Η Δόμνα Παπαδοπούλου είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Η ίδια είναι ειλικρινής, αληθινή, τελειομανής, αγχώδης (και ώρες ώρες αντισυμβατική 😊). Από το 2016 ασχολείται με την τεχνική του Quilling. Με μοναδικό υλικό το χαρτί συνθέτει έργα, λουλούδια, τοπία, πρόσωπα, αντικείμενα, κοσμήματα και πολλά άλλα. Η πρώτη της ατομική έκθεση έγινε το 2019 στην Ξάνθη, στα πλαίσια των Γιορτών Παλιάς Πόλης ενώ το 2021 συμμετείχε στην ομαδική έκθεση «Ιδανικές Μορφές» της Myro Gallery, στη Θεσσαλονίκη.
Η τελευταία της ατομική έκθεση παρουσιάστηκε στο Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης από τις 24 Ιουνίου έως και 30 Ιουνίου του 2023 και συνολικά εκτέθηκαν 42 έργα. Με αφορμή την πρόσφατη καλλιτεχνική έκθεση της, συναντήσαμε την καλλιτέχνη και της θέσαμε τις παρακάτω ερωτήσεις..
1. Πώς ανακαλύψατε την τέχνη της χαρτοπλεκτικής και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτήν; Σας έμαθε κάποιος την τεχνική;.
Το Quilling το ανακάλυψα εντελώς τυχαία το 2016, μέσα από πηγές του διαδικτύου. Ως εκπαιδευτικός είχα στο σπίτι όλα τα απαραίτητα υλικά (χαρτόνια, ψαλίδια, κόλλες) και πειραματίστηκα άμεσα με την τεχνική αυτή. Αυτοδίδακτα, με υπομονή και επιμονή την κατανόησα και την εξέλιξα με τον καιρό.
2. Ποια η πηγή έμπνευσης για τα έργα σας; Υπάρχουν καλλιτέχνες που να σας έχουν εμπνεύσει;
Τα θέματα των έργων μου έχω την ανάγκη να με συγκινούν, να αγγίζουν μία χορδή της ψυχής μου, να είναι μέσα στα ενδιαφέροντά μου. Ζώα, άνθρωποι, φύση, λουλούδια, τοπία, αυτά βγαίνουν αυθόρμητα από μέσα μου. Αν μου ζητήσει κάποιος να του φτιάξω έναν πίνακα με ένα τραπέζι, μία καρέκλα και μια φρουτιέρα θα το κάνω! Αλλά δε θα νιώθω το ίδιο την ώρα της δημιουργίας του. Υπάρχουν διάφοροι αξιόλογοι καλλιτέχνες του Quilling στον κόσμο. Ξεχωρίζω, όμως, την Julia Brodskaya. Οι πίνακές της είναι πραγματικά μοναδικοί! Χρησιμοποιεί έναν εντελώς δικό της τρόπο να δημιουργεί έργα τέχνης με τις λωρίδες χαρτονιού! Το έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο!
3. Πόσο απαιτητική είναι η διαδικασία δημιουργίας ενός έργου τέχνης και πόσος χρόνος χρειάζεται για την ολοκλήρωση του;
Η τέχνη αυτή απαιτεί πολύ χρόνο και αρκετή υπομονή. Δε βιάζομαι ποτέ να τελειώσω κάποιο έργο μου, διότι γνωρίζω καλά πως και να ήθελα, απλά δε γίνεται. Ο χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση εξαρτάται από το μέγεθος του καμβά, από την ποσότητα των λωρίδων που θα χρειαστούν, καθώς και από την τεχνική που θα χρησιμοποιήσω. Όταν κολλάω τις λωρίδες κάθετα πάνω στον καμβά χρειάζεται - για τη ίδια επιφάνεια- πολύ περισσότερος χρόνος απ’ ό,τι όταν τις πλέκω πρώτα σε σπείρες. Και πραγματικά, για εμένα δεν έχει σημασία πόσο σύντομα θα τελειώσω ένα έργο μου. Απολαμβάνω αυτό που κάνω. Είναι το hobby μου, δεν είναι βιοποριστικό! Και ό,τι δεν είναι βιοποριστικό, έχει πολύ συναίσθημα. Όλη αυτή η διαδικασία της δημιουργίας για εμένα είναι ψυχοθεραπεία!.
4. Πείτε μας περισσότερα για τη δημιουργική διαδικασία όταν εργάζεστε πάνω σε ένα κομμάτι; Σχεδιάζετε πρώτα με μολύβι; Τι τύπο χαρτιού χρησιμοποιείτε και πώς δουλεύετε με αυτό;
Οι ικανότητές μου στη ζωγραφική δεν είναι τόσο καλές, ώστε να μπορώ να σχεδιάσω ό,τι θέλω από τον νου. Το θέμα μου το έχω αναζητήσει στο διαδίκτυο, το βλέπω στην οθόνη του υπολογιστή μου και το μεταφέρω με μολύβι στον καμβά. Ένα απλό σχέδιο αρκεί. Έπειτα αρχίζω να το «χτίζω», να το γεμίζω δηλαδή με τις χαρτολωρίδες. Χρησιμοποιώ χαρτόνια σε όλα τα χρώματα, κυρίως δύο τύπων, 135 gsm και 270 gsm. Όπως ανέφερα νωρίτερα, υπάρχουν δύο τεχνικές να χρησιμοποιείς τις λωρίδες. Είτε τις κολλάς, ως έχουν, κάθετα στον καμβά, είτε τις τυλίγεις πρώτα σε κυκλικές σπείρες (φανταστείτε να τυλίγετε μια χαρτολωρίδα γύρω από μία οδοντογλυφίδα, αν και υπάρχει συγκεκριμένο εργαλείο γι’ αυτή τη διαδικασία), στις οποίες έπειτα μπορείς να δώσεις διάφορα σχήματα.
5. Ποιο το αγαπημένο σας έργο που έχετε ξεχωρίσει και γιατί;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα έργο μου, ειλικρινά! Είναι σαν να ρωτάτε μία μητέρα ποιο από τα παιδιά της αγαπάει περισσότερο… Κάθε πίνακάς μου είναι για μένα ξεχωριστός. Τον βλέπω και θυμάμαι πότε τον δημιούργησα, πώς ήμουν εκείνο τον καιρό, την ψυχοσύνθεσή μου, αν ήμουν χαρούμενη, αγχωμένη, λυπημένη …
6. Στην Ελλάδα, η τέχνη Quilling δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστή. i) Θα προτρέπατε κάποιον να δοκιμάσει με την τέχνη του χαρτιού; ii) Πιστεύετε ότι υπάρχει πιθανότητα η χάρτινη τέχνη να αναπτυχθεί περισσότερο στη χώρα;
Σκοπός της έκθεσής μου ήταν να μοιραστώ τα έργα μου με τον κόσμο. Δεν έχει νόημα να έχω τους πίνακες στο σπίτι μου και να τους βλέπω μόνο εγώ. Μαζί με τα έργα, εκτίθεται, βέβαια, και ο καλλιτέχνης. Ήμουν και είμαι ανοιχτή σε κάθε είδους κριτική, θετική ή αρνητική. Επιθυμούσα, ωστόσο, πάνω απ’ όλα, να μοιραστώ τη συγκεκριμένη τεχνοτροπία, επειδή δεν είναι γνωστή στη χώρα μας. «Ελάτε να δείτε τι μπορεί να κάνει κανείς με λωρίδες χαρτονιού! Και, αν σας αρέσει, δοκιμάστε κι εσείς! Ας αναπτυχθεί η τέχνη αυτή περισσότερο στην Ελλάδα.»
Την αρχή γι’ αυτό θα την κάνω η ίδια, μαθαίνοντας το Quilling σε μαθητές και μαθήτριες του σχολείου στο οποίο εργάζομαι, μέσω ενός ομίλου δημιουργικότητας και καινοτομίας. Μου το ζήτησαν τα ίδια τα παιδιά και πώς θα μπορούσα να τους το αρνηθώ;!.
* Η συνέντευξη της εικαστικού Δόμνας Παπαδοπούλου δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα «Ελεύθερη Θράκη», την Παρασκευή 21.07.2023, φύλλο 17341. Δείτε εδώ την ηλεκτρονική μορφή.
Δημοσίευση σχολίου