Διαβάσαμε τα «Μικρά εγκλήματα αυτού του κόσμου» της Γιώτας Γιαλαμά

Η σκηνοθέτρια και συγγραφέας θεατρικών έργων Γιώτα Γιαλαμά συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό, μέσα από το πρώτο βιβλίο της, με τίτλο «Μικρά εγκλήματα αυτού του κόσμου». Ζει και δραστηριοποιείται στην Αλεξανδρούπολη. Ασχολείται με τον εθελοντισμό, τη συγγραφή κειμένων και το ερασιτεχνικό θέατρο. Τα «Μικρά εγκλήματα αυτού του κόσμου» είναι το πρώτο της βιβλίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θρακικός Οιωνός. 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Γιώτα Γιαλαμά

β) Τίτλος: Μικρά εγκλήματα αυτού του κόσμου

γ) Έτος Έκδοσης: 2024

δ) Έκδοση: Εκδόσεις Θρακικός Οιωνός

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Από την πρώτη στιγμή που ενημερώθηκα για την κυκλοφορία αυτού του βιβλίου, ήθελα πάση θυσία να το αποκτήσω. Άλλωστε είναι το πρώτο συγγραφικό πόνημα ενός ανθρώπου που γνωρίζω προσωπικά και είναι κι από τα μέρη μου. Κι ως γνωστόν στηρίζω ντόπιους συγγραφείς.  

Το βιβλίο «Μικρά εγκλήματα αυτού του κόσμου» είναι ένα ιδιαίτερα λιτό και κομψό βιβλίο, που εντός του κρύβει δεκαέξι μικρά διαμαντάκια, που καλούν τον αναγνώστη να τα ανακαλύψει. Συνολικά δεκαέξι μικρές ιστορίες, δεκαέξι  μικροεγκλήματα που μένουν και ατιμώρητα. Θα υπάρξει δικαιοσύνη στα «Μικρά εγκλήματα αυτού του κόσμου»; 

Οι τίτλοι των διηγημάτων είναι μικροί, σύντομοι και περιεκτικοί. Προετοιμάζουν τον αναγνώστη για το τί θα διαβάσει, ποιο το έγκλημα του κεντρικού ήρωα της ιστορίας. Σε κάποιες ιστορίες, η συγγραφέας δεν ονοματίζει τους χαρακτήρες. Όλοι τους όμως είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, άντρες, γυναίκες, παιδιά, των οποίων η ζωή άλλαξε ξαφνικά. 

το χρέος της το ΄καμε στη ζωή και με το παραπάνω

Οι ήρωες θα βιώσουν πολλές διαφορετικές εμπειρίες, μέσα από τις οποίες θα εξελιχθούν. Θα κληθούν να αντιμετωπίσουν πραγματικά δύσκολες καταστάσεις. Μερικές φορές, θα θελήσουν ακόμη και να ξεφύγουν από τα προβλήματά τους. Άλλες πάλι θα νιώσουν απογοήτευση και θλίψη. Και κάπως έτσι θα φτάσει η στιγμή που θα κάνουν το λάθος. Ένα μικρό έγκλημα. Πολλά από αυτά τα "εγκλήματα" δεν είναι κραυγαλέα. Και δεν είναι πάντοτε φόνοι. Οι χαρακτήρες ωστόσο περιμένουν τη στιγμή που θα λυτρωθούν. Μέχρι τότε προσπαθούν να μην κοιτάνε στο παρελθόν, να προχωρήσουν και να ζήσουν στο παρόν.

Συνοπτικά τα «Μικρά εγκλήματα αυτού του κόσμου» της Γιώτας Γιαλαμά είναι μια ολιγοσέλιδη συλλογή μικροδιηγημάτων, όπου η αφήγηση και η γλώσσα της συγγραφέας, είναι λιτή. Κάποια από αυτά τα διηγήματα θα χρειαστούν διπλή αλλά και τριπλή ανάγνωση ώστε να κατανοήσει ο αναγνώστης τόσο το έγκλημα όσο και τα μηνύματα που κρύβει η κάθε ιστορία. 

Πλοκή: 16 ιστορίες συμπυκνωμένης πραγματικότητας, γεμάτες πάθη, εκδίκηση, μικρά αδιόρατα εγκλήματα, σας καλούν να τις ανακαλύψετε. 

_______________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει 

Θέατρο/Review: Μπαμπάδες με ρούμι

 Είδαμε τη θεατρική παράσταση «Μπαμπάδες με ρούμι» στο θέατρο Αλτιναλμάζη. 

Η κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, «Μπαμπάδες με ρούμι», από το 1996 μέχρι και σήμερα συνεχίζει να ανεβαίνει επί σκηνής και να σημειώνει επιτυχία. Αυτή τη φορά ο θίασος απαρτίζεται από τους Βίκυ Σταυροπούλου, Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Σοφία Βογιατζάκη, Κωνσταντίνο Γαβαλά, Νίκη Λάμη και Κωνσταντίνα Μιχαήλ. 

Δυο ζευγάρια, μια γειτόνισσα που τα ξέρει όλα και μια Βουλγάρα νοσοκόμα, θα συναντηθούν και θα αλληλοεξοντωθούν. Πώς; Μα φυσικά με εκείνα τα νόστιμα και σιροπιαστά γλυκά με ρούμι. Τους μπαμπάδες. Όμως αυτοί οι «μπαμπάδες» εκτός από ρούμι έχουν μέσα και λίγο δηλητήριο. Ο πατέρας του Χρήστου και του Παναγιώτη, βρίσκεται κατάκοιτος λόγω ενός εγκεφαλικού επεισοδίου. Πολύ σύντομα θα αποκαλυφθεί ότι παντρεύτηκε κρυφά την νοσοκόμα που τον φροντίζει. Η Ρόη, ο Παναγιώτης και η Τζένη, φοβούμενοι ότι η Βουλγάρα νοσοκόμα θα τους "φάει" την περιουσία προσπαθούν να σκαρφιστούν τρόπους ώστε να την βγάλουν από την μέση. Μαθαίνουν λοιπόν ότι η νοσοκόμα Βέσκα λατρεύει να τρώει μπαμπάδες με ρούμι. Έτσι τους φτιάχνουν, βάζουν λίγο δηλητήριο και σερβίρουν τους μπαμπάδες στη νοσοκόμα. Όμως από ένα λάθος, ο πρώτος που θα τους δοκιμάσει και θα φύγει από τη ζωή είναι ο πατέρας του Παναγιώτη και του Χρήστου. Από εκείνη τη στιγμή και μετά οι ήρωες καυγαδίζουν συνέχεια. Μέχρι τη στιγμή που μαθαίνουν ότι ο πατέρας είχε κερδίσει λεφτά στο Τζόκερ. Ο ένας ψάχνει τρόπο να σκοτώσει τον άλλο και να πάρει τα λεφτά. Ποιος θα καταφέρει να μείνει ζωντανός; Και πού είναι το Τζόκερ; 

Τα σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη είναι εξαιρετικά. Όπως και η σκηνοθεσία των Ρέππα - Παπαθανασίου. Τα κοστούμια που έχει επιμεληθεί η Έβελυν Σιούπη, ήταν ωραία. Ομοίως και οι φωτισμοί του Χρήστου Τζιόγκα. Η μουσική υπόκρουση πάλι απουσίαζε. Οι διάλογοι ήταν αρκετά καλοί ωστόσο πολλές φορές οι ηθοποιοί φώναζαν, χωρίς λόγο. Κι ενώ μέχρι τη μέση είχε καλή ροή η παράσταση και γέλιο, από ένα σημείο και μετά κούρασε. Η υπερβολή, η μεγάλη διάρκεια του έργου αλλά και οι έντονες βωμολοχίες, χαρακτηριστικό βέβαια των Ρέππα-Παπαθανασίου, ίσως κάνουν τον θεατή να χάσει το ενδιαφέρον. Πάραυτα το φινάλε ήταν ανατρεπτικό μα και γλυκόπικρο. 

Ερμηνευτικά, όλοι τους ήταν πολύ καλοί και οι ατάκες να διαδέχονται η μία την άλλη. Η Βίκυ Σταυροπούλου ήταν σαρωτική όπως πάντα. Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, απολαυστικός στο ρόλο του Παναγιώτη. Πολύ ωραία χημεία σαν ζευγάρι επί σκηνής είχαν ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς και η Νίκη Λάμη στους ρόλους του Χρήστου και της Τζένης αντίστοιχα. Φοβερές ήταν και η Κωνσταντίνα Μιχάηλ στο ρόλο της Βουλγάρας νοσοκόμας και η Σοφία Βογιατζάκη στο ρόλο της γειτόνισσας Βάσως. Υπήρχε ωστόσο μια υπερβολή σε κάποιες σκηνές από κάποιους ηθοποιούς λόγω ακατάσχετης βωμολοχίας. 

Εν κατακλείδι η θεατρική παράσταση «Μπαμπάδες με ρούμι» είναι μια μαύρη ξεκαρδιστική κωμωδία γεμάτη ανατροπές και κωμικές καταστάσεις, με αγαπημένους ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. 

ΠΛΟΚΗ: Η ιστορία των 5 ανόητων, κακόμοιρων και απελπισμένων καθαρμάτων της παράστασης είναι στην εποχή μας μία μπανάλ καθημερινότητα. Η Ρόη, η Βέσκα, ο Παναγιώτης, η Τζένη, ο Χρήστος και η κυρία Βάσω είναι πλέον πρόσωπα που ανήκουν στη σφαίρα του ρεαλισμού, αφού πήδηξαν έξω από τις σελίδες του έργου. Είναι κινούμενα εγκλήματα που συναντάμε και χαιρετάμε καθημερινά ανυποψίαστοι για το τί μπορεί να κρύβουν «στην κουζίνα τους». Και τι κάνουν τελικά αυτά τα ανόητα καθάρματα; Σερβίρουν κάτι υπέροχους «Μπαμπάδες με ρούμι» με λιγουλάκι δηλητήριο και …όποιον πάρει ο χάρος. Τα  τέσσερα εκατομμύρια που είχε κερδίσει στο τζόκερ ο μπαμπάς -που πλέον έχει φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο- αναζητούν τον κληρονόμο τους. Δύο γιοί, δύο νύφες, μία γειτόνισσα φωτεινός παντογνώστης και μία εφιαλτική νοσοκόμα μιλάνε, μαλώνουν, δολοπλοκούν και κοιμούνται ήσυχοι υφαίνοντας ένα γλυκό σχέδιο αλληλοεξόντωσης. Ποιος θα ξεμείνει ζωντανός να πάρει την περιουσία; Μένει να αποδειχθεί..

Παίζουν (αλφαβητικά): Ρόη: Βίκυ Σταυροπούλου, Παναγιώτης: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Χρήστος: Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Τζένη: Νίκη Λάμη, Βάσω: Σοφία Βογιατζάκη, Βέσκα: Κωνσταντίνα Μιχαήλ,  Παραγωγή Αθηναϊκά Θέατρα

Διαβάσαμε τον «Ιανό» της Νατάσας Γκουτζικίδου

Η  Εβρίτισσα συγγραφέας Νατάσα Γκουτζικίδου συστήθηκε για πρώτη φορά στο αναγνωστικό κοινό το 2007, μέσα από το βιβλίο της, με τίτλο «Το μυστικό των αλόγων». το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και επανακυκλοφόρησε το 2017 από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Ο «Ιανός» αποτελεί το εικοστό πρώτο βιβλίο της, που κυκλοφορεί από τον νεοσύστατο εκδοτικό Αυγέρη. 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Νατάσα Γκουτζικίδου

β) Τίτλος: Ιανός

γ) Έτος Έκδοσης: 2024

δ) Έκδοση: Εκδόσεις Αυγέρη

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Η πρώτη επαφή με τη συγγραφέα έγινε το 2020 μέσα από το βιβλίο της «Ο χορός της νύμφης». Έκτοτε και λόγω κοινού τόπου καταγωγής με την συγγραφέα, τον Έβρο, παρακολουθώ κάθε βήμα της (αν και κάποια από τα βιβλία της παραμένουν στα αδιάβαστα εδώ και καιρό). Ο «Ιανός» λοιπόν ήρθε άμεσα στα χέρια μου, με προσωπική αφιέρωση, μιας που έγινε προ παραγγελία. 

Το βιβλίο πλασαρίστηκε ως αστυνομικό βιβλίο. Και είναι. Ο εκδοτικός είναι καινούριος. Οφείλω να πω εδώ, ότι έγινε αρκετά καλή δουλειά τόσο στο εξωτερικό του όσο και εντός του. Μαγνητίζει από το αινιγματικό του εξώφυλλο αλλά και την ιδιαίτερη περίληψη που αναγράφεται στο οπισθόφυλλο. 

Οι ανθρωποι δεν είναι πάντα ότι φαίνονται. Καμιά φορά όμως, το να κοιτάς μέσα σου είναι τουλάχιστον τρομαχτικό.

Η Έλενα Μαυρίδου είναι αστυνόμος στο Τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζώης. Ο θάνατος της αδελφής της Όλγας, πριν χρόνια, ήταν η αιτία που άλλαξαν όλα στη ζωή της. Τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο και τους ανθρώπους. Έχει εμμονή με τους αριθμούς ενώ πιστεύει πως το νόημα της ζωής είναι σχετικό για τον καθένα και ίσως δεν το βρει ποτέ. Επίσης πιστεύει πως το βιβλίο που επιλέγει κάποιος φανερώνει στοιχεία της προσωπικότητάς του. Μαζί με τον συνεργάτη της Λάρι θα αναλάβουν τη διαλεύκανση μιας σειράς φόνων, όπου τα θύματα είναι άντρες, νέοι, πετυχημένοι και ευκατάστατοι οικονομικά. Σε κάθε φόνο, ο δολοφόνος αφήνει πάντα την υπογραφή του. Ενα λουλούδι. Σε όλες τις δολοφονίες όμως το λουλούδι είναι διαφορετικό. Τι συμβολίζει; Για ποιο λόγο ο κατά συρροή δολοφόνος σκοτώνει νεαρους άντρες; Η Έλενα Μαυρίδου πρέπει άμεσα να βρει τον δολοφόνο και να τον σταματήσει. Όμως η ίδια έχει την αίσθηση πως κάποιος την παρακολουθεί. Ποιος και γιατί;

Η Νατάσα Γκουτζικίδου παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα ιστορία γεμάτη αριθμούς και φόνους. Χωρίς να πλατειάζει, η συγγραφέας, χάρη και στην απλή γραφή της, έχει δημιουργήσει μια ιστορία, σε κάποιο μέρος που δεν ονοματίζει στην Ελλάδα, που αποτελείται από μικρά κεφάλαια αλλά και ωραίους χαρακτήρες. Από την πρώτη μεχρι και την τελευταία σελίδα κυριαρχεί το μυστήριο. Η αγωνία είναι στα ύψη με τον αναγνώστη να προσπαθεί να βρει το δολοφόνο. Το φινάλε σίγουρα είναι ανατρεπτικό, ωστόσο προσωπικά δεν με ικανοποίησε. 

κάθε αστυνομικός που σέβεται τον εαυτό του ξέρει ότι οι υποψίες δεν αποτελούν στοιχείο, είναι όμως ένα μικρό σκαλοπάτι να ανέβει κανείς προς τον στόχο, που δεν είναι άλλος από τον δολοφόνο.

Από την αρχή υπήρχαν στοιχεία, υποψίες και ερωτήματα. Η πορεία της ιστορίας δημιουργεί νέες εικασίες ενώ και το τέλος, ήταν γρήγορο και ξαφνικό, αφού η αποκάλυψη έγινε μέσα σε ούτε τέσσερις σελίδες. Ήταν λες και η συγγραφέας είχε περιορισμό στις λέξεις και έπρεπε να κλείσει την ιστορία. Προσωπικά μέχρι και σήμερα αγαπημένο βιβλίο από τη συγγραφέα είναι «Το μυστικό των αλόγων».  

Συνοπτικά ο «Ιανός» της Νατάσας Γκουτζικίδου είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με γρήγορη ροή, μυστήριο, δράση αγωνία και ένα ανατρεπτικό φινάλε.   

Πλοκή: 06:23 Κοιτάζω το ρολόι μου. Το τρένο φτάνει σε τρία λεπτά. 06:26 Μπαίνω στο τελευταίο βαγόνι και κάθομαι στη θέση 9Α. 06:39. Μου απομένουν τέσσερα λεπτά για να προσεγγίσω τον τόπο του εγκλήματος. 06:43 Σε λιγότερο από ένα λεπτό ανασηκώνω την πορτοκαλί κορδέλα. Το θύμα κείτεται με τα μάτια ορθάνοιχτα σε στάση απόλυτης προσοχής. Ένα κλαδί από γιασεμί είναι ακουμπισμένο στο στέρνο του. Είμαι η Έλενα Μαυρίδου, αστυνόμος Α’ στο τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζωής και οι αριθμοί είναι το πάθος μου. Όταν η νύχτα απλώνεται στην πόλη, ένας δολοφόνος κυκλοφορεί ανενόχλητος. Σύντομα ο θάνατος θα σκορπίσει ανασφάλεια και θα διδάξει πως τα κρυμμένα μυστικά είναι προτιμότερο να θάβονται μαζί με τους νεκρούς…

_______________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει 

8 Εβρίτες συγγραφείς προτείνουν βιβλία που ξεχώρισαν

Οι συγγραφείς, εκτός από το να γράφουν έργα, διαβάζουν. Εμείς ζητήσαμε από οκτώ συγγραφείς με καταγωγή από τον Έβρο να προτείνουν βιβλία που συστήνουν ανεπιφύλακτα. Ποια βιβλία διάβασαν και ξεχώρισαν από την ελληνική και ξένη λογοτεχνία; Παλιές, κλασικές αλλά και νέες κυκλοφορίες παρελαύνουν χαρίζοντας στους βιβλιόφιλους μοναδικές αναγνωστικές στιγμές.

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά. Γεννήθηκε στις Μακρυλιές Σαμοθράκης και έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών για το λεξικό της Σαμοθρακίτικης διαλέκτου. Το τελευταίο της βιβλίο «Κραδασμοί ευαισθησίας, Μικρά Πεζά και Ποιήματα» κυκλοφορεί από εκδόσεις Θρακικός Οιωνός. 

«Τα δάκρυα στέρεψαν», Θοδωρής Δεύτος (εκδ. Χάρτινη Πόλη) 

Ένα κοινωνικοπολιτικό μυθιστόρημα το οποίο μας καλεί σε ένα ταξίδι στην Ελλάδα της περιόδου  1930-1974 αλλά και στην Κύπρο η οποία αγωνίζεται να πετύχει τον εθνικό της στόχο,που δεν είναι άλλος παρά η απελευθέρωση από την κατοχή των Άγγλων. 

«Ξεκόλλα απ' τη Σχεδία», Δημήτρης και Κωνσταντίνος Βλάχος (εκδ. Ρώμη) 

Δεν είναι ένα απλό μυθιστόρημα να μετράς σελίδες για να δεις πώς τα βολεύουν οι ήρωές του. Πρόκειται για Μελέτη, οδηγό καλύτερης διαβίωσης, μαθήματα ζωής με αφορμή την «Οδύσσεια», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον υπότιτλο του βιβλίου, για να έχεις, κατά τον εθνικό μας ποιητή Δ. Σολωμό, πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής σου. 

Γιώργος Κιουρτίδης. Κατάγεται από τον Κόρυμβο Έβρου και το τελευταίο του βιβλίο «Αντιφέγγισμα» κυκλοφορεί από εκδόσεις Οσελότος. 

«Κυνηγημένοι από την Ιστορία», Γιάννης Λασκαράκης (εκδ. Επίκεντρο) 

Στο βιβλίο του ο Γιάννης Λασκαράκης επιχειρεί να ρίξει φως σε ενδιαφέρουσες πτυχές της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, αλλά και στη συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων στα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού. Από τις Μουρνιές των Χανιών, στη Στέρνα της Ανατολικής Θράκης. Δυο οικογένειες προσπαθούν να επιβιώσουν μαζί με τις οικογένειές τους, θα πορευθούν κυνηγημένοι από την Ιστορία, που θα τους διδάξει ότι καμία δικαίωση δεν υπάρχει για τους νεκρούς. 

«Δοκιμές»,  Γιώργος Σεφέρης (εκδ. Ίκαρος) 

Η δίτομη έκδοση περιλαμβάνει τα δοκίμια του Γιώργου Σεφέρη σε χρονολογική κατάταξη και οριστική μορφή. 

Νατάσα Γκουτζικίδου. Κατάγεται από το Πύθιο Διδυμοτείχου. Το τελευταίο της βιβλίο «Ιανός» είναι το 21ο προσωπικό της μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από εκδόσεις Αυγέρη. 

«Έτσι ήταν», Ηώ Αυγέρη (εκδ. Αυγέρη) 

Πρόκειται για το πρώτο αισθηματικό μυθιστόρημα της σειράς PETIT Collection των εκδόσεων Αυγέρη. Αγάπη και τελεία. Ούτε κόμματα, ούτε αλλά, ούτε μήπως. Έτοιμη να πληγωθεί και να πληγώσει αν χρειαζόταν. Ετσι ήταν. Από πάντα. 

«Η Έξοδος των Θρακών», Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης (εκδ. Ιανός) 

Ένα βιβλίο «φόρος τιμής» στην εκατόχρονη επέτειο από τον βάναυσο ξεριζωμό του πληθυσμού της Ανατολικής Θράκης· ένα έργο ζωής, μία «υποχρέωση», όπως λέει ο ίδιος, στη μνήμη των παππούδων του, που δεν σταμάτησαν ποτέ να ατενίζουν με νοσταλγία και βαθύ πόνο τα πατρογονικά εδάφη τους, εκεί, πέρα, στην απέναντι μεριά του Έβρου… Ένα βιβλίο που ευαισθητοποιεί, συγκινεί αλλά πάνω απ’ όλα συναρπάζει τον αναγνώστη, που θέλει να ξεφύγει από τα πολυμεταχειρισμένα λογοτεχνικά «καμώματα». Ένα συναρπαστικό πολυσέλιδο ιστορικό μυθιστόρημα γεμάτο πληροφορίες και περιστατικά. 

Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης. Γεννήθηκε στο Ασημένιο Έβρου και το τελευταίο και πέμπτο συνολικά βιβλίο του, «Η Έξοδος των Θρακών» κυκλοφορεί από εκδόσεις Ιανός. 

«Ιανός», Νατάσα Γκουτζικίδου (εκδ. Αυγέρη) 

Το 21ο βιβλίο της Νατάσας Γκουτζικίδου είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ. Μέσα μας κατοικούν πάντα δυο άνθρωποι. Εμείς επιλέγουμε ποιον θα αφήσουμε να βγει στην επιφάνεια κάθε φορά. Η Έλενα Μαυρίδου είναι η αστυνόμος Α' κι έχει ένα πάθος με τους αριθμούς. Θα έρθει αντιμέτωπη με μια σειρά εγκλημάτων που φέρουν κοινά στοιχεία. 

«Αναφορά στο Γκρέκο»,  Νίκος Καζαντζάκης (εκδ. Διόπτρα) 

Πρόκειται για ένα βιβλίο-κλειδί για τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Μια ιδιότυπη αυτοβιογραφική ιστορία γεμάτη όνειρα, απογοητεύσεις, οράματα και χίμαιρες, το πρότυπο του «μελλούμενου ανθρώπου», σε μια πνευματική αναφορά – φόρο τιμής στον μεγάλο Κρητικό «παππού» του συγγραφέα: τον Ελ Γκρέκο. 

Εύη Δουργούτη. Γεννήθηκε στο Σουφλί και έχει γράψει τρία βιβλία, το ένα παιδικό, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πνοή. Το νέο της βιβλίο «Η οργή που ματώνει τη μέρα» κυκλοφορεί σύντομα από τις εκδόσεις Έξη. 

«Εργαστήριο Ραπτικής», Χρυσούλα Διπλάρη (εκδ. 24 γράμματα) 

Ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται τα έργα και τις ημέρες των μοδιστρών των λαϊκών συνοικιών του Πειραιά, ακολουθώντας τις Βελονιές τους από το 1947 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80. Ένα βιβλίο, όπου παρελαύνουν. εκτός της μόδας, οι κοινωνικές αλλαγές, και τα ιστορικά - πολιτικά γεγονότα, σε βάθος τριών δεκαετιών... ένα βιβλίο, που ενώ έχει σε πρώτο πλάνο τις γυναίκες, στην ουσία μιλά για έναν ολόκληρο κόσμο, που χτίστηκε με κόπο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. 

«Σαν Νορμάλ», Διονύσης Μαρίνος (εκδ. Μεταίχμιο) 

Ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα, για μια επινοημένη πόλη όπου πολλά παράξενα συμβαίνουν στους ανθρώπους που κυκλοφορούν στους δρόμους της. Ένα παράξενα γοητευτικό μυθιστόρημα όπου θα συνειδητοποιήσει κανείς ότι η πόλη του «Σαν Νορμάλ» ίσως να μην είναι και τόσο επινοημένη. 

Σταυριανός Κιναλόπουλος. Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη. Γράφει κυρίως αστυνομικά μυθιστορήματα. Το τελευταίο του βιβλίο «Παλέρμο» κυκλοφορεί από εκδόσεις Πηγή και σας καλεί να μαντέψετε τον δολοφόνο, κάτι που ακόμη δεν κατάφερε κανείς. 

«Το παιχνίδι του αγγέλου», Κάρλος Ρουίθ Θαφόν (εκδ. Ψυχογιός) 

Ο μάγος της ισπανικής λογοτεχνίας μάς μεταφέρει και πάλι στο Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων, σε μια γοτθική περιπέτεια έρωτα και μυστηρίου, με φόντο την ατμοσφαιρική αλλά και σκοτεινή Βαρκελώνη. Μεταφρασμένο σε 38 γλώσσες, έχει πουλήσει 3.350.000 αντίτυπα παγκοσμίως. 

«Και δεν έμεινε κανένας», Agatha Christie (εκδ. Ψυχογιός) 

Πρόκειται για το μεγαλύτερο μπεστ σέλερ της αστυνομικής λογοτεχνίας διαχρονικά, το πιο ευφυές στη σύλληψή του έργο της Κρίστι, που έχει μεταφραστεί σε πάνω από πενήντα γλώσσες. 

Αποστολία Γκιριτζιώτη. Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη αλλά κατάγεται από τα Λαγυνά Έβρου. Το τελευταίο και δεύτερο προσωπικό μυθιστόρημα της «Ο Αφέντης των Ανέμων» κυκλοφορεί από εκδόσεις Πηγή. 

«Η ξεχασμένη Λεγεώνα», Ben Kane (εκδ. Anubis) 

Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα του Βρετανού συγγραφέα. Το βιβλίο αποτελεί τον πρώτο τόμο της τριλογίας με τίτλο «Το Χρονικό της Ξεχασμένης Λεγεώνας» και είναι ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα, που απεικονίζει με εξαιρετική λεπτομέρεια το χάος, τη βία αλλά και τη μεγαλοπρέπεια της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας του 1ου π.Χ. αιώνα 

«Ινκάρσερον», Catherine Fisher (εκδ. Πλατύπους) 

Πρόκειται για ένα έργο φαντασίας στο οποίο κυριαρχούν οι μύθοι, οι θρύλοι και η πνευματικότητα. Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα φαντασίας που έχουν γραφτεί εδώ και πολύ καιρό. Το Ινκάρσερον είναι μια φυλακή που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Οι κρατούμενοί της δεν ζουν μόνο σε κελιά, αλλά και σε μεταλλικά δάση, σε κατεστραμμένες πόλεις και σε αχανείς εκτάσεις άγριας φύσης. Όμως ποια είναι μεγαλύτερη φυλακή, το Ινκάρσερον ή το Έξω; 

Μανώλης Παλαβούζης. Γεννήθηκε στο Σουφλί. Τα βιβλία του ανήκουν στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Το τελευταίο και έκτο προσωπικό του μυθιστόρημα, «Σιβηρία» κυκλοφορεί από εκδόσεις Πηγή. 

«Τα σταφύλια της οργής», John Steinbeck (εκδ. Παπαδόπουλος) 

Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Ένας ύμνος στον άνθρωπο και την ανθρωπιά, στη δύναμη της οικογένειας, στη μάχη για τον επιούσιο, στις μικρές πράξεις καλοσύνης των ανθρώπων. Η ιστορία μιας από τις χιλιάδες οικογένειες του αμερικανικού Νότου που έχασαν τα πάντα, εν μέσω της μεγάλης ύφεσης. Με τα λιγοστά υπάρχοντά ταξιδεύουν προς τη Γη τη Καλιφόρνια, ελπίζοντας να βρουν δουλειά και ψωμί. 

«Η λίστα του δικαστή», John Grisham (εκδ. Ελληνικά Γράμματα) 

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με στοιχεία μυστηρίου και θρίλερ. Καταιγιστικό και γεμάτο σασπένς... Σε παρασύρει να μείνεις ξάγρυπνος όλη νύχτα για να το τελειώσεις". Μια ερευνήτρια που ακολουθεί τα ίχνη ενός σίριαλ κίλερ, καταλήγει σε έναν απρόσμενο ύποπτο, έναν εν ενεργεία δικαστή. Συγκεντρώνει στοιχεία· έχει μεν ενδείξεις, αλλά όχι αποδείξεις. Ο φερόμενος ως δράστης καταγράφει τα υποψήφια θύματά του σε μια λίστα και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να δράσει. Ξέρει από πρώτο χέρι πώς λειτουργούν η Σήμανση και η ιατροδικαστική υπηρεσία, γνωρίζει τις διαδικασίες και τα πρωτόκολλα της αστυνομίας και, το σημαντικότερο, τον νόμο. Πώς θα καταφέρει η Λέισι να τον πιάσει χωρίς να γίνει το επόμενο όνομα στη λίστα του;

* Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα «Ελεύθερη Θράκη» με τίτλο 8 Εβρίτες συγγραφείς προτείνουν βιβλία που ξεχώρισαν, την Τετάρτη 31.07.2024, φύλλο 17658. Δείτε εδώ την ηλεκτρονική μορφή.