Από το Blogger.
Η πικάντικη γαστροκωμωδία που σερβίρει εδώ και καιρό ο ΑΝΤ1+ στην πλατφόρμα του ακούει στο όνομα «Σωτέ» και βασίζεται σε μια ιδέα των Γιώργου Γαρεφαλάκη, Παναγιώτη Μελίδη και και Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Σωτέ Βοκάκη υποδύεται η αγαπημένη ηθοποιός Δάφνη Λαμπρογιάννη. Η σειρά αποτελείται από 8 επεισόδια διάρκειας 50 λεπτών.
Η Σωτηρία Βοκάκη (Σωτέ) είναι μια βραβευμένη σεφ με δικό της εστιατόριο κάπου στην Βαρκελώνη. Από την Ελλάδα λείπει πολλά χρόνια μέχρι που μια πρόταση από την κόρη της, με την οποία δεν διατηρούν και τις καλύτερες σχέσεις, για να γίνει κριτής σε μαγειρικό ριάλιτι, θα την κάνει να επιστρέψει. Κατά την διάρκεια της πτήσης της η Σωτέ ανακαλύπτει πως έχει χάσει την γεύση της. Και τότε ξεκινούν όλα τα προβλήματα. Εκτός του ότι το εστιατόριο της στην Βαρκελώνη βρίσκεται υπό κατάρρευση, η Σωτέ έχει να αντιμετωπίσει την ίδια της την κόρη αλλά και τον συμπαρουσιαστή της και δεύτερο κριτή του μαγειρικού ριάλιτι.
Η ιστορία που έχουν στήσει οι Γαρεφαλάκης - Μελίδης- Αντωνόπουλος, είναι εξαιρετικά πρωτότυπη. Σαν να βλέπει κανείς το MasterChef πίσω από τις κάμερες. Ο θεατής παρακολουθεί όλα τα στάδια μέχρι να βγει on air στην τηλεόραση ένα μαγειρικό show. Οι συναντήσεις με τους ιδιοκτήτες των καναλιών, ο τρόπος που στήνεται μια εκπομπή, τα κριτήρια για την επιλογή των κριτών και ο ρόλος που παίζουν τα κοινωνικά δίκτυα σε αυτό. Έπειτα παρακολουθεί κανείς τι γίνεται όταν το πρώτο επεισόδιο δεν είναι αυτό που περίμενε το κανάλι και οι αλλαγές που γίνονται από τους παραγωγούς του συγκεκριμένου project, ώστε να μην κοπεί το show. Η σειρά εκτός από το τι συμβαίνει πίσω από τις κάμερες, εστιάζει και στην σχέση μητέρας και κόρης.
Η μουσική της σειράς ξεχωρίζει. Όπως και η πρωταγωνίστρια Δάφνη Λαμπρογιάννη ως Σωτέ, σε έναν τελείως διαφορετικό ρόλο, που δεν την έχουμε συνηθίσει. Ερμηνευτικά ξεχώρισε και η Κατερίνα Μαυρογεώργη, που υποδύεται την κόρη της Σωτέ. Σκηνοθετικά, ενδυματολογικά και φωτογραφικά είχε μια άλλη αισθητική η σειρά. Η ροή από την άλλη σε κάποια επεισόδια είναι καλή, σε άλλα κάπως αργή.
Συνοπτικά το «Σωτέ» είναι μια μαύρη κωμωδία με φόντο το κόσμο της γαστρονομίας. Έχει πολλούς και αληθινούς χαρακτήρες, με τον καθένα από αυτούς να έχει την δική του μοναδική προσωπικότητα. Παρά το γεγονός ότι η σειρά είχε ενδιαφέρον και ήταν αρκετά αξιόλογη για τα ελληνικά δεδομένα, τα δύο τελευταία επεισόδια δεν βοήθησαν στην εξέλιξη της ιστορίας ενώ και το φινάλε του άφησε πάρα πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Ίσως υπάρξει δεύτερος κύκλος.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10
TRAILER:
Ο Μανώλης Παλαβούζης συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό, το 2018, μέσα από το πρώτο μέρος της διλογίας βιολογικού τρόμου με τίτλο «Ο Τέταρτος Καβαλάρης - Η Επώαση», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πηγή. Απόφοιτος του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στη Διατήρηση και Αποκατάσταση Χερσαίων Οικοσυστημάτων του ΔΠΘ, ο Μανώλης Παλαβούζης ζει στο Σουφλί και εργάζεται στο Μουσείο Μετάξης. Παράλληλα γράφει διηγήματα πολλά από τα οποία έχουν κυκλοφορήσει σε ανθολογίες. Μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει τέσσερα προσωπικά μυθιστορήματα. Το πέμπτο προσωπικό του βιβλίο έχει τίτλο «Το τραγούδι των σκλάβων» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Μανώλης Παλαβούζης
β) Τίτλος: Το τραγούδι των σκλάβων
γ) Έτος Έκδοσης: 2023
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Πηγή
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Μετά τις πανδημίες (Τέταρτος Καβαλάρης Ι και ΙΙ), τους ηφαιστειακούς χειμώνες (Έτος χωρίς καλοκαίρι) και τις τρομοκρατικές επιθέσεις (Αττική καταιγίδα), ο συγγραφέας επιστρέφει με νέο μυθιστόρημα και καταπιάνεται αυτή τη φορά με το δουλεμπόριο και τη σκλαβιά. Άλλωστε η σκλαβιά αποτελεί ένα διαχρονικό πρόβλημα.
Ο Άρμιν ζει με τη μητέρα του στο Τιγκάρ και εργάζεται στο πανδοχείο του πατριού του, Ραντού. Από μικρή ηλικία ο Άρμιν θα δεχτεί την κακοποίηση τόσο από τον Ραντού όσο και από την ίδια την κοινωνία. Ο Ραντού τού συμπεριφέρεται σαν να είναι σκλάβος. Οι άνθρωποι του Τιγκάρ πάλι τον αντιμετωπίζουν σαν ένα πλάσμα που γεννήθηκε χωρίς πατέρα, ο νόθος γιος μιας γυναίκας που κοιμήθηκε με έναν περιπλανώμενο μισθοφόρο. Η μητέρα του λίγο πριν φύγει από τη ζωή θα ζητήσει από τον Άρμιν να φύγει από το Τιγκάρ, να πάει όσο πιο μακριά μπορεί ώστε να βρει την γαλήνη. Όμως ο Ραντού έχει άλλα σχέδια. Θα τον πουλήσει σαν σκλάβο στον δουλέμπορο Μπόγιαν και ο Άρμιν θα βρεθεί στο πλοίο του αφέντη και καπετάνιου Ντρούγκα, να τραβάει κουπί μαζί με άλλους σκλάβους. Ανθρώπους με το δικό τους παρελθόν που άφησαν πίσω όνειρα, υποσχέσεις και ανοιχτούς λογαριασμούς. Ο Άρμιν θα κάνει φίλους και εχθρούς. Κι από το πλοίο του Ντρούγκα, θα καταλήξει σε ορυχείο καταναγκαστικής εργασίας. Θα ματώσει μα θα αντέξει. Μπορεί η μοίρα του να είναι προδιαγεγραμμένη, όμως ο ίδιος έχει βάλει στόχο να επιζήσει και να πάρει εκδίκηση από τον άνθρωπο που τον υπέβαλλε σε αυτήν την σκληρή δοκιμασία. Όμως ο Άρμιν δεν ήξερε ούτε το πως, ούτε το πότε θα το κατάφερνε. Ήξερε μόνο ότι θα το κατόρθωνε. Γιατί στο τέλος όλοι πληρώνουν, ο τροχός γυρίζει, τα γρανάζια κινούνται και καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει.
κάποιες φορές η σκλαβιά αποδεικνύεται χειρότερη κι απ΄ τον θάνατο.
Ο Μανώλης Παλαβούζης παρουσιάζει μια φανταστική ιστορία τοποθετημένη σε φανταστική εποχή και τόπο (εδώ να σημειώσω ότι ο συγγραφέας έχει σχεδιάσει έναν υπέροχο χάρτη με όλες τις φανταστικές τοποθεσίες από τις οποίες περνάει ο κεντρικός του χαρακτήρας). Το βιβλίο διαφέρει από τα προηγούμενα του συγγραφέα. Αρχικά λόγω θεματολογίας, μιας που ο συγγραφέας, εδώ, καταπιάνεται με την δουλεία, την κακοποίηση, σε όλες τις μορφές της και την καταπίεση που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Παράλληλα μέσα από την ιστορία περνάει και μηνύματα περί εξουσίας, φιλίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Δεύτερος λόγος είναι ότι για πρώτη φορά σε βιβλίο του ο συγγραφέας έχει έναν κεντρικό πρωταγωνιστή, τον οποίο αναπτύσσει και σκιαγραφεί μοναδικά (όπως κι όλους τους δευτερεύοντες χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν). Αποτέλεσμα ο αναγνώστης να δεθεί με τον Άρμιν από τις πρώτες σελίδες, να συμπάσχει μαζί του και να νιώσει κι εκείνος το κρύο, την πείνα, τον πόνο, τον φόβο, την σκλαβιά, την ταπείνωση, την αδικία αλλά και τον έρωτα. Παράλληλα ο αναγνώστης θα ταξιδέψει στην χερσόνησο Ναζάρ και τους λαούς της. Σε όλα τα παραπάνω βοηθάει η πρωτοπρόσωπη αφήγηση που έχει επιλέξει ο συγγραφέας καθώς και η εξαιρετική ωμή και μεστή γραφή του. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται εξαιρετικός χειριστής της ελληνικής γλώσσας.
Όταν έχεις φτάσει στον πάτο του πιο βαθιού και σκοτεινού πηγαδιού, ο μόνος διαθέσιμος δρόμος που απομένει να πάρεις είναι προς τα πάνω.
Συνοπτικά «Το τραγούδι των σκλάβων» του Μανώλη Παλαβούζη είναι ένα διαφορετικό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που θα οδηγήσει τον αναγνώστη σε ένα πραγματικά συναρπαστικό, συναισθηματικό μα και περιπετειώδης ταξίδι! Ο όγκος του βιβλίου μην σας φοβίσει, η ροή είναι γρήγορη, η δράση καταιγιστική και ο Άρμιν με την παρέα του θα σάς κρατήσουν πολύ καλή συντροφιά. Και που ξέρετε, ίσως να τους ξαναδούμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το πέμπτο προσωπικό μυθιστόρημα του συγγραφέα είναι το καλύτερο του, από άποψη γραφής, θέματος αλλά και ολοκληρωμένων χαρακτήρων. Συστήνεται για όσους αγαπούν το είδος και όχι μόνο!!!
.png)
_______________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Η ανάρτηση αποτελεί συνέχεια των Αναγνωστικών Προτάσεων των βιβλιοπωλείων
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons