Είδαμε τη θεατρική παράσταση «Μήδεια» στο οικοπάρκο Αλτιναλμάζη.
Βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Έλληνα ποιητή και δραματουργού Ευρυπίδη, η «Μήδεια», το εμβληματικό έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια, σε καινούρια μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα και πρωτότυπη ζωντανή μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού, σε επιλεγμένα ανοιχτά θέατρα σε όλη την Ελλάδα.
Η «Μήδεια» είναι μια γυναίκα με ισχυρή θέληση που θα έκανε τα πάντα για τον σύζυγό της. Δηλαδή να σκοτώσει ανθρώπους, ώστε ο Ιάσονας να είναι μόνο μαζί της. Η ιστορία της «Μήδειας» διαδραματίζεται στην αρχαία Κόρινθο. Το έργο ξεκινά με την παραμάνα των παιδιών της Μήδειας, η οποία και ενημερώνει το κοινό τόσο για τις περιπέτειες του Ιάσονα, τον σύζυγο της Μήδειας και ήρωα της Αργοναυτικής Εκστρατείας όσο και για την ίδια την Μήδεια, το πως βρέθηκε στην Κόρινθο αλλά και για ποιο λόγο θέλει να την εξορίσει ο βασιλιάς της Κορίνθου, Κρέοντας. Στο άκουσμα της είδησης ότι ο Ιάσονας αποφασίζει να παντρευτεί μια νεότερη πριγκίπισσα και συγκεκριμένα την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα, η Μήδεια θα εξοργιστεί και θα θελήσει να πάρει εκδίκηση. Όσο ο Κρέοντας ζητά από τη Μήδεια να φύγει από τη χώρα, γιατί φοβάται για την ασφάλεια της κόρης του, εκείνη έχει να διαχειριστεί την απιστία του άντρα της αλλά και το ενδεχόμενο να χάσει τα παιδιά της. Η Μήδεια όμως δεν θέλει να φύγει. Έρχεται σε συμφωνία με τον βασιλιά Αιγέα – Βασιλιά της Αθήνας – όπου θα μπορέσει να καταφύγει στην πόλη-κράτος της Αθήνας μετά την εξορία της από την Κόρινθο. Εκείνος της προσφέρει τη φιλοξενία του γενναιόδωρα ενώ εκείνη έχει αρχίσει να διαμορφώνει ένα σχέδιο για να εκδικηθεί τον Ιάσονα. Τελικώς, η Μήδεια σκοτώνει την νέα γυναίκα του Ιάσονα και τον πατέρα της και μετέπειτα πνίγει με τα ίδια της τα χέρια τα παιδιά της για να τα προστατεύσει από τους ίδιους τους Κορίνθιους, αφήνοντας τον Ιάσονα μόνο και άκληρο.
Ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας παρουσιάζουν τη Μήδεια σε μια σύγχρονη εκδοχή, χωρίς πολλές αλλαγές στο πρωτότυπο κείμενο ώστε να διατηρηθεί η τραγικότητα και η δίνη του αρχαίου λόγου. Σκηνοθετικά, μουσικά, ενδυματολογικά, σκηνογραφικά, κινησεολογικά, φωνητικά και ερμηνευτικά ήταν όλα εξαιρετικά. Οι φωτισμοί ήταν υπέροχοι, όπως και η κλιμάκωση αυτών. Η μουσική υπόκρουση είναι πρωτότυπη αλλά και ζωντανή, αφού ο Δημήτρης Καμαρωτός βρίσκονταν επί σκηνής και έπαιζε με τα μουσικά όργανα. Σε ενδυματολογικό επίπεδο, όλοι οι ηθοποιοί είναι ντυμένοι με το ίδιο αντρικό ένδυμα, που φοριέται και ανάποδα. Οι κινήσεις του Χορού ήταν έντονα ρυθμικές αλλά και συναισθηματικές.
Το σκηνικό ήταν ευφυές και λιτό συνάμα, αφού αποτελούνταν μόνο από σκάλες, ξύλινες σκάλες που αποτύπωναν την συναισθηματική και όχι μόνο ισορροπία των ηρώων αυτής της τραγωδίας. Η πτώση των σκαλών απεικονίζει την κατάρρευση της εξουσίας του Κρέοντα ενώ όταν αυτές τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη σαν ντόμινο προμηνύουν μια σειρά τραγικών γεγονότων που αναγγέλλει ο αγγελιοφόρος στη Μήδεια.
Ο Χορός με κορυφαίες τη Γιώτα Νέγκα και τη Μυρτώ Αλικάκη, προσπαθεί να παρηγορήσει τη Μήδεια και να της πει να μην κάνει φρικτά πράγματα σε άλλους ανθρώπους και ιδιαίτερα στα παιδιά της. Η μία ερμηνεύει μαγευτικά - εξαιρετικά τα τραγούδια που δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες της παράστασης - και η άλλη αφηγείται τα γεγονότα, αντίστοιχα. Η αλληλεπίδραση μεταξύ τους ήταν μοναδικά υπέροχη. Η Γιώτα Νέγκα ήταν η έκπληξη της βραδιάς, όμως δεν ήταν η μόνη. Ο Αναστάσης Ροϊλός ήταν καλύτερος, πολύ καλύτερος από όσο φανταζόμουν. Είχε τριπλό ρόλο (Αιγέας, Τροφός, Άγγελος) άρα σε κάθε ρόλο άλλαζε λίγο την χροιά της φωνής του και ταυτόχρονα κατάφερνε να ερμηνεύσει ισορροπώντας πάνω στις σκάλες. Η Αθηνά Μαξίμου ως Μήδεια, καθήλωσε και παράλληλα τρομοκράτησε το κοινό με την ερμηνεία της. Για τον Αιμίλιο Χειλάκη πάλι τα λόγια περισσεύουν αφού και στους τρεις ρόλους (Ιάσων, Κρέοντας, Παιδαγωγός) που υποδύθηκε ήταν εκπληκτικός.
Εν κατακλείδι η «Μήδεια» είναι μια παράσταση που αποτυπώνει τον ψυχικό κόσμο μιας γυναίκας που έμεινε στην ιστορία ως παιδοκτόνος, αμαυρώνοντας το όνομα της για μια ζωή, ενώ εικάζεται ότι ο πραγματικός υπεύθυνος για το θάνατο των παιδιών ήταν η ίδια η εξουσία αλλά και ο λαός της Κορίνθου. Μην την χάσετε. Όσοι την παρακολουθήσουν δύσκολα θα την ξεχάσουν!!!!
ΠΛΟΚΗ: Στη Μήδεια ο έρωτας ανατρέπει τη λογική, μεταμορφώνει τους ανθρώπους, πολιορκεί ακόμη και τις πιο ιερές σχέσεις όπως αυτή ανάμεσα στη μητέρα και τα παιδιά της. Η ερωτική προδοσία μετατρέπεται σε αβυσσαλέο μίσος και κατευθύνει τη μοίρα όλων. Η Μήδεια - που για χάρη του Ιάσονα πρόδωσε την οικογένειά της, έκλεψε το Χρυσόμαλλο Δέρας και εγκατέλειψε την πατρίδα της - βρίσκεται απομονωμένη στην Κόρινθο ανάμεσα σε ανθρώπους που την θεωρούν ξένη, βάρβαρη. Όταν ο Ιάσονας της ανακοινώνει ότι θα παντρευτεί την Γλαύκη, την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα, η πληγωμένη και περιφρονημένη Μήδεια μεταμορφώνεται σε σκοτεινό και εκδικητικό αγρίμι. «Μπορεί η γυναίκα να μην αντέχει ν' ακούει για μάχες και σπαθιά, μα όταν πολιορκηθεί ο έρωτάς της, δεν υπάρχει πιο πολεμόχαρη ψυχή», γράφει ο ποιητής και βάζει τη Μήδεια να εξοντώσει τη νεαρή αντίζηλό της στέλνοντάς της δηλητηριασμένα δώρα που προκαλούν το φρικιαστικό θάνατό της. Η προδομένη Μήδεια δεν σταματάει εκεί. Διαπράττει το αδιανόητο: σκοτώνει τα παιδιά της με τα ίδια της τα χέρια. «Έχει λυθεί το αγρίμι της και ξέρω πως δεν θα μαζευτεί, αν δεν χορτάσει αίμα». Η Μήδεια σκοτώνει τα παιδιά της όχι απλώς για να εκδικηθεί τον Ιάσονα, αλλά κυρίως για να τα σώσει από τα χέρια των εχθρών της, για να μην επιτρέψει στην εξουσία να τα δολοφονήσει. Γι' αυτό ο Ευριπίδης -παρά την αποτρόπαια πράξη της- στο τέλος, αντί να την τιμωρήσει, την αποθεώνει..
Δημοσίευση σχολίου