καλύτερο και ως συγγραφέα. Γιατί αν μιλήσουμε για τα βιβλία τώρα, γράφω με ψυχή. Γράφω με καρδιά. Για "Το ξεχωριστό παιδί" ως πατέρας παιδιού στο φάσμα του αυτισμού, αλλά ταυτόχρονα και ως έμπειρος συγγραφέας, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισα ήταν να αποστασιοποιηθώ από την ιστορία, παρουσιάζοντας όλα όσα βιώνουμε καθημερινά εμείς και αρκετές οικογένειες. Ήταν αρκετά δύσκολο και γεμάτο ρίσκο. Εν τέλει πέτυχα πιστεύω έναν συνδυασμό, με το βιβλίο να έχει πολλά βιωματικά στοιχεία από την μία, αλλά ταυτόχρονα ο ήρωας να είναι ένας «κόντρα ρόλος» σε εμένα, όπως σημείωσε πολύ σωστά ο εκδότης των εκδόσεων Bell Χάρης Νικολακάκης. Τη στιγμή που σας γράφω τις γραμμές αυτές, βλέπω την ανακοίνωση για ένα σημαντικό βραβείο, για "Το ξεχωριστό παιδί", καθώς η Athens Voice το φιλοξενεί στις σελίδες της ως "Το καλύτερο fiction μυθιστόρημα της χρονιάς"!
2. Πόσος χρόνος χρειάστηκε για την ολοκλήρωση του βιβλίου;
Ο Stephen King έλεγε πως η έρευνα είναι το αλατοπίπερο ενός μυθιστορήματος. Για «Το ξεχωριστό παιδί» είχα τόνους αλατιού και πιπεριού από όσα βιώνουμε καθημερινά στην οικογένεια, αλλά και από την μακροχρόνια τριβή μου με τα του αυτισμού, και τους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα στο ταξίδι αυτό, και θέλοντας να διηγηθώ μια ιστορία για την αναπηρία, εντάσσοντας την σε πλαίσια ενός συναρπαστικού ελπίζω μυθιστορήματος, έμενε να το κάνω με αγάπη και σεβασμό. Η συγγραφή του βιβλίου «Το ξεχωριστό παιδί» μου πήρε περίπου 3 χρόνια. Η απαρχή έγινε το 2020, τη χρονιά της πανδημίας λόγω COVID (για αυτό και το γεγονός της καραντίνας αναφέρεται στο βιβλίο), και η ολοκλήρωση έλαβε χώρα στο πανέμορφο νησί της Σκύρου, το αποκαλόκαιρο του 2023.
3. Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας;
Σε τελική ανάλυση πιστεύω πως είναι ένα βιβλίο για την αγάπη. Θα δανειστώ τη φράση του αρθρογράφου στο Metal Hammer, Γιώργου Τρίγκα, που σημείωσε για το βιβλίο: “...Εκεί κρύβεται εν τέλει το νόημα όλων των σημαντικότερων στιγμών της ζωής μας, έτσι δεν είναι;" Το μήνυμα πέραν της απόλαυσης ενός καλού βιβλίου, είναι η ενσυναίσθηση. Ο έρωτας. Η αγάπη..
4. Ποια είναι η σημασία του τίτλου «Το ξεχωριστό παιδί»;;
Είμαι πραγματικά περήφανος και χαρούμενος για τους τίτλους που έχω επιλέξει όλα αυτά τα χρόνια για τα βιβλία, είναι όλοι δικοί μου και δίνουν με έναν μοναδικό τρόπο το στίγμα τους, πριν ξεκινήσεις την ανάγνωση του κάθε βιβλίου. «Το ξεχωριστό παιδί» είναι η νέα μας συνεργασία με τις εκδόσεις Bell, μετά την επιτυχημένη λογοτεχνική μου στροφή με "Το κουτί" το 2020, που συνοδεύτηκε από ένα νέο αναγνωστικό κοινό και σημαντικές βραβεύσεις. Ένιωσα με "Το ξεχωριστό παιδί" πως ήταν η ώρα να γράψω ένα βιβλίο με διαφορετική σημασία και κοινωνικά μηνύματα σε σχέση με το προηγούμενο μυθιστόρημα που έθιγε το ρατσισμό, το σεξισμό, το bullying -και ορμητικά από μέσα μου, από την καρδιά, από τη ψυχή, από ότι αποκαλούμε "Μούσα", εμφανίστηκε το ζήτημα της αναπηρίας, του αυτισμού στην περίπτωση μας, της κοινωνικής αποδοχής ή του κοινωνικού αποκλεισμού, ζητήματα που εμείς οι οικογένειες με παιδιά ΑμεΑ αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Που αντιμετωπίζουν καθημερινά όλα τα "ξεχωριστά παιδιά";... Ο τίτλος ήταν εκεί και η ιστορία ήρθε στη ζωή, άνθισε και εμπλουτίστηκε πέραν των άλλων, με ένα ισχυρό ερωτικό μέρος που έγινε το όχημα για να μιλήσουμε για άλλα κοινωνικά ζητήματα όπως αυτό της κακοποίησης και εκμετάλλευσης, αλλά και για ελπιδοφόρα κομμάτια της ζωής μας, όπως ο έρωτας και -όπως μου αρέσει να πιστεύω, εκείνο της κινητήριας δύναμης στη ζωή αυτή- της αγάπης.
5. Ο κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι ο Ηλίας, συγγραφέας και πατέρας ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες. Ο Ηλίας δεν έχει αποδεχθεί την διαφορετικότητα του παιδιού του. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα βαθύτερα αίτια που οδηγούν κάποιους γονείς να δυσκολεύονται να αποδεχτούν την διαφορετικότητα των παιδιών τους;
Όλα αυτά τα χρόνια που προχωράμε ολόκληρη η οικογένεια, σε καθημερινό αγώνα με το παιδί, έχω μάθει δυστυχώς πως πολλές οικογένειες -αν όχι οι περισσότερες- που έχουν παιδί ΑμέΑ (με νοητική υστέρηση όπως ο μη λεκτικός αυτισμός), έχουν διαλυθεί. Και διάλυση δεν σημαίνει μόνο διαζύγιο. Είναι τόσο τρομακτικό και τόσο απλό ταυτόχρονα. Δεν άντεξαν. Και η γνώση και εμπειρία που έχω προσωπικά από αυτή την μακροχρόνια πορεία αναζήτησης γνώσης για τον αυτισμό αλλά και ενεργής περιπλάνησης στους χώρους, είναι πως οι περισσότεροι γονείς, όταν λαμβάνουν διάγνωση για τον αυτισμό, και η αόρατη αυτή αναπηρία γίνεται ορατή στα μάτια τους, και τη ζωή τους, αντιδρούν με αρνητισμό! Δεν δέχονται τη διάγνωση! Αυτό είναι το πρώτο λάθος και ένα από τα μεγαλύτερα. Το παιδί χρειάζεται πρώιμη παρέμβαση και θεραπείες, από τη στιγμή που γνωστοποιηθεί η διάγνωση και επιβεβαιωθεί αν θέλετε, σύντομα και από δεύτερο ή τρίτο γιατρό. Το γιατί δεν μπορούν να αποδεχθούν την ιδιαιτερότητα του παιδιού τους, είναι ένας συνδυασμός παραγόντων με κυριότερο το φόβο. Φόβος για την επικείμενη καθημερινή μάχη. Φόβος για τη -κάθε άλλο παρά θριαμβευτική- σταθερή απώλεια που συνεπάγεται η διάγνωση αυτή, όπως και φόβος για την αντιμετώπιση της κοινωνίας. Ως Γιώργος, συμπεριφέρθηκα με ευθύνη, αγάπη και θάρρος -έβγαλα το κεφάλι μου έξω στον κόσμο, και έγιναν όλα όσα έγιναν. Δεν ένιωσα ποτέ μου πικρία για την "αόρατη" αναπηρία του παιδιού μας, μόνο αγάπη, σεβασμό και θαυμασμό για εκείνο.
6. Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία παίζει ρόλο στην ευαισθητοποίηση του κοινού για θέματα όπως ο αυτισμός;
Όπως έγραψε και ο Ουίλιαμ Μπάροουζ, "Η συγγραφή είναι ακριβώς αυτό. Όχι μια απόδραση από την πραγματικότητα, αλλά μια προσπάθεια να αλλάξουμε την πραγματικότητα". Τα βιβλία αποτελούν μια ισχυρή βάση του πολιτισμού μας. Όπως όλες οι τέχνες, τα βιβλία είναι το κάτοπτρο της ψυχής ενός λαού. Σίγουρα επιδιώκω με τη φωνή και τη δράση μου ως πεπειραμένος συγγραφέας, να έχουμε μια κοινωνία με περισσότερη ενσυναίσθηση και αποδοχή του διαφορετικού, με αλληλεγγύη για όλους και με κατανόηση.
7. Ποια συμβουλή θα δίνατε στους γονείς παιδιών με αυτισμό;
Όπως λέει κάποια στιγμή η Νατάσα στον Ηλία μέσα στο βιβλίο, "Ο φόβος είναι ένας ηλίθιος". Ο φόβος είναι το θολό πρίσμα που διαστρεβλώνει την ευτυχία, που σβήνει τις ευκαιρίες, που καταδικάζει έναν αγώνα πριν αυτός ξεκινήσει. H συμβουλή μου στους γονείς παιδιών με αυτισμό αλλά και σε όλους τους γονείς με παιδιά ΑμέΑ είναι αυτή: Όχι στο φόβο! Για όλους μας που ζούμε μια τέτοια καθημερινότητα, θα αφιερώσω με πολύ αγάπη το τραγούδι των R.E.M. "Walk unafraid". Και το βιβλίο φυσικά!
8. Υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Εξακολουθώ να είμαι ανήσυχος δημιουργικά, αλλά δεν έχω ξεκινήσει να γράφω νέο βιβλίο. Είναι μια περίοδος -συγγραφικά πάντα μιλώντας- ξεκούρασης και περισυλλογής που την έχω τόσο ανάγκη, καθώς φυσικά απολαμβάνω κάθε βήμα στο ταξίδι που ήδη κάνει “Το ξεχωριστό παιδί”!
Ευχαριστώ ειλικρινά για τη φιλοξενία!
Σε σκηνοθεσία Brady Corbet, το «The Brutalist» είναι ένα δράμα εποχής με φιλοδοξίες ιστορικού απολογισμού. Η ταινία που έχει λάβει θετικές κριτικές από τους κριτικούς, εξερευνά θέματα όπως η μετανάστευση, η τέχνη, η αγάπη και η απώλεια. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο βραβευμένος με Oscar ηθοποιός Adrien Brody (Ο Πιανίστας). Η ταινία τιμήθηκε με 3 Χρυσές Σφαίρες και 3 Oscar. (Α’ Ανδρικού ρόλου, Μουσικής και Φωτογραφίας).
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: The Brutalist
Σκηνοθεσία: Brady Corbet
Πρωταγωνιστούν: Adrien Brody, Felicity Jone, Guy Pearce, Joe Alwy, Raffey Cassidy κ.α
Είδος ταινίας: Βιοραφική / Δραματική / Κοινωνική
Έτος Παραγωγής: 2024
Διάρκεια: 215'
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Η ταινία «The Brutalist» είναι το πιο φιλόδοξο έργο του σκηνοθέτη Brady Corbet, ο οποίος έγραψε το σενάριο μαζί με τη Mona Fastvold. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία είναι γυρισμένη σε VistaVision (ευρείας οθόνης, υψηλότερης ανάλυσης), κάτι που έχει να γίνει απο την δεκαετία του 60.
Ο Λάζλο Τοθ, ένας Εβραίος-Ούγγρος αρχιτέκτονας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και έχοντας διασωθεί από στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζί, μεταναστεύει στην Αμερική και συγκεκριμένα στη Φιλαδέλφεια. Εκεί ξανασμίγει με τον ξάδερφό του, ο οποίος ζει με την όμορφη καθολική σύζυγό του, και διευθύνει μια επιχείρηση επίπλων που φέρει το νέο του όνομα, Miller & Sons. Εκεί, ο Λάζλο προσπαθεί να χτίσει μια νέα ζωή και μια καριέρα, αλλά έρχεται αντιμέτωπος με πολλές προκλήσεις. Ώσπου θα συναντήσει έναν πλούσιο συλλέκτη έργων τέχνης, που αναγνωρίζει το ταλέντο του και του αναθέτει ένα φιλόδοξο έργο. Έκτοτε η ζωή του θα αλλάξει και ο Λάζλο θα περιηγηθεί σε έναν κόσμο ισχύος, φιλοδοξίας και απογοήτευσης.
Στα συν της ταινίας, το ιδιαίτερο στυλ σκηνοθεσίας, η αισθητική της όλης ταινίας και η ποιότητα της εικόνας. Επίσης τα ρεαλιστικά σκηνικά, η ενδυματολογία που θυμίζει τις εποχές που εξελίσσεται η ιστορία (το μεγαλύτερο μέρος της διαδραματίζεται στην δεκαετία του '50). Οι συμβολισμοί και τα μηνύματα που περνάει η ταινία. Η επιλογή του καστ και οι πολύ καλές ερμηνειες των Adrien Brody, Felicity Jones και Guy Pearce.
Στα μείον της ταινίας, ο ρυθμός της που είναι αργός. Εξ' ου και η διάρκεια της ταινίας (3 ώρες και 20 λεπτά, χωρίς διάλλειμα). Η απουσία ανατροπών και το βιαστικό φινάλε.
Εν κατακλείδι, η ταινία «The Brutalist» είναι μια πολυσύνθετη ταινία που εξερευνά βαθιά ανθρώπινα θέματα, προσφέροντας παράλληλα μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία, σε έναν απαιτητικό σινεφιλ.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σας ενδιαφέρουν ταινίες βιογραφικού τύπου.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons