Το κατάστημα Public Αλεξανδρούπολης και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό διάβασαν και προτείνουν βιβλία. Η ανάρτηση αποτελεί μια συνέχεια των Καλοκαιρινών αναγνωστικών προτάσεων από βιβλιοπωλεία της περιοχής. Δείτε παρακάτω τους τίτλους που ξεχώρισαν.
3. Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω του Κώστα Κρομμύδα (εκδόσεις Διόπτρα): Ποτέ δεν έμαθα την ακριβή ημερομηνία που γεννήθηκα. Ήμουν απλώς ένα μωρό που κάποιος εγκατέλειψε στα σκαλιά ενός ιδρύματος, όπως και τόσα άλλα. Οι γυναίκες που με ανέθρεψαν έλεγαν πάντα ότι πρώτα τραγούδησα και μετά μίλησα. Ίσως γιατί μέσα από τις νότες μαλάκωνε κάπως η σκληρότητα του κόσμου, την οποία δυστυχώς γνώρισα από νωρίς. Κόντρα όμως σε κανόνες και εμπόδια, εγώ συνέχισα να τραγουδώ, να ονειρεύομαι και να γελάω… Mέχρι τη στιγμή που μου τα πήραν όλα καταδικάζοντάς με σε θανατερή σιωπή. Ίσως επειδή ήμουν γυναίκα... Ίσως επειδή δεν θέλησα να υποτάξω την ψυχή μου σε άγραφους νόμους. Μεγαλώνοντας, ερωτεύτηκα, πόνεσα, έκλαψα, γονάτισα, αλλά στο τέλος κατάφερα να κοιτάξω τη ζωή από τη μεριά που επέλεξα εγώ και όχι οι άλλοι. Στάθηκα όρθια και πάλεψα για όσα με έκαναν να χαμογελώ. Έδωσα μάχη για να μην επιτρέψω σε κανέναν να μου στερήσει το δικαίωμα στο όνειρο. Και τελικά κατάλαβα πως η πραγματική αγάπη δεν σε φυλακίζει, αλλά σε κρατά ελεύθερη μέσα στην αγκαλιά της. Με λένε Μενεξιά και το όνομά μου το πήρα από το χρώμα των ματιών μου…
4. Νήσος Θέρος του Θοδωρή Παπαθεοδώρου (εκδόσεις Ψυχογιός): «Μόνο μη μου ζητήσετε να λύσω το πρόβλημα της ατεκνίας», τους το ξέκοψε ο καπετάν Διαμαντής. «Το σπέρμα μου κουβαλάει πιο πολύ ιώδιο κι από τραυματιοφορέα. Το πιθανότερο είναι να γεμίσω το νησί γοργόνες…» Μια Χώρα πιο λευκή κι από νεκροταφείο Εσκιμώων. Μια μαύρη γάτα που περιπολεί στ’ ασβεστωμένα σοκάκια. Μια άδεια εκκλησία κι ένα φισκαρισμένο μπορντέλο. Μια καραβιά εξαφανισμένοι τουρίστες. Ένας σταυρός βυθισμένος στον πάτο του λιμανιού. Τρεις γαβάθες θανατερό τζατζίκι. Μια κλεμμένη σωβρακοφανέλα αγροφυλακής. Ένα δοχείο νυκτός γεμάτο παθιασμένα δάκρυα. Ένας απελπισμένος έρωτας. Μια διαολεμένη ναυτική βεντέτα. ΤΙ ΦΑΣΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ; Το πιο κεφάτο, το πιο φευγάτο μυθιστόρημα που θα διαβάσετε αυτό το καλοκαίρι.
5. Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες της Delia Owens (εκδόσεις Δώμα): Για χρόνια, οι φήμες για την Πιτσιρίκα του Βάλτου έδιναν κι έπαιρναν στο Μπάρκλι Κόουβ, ένα ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας. Ο θάνατος του νεαρού Τσέις Άντριους τις έκανε να φουντώσουν ακόμη περισσότερο. Ποιος θα μπορούσε να τον είχε σκοτώσει, αν όχι εκείνο το αγριοκόριτσο που ζούσε μονάχο του στα βάθη του βάλτου; Αλλά την Κάια δεν την είχαν καταλάβει. Ευαίσθητη και έξυπνη, είχε καταφέρει να επιβιώσει ολομόναχη, εγκαταλελειμμένη απ’ τους ανθρώπους, παρέα με τους γλάρους και μ’ όσα της δίδαξε η άμμος κι η αρμύρα. Όταν δύο νεαροί απ’ το χωριό γοητεύονται απ’ την άγρια ομορφιά της, η Κάια ανοίγεται σε μια καινούργια ζωή. Αλλά τότε συμβαίνει το αδιανόητο. Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πώς τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ’ τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει. «Η Κάια άφησε το περιοδικό στα πόδια της με το μυαλό της να ταξιδεύει σαν τα σύννεφα. Κάποια θηλυκά έντομα τρώνε το ταίρι τους, μητέρες από την οικογένεια των θηλαστικών εγκαταλείπουν τα μικρά τους λόγω του μεγάλου στρες, πολλά αρσενικά βρίσκουν ριψοκίνδυνους ή πανούργους τρόπους ώστε το σπέρμα τους να επικρατήσει των ανταγωνιστών τους. Τίποτα δεν είναι υπερβολικά απρεπές εφόσον βοηθάει να συνεχιστεί ο κύκλος της ζωής. Η Κάια ήξερε πως αυτό δεν αποτελούσε κάποια σκοτεινή πλευρά της Φύσης· ήταν απλώς επινοητικοί τρόποι να τα βγάζεις πέρα όταν όλα είναι εναντίον σου. Και με τους ανθρώπους, το πράγμα σίγουρα πήγαινε ακόμα πιο μακριά.»
6. Η 13η πύλη της Χρυσηίδας Δημουλίδου (εκδόσεις Ψυχογιός): Η Μέρεντιθ Ο’Ντόνοβαν, μια νεαρή Ιρλανδέζα, ζει με τον εξάχρονο γιο της Ίαν στο Κόρταουν, μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας. Ο πατέρας του τους εγκατέλειψε αμέσως μόλις το παιδί διαγνώστηκε με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής. Ο μικρός δημιουργεί συνεχώς προβλήματα με τη συμπεριφορά του που κάποιες φορές φτάνει τη μητέρα του στα όριά της. Ώσπου μια μέρα αρχίζει να αντιδρά σχεδόν παρανοϊκά. Ζωγραφίζει με μανία περίεργες εικόνες, επαναλαμβάνει άγνωστες λέξεις και αναφέρει μέρη και ονόματα που η ίδια δε γνωρίζει, ζητώντας να τον πάει στη μητέρα του. Η μόνη που φαίνεται να παίρνει στα σοβαρά τα λόγια του είναι η αδελφή της, Σίρλεϊ, που είναι δασκάλα. Όλα όσα αναφέρει ο ανιψιός της, δείχνουν να έχουν σχέση με το ελληνικό νησί Κρήτη. Πώς είναι όμως δυνατόν ένα εξάχρονο παιδί, που δεν ξέρει ακόμη να διαβάζει, να γνωρίζει τόσες λεπτομέρειες για μέρη και ονόματα αυτού του ελληνικού νησιού; Η συμπεριφορά του μικρού είναι τόσο αλλόκοτη που δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά· τέτοια που οι δύο γυναίκες αποφασίζουν να επισκεφτούν το νησί. Με μοναδικά στοιχεία έρευνας τις ζωγραφιές του, λέξεις και ονόματα, οδηγούνται σε ένα χωριό του Λασιθίου, την Ανατολή, όπου μισό αιώνα πριν συνέβη ένα τραγικό γεγονός, με μία περίεργη εξαφάνιση που ρήμαξε οικογένειες και στιγμάτισε το χωριό. Και ο Ίαν φαίνεται να έχει σχέση με το γεγονός αυτό… Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΑΔΙΚΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ 13η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ.
