Από το Blogger.
Στο βιβλίο «1% Καλύτερη Ζωή / Γιατί Δεν Ζεις Την Ζωή Που Θέλεις» ο Φώτης Δρακόπουλος προτείνει, μέσω ρεαλιστικών προγραμμάτων, καλές πρακτικές, τρόπους και νέες συνήθειες που θα βοηθήσουν κάποιον να καλυτερεύσει την ζωή του. Τα μικρά πράγματα είναι αυτά που μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά στην αίσθηση ευεξίας μας όλη την ημέρα. Η κάθε μέρα μπορεί να είναι καταπληκτική όταν την ξεκινάμε σωστά!!!
1. ΑΝΑΠΝΟΗ & ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ: Αφυπνίστε το μυαλό και το σώμα σας με μια βαθιά αναπνοή. Συγκεκριμένα μόλις ξυπνησετε πάρτε πρώτα 5 βαθιές αναπνοές τοποθετώντας το ένα σας χέρι στην κοιλιά. Αυτό είναι σωματικά και ψυχικά ηρεμιστικό, ενεργητικό. Και μόλις 15 λεπτά διαλογισμού δημιουργούν μια αίσθηση γαλήνης που θα έχετε μαζί σας για την υπόλοιπη ημέρα.
2. ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ: Ανοίξτε τα μάτια σας και πείτε ευχαριστώ. Η Αμερικανίδα Oprah Winfrey κάθε πρωί ξεκινά τη μέρα της ανοίγοντας τα μάτια της και λέγοντας απλά «Ευχαριστώ». Εκτιμήστε την αυγή μιας νέας μέρας και ξεκινήστε την μέρας σας με το χαμόγελο στο πρόσωπό σας.
3. ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ: Ξυπνήστε μια ώρα νωρίτερα σας και δώστε χρόνο στον εαυτό σας. Να είστε γενναιόδωροι με τον εαυτό σας και να απολαύσετε αυτόν τον επιπλέον χρόνο! Αυτό θα δώσει τον τόνο για το υπόλοιπο της ημέρας σας.
4. ΓΡΑΨΤΕ: Μην πάρεις υπολογιστή, πάρε τετράδιο, μολύβι και χαρτί και ξεκίνα να γράφεις. Άλλωστε «το τετράδιο είναι ο καλύτερος φίλος, ο ψυχολόγος, ξέρει όλα τα μυστικά», αρκεί να γράφει κανείς με ειλικρίνεια. Το γράψιμο ειδικά το πρωί, είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να διώξετε την ανησυχία σας και να δημιουργήσετε στόχους για όλη την ημέρα. Μόλις 10-15 λεπτά γραφής θα σας βοηθήσει να διώξετε το άγχος και να δημιουργήσετε μια αίσθηση αισιοδοξίας και ενθουσιασμού για να αξιοποιήσετε στο έπακρο τη μέρα σας, κάθε μέρα.
5. ΑΘΛΗΣΗ & ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ: Η έξοδος στη φύση για ένα γρήγορο περπάτημα ή ένα τρέξιμο είναι ένας φανταστικός τρόπος για να αυξήσετε την ενέργειά σας. Η άσκηση απελευθερώνει ενδορφίνες – τις ορμόνες της ευτυχίας – γεμίζοντας σας με μια αίσθηση ευεξίας που διαρκεί όλη την ημέρα!
6. ΠΡΩΙΝΟ: Το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας είναι το πρωινό. Όμως λίγοι από εμάς παίρνουν ένα σωστό πρωινό. Φτιάξτε ένα νόστιμο και υγιεινό πρωινό για εσάς και την οικογένεια σας. Παράλληλα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε τη σιωπή ή τη συνομιλία με κάποιον από την οικογένειά σας, ή να ενημερωθείτε για τις ειδήσεις. Ένα καλό πρωινό δημιουργεί μια χαρούμενη και γεμάτη ενέργεια μέρα. Φανταστείτε πως θα ήταν ένα αυτοκίνητο χωρίς βενζίνη.
7. ΜΟΥΣΙΚΗ: Δημιουργήστε μια πρωινή λίστα αναπαραγωγής με όλα τα αγαπημένα σας τραγούδια. Τι πιο ωραίο να ξυπνάτε με μουσική. Είναι ένας όμορφος τρόπος για να χαρίσετε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σας. Μπορείτε επίσης να δημιουργήσετε μια ήρεμη λίστα αναπαραγωγής που θα συνοδεύει τη γιόγκα ή τις βαθιές αναπνοές σας.
8. ΑΓΚΑΛΙΑ: Ξεκινήστε τη μέρα σας νιώθοντας αγάπη. Δώστε στα παιδιά και τον σύντροφο σας μια επιπλέον αγκαλιά το πρωί καθώς ξεκινάτε για την ημέρα!
+1 ΒΡΑΔΥΝΗ ΡΟΥΤΙΝΑ: Γιατί αναφέρουμε τη βραδινή σας ρουτίνα όταν αυτό το άρθρο έχει να κάνει με το πώς να ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ τη μέρα σας; Μια καλή βραδινή ρουτίνα, πριν πάτε για ύπνο, έχει μεγάλο αντίκτυπο στον τρόπο που κοιμάστε και επομένως στο πόσο καλά ξεκινά η επόμενη μέρα.
Απλά πράγματα όπως το κλείσιμο της τηλεόρασης μια ώρα πριν κοιμηθείτε ή το να πιείτε ένα τσάι από βότανα για ύπνο, ή να διαβάσετε ένα καλό βιβλίο πριν σβήσετε το φως... Αυτά τα πράγματα μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου σας για να διασφαλίσετε ότι θα ξυπνήσετε νιώθετε ανανεωμένοι και έτοιμοι να ξεκινήσετε!
** Αν θες κι εσύ να μοιραστείς κάτι δικό σου, κάποια στιγμή σου, την άποψη σου ή οτιδήποτε άλλο, μάθε πως εδώ
Μετά τη συνεργασία τους στην ταινία «The Favourite» (στα ελληνικά: Η Ευνοούμενη) ο σκηνοθέτης Γιώργος Λάνθιμος και η μούσα του, Emma Stone επιστρέφουν με την ταινία «Poor Things» (στα ελληνικά: Χαμένα κορμιά). Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Alasdair Gray. Το βιβλίο που κέρδισε βραβείο μυθιστορήματος Whitbread και βραβείο φαντασίας Guardian μεταφέρεται για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη. Η ταινία είχε έντεκα υποψηφιότητες στα φετινά Oscar ωστόσο απέσπασε τέσσερα βραβεία, στις κατηγορίες Α’ Γυναικείου Ρόλου, Σκηνογραφίας, Μακιγιάζ και Ενδυματολογίας.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Poor Things
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος.
Πρωταγωνιστούν: Emma Stone, Mark Ruffalo, Willem Dafoe, Ramy Youssef κ.α
Είδος ταινίας: Δραματική / Ρομαντική
Έτος Παραγωγής: 2023
Διάρκεια: 141'
ΥΠΟΘΕΣΗ: Από τον δημιουργό Γιώργο Λάνθιμο και σε παραγωγή της Emma Stone, έρχεται η απίστευτη ιστορία και η φανταστική εξέλιξη της Bella Baxter, μιας νεαρής γυναίκας που ανασταίνεται χάρη στον ιδιοφυή και αντισυμβατικό επιστήμονα Δρ. Godwin Baxter. Υπό την προστασία του Baxter, η Bella ανυπομονεί να μάθει. Διψασμένη από την εμπειρία που στερείται, η Bella το σκάει με τον Duncan Wedderburn, έναν ικανό και με αμβλυμμένη ηθική δικηγόρο, σε μια περιπέτεια περιπλάνησης σε όλες τις ηπείρους. Απελευθερωμένη από τις προκαταλήψεις και τα στεγανά της εποχής της, η Bella αποφασιστικά επιδιώκει να δώσει τη μάχη της για την ισότητα και την ελευθερία.
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Alasdair Gray που κυκλοφόρησε το 1992 (στην Ελλάδα το 2001 από εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα), το Poor Things μεταφέρει τους θεατές στο Λονδίνο του 19ου αιώνα για να συναντήσουν μια νεαρή γυναίκα που ζωντανεύει ένας ανορθόδοξος επιστήμονας. Πρόκειται για μία ιστορία για την ουσία της αγάπης και την επιστημονική τόλμη, αλλά κυρίως για την αξία της ελευθερίας των επιλογών μας στη ζωή.
Ο Μπάξτερ, είναι ένας χειρούργος μοναδικών ικανοτήτων. Όταν η Μπέλα βάλει τέλος στη ζωή της, εκείνος θα την επαναφέρει στη ζωή. Η Μπέλα δεν θυμάται τίποτα από την προηγούμενη ζωή της. Είναι απλώς, προϊόν ενός επιστημονικού πειράματος. Οι κινήσεις της είναι αδέξιες, σαν μικρού παιδιού. Σταδιακά θα μεταμορφωθεί σε μια ενήλικη και θα θελήσει να φύγει από το σπίτι που διαμένει. Παρέα με τον δικηγόρο Duncan θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι ανακάλυψης και ευχαρίστησης. Θα ταξιδέψει σε μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις, θα γνωρίσει τον κόσμο εκ νέου και θα ανακαλύψει τη σεξουαλικότητα, τη φιλοσοφία και την ενσυναίσθησή της.
Στα συν της ταινίας, η ενδιαφέρουσα ιστορία της, η πολύ καλή σκηνοθεσία, τα ειδικά εφέ, η απίστευτη φωτογραφία, η ενδυματολογία και οι πολύ καλές ερμηνείες όλων των ηθοποιών. Η Emma Stone σίγουρα ξεχωρίζει, μιας που είναι και η πρωταγωνίστρια. Ο Mark Ruffalo όμως κάνει την έκπληξη καθώς υποδύεται έναν διαφορετικό χαρακτήρα που δεν μάς έχει συνηθίσει στο παρελθόν.
Στα μείον της ταινίας, οι φρενήρεις σεξουαλικές σκηνές που δεν ήταν απαραίτητες. Από ένα σημείο και μετά η ιστορία έχει αργή ροή. Επιπλέον γίνεται αρκετά προβλέψιμη, παρά τις ανατροπές. Η διάρκεια της και το ανατρεπτικό φινάλε της.
Εν κατακλείδι, η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «Poor Things» ειναι μια ρομαντική βικτωριανή ιστορία επιστημονικής φαντασίας που συνδυάζει το δράμα με την κωμωδία. Η νέα ταινία του Λάνθιμου είναι ένα κράμα ταινιών από Φρανκεστάιν, Μάγο του Οζ και Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Είναι όμως μια ταινία υψηλών προδιαγραφών με ποικίλα συναισθήματα και αλληγορικούς συμβολισμούς, δια χειρός Έλληνα σκηνοθέτη.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι, αν έχεις παρακολουθήσει προηγούμενες ταινίες του Λάνθιμου.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Η Πηνελόπη Τσακανίκα συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό, το 2021, μέσα από το πρώτο της προσωπικό βιβλίο με τίτλο «Χάσκον κενό», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οσελότος. Απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος, η Πηνελόπη Τσακανίκα ζει και εργάζεται σήμερα στη Λήμνο. Το «Χάσκον κενό» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος και πρόκειται για ένα βιβλίο που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που έζησε η ίδια η συγγραφέας.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Πηνελόπη Τσακανίκα
β) Τίτλος: Χάσκον κενό
γ) Έτος Έκδοσης: 2021
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Οσελότος
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Με έναν ιδιαίτερα περίεργο τίτλο, συστήνεται η συγγραφέας και παιδαγωγός Πηνελόπη Τσακανίκα. Ένα κενό που χάσκει, ένα κενό, ένα τραύμα που στην προκειμένη περίπτωση προέρχεται από την παιδική ηλικία. Πόσο εύκολο είναι να κλείσει ένας άνθρωπος ένα τέτοιο κενό, μια πληγή; Είναι εφικτό; Και τελικά η παιδική ηλικία, τα βιώματα και τα τραύματα που κουβαλάει κάποιος είναι ικανά να καθορίσουν την ενήλικη ζωή του;
Στην πρώτη της συγγραφική προσπάθεια, η Πηνελόπη Τσακανίκα αποδίδει, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην αρχή του βιβλίου, έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που αποχωριστήκαν πρόωρα και βάναυσα την παιδική τους ηλικία και κατάφεραν σήμερα να σταθούν στα πόδια τους, αν και με άπειρες ψυχικές πληγές.
το μόνο εύκολο είναι να διαλύσεις μια σχέση παρά να μοχθήσεις να την κρατήσεις
Εκείνη μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου η μάνα της από μικρή ηλικία τής υπενθύμιζε ότι είναι υποχρεωμένη απέναντι της. Την ανάγκαζε μάλιστα να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Κι όχι μόνο αυτό. Ο πατέρας της από την άλλη προτιμούσε τη φυγή και τις περισσότερες ώρες έλειπε από το σπίτι. Οι έπαινοι που έπαιρνε στο σχολείο δεν σήμαιναν τίποτα για τους γονείς της. Στην εφηβεία εκείνη θα υψώσει το ανάστημά της. Μέχρι που θα καταφέρει να περάσει στο πανεπιστήμιο και να φύγει μακριά από όλους κι απ' όλα. Έκτοτε η λέξη "μάνα" θα φύγει από το λεξιλόγιο της, όμως παράλληλα θα δημιουργήσει ένα απύθμενο κενό μέσα στην ψυχή της. Μπορεί ο χρόνος και μια βαθιά ενδοσκόπηση με τον εαυτό της, να κλείσει αυτό το κενό, αυτήν την πληγή; Ή θα καθορίσει την στάση της απέναντι στη ζωή και στις επιλογές της;
Η συγγραφέας μέσα σε λίγες σελίδες - 29 στο σύνολο - παρουσιάζει μια ιστορία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Την κεντρική ηρωίδα δεν την ονομάζει έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπει για λίγο στη θέση της, να δεθεί μαζί της, να κατανοήσει τις πράξεις και τις επιλογές της και παράλληλα να προβληματιστεί για την ζωή. Μια ζωή που δεν είναι πάντα γεμάτη με ευχάριστες στιγμές αλλά και με δυσκολίες, σκαμπανεβάσματα, παρεκκλίσεις και πισωγύρισματα.
κάθε πλάσμα έχει δικαίωμα στην ευτυχία - και ειδικά ένα παιδί
Συνοπτικά τo «Χάσκον κενό» είναι ένα σύντομο διήγημα που θα προβληματίσει καθώς εστιάζει σε επίκαιρα θέματα όπως αυτό της συναισθηματικής κακοποίησης ενός παιδιού. Παράλληλα με την ιστορία η συγγραφέας θέτει και το ερώτημα σχετικά με το ποιος είναι ο βασικός προορισμός της ζωής ενός ανθρώπου. Είναι δηλαδή ο γάμος και η απόκτηση ενός παιδιού, στο οποίο θα δώσει όλη την αγάπη που εκείνος δεν πήρε στην παιδική του ηλικία;
Πλοκή: Σε κάποια παιδιά η ζωή δεν δείχνει το χαρούμενο πρόσωπό της, καθώς από τρυφερή νηπιακή και παιδική ηλικία τα εξαναγκάζει να ωριμάσουν πρόωρα μέσω της κακοποίησης, κάθε είδους, που υφίστανται και τα οδηγεί στον δρόμο της ενηλικίωσης γεμίζοντάς τα πληγές που δεν θα καταφέρουν να επουλώσουν ως το τέλος τους.
_______________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Βασισμένο στο best seller βιβλίο του Πάνου Δημάκη «17 Κλωστές» που κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική, είναι η ομώνυμη μίνι σειρά έξι επεισοδίων του σκηνοθέτη Σωτήρη Τσαφούλια (Έτερος Εγώ). Η σειρά βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στα Κύθηρα, το 1906-1909. Πρόκειται στην ουσία για την πρώτη ιστορικά καταγεγραμμένη μαζική δολοφονία στην Ελλάδα. Το σενάριο υπογράφουν η Μιρέλλα Παπαοικονόμου και η Κάτια Κισσονέργη.
Μια φορά κι έναν καιρό, το 1906 ζούσε στα Κύθηρα με την οικογένεια του ένας ευγενικός και ταλαντούχος νέος, ο Αντώνης Καστελάνης. Ο Αντώνης ήταν ένας πολύ επιδέξιος τσαγκάρης ενώ παράλληλα ήταν και πολύ καλός στο να παίζει λύρα. Οι άνθρωποι του νησιού, σέβονται και συμπαθούν τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένεια του. Μετά από μια παρεξήγηση η τοπική κοινωνία αρχίζει και του φέρεται άσχημα, αδίκως. Εκείνος θα χάσει την δουλειά του και τη γυναίκα που αγαπάει. Το μίσος των ανθρώπων προς το πρόσωπο του και η αδικία που θα αισθανθεί θα τον αναγκάσει να φύγει από τα Κύθηρα με προορισμό τον Πειραιά. Όμως κι εκεί θα ανακαλύψει το σκληρό πρόσωπο των ανθρώπων. Για δεύτερη φορά στη ζωή του ο Καστελάνης θα νιώσει αδικημένος και όχι άδικα. Αποφασίζει να επιστρέψει στα Κύθηρα τον Αύγουστο του 1909 και να εκδικηθεί τους ανθρώπους που τον πλήγωσαν. Δεκαεπτά αθώοι άνθρωποι θα δολοφονηθούν από το χέρι του Καστελάνη. Όμως πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η τοπική κοινωνία έδειχνε συμπόνια στον Καστελάνη και δεν στρέφονταν όλο το νησί εναντίον του;
Εκατόν δεκαέξι χρόνια σχεδόν πίσω, μάς πάει η νέα σειρά του Σωτήρη Τσαφούλια και σε μια κοινωνία που δεν έχει αλλάξει και πολύ. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης έχει στα χέρια του μια ιστορία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Μια ιστορία που μας δείχνει πώς οι άνθρωποι όταν δεν είναι δεκτικοί και ανεκτικοί με τους συνανθρώπους τους δημιουργούν συνθήκες εκτροπής τους.
Η σειρά θίγει τα προβλήματα μιας κοινωνίας, που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν αλλάζει. Εν έτη 2024 το μίσος είναι πιο έντονο, οι άνθρωποι δείχνουν συχνά το σκληρό τους πρόσωπο, η ανθρωποφαγία έχει μεταφερθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενώ η αντίληψη του "τι θα πει ο κόσμος" είναι βαθιά ριζωμένη. Ίσως το μόνο που έχει αλλάξει είναι η θέση της γυναίκας στην σημερινή κοινωνία σε σχέση με 116 χρόνια πριν.
Σκηνοθετικά λοιπόν, ο Τσαφούλιας με το δικό του μοναδικό και ξεχωριστό τρόπο καταφέρνει να αναβιώσει την τότε εποχή και την κοινωνία. Ενδυματολογικά η σειρά παίρνει άριστα. Η φωτογραφία επίσης είναι εξαιρετική. Από το πρώτο επεισόδιο δημιουργείται μια σκοτεινή καταθλιπτική ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με την ανατριχιαστική μουσική υπόκρουση. Σκηνογραφικά όλα ήταν ρεαλιστικά, από την σκηνή του εγκλήματος μέχρι και την τελευταία σκηνή της σειράς. Επίσης έγινε πολύ προσεγμένη επιλογή στους ηθοποιούς και ερμηνευτικά όλοι τους ήταν υπέροχοι. Ξεχώρισε όμως ο Πάνος Βλάχος που υποδύεται τον Καστελάνη. Εξαιρετικός στο ρόλο του, δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας από την αρχή μέχρι το τέλος. Φαίνεται άλλωστε ότι έχει μελετήσει πολύ καλά το ρόλο του.
Στα αρνητικά της σειράς είναι ότι παρόλο που χρονολογικά παρακολουθούμε την εποχή του 1909, κανείς από τους χαρακτήρες δεν μιλάει με την προφορά εκείνης της εποχής. Επίσης αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι το γεγονός ότι ο Καστελάνης το βάζει στα πόδια και φεύγει για Πειραιά ενώ θα μπορούσε να μείνει και να βρει το δίκιο του.
Συνοπτικά οι «17 Κλωστές» είναι μια δραματική σειρά εποχής, με υπέροχη κινηματογραφική αισθητική και ένα πλούσιο καστ ηθοποιών.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10
TRAILER:
Ο συγγραφέας και περιβαλλοντολόγος Μανώλης Παλαβούζης μιλάει για το έκτο του προσωπικό μυθιστόρημα με τίτλο «Σιβηρία». Πρόκειται για μια μια φανταστική ιστορία που εκτυλίσσεται, όπως προδίδει κι ο τίτλος, στην Σιβηρία. Χρησιμοποιώντας πρωτοπρόσωπη αφήγηση, ο συγγραφέας εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεση του κεντρικού χαρακτήρα ενώ παράλληλα θίγει ζητήματα που αφορούν την κλιματική υπερθέρμανση του πλανήτη. Ένα ολιγοσέλιδο μυθιστόρημα που συνδυάζει τον περιβαλλοντικό προβληματισμό, με την φαντασία και τον τρόμο.
Διαβάστε μια ανατριχιαστική ιστορία με φόντο τα παγωμένα εδάφη της Σιβηρικής γης και τα θαμμένα μυστικά της
Η «Σιβηρία» είναι το έκτο προσωπικό σας μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Ποια ήταν η αφορμή να γραφτεί αυτή η ιστορία;
Η «Σιβηρία» είναι το έκτο βιβλίο μου αλλά μόλις η πρώτη νουβέλα που γράφω και τολμώ να πω πως απόλαυσα τη διαδικασία. Όπως και σε άλλα βιβλία μου, αφορμή στάθηκαν δύο ζητήματα: το πρώτο είναι η αγάπη μου για την επιστήμη που έχω σπουδάσει, την επιστήμη του περιβάλλοντος, αλλά κι εκείνη για τη λογοτεχνία φαντασίας. Με άλλα λόγια, έγραψα μια ιστορία που πατάει σε δύο βάρκες: στη φαντασία και στην επιστήμη, στην μυθοπλασία και σε επιστημονικά δεδομένα και πιθανότητες. Οι επιπτώσεις της πλανητικής υπερθέρμανσης συναντούν τις λαϊκές παραδόσεις στην μακρινή αυτή γωνιά του πλανήτη, συνδυασμένες με έναν πρωτότυπο και ρεαλιστικό τρόπο. Μία προσπάθεια περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης με σύμμαχο τη λογοτεχνία και τη φαντασία.
Γιατί επιλέξατε να διαδραματίζεται η ιστορία σε αυτή την μακρινή περιοχή;
Τα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν στο κλίμα και στη γεωγραφία της περιοχής ήταν εκείνα που με «υποχρέωσαν» να επιλέξω τη Σιβηρία. Με άλλα λόγια χρειαζόμουν μια περιοχή του κόσμου που να βρίσκεται πολύ βόρεια. Θα μπορούσα εναλλακτικά να επιλέξω τη Σκανδιναβία ή τον Καναδά. Προτίμησα τη Σιβηρία η οποία, ως μέρος της σύγχρονης Ρωσίας, βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της βάναυσης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Αν θέλεις να κεντρίσεις το ενδιαφέρον του αναγνώστη, τι καλύτερο από το να συνδυάσεις την επικαιρότητα, τη φαντασία και τους κινδύνους που απειλούν το μέλλον του κόσμου.
Πόσος χρόνος χρειάστηκε για την ολοκλήρωση του βιβλίου δεδομένου ότι έγινε έρευνα ώστε να παρουσιαστεί με ρεαλιστικό τρόπο η σιβηρική γη, οι συνθήκες που επικρατούν καθώς και η ρωσική διάλεκτος;
Αν έπρεπε να μελετήσω εκ του μηδενός όλα τα ζητήματα (επιστημονικά, κοινωνικά, ιστορικά, πολιτισμικά) που εμπλέκονται στην υπόθεση του βιβλίου, θα χρειαζόμουν μήνες. Για να μετριάσω αυτές τις ανάγκες, επέλεξα να χρησιμοποιήσω γνώσεις τις οποίες απέκτησα ως φοιτητής, εμπλουτίζοντάς τες με επιπλέον πληροφορίες που χρειαζόμουν ώστε να προκύψει ένα βιβλίο, στο οποίο η πλοκή, οι χαρακτήρες, ο τρόπος που δρουν και πάει λέγοντας, να θυμίζουν την ρωσική πραγματικότητα, κάτι που ήταν δύσκολο καθώς δεν έχω ταξιδέψει ποτέ μου στην Σιβηρία και το βιβλίο οφείλει να αποπνέει ένας αέρα Ρωσίας για να γίνει πειστικό και αληθοφανές. Είναι επιπλέον ευτύχημα για μένα το γεγονός ότι απολαμβάνω να έρχομαι καθημερινά σε επαφή με πληροφορίες γενικής φύσεως. Ιστορία, γεωγραφία, θετικές επιστήμες, πολιτική, διεθνείς σχέσεις, είναι όλα θεματικά πεδία που ανέκαθεν με απασχολούσαν και τα οποία προσπαθώ καθημερινά να εμπλουτίζω και να αξιοποιώ. Μια συνθήκη που με διευκολύνει σε όλα τα βιβλία που έχω γράψει έως τώρα, καθώς καλύπτω σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα τα γνωστικά κενά μου. Δεν μπορώ να υπολογίσω το ακριβές χρονικό διάστημα από τη σύλληψη της ιδέας, μέχρι τη μεταφορά της στο χαρτί και τις τελικές διορθώσεις πριν την αποστολή στον εκδοτικό, γιατί έγιναν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους ανάμεσα σε άλλα βιβλία και συγκεκριμένα στην «Αττική Καταιγίδα» και στο «Τραγούδι των Σκλάβων», τα οποία γράφτηκαν μετά τη «Σιβηρία» αλλά εκδόθηκαν πρώτα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας;
Η «Σιβηρία» είναι μια νουβέλα φαντασίας και τρόμου, μία μίξη περιβαλλοντικού προβληματισμού και της εσωτερικής πάλης του κεντρικού χαρακτήρα να αποδεχθεί τις τόσο τραγικές αλλαγές που έρχονται στη ζωή του. Είναι μια όμορφη ιστορία, ίσως τρομακτική, ίσως φανταστική, αλλά σίγουρα ανθρώπινη, τοποθετημένη στην μυστηριώδη Σιβηρία. Μία ιστορία που συνδυάζει το «παλιό» με το «νέο». Μόνο που κάποιες φορές το «παλιό» πρέπει να υποχωρήσει, για να έχει το «νέο» κάποιες πιθανότητες να ριζώσει και να βλαστήσει.
Το εξώφυλλο και ο τίτλος του βιβλίου ήταν επιλογή δική σας ή του εκδοτικού;
Για το εξώφυλλο μοιράστηκα με το καλλιτεχνικό τμήμα του εκδοτικού κάποιες δικές μου αρχικές ιδέες. Έπειτα δουλειά ανέλαβαν οι γραφίστες. Θεωρώ πως το αποτέλεσμα μας δικαιώνει αμφότερους, καθώς πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό εξώφυλλο, η αισθητική του οποίου αντιπροσωπεύει πλήρως την θεματική της νουβέλας. Τον τίτλο τον επέλεξα ο ίδιος, και σίγουρα κανένας άλλος δεν θα ταίριαζε περισσότερο.
Λίγα λόγια για το βιβλίο και τον πρωταγωνιστή του Πάβελ.
Η πλανητική υπερθέρμανση επιφέρει βαρύτατες αλλαγές στο αιώνια παγωμένο έδαφος της Σιβηρίας. Εδάφη που κρύβουν φονικούς κινδύνους για τους οποίους ο άνθρωπος ίσως να είναι ανίκανος να αντιδράσει, θερμαίνονται και απελευθερώνουν το απειλητικό περιεχόμενό τους με καταστροφικά αποτελέσματα. Συνέπεια αυτών των αναπόδραστων εξελίξεων, είναι η συνάντηση του νεαρού Πάβελ Βορόνιν με ένα αρχαίο κακό που ξυπνά στην απόμερη αυτή γωνιά του κόσμου. Κάτι αρχίζει να αλλάζει μέσα του, καθώς μετατρέπεται σταδιακά σε κάτι επικίνδυνο για τους ανθρώπους που αγαπάει αλλά και για τον ίδιο. Με πρωτοπρόσωπη αφήγηση και με εξομολογητικό τόνο, ο Πάβελ μάς οδηγεί σ’ ένα ταξίδι όπου παλεύει να κατανοήσει τον νέο εαυτό του, να τον αποδεχθεί και να προσπαθήσει να συνταιριάξει με τον υπόλοιπο κόσμο που συνεχίζει να προχωρά. Είναι μία ιστορία για την αυτοαποδοχή και για την κλιματική κρίση. Και ταυτόχρονα μια διαφορετική οπτική, πιο ανθρώπινη, εσωτερική και αληθοφανή, σ’ έναν λαϊκό τρομακτικό μύθο που πολλές φορές απασχόλησε την ξένη και εγχώρια λογοτεχνία όπως και τον κινηματογράφο.
Υπάρχουν επόμενα σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Ευτυχώς για μένα (γιατί η συγγραφή είναι ανάγκη, κάτι αναπόδραστο), πάντα υπάρχουν επόμενα σχέδια. Αυτή την περίοδο κάνω την έρευνά μου για το επόμενο βιβλίο που σχεδιάζω να γράψω. Για την ακρίβεια έχω τρεις βασικές ιδέες με τις οποίες φλερτάρω άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στην περίπτωσή μου. Ποια απ’ όλες θα πάρει πρώτη το δρόμο προς την έκδοση, είναι κάτι που την παρούσα στιγμή δεν γνωρίζω, εξαρτάται από το ποια θα καταφέρει να με κερδίσει για να ασχοληθώ αποκλειστικά μαζί της. Πέραν τούτου θέλω να απολαύσω στο έπακρο την περίοδο αυτή που η κυκλοφορία της «Σιβηρίας» είναι ακόμα νωπή.
Για κλείσιμο, μια αγαπημένη φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Νομίζω θα επιμείνω στην κεντρική φράση που αναγράφεται στο εξώφυλλο της νουβέλας: «Κάποιες φορές για να ζήσει το νέο, πρέπει το παλιό να πεθάνει»…
Σας ευχαριστώ ολόψυχα!!
Μανώλης Παλαβούζης
Η τραγωδία του αεροπλάνου που συνετρίβη στους παγετώνες των Άνδεων το 1972 ζωντανεύει για δεύτερη φορά στην οθόνη, για λογαριασμό του Netflix. Η ταινία «Society of the Snow» βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Pablo Vierci, που κυκλοφόρησε το 2008, ο οποίος καταγράφει την ιστορία των 45 ατόμων που, στις 13 Οκτωβρίου 1972, επιβιβάστηκαν στην πτήση 571 της Αεροπορίας της Ουρουγουάης από το Μοντεβιδέο με τελικό προορισμό τη Χιλή. Στο αεροπλάνο επέβαιναν πέντε μέλη του πληρώματος και 40 επιβάτες, συμπεριλαμβανομένων 19 μελών της ομάδας ράγκμπι Old Christians Club.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Society of the Snow
Σκηνοθεσία: J..A. Bayona
Πρωταγωνιστούν: Enzo Vogrincic, Agustín Pardella, Matías Recalt κ.α
Είδος Ταινίας: Βιογραφική / Δραματική / Περιπέτεια
Έτος Παραγωγής: 2023
Διάρκεια: 144΄
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Ο σκηνοθέτης μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών, J.A. Bayona (The Impossible, Jurassic World: Fallen Kingdom) αφηγείται την αληθινή και οδυνηρή ιστορία, των επιβατών που κατάφεραν να επιβιώσουν για σχεδόν δυόμιση μήνες σε ένα δύσκολο περιβάλλον, στα παγωμένα βουνά των Άνδεων. Αν και η ιστορία της τραγωδίας του 1972 έχει μεταφερθεί στην οθόνη στο παρελθόν, αυτή είναι η πρώτη φορά που οι επιζώντες και οι οικογένειες των θανόντων επέτρεψαν να γνωστοποιηθούν τα πραγματικά τους ονόματα. Τραγωδία ή θαύμα; Αυτό είναι και το ερώτημα που θέτει η ταινία.
Η τραγωδία σημειώθηκε όταν ο πιλότος άρχισε την κάθοδό του πολύ νωρίς, πέφτοντας στις Άνδεις. Δώδεκα άτομα σκοτώθηκαν αμέσως. Όσοι επέζησαν από την πτώση του αεροπλάνου, πίστευαν ότι θα έρθει βοήθεια γρήγορα. Όμως έκαναν λάθος. Κάποιοι θα πεθάνουν από την πρώτη νύχτα από το κρύο κι άλλοι θα υποκύψουν από τα τραύματα τους. Όσοι μείνουν ζωντανοί θα δημιουργήσουν ένα καταφύγιο από τα συντρίμμια της ατράκτου για να αντέξουν τις χαμηλές θερμοκρασίες και τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Μετά από εβδομάδες πείνας, έχοντας εξαντλήσει τα πάντα αναγκάζονται να κάνουν το αδιανόητο και να φάνε τις σάρκες εκείνων που είχαν πεθάνει. Όταν θα αρχίσει να λιώνει το χιόνι, μέλη της ομάδας θα επιχειρήσουν να σκαρφαλώσουν τα βουνά, να φτάσουν στην Χιλή και να φέρουν βοήθεια. Όμως μέχρι να το καταφέρουν θα σημειωθούν κι άλλοι θάνατοι.
Στα συν της ταινίας, η εξαιρετική σκηνοθεσία της. Ο σκηνοθέτης δίνει φωνή σε αυτούς που χάθηκαν στην αεροπορική τραγωδία. Πως; Επιλέγοντας για τον ρόλο του αφηγητή της ιστορίας, ένα από τα μοιραία θύματα της συντριβής. Παράλληλα χρησιμοποιεί πλάνα για να δείξει το μεγαλείο της φύσης και τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει ταυτόχρονα ο άνθρωπος. Η φωτογραφία είναι εκπληκτική, η σκηνογραφία ομοίως. Σασπένς, αδρεναλίνη και ποικίλα συναισθήματα σε όλη την διάρκεια της ταινίας, από το σημείο της συντριβής και μετά. Στα θετικά της ταινίας ήταν η επιλογή άγνωστων νεαρών ηθοποιών και οι πολύ καλές ερμηνείες των περισσοτέρων. Το θέμα του κανιβαλισμού προσεγγίζεται με ευαισθησία, με την ταινία και τον σκηνοθέτη να μην επικεντρώνονται εκεί αλλά σε άλλα ζητήματα όπως η φιλία, η αλληλεγγύη και φιλοσοφικές συζητήσεις σχετικά με το βαθύτερο νόημα της ζωής.
Στα μείον της ταινίας, ότι αφιερώθηκε ελάχιστος χρόνος ως προς την ανάπτυξη των χαρακτήρων και στις μεταξύ τους σχέσεις, στις αρχικές σκηνές. Η διάρκεια της, σχεδόν δυόμιση ώρες.
Εν κατακλείδι, η ταινία «Society of the Snow», είναι ένα βιογραφικό δράμα επιβίωσης που εμβαθύνει στη πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Μια ταινία ύμνος στη θέληση των ανθρώπων για επιβίωση.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σου αρέσουν ταινίες που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10
TRAILER:
___________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Η Βεατρίκη Σαΐας - Μαγρίζου συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό, το 1996, μέσα από το πρώτο της προσωπικό μυθιστόρημα με τίτλο «Στην Πολυξένη», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Απόφοιτος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η Βεατρίκη Σαΐας - Μαγρίζου ζει στη Λάρισα με την οικογένειά της. Μέχρι και σήμερα έχει γράψει κείμενα για την κατοχική Ελλάδα, πέντε θεατρικά έργα, τρία παιδικά παραμύθια και τέσσερα προσωπικά μυθιστορήματα, ένα εκ των οποίων, «Το βραχιόλι της φωτιάς» μεταφέρθηκε στην μικρή οθόνη και προβλήθηκε από την ΕΡΤ. Το πέμπτο προσωπικό της μυθιστόρημα έχει τίτλο «Αόρατα φτερά» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Βεατρίκη Σαΐας - Μαγρίζου
β) Τίτλος: Αόρατα φτερά
γ) Έτος Έκδοσης: 2023
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Καστανιώτη
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Μετά το best seller βιβλίο της, «Το βραχιόλι της φωτιάς» στο οποίο βασίστηκε η ομώνυμη σειρά της ΕΡΤ, η Βεατρίκη Σαΐας - Μαγρίζου επιστρέφει με νέο μυθιστόρημα συνδυάζοντας για άλλη μια φορά την μυθοπλασία με πραγματικά ιστορικά γεγονότα.
Τελη Ιουνίου του 1988, ένα έφηβο κορίτσι με εγκεφαλική παράλυση, η Εύα Καμπά πέφτει θύμα απαγωγής μαζί με τις φίλες της. Πολύ γρήγορα θα διαπιστωθεί πως η απαγωγή των κοριτσιών σχετίζεται με ένα ιστορικό γεγονός που στιγμάτισε όλη την ανθρωπότητα και τον ναζισμό. Το δραματικό εβραϊκό παρελθόν της οικογένειας Καμπά, όταν έπεσαν στα χέρια των Γερμανών Ναζί, ζωντανεύει. Μυστικά και ένας θησαυρός αμύθητης αξίας έρχονται στο φως. Κι ένας Γερμανός εγκληματίας πολέμου που δεν τιμωρήθηκε ποτέ, επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Εκεί που χιλιάδες αθώοι Εβραίοι εκτελέστηκαν.
Μέσα σε λίγες σελίδες, η συγγραφέας παρουσιάζει μια ιστορία με πολλά και διαφορετικά θέματα ενώ παράλληλα θίγει ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα. Όπως σχεδόν σε όλες τις ιστορίες, έτσι και σε αυτήν υπάρχουν καλοί και κακοί ήρωες. Σε αυτήν την ιστορία οι κακοί ήρωες είναι οι Γερμανοί, που μέχρι και σήμερα παραμένουν ατιμώρητοι για όσα έκαναν το 1941 όταν, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εισήλθαν στην Θεσσαλονίκη. Έσπασαν βιτρίνες των εβραϊκών καταστημάτων, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν σπίτια, υπέβαλλαν σε δημόσιο εξευτελισμό χιλιάδες άντρες Εβραίους, βασάνισαν εβραϊκές οικογένειες, με αποκορύφωμα την καταναγκαστική εργασία αυτών και τη φρίκη που έζησαν στα στρατοπέδα συγκέντρωσης στο Άουσβιτς.
η αποδοχή είναι η μισή λύση του προβλήματος. Και αφού το αποδεχτείτε μετά θα είναι πιο εύκολο να το αντιμετωπίσετε.
Η γραφή της συγγραφέας είναι καλή αλλά βιαστική. Χάρη όμως στις περιγραφές της, δημιουργούνται στον αναγνώστη εικόνες μιας άλλης εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί. Η πλοκή κυλάει γρήγορα, ωστόσο η συγγραφέας δεν έχει αναπτύξει όσο θα έπρεπε τους χαρακτήρες της ιστορίας. Είναι θετικό ότι προσπαθεί να καταπιαστεί με σοβαρά και ευαίσθητα ζητήματα όπως αυτό της αναπηρίας και της αποδοχής των ατόμων αυτών από την κοινωνία, όμως λόγω της περιορισμένης έκτασης της ιστορίας της, δεν το κάνει εις βάθος.
Συνοπτικά τα «Αόρατα Φτερά» είναι ένα μυθιστόρημα με φόντο το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης!! Μια ιστορία για τη δικαίωση και την ιστορική αλήθεια, για την αποδοχή και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα!!! Ήταν ένα έργο που δημιούργησε προσδοκίες αλλά ίσως να απευθύνονταν ως ανάγνωσμα μόνο σε εφήβους και όχι σε ενήλικες.
.png)
* Η παρουσίαση του βιβλίου «Αόρατα φτερά» δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα «Ελεύθερη Θράκη», την Τετάρτη 02.03.2024, φύλλο 17560. Δείτε εδώ την ηλεκτρονική μορφή.
_______________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons