Είδαμε τη θεατρική παράσταση «Ηρακλής Μαινόμενος» στο θέατρο Αλτιναλμάζη.
Βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη είναι η θεατρική παράσταση «Ηρακλής Μαινόμενος», που περιοδεύει σε ανοιχτά θέατρα όλης της χώρας. Το σπάνια παιζόμενο έργο του Ευριπίδη είναι σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά ενώ στον ομώνυμο ρόλο είναι ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης.
Ο Ηρακλής αφήνει τα παιδιά του στη Θήβα και κατεβαίνει στον Άδη για να φέρει στη γη τον Κέρβερο. Η μακρά απουσία του δημιουργεί την υπόνοια ότι πέθανε. Όσο εκείνος βρίσκεται στον κάτω κόσμο, στο πάνω κόσμο, στην Θήβα υπάρχουν αναταράξεις. Ο Κρέοντας εξοντώνεται και η Θήβα πλέον έχει νέο βασιλιά. Τον Λύκο. Δούλοι του, ο Χορός, ο πατέρας του Ηρακλή, Αμφιτρύων, η σύζυγος του Ηρακλή, Μεγάρα, και τα παιδιά της. Όλοι τους μελλοθάνατοι αφού ο Λύκος αποφασίζει να εξοντώσει όποιον έχει σχέση με τον Ηρακλή. Όμως εκείνος, ολοκληρώνοντας τους άθλους του, εμφανίζεται ξαφνικά και τους σώζει, εξοντώνοντας τον Λύκο. Κι ενώ όλα δείχνουν ότι οι χαρακτήρες αυτής της ιστορίας θα έχουν αίσιο τέλος, η Ήρα επιφυλάσσει στον Ηρακλή μια τιμωρία. Με την βοήθεια της Λύσσας, τρελαίνει τον Ηρακλή, ο οποίος βάφει τα χέρια του με αίμα. Μόλις συνέλθει, θα συνειδητοποιήσει ότι σκότωσε τη γυναίκα και τα παιδιά του και θα θελήσει να βάλει τέλος στη ζωή του. Ο Θησέας όμως θα τον σταματήσει, θα του συμπαρασταθεί και θα τον πάρει μαζί του στην Αθήνα, όπου και θα τιμάται ως ήρωας.
Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά ήταν εξαιρετική ενώ και η απόδοση του κειμένου ήταν αρκετά καλή. Το σκηνικό είναι μονόχρωμο, άρμοζε όμως με την υπόθεση του έργου και αναδεικνύονταν με τους φωτισμούς, οι οποίοι ενίσχυαν παράλληλα την ένταση των σκηνών και τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Ο Χορός εξιστορούσε εκεί που έπρεπε τους άθλους του Ηρακλή ενώ κινησεολογικά και φωνητικά ήταν αρκετά καλός, αν και πολλές φορές πλάτη στο κοινό. Εξέχουσα παρουσία η ζωντανή μουσική του Φώτη Σιώτα, που συνέβαλλε σημαντικά.
Υποκριτικά, ο Γιώργος Γάλλος ως Αμφιτρύων και η Στεφανία Γουλιώτη ως γυναίκα του Ηρακλή, εντυπωσιάζουν. Αντίθετα ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης ερμηνεύει έναν ρόλο που δεν του ταιριάζει. Ερμηνευτικά οι υπόλοιποι που πλαισιώνουν τους πρωταγωνιστές ήταν πολύ καλοί. Από τον Αινεία Τσαμάτη ως Λύκο, την Άννα Καλαϊτζίδου ως Λύσσα μέχρι και την Ηρώ Μπέζου ως Ίρις. Οι τελευταίες χάρισαν ίσως μια από τις κορυφαίες στιγμές του έργου, όταν εμφανίστηκαν στη σκηνή, έστω και για λίγα λεπτά.
Σε ροή, ο ρυθμός της παράστασης είναι υποτονικός από ένα σημείο και μετά.
Εν κατακλείδι η θεατρική παράσταση «Ηρακλής Μαινόμενος» είναι ένα σκοτεινά ατμοσφαιρικό και συγκλονιστικό έργο, χάρη στην σκηνοθετική ματιά του Καρατζιά και των δυνατών ερμηνειών του Γιώργου Γάλλου και της Στεφανίας Γουλιώτη.
ΠΛΟΚΗ: Σ’ αυτό, το πιο σκοτεινό και πιο ανθρώπινο έργο του Ποιητή, τόπος δράσης είναι η Θήβα, που βρίσκεται σε καθεστώς τυραννίας από τον Λύκο, αφότου ο Ηρακλής έφυγε για τον τελευταίο του άθλο. Ο πατέρας και η σύζυγος του Ηρακλή, εξόριστοι και μελλοθάνατοι, δεν έχουν καμία ελπίδα. Το ίδιο και ο Χορός που βρίσκεται ξαφνικά δούλος στο καθεστώς του Τυράννου Λύκου. Όταν ο Ηρακλής έρχεται από τον Άδη έχοντας καταφέρει όλους τους άθλους, ανατρέπει τον Λύκο και όλα δείχνουν ότι το τέλος τους θα είναι αίσιο. Αλλά η βούληση των Θεών - η Τυραννία του Ηρακλή - βάφει τα χέρια του ήρωα με το πιο νοσηρό αίμα. Το αίμα της γυναίκας και των παιδιών του, που θα σκοτώσει κεντρισμένος από τη μανία της Λύσσας.
Παίζουν (αλφαβητικά): Ηρακλής: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Αμφιτρύων: Γιώργος Γάλλος, Μεγάρα: Στεφανία Γουλιώτη, Λύκος: Αινείας Τσαμάτης, Ίρις: Ηρώ Μπέζου, Λύσσα: Άννα Καλαϊτζίδου, Θησέας: Νίκος Μήλιας, Χορός: Γιάννης Κλίνης, Γκαλ Ρομπίσα, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Αντώνης Αντωνόπουλος, Φώτης Σιώτας, Live Μουσική: Δημήτρης Χατζηζήσης. Παραγωγή Θεατρικές Επιχειρήσεις Ταγάρης
Δημοσίευση σχολίου