7. Ο Ανήφορος του Νίκου Καζαντζάκη (εκδόσεις Διόπτρα): Σκλάβοι γεννηθήκαμε και πολεμούμε όλη μας τη ζωή να γίνουμε ελεύτεροι. Στα μέσα της δεκαετίας του ’40, αμέσως μετά τον Ζορμπά, ο Καζαντζάκης γράφει τον Ανήφορο, ένα κείμενο εσωτερικό, που το διακρίνει μελαγχολία βαθιά και λυτρωτική. Η δράση του εκτυλίσσεται αμέσως μετά τον πόλεμο, σε Κρήτη και Αγγλία. Ο Κοσμάς, έπειτα από απουσία είκοσι χρόνων και την ενεργή συμμετοχή του στον πόλεμο, επιστρέφει στην πατρίδα του, το Μεγάλο Κάστρο, μαζί με την Εβραία γυναίκα του, τη Νοεμή, η οποία κουβαλάει την πανανθρώπινη μνήμη του Ολοκαυτώματος, και μαζί της την ερώτηση για την αξία της ζωής. Έχουν περάσει μόλις μερικές μέρες από τον θάνατο του πατέρα του κι η Κρήτη μετράει τις πληγές της αναβιώνοντας προσωπικές ιστορίες θάρρους και πόνου. Ο άνθρωπος που βγαίνει από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να στοχαστεί, ένας άνθρωπος που δεν έχει σωθεί, που κινδυνεύει, και ο Κοσμάς μεταβαίνει στη μεταπολεμική Αγγλία για να τον σώσει. Το προσωπικό κόστος της επιλογής του είναι τεράστιο. Όμως αυτό είναι το χρέος, αυτός είναι ο ανήφορος που όλοι πρέπει να διαβούμε. Ο Ανήφορος, το ανέκδοτο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, είναι ένα κλασικό έργο που θέτει ερωτήματα που διαρκώς κατατρέχουν τον άνθρωπο, δεν αποτελεί απλώς μια πολύ μεγάλη λογοτεχνική στιγμή για τη χώρα μας αλλά και ένα πολιτιστικό γεγονός. «Δε με νοιάζει ο θάνατος», συλλογίζουνταν, «με νοιάζει η φθορά, αυτή εξευτελίζει τον άνθρωπο. Αυτήν πρέπει να νικήσω…» Είχε γεράσει η πολιτεία της παιδικής του ηλικίας και της νιότης, θρύβουνταν κι αυτή, άρχιζε να γίνεται κουρνιαχτός και να σκορπίζεται στον άνεμο. Μπορούσε άλλη πολιτεία να χτιστεί αποπάνω της μα δε θα ’ταν η δική του, θα ξαναγέμιζαν πάλι οι δρόμοι με νέους μα δε θα ’ταν η δική του νιότη… «Αγαπημένο Κάστρο», μουρμούριζε κοιτάζοντάς το με τρυφερότητα, «γεράσαμε...»
8. Πάρε Ανάσα του Δημήτρη Σίμου (εκδόσεις Μεταίχμιο): Η Σίλβια Κώτσου έχει επιστρέψει στη Χαλάστρα, όπου μεγάλωσε, μαζί με τις δύο ανήλικες κόρες της. Εργάζεται ως δύτρια στις τοπικές μυδοκαλλιέργειες στο Δέλτα Αξιού. Η Σίλβια και οι κόρες της έχουν επιζήσει μιας εγκληματικής επίθεσης στην Αθήνα, κατά την οποία δολοφονήθηκαν ο πατέρας της και ο άντρας της. Το παρελθόν εμφανίζεται και πάλι μπροστά της, όταν ο δικηγόρος της οικογένειάς της ανασύρεται νεκρός από τη θάλασσα των μυδιών. Το πρόσωπό του είναι βαμμένο με γυναικείο μακιγιάζ. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο αστυνόμος Λάζος. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και τίποτα δεν μπορεί να αποκαλυφθεί, καθώς η Σίλβια Κώτσου κρύβει το κλειδί της υπόθεσης, τους Νυχτοβάτες. Ένα ψυχολογικό θρίλερ με πρωταγωνίστρια τη Σίλβια Κώτσου και τον αστυνόμο Λάζο.
9. Twisted Hate της Ana Huang (εκδόσεις Κλειδάριθμος): Το Twisted Hate, το τρίτο αυτοτελές βιβλίο της σειράς Twisted, είναι μια σύγχρονη, τολμηρή και προκλητική ερωτική ιστορία. Όμορφος, υπερόπτης και µε καριέρα µεγαλογιατρού στα σκαριά, ο ΤΖΟΣ ΤΣΕΝ δεν έχει συναντήσει ακόμη την κοπέλα που θα αντισταθεί στη γοητεία του – µε εξαίρεση την Τζουλς Άµπροουζ. Η όμορφη κοκκινομάλλα τού έσπαγε τα νεύρα από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισε, κι όμως τη σκέφτεται ασταμάτητα, όσο καμιά άλλη γυναίκα στη ζωή του.Όταν τα εχθρικά τους συναισθήματα βγαίνουν στην επιφάνεια και οι δυο τους περνούν σε μια παθιασμένη νύχτα, ο Τζος προτείνει µια λύση που θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει την Τζουλς μια για πάντα: να είναι… εχθροί µε προνόμια, ακολουθώντας τους εξής απλούς κανόνες: Όχι ζήλιες. Όχι δεσµεύσεις. Και κυρίως, όχι έρωτες. Κοινωνική και φιλόδοξη, η ΤΖΟΥΛΣ ΑΜΠΡΟΟΥΖ, που στο παρελθόν τρελαινόταν για διασκεδάσεις, τώρα έχει έναν µόνο στόχο: να περάσει τις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου. Το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι να µπλέξει µε έναν γιατρό που είναι ο ορισμός του ανυπόφορου, αν και συγκλονιστικά όμορφος. Αλλά όσο καλύτερα τον γνωρίζει, τόσο συνειδητοποιεί ότι ο άντρας που μισούσε τόσα χρόνια δεν είναι αυτό που δείχνει. Είναι ο αδερφός της κολλητής της. Ο μεγαλύτερος εχθρός της. Και η μόνη σωτηρία της. Όταν οι δαίμονες του παρελθόντος κάνουν την επανεμφάνισή τους, οι δυο τους έρχονται αντιμέτωποι µε αλήθειες που μπορούν να τους σώσουν… ή να καταστρέψουν όλα αυτά για τα οποία πάλευαν μια ζωή.
10. Καλντερίμι του Γιάννη Καλπούζου (εκδόσεις Ψυχογιός): Δύο άγνωστοι απειλούν με μαχαίρι και πιστόλι τον Παράσχο. Έχουν απαγάγει την κόρη του και απαιτούν ο γιος του να ελευθερώσει τον κομιτατζή Ασάν Τάνο. Σε παράλληλο χρόνο ο παππούς Αντίπας ζει με την ανάμνηση της αινιγματικής Ρωξάνης. Το κυνήγι της ευτυχίας, το λίγο που γεμίζει μια ζωή, η μεταμόρφωση μιας πόλης, τα όνειρα και οι ψευδαισθήσεις τριών γενιών, που πορεύονται όπως καθορίζουν τα βήματά τους οι γυναίκες – σύζυγοι, ερωμένες, μητέρες, κόρες, αδελφές… Κι όλα έχουν ως φόντο τη βαβυλωνία φυλών και γλωσσών κι εν γένει τη συνταρακτική ιστορία της Θεσσαλονίκης από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ου, με τις μνήμες να συμπληρώνουν κύκλο ενενήντα εννέα χρόνων. Οι ήρωες σμίγουν με νταήδες, τυχοδιώκτες και αδελφικούς φίλους, ενώ στο προσκήνιο εναλλάσσονται συμμορίες, χοροεσπερίδες, καφέ σαντάν, χαμαιτυπεία, πόρνες, κατάσκοποι, βομβιστικές επιθέσεις, πυρκαγιές… Πότε βλέπουν τ’ αστέρια να σπιθίζουν, πότε τραντάζονται στο καλντερίμι της ζωής και πότε φλέγονται στο καμίνι της εκδίκησης, της προδοσίας, των ηθών, της απώλειας, του μίσους, του εθνικισμού, του χρήματος, μα και στον ξέφρενο χορό του έρωτα.
Δημοσίευση σχολίου