Η ανθρωπιά και η κοινωνία μέσα από ένα ποίημα

Ψάχνω να βρω την ανθρωπιά 

σωστά να την γνωρίσω 

για να μου δώσει δύναμη 

σαν άνθρωπος να ζήσω 

Μα δυστυχώς η ανθρωπιά 

μας έχει πια ξεφύγει 

και στις καρδιές μας 

τίποτε δεν έχει απομείνει 

Η κοινωνία ψεύτικη 

κινείται μες στο ψέμα 

και στις καρδιές κυκλοφορεί 

το νοθευμένο αίμα 

Εάν ανοίξεις τις καρδιές 

θα δεις υποκρισία 

θα δεις πως όλοι χάσαμε 

την κάθε ευαισθησία 

Που είναι απαραίτητη 

και πρέπει να επιζήσει 

διότι διασχίζουμε 

την πιο μεγάλη κρίση 

Καθένας με τον τρόπο του 

βρίσκει περιστάσεις 

τροφοδοτεί συνειδητά 

τις κάθε καταστάσεις 

Τα σφάλματα τα ρίχνουμε 

πάντοτε στον άλλον 

και έτσι πλέον γίνεται 

βαρύ το περιβάλλον 

Τα θετικά στοιχεία μας 

τα έχουμε ξεχάσει 

ποτέ σωστά δεν δώσαμε 

σε αυτά καμία βάση 

Τα έχουμε απαρνηθεί 

και τα έχουμε πετάξει 

ουδέποτε σωστή γραμμή 

δεν έχουμε χαράξει 

Ο ένας στον άλλον δυστυχώς 

δεν έχει εμπιστοσύνη 

με κάθε τρόπο προσπαθεί 

το ψέμα να σερβίρει 

Να το προσφέρει όμορφα 

σαν ένα ραβασάκι 

όπως στην τούρτα βάζουμε 

το ροζ το κερασάκι 

Και μας χαρίζει ομορφιές 

που τόσο τις ποθούμε 

την γεύση τη γνωρίζουμε

λιγάκι εάν γευτούμε 

Από τον Στέλιο Ντουρανίδη