Από το Blogger.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο Αύγουστος μουσικά, είχε ελάχιστες νέες κυκλοφορίες. Ελληνικά τραγούδια από νέους και παλιούς ερμηνευτές. Πάμε να τα δούμε. Κατά σειρά προτίμησης μου, από την αρχή μέχρι το τέλος, η playlist διαμορφώνεται ως εξής:
Top 10
11. Θερινό Cinema - Ανδρέας Λάμπρου
13. Έρωτας - Snik
14. Πες μου - Ιουλία Κουκουβή & Aguioths
15. Για σένα - Dj Teez x Vamus x Chatzipapas
16. Η Σερβιτόρα - Γιάννης Καρατζάς
17. Κάτι λείπει από εδώ - Γιάννης Ανάπας
18. Πες μου που πάμε - Ελένη Δραμιτινού
19. Χιλιάδες καλοκαίρια - Κώστας Τότσιος
20. Δε με τρομάζεις - Στέλλα Λευκοπούλου
21. Απόψε πάλι - Λευτέρης Βαζαίος
23. Ούτε συζήτηση - Παρασκευάς Κρομλίδης
24. Το καλοκαίρι μου είσαι εσύ - Φίλιππος Αντζουλίνο
25. Ήσουν καλοκαίρι - Γιάννης Βασιλώττος
Η playlist είναι διαθέσιμη και εδώ. Καλή Ακρόαση!!!!
Ο Γιώργος Κατσέλης συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το εκπαιδευτικό του βιβλίο με τίτλο «Η γλώσσας μου: Παίζω και μαθαίνω», το οποίο κυκλοφόρησε το 2002 από τις εκδόσεις Conceptum. Έχει γράψει πάνω από 30 παιδικά βιβλία, πολλά από τα οποία έχουν μεταφραστεί ενώ το 2015, βιβλίο του βρέθηκε στη βραχεία Λίστα των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας. «Τα σονέτα του Αυγούστου» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα για ενήλικες
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Γιώργος Κατσέλης
β) Τίτλος: Τα σονέτα του Αυγούστου
γ) Έτος Έκδοσης: 2022
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Η πρώτη μου επαφή με τον Γιώργο Κατσέλη έγινε προ τριετίας, όταν στη βιβλιοθήκη του σχολείου που εργαζόμουν εντόπισα κάποια παιδικά του βιβλία. Ένα από αυτά που πήρα στα χέρια μου και διάβασα ήταν «Η βασίλισσα και ο στρατιώτης». Αυτή τη φορά ο συγγραφέας παρουσιάζει το πρώτο του βιβλίο για ενήλικες το οποίο έχει τίτλο «Τα σονέτα του Αυγούστου». Όσο απρόσμενα ήρθε το βιβλίο αυτό στα χέρια μου τόσο η ιστορία του με εξέπληξε ευχάριστα.
«Τα σονέτα του Αυγούστου». Από τον τίτλο και μόνο, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι θα διαβάσει ένα βιβλίο που εντός του θα περιλαμβάνει σονέτα, δηλαδή ποιήματα. Τα σονέτα είναι ποιήματα που μπορούν να μελοποιηθούν. Πρόκειται μάλιστα για ένα είδος ποίησης που έχει ρίζες από την Ιταλία. Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι καλοκαιρινό, απλό, λιτό και απέριττο, όπως και η ιστορία του. Η περίληψη στο οπισθόφυλλο δεν δίνει πολλά στοιχεία για να προϊδεάσει τον αναγνώστη για το τι θα διαβάσει ακριβώς, ωστόσο δημιουργεί ένα μυστήριο, ικανό να τού κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Η ίδια η ζωή είναι ένα μεγάλο αίνιγμα
Με ωραία και ποιητική γραφή, ο Γιώργος Κατσέλης παρουσιάζει μια ιστορία η οποία διαδραματίζεται σε διαφορετικούς χρόνους και σε δύο πράξεις, με κοινό παρονομαστή το νησί της Σκύρου. Και οι δυο πράξεις διαδραματίζονται τον Αύγουστο του 2000. Στην πρώτη πράξη (=πρωτοπρόσωπη αφήγηση) το πνεύμα του Ρούπερτ Μπρουκ περιφέρεται στη Σκύρο και τα σοκάκια της, παρατηρώντας χαρούμενους και ερωτευμένους ανθρώπους κάτω από το φως του φεγγαριού. Για πέντε νύχτες ο Ρούπερτ θα αναπολήσει στιγμές από τότε που ήταν νέος, όταν έφυγε από την Αγγλία και βρέθηκε στο νησί της Σκύρου, ως στρατιώτης και πολέμησε για την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Παράλληλα θα δώσει απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα της ζωής του. Η δεύτερη πράξη (=τριτοπρόσωπη αφήγηση) διαδραματίζεται πέντε μέρες μετά την εξαφάνιση του πνεύματος του Μπρουκ. Τρεις άνθρωποι, διαφορετικοί μεταξύ τους, ο ιπτάμενος Νίκος, ο σμηνίτης Μίλτος και η μυστηριώδης Άλις θα συναντηθούν στη Σκύρο. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι πως κάτι αόρατο τους ενώνει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ποιητής Ρούπερτ Μπρουκ είναι νοερά δίπλα τους και προσπαθεί να γράψει το τελευταίο σονέτο!!!
Ο Γιώργος Κατσέλης βασιζόμενος στην αληθινή ιστορία του Άγγλου ποιητή Ρούπερτ Μπρουκ και προσθέτοντας στοιχεία μυθοπλασίας, παρασέρνει τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι γεμάτο αναμνήσεις. Παραθέτει, διάσπαρτα στην ιστορία, ποιήματα του Ρούπερτ ενώ αναφέρεται και στην αφορμή που γράφτηκαν αυτά. Επιπρόσθετα ο συγγραφέας δεν θα μπορούσε να μην κάνει ειδική μνεία σε Βρετανούς και Έλληνες ποιητές καθώς και στον μεγάλο πνευματικό της Σκύρου, τον Κωνσταντίνο Φαλτάιτς. Παράλληλα αναφέρεται στην «Όμορφη Εποχή» (Belle Époque) καθώς και σε αυτή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, περιόδους που έζησε ο Άγγλος ποιητής.
Η ζωή μας γεμάτη αναλογίες και υποσχέσεις. Τι θα κάναμε χωρίς την ποίηση και την φαντασία...Ζούμε μέσα από τις αναμνήσεις μας και τις αέναες φαντασιώσεις.
Ο Γιώργος Κατσέλης ταξιδεύει τον αναγνώστη σε Αγγλία, Ταϊτή, Αμβέρσα, Σκύρο, Λήμνο και Καλλίπολη. Έξι σημεία του χάρτη, από τα οποία έζησε και πέρασε ο ποιητής Ρούπερτ Μπρουκ. Έξι σημεία που στιγμάτισαν τη ζωή του. Ωστόσο μεγαλύτερη αναφορά γίνεται στο νησί της Σκύρου, το ελληνικό νησί στο οποίο έζησε μέχρι το τέλος της ζωή του ο Άγγλος ποιητής. Ο συγγραφέας παρουσιάζει την Σκύρο, τις παραλίες αλλά και τα αξιοθέατα του νησιού (Πλατεία Αιώνιας Ποίησης, Άγαλμα Ρούπερτ, Μώλος κ.α). Οι περιγραφές του μάλιστα είναι ικανές να σέ κάνουν να ερωτευτείς το νησί (προσωπικά αναζήτησα τις τοποθεσίες για να διαπιστώσω ότι είναι υπαρκτές αλλά και να έχω μια εικόνα για αυτές - εντύπωση προκάλεσε ότι τα Βρυκολακονήσια υπάρχουν).
Παράλληλα με την ιστορία, ο συγγραφέας παρουσιάζει τη δουλειά ενός αεροπόρου και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, μεταξύ αυτών οι εναέριες προκλήσεις των Τούρκων. Ταυτόχρονα θίγει πολλά θέματα περί ελευθερίας, φιλίας, διαφορετικότητας, έρωτα, πόλεμου, ζωής και θανάτου. Ακόμα και για την ποίηση!!!
Κανείς δεν μπορεί να μου στερήσει την αίσθηση της ελευθερίας γιατί είναι δική μου ανακάλυψη και επιλογή.
Στο τέλος του βιβλίου ο συγγραφέας παραθέτει κομβικές χρονολογίες της ζωής του Ρούπερτ Μπρουκ καθώς και τις φήμες που επικρατούσαν για αυτόν. Επίσης γίνεται εκτενής αναφορά στα ποιήματα του και στην χρονολογία που εκδόθηκαν αυτά τόσο στην γενέτειρά του όσο και στην ελληνική γλώσσα. Παράλληλα υπάρχουν σημειώσεις του συγγραφέα για κάθε κεφάλαιο όπου και δίνονται έξτρα πληροφορίες για τον ποιητή που δεν υπάρχουν εύκολα στο διαδίκτυο. Όλα τα παραπάνω είναι πολύ ενδιαφέροντα για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για αυτόν τον ρομαντικό ιδεαλιστή ποιητή.
Συνοπτικά «Τα σονέτα του Αυγούστου» του Γιώργου Κατσέλη είναι ένα μυθιστόρημα που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και επιπλέον είναι αφιερωμένο στους Ικάρους της Πολεμικής Αεροπορίας που χάθηκαν ηρωικά κατά την εκτέλεση του καθήκοντος (αναφορά στο δυστύχημα του Γ. Μπαλταδώρου). Παρά τη πρώτη εναρκτήρια σκηνή που προσωπικά θεώρησα περιττή και το φινάλε του, πρόκειται για μια καλογραμμένη ιστορία για την ποίηση, τον έρωτα και τη διαφορετικότητα, με φόντο το Αιγαίο.
* Αναζητήστε το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς
3 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Είδαμε τη θεατρική παράσταση «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» στο οικοπάρκο Αλτιναλμάζη.
Σε καινούρια μετάφραση - διασκευή της Λουίζας Μητσάκου και σε μια σύγχρονη εκδοχή, παρουσιάζεται σε επιλεγμένα ανοιχτά θέατρα, η κωμική, φασαριόζικη και ονειροπόλα παράσταση «Ο Κουρέας της Σεβίλλης», με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο ρόλο του Φίγκαρο και τον Φάνη Μουρατίδη στο ρόλο του γέρο Ντοτόρε Μπαρτόλο.
«Ο Κουρέας της Σεβίλλης» είναι ένα αστείο μελόδραμα δύο πράξεων, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Teatro Argentina στη Ρώμη τον Φεβρουαρίου του 1816. Στην Ελλάδα για πρώτη φορά παρουσιάστηκε το 1948 και τον ρόλο του Φίγκαρο υποδύθηκε ο νεαρός τότε Δημήτρης Χορν. Ένας Αμερικανός γνώστης της ιταλικής όπερας ο Philip Gossett υποστηρίζει ότι «Ο Κουρέας της Σεβίλλης είναι ίσως η σπουδαιότερη από όλες τις κωμικές όπερες».
Ο Κόμης Αλμαβίβα είναι ερωτευμένος με την όμορφη Ροζίνα, μια ορφανή που είναι υπό την κηδεμονία του ηλικιωμένου γιατρού Μπαρτόλο. Το δωμάτιο της Ροζίνα, έχει θέα σε μια πλατεία της πόλης της Σεβίλλης. Κάτω από το παράθυρο, συγκεντρώνεται μια ομάδα μουσικών και μαζί τους τραγουδάει ο κουρέας της, ο Φίγκαρο. Η παρουσία του είναι ενοχλητική, για κάποιους. Για τον κόμη Αλμαβίβα πάλι είναι ο φίλος που θα τον οδηγήσει στην Ροζίνα. Όταν η Ροζίνα βγει στο μπαλκόνι και τον δει θα τον ερωτευτεί. Εκείνος θα της συστηθεί ως Λίντορο και ένα ειδύλλιο μόλις θα ξεκινήσει στην Σεβίλλη. Όμως ο γιατρός Μπαρτόλο είναι αποφασισμένος να παντρευτεί τη Ροζίνα για αυτό και την κλειδώνει στο σπίτι μέχρι να γίνει ο γάμος. Χάρη στα τεχνάσματα του κουρέα Φίγκαρο, ο κόμης θα καταφέρει να μπει στο σπίτι της Ροζίνας αλλά και να την παντρευτεί.
Σε ένα υπέροχο σκηνικό, έχει στηθεί μια μουσικοχορευτική παράσταση με εντυπωσιακά πολύχρωμα κοστούμια, ζωντανή μουσική, τραγούδια και εξαιρετικές χορογραφίες από ακροβάτες και χορευτές. Το κείμενο είναι προσαρμοσμένο στο σήμερα. Έχουν γίνει κάποιες προσθήκες, οι διάλογοι ήταν ωραίοι, όμως κάποια αστεία δεν ήταν και τόσο πετυχημένα. Ερμηνευτικά και φωνητικά όλοι τους ήταν εξαιρετικοί. Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος συναισθηματικά εκφραστικός, δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, όπως πάντα. Ο Φάνης Μουρατιδης σε έναν διαφορετικό ρόλο, ήταν καταπληκτικός, είχε κέφι και μπρίο. Ο Ρένος Ρώτας εξέπληξε κυρίως για τις μεταμφιέσεις του πάρα για τις φωνητικές του ικανότητες. Έκπληξη ωστόσο για τις φωνητικές και ερμηνευτικές ικανότητες αποτέλεσε η Νίκη Βακάλη που υποδύθηκε τη Ροζίνα. Ήταν α-πί-στευ-τη.
Εν κατακλείδι «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» είναι μια φαντασμαγορική, θεαματική και διασκεδαστική παράσταση που τα έχει όλα. Απολαυστικούς χαρακτήρες με καταπληκτικές ερμηνείες, μαγευτικές και αξέχαστες μελωδίες και ξεκαρδιστικές ανατροπές. Όλα σερβιρισμένα με μια εκθαμβωτική και μελωδική ενορχήστρωση.
ΠΛΟΚΗ: Ο περίφημος Φίγκαρο εμφανίζεται για πρώτη φορά στη θεατρική πινακοθήκη ως ένας μυθικός χαρακτήρας τυχοδιώκτη πονηρού καταφερτζή αλλά και ονειροπόλου ο οποίος ήταν προάγγελος μιας επανάστασης που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο. Στην ιστορία του έργου μπαίνει ανάμεσα στη διαμάχη του γέρο Ντοτόρε Μπαρτόλο και του νεότερού του κόμη Αλμαβίβα που μάχονται για το ποιος θα καταφέρει να παντρευτεί την πανέμορφη Ροζίνα. Παρά τις μάταιες προφυλάξεις του Μπαρτόλο ο Φίγκαρο με τα πανέξυπνα τεχνάσματά του καταφέρνει να κερδίσει ο αριστοκράτης κόμης Αλμαβίβα την πανέμορφη Ροζίνα κι ως εκ τούτου στο τέλος να νικήσει ο έρωτας.
.png)
Δεκαοχτώ χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που η αγαπημένη ερμηνεύτρια Καίτη Γαρμπή επισκέφθηκε την Αλεξανδρούπολη. Το Σάββατο 30 Ιουλίου βρέθηκε στο οικοπάρκο Αλτιναλμάζη για μια μοναδική και αξέχαστη συναυλία ερμηνεύοντας τα τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε.
Σε ένα σχεδόν κατάμεστο πάρκο Αλτιναλμάζη, ο Δημήτρης Σχοινάς άνοιξε τη συναυλία με ένα concept δικής του παραγωγής όπου τραγούδησε για ένα 30 λεπτό τις δικές του επιτυχίες «Βάλε τρέλα» και «Όλα μαζί», τραγούδια του πατέρα του αλλά και τραγούδια διασκευασμένα σε δικές του ενορχηστρώσεις. Στις 22:00 έκανε την εμφάνιση στη σκηνή η «ντίβα της καρδιάς μας» Καίτη Γαρμπή ερμηνεύοντας την «Ιεροσυλία». Θα ήταν και ιεροσυλία αν δεν βρισκόμουν στην εν λόγω συναυλία μιας που η Καίτη Γαρμπή έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές και είναι μέχρι σήμερα στη δική μου τουλάχιστον ζωή... κάτι σαν θρησκεία!!!
Από την “Ιεροσυλία” ως το “Ανεμοδαρμένα Ύψη” κι από το "Ατόφιο Χρυσάφι" ως τα τελευταία της αγαπημένα. η Καίτη Γαρμπή τραγούδησε για ένα δίωρο και κάτι. Κατέβηκε από τη σκηνή, περπάτησε ανάμεσα από όσους ήρθαν να την ακούσουν και ανέβηκε όλο το θέατρο για γίνουμε ένα ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ. Άλλωστε αυτό ήταν και το σύνθημα της συναυλίας. ΟΛΑ ΜΑΖΙ.
Ένα καλοκαίρι όπου μαζί με την Καίτη τραγουδήσαμε μαζί όλες τις μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες και τα no1 hits της από την 30χρονη καλλιτεχνική της πορεία!
Μαζί της επί σκηνής δεκαμελής ορχήστρα.
Δείτε παρακάτω όλο το οπτικοακουστικό υλικό από τη βραδιά
 |
| Ο ΕΒΡΟΣ ΖΕΙ Ν' ΑΚΟΥΕΙ ΓΑΡΜΠΗ |
Ο Χάρης Καραθύμιος συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Ο Σκορπιός», το οποίο και κυκλοφόρησε το 2021, από τις εκδόσεις Λιβάνης. Πρόκειται για το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον ιδιωτικό ερευνητή Γαβριήλ Γάκο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Χάρης Καραθύμιος
β) Τίτλος: Ο Σκορπιός
γ) Έτος Έκδοσης: 2021
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Λιβάνη
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Τον Χάρη Καραθύμιο και τον «Σκορπιό» του, τους ανακάλυψα στο Skroutz όπου μέχρι και σήμερα φιγουράρουν στα best seller βιβλία και όχι άδικα. Σημαντικό ρόλο βέβαια για την αγορά του βιβλίου από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς έπαιξε ότι επρόκειτο για αστυνομικό μυθιστόρημα Έλληνα συγγραφέα. Άλλωστε είναι γνωστό ότι λατρεύω την αστυνομική λογοτεχνία όταν αυτή προέρχεται δια χειρός Έλληνα συγγραφέα.
Λένε ότι ένας σκορπιός ζει μόνος του και ότι δεν αλλάζει τον τόπο που μένει μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο «Σκορπιός» είναι ένα βιβλίο που σε μαγνητίζει όχι μόνο από τον τίτλο του αλλά και από το σκοτεινό εξώφυλλο του καθώς και από την περίληψη του στο οπισθόφυλλο. Μπορεί κανείς εύκολα λοιπόν να καταλάβει ότι πρόκειται για ένα μυθιστόρημα υψηλών προσδοκιών που θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.
Σε ένα ορεινό χωριό, στο Καστρί η δολοφονία του 17χρονου Ντέμη Πολύβιου αναστατώνει την τοπική κοινωνία. Περισσότερο όμως οι κάτοικοι του αναστατώνονται όταν ο νεκρός παίρνει τηλέφωνο στον πατέρα του λέγοντας του ότι τον σκότωσαν. Οι κάτοικοι του χωριού προσλαμβάνουν τον ιδιωτικό ερευνητή Γαβριήλ Γάκο για να διαλευκάνει την περίεργη αυτή υπόθεση καθώς πιστεύουν ότι ο δολοφόνος είναι ο Σκορπιός. Άλλες δύο δολοφονίες θα ταράξουν συθέμελα την τοπική κοινωνία, οι νεκροί θα ξυπνήσουν και θα τηλεφωνήσουν σε δικά τους πρόσωπα. Σε αυτήν όμως την μικρή τοπική κοινωνία όλοι έχουν μυστικά, κάποιοι λένε ψέματα και κάποιοι κρύβουν την αλήθεια. Όλοι θεωρούνται ύποπτοι και αθώοι ταυτόχρονα, αποκλείονται μόνο όσοι πεθαίνουν. Όταν διακοπεί η ηλεκτροδότηση και η λειτουργία κινητής τηλεφωνίας στο χωριό, ο Γαβριήλ Γάκος είναι πλέον σίγουρος ότι κάποιος κρύβεται πίσω από τη μάσκα του Σκορπιού. Ποιος βρίσκεται πίσω από τις τρεις δολοφονίες, ποιο το κίνητρο αλλά και ποιο το άλλοθι του;
Η ζωή είναι μια σειρά από γροθιές στο στομάχι...Το θέμα είναι κατά πόσον επανερχόμαστε και κατά πόσον το στομάχι μας σκληραίνει ύστερα από κάθε χτύπημα.
Ο Χάρης Καραθύμιος παρουσιάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα, περίεργη, σκοτεινή, ατμοσφαιρική και μυστηριώδης υπόθεση που εξελίσσεται στο Καστρί, ένα ορεινό χωριό κοντά στην Αθήνα. Η γραφή του είναι πολύ ωραία και οι περιγραφές του θα κάνουν τον αναγνώστη να ταξιδέψει σε μια μικρή και απομονωμένη κοινωνία, όπου οι κάτοικοί του είναι όλο παραξενιές και πιστεύουν μέχρι και σήμερα σε μύθους και δαίμονες που έχουν στοιχειώσει την περιοχή.
Η ιστορία δεν κουράζει παρά τους πολλούς χαρακτήρες. Μάλιστα ο συγγραφέας καταφέρνει να σκιαγραφήσει μοναδικά όλους χαρακτήρες της ιστορίας του. Εκτός από τα μυστικά, κάποιοι κουβαλούνε τους δικούς τους προσωπικούς δαίμονες, όπως ο ερευνητής Γαβριήλ Γάκος, που έχει χάσει την μικρή του κόρη και δεν μπορεί να το ξεπεράσει. Ο συγγραφέας παράλληλα με την ιστορία καταφέρνει να θίξει πολλά ζητήματα μέσω των χαρακτήρων του, όπως η απώλεια αγαπημένων προσώπων, το διαζύγιο και ο αντίκτυπος αυτού στη ζωή ενός παιδιού, το δέσιμο του ανθρώπου και του σκύλου αλλά και τις προκαταλήψεις που συνεχίζουν να υπάρχουν. Προκαταλήψεις που είναι ικανές να χτίσουν μα και να διαλύσουν κοινωνίες!!!
Αν και γνωρίζουμε τη θνητότητά μας, δεν είμαστε ποτέ προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Η απώλεια μας χτυπάει σαν κεραυνός εν αιθρία. Όταν χάνουμε κάποιον δικό μας, είναι λες και ο θάνατος μας ακουμπάει. Και το παράξενο είναι ότι το αποτύπωμα που μας αφήνει καίει και δροσίζει παράλληλα, είναι ταυτόχρονα και θανατηφόρο και ζωογόνο. Νιώθουμε να χάνουμε το νόημα και να το βρίσκουμε. Στην καρδιά μας δημιουργείται ένα κενό που όμως την κάνει να είναι μεγαλύτερη. Και οι αναμνήσεις ... οι αναμνήσεις που μένουν είναι μόνο καλές. Το μόνο που μένει στο τέλος είναι η αγάπη.
Συνοπτικά ο Χάρης Καραθύμιος κάνει ιδανικό ντεμπούτο στην ελληνική αστυνομική λογοτεχνία με τον «Σκορπιό», ένα καλογραμμένο και καλοδουλεμένο αστυνομικό μυθιστόρημα γεμάτο μεταφυσικά στοιχεία, τρόμο, μυστήριο, δράση, αγωνία και ένα ανατρεπτικό μα και συγκινητικό φινάλε. Ένα μυθιστόρημα στο οποίο ελλοχεύει ο κίνδυνος, είτε αυτός είναι μεταφυσικός είτε ανθρώπινα υπαρκτός. Ένα βιβλίο διαμάντι της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας, που δεν έχει να ζηλέψει άλλα του είδους του. Το μόνο σίγουρο είναι οτι ο ιδιωτικός ερευνητής Γαβριήλ Γάκος θα μας απασχολήσει για καιρό. Εν αναμονή λοιπόν για τη νέα του περιπέτεια!!!
* Αναζητήστε το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς
4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Είδαμε τη θεατρική παράσταση «Μήδεια» στο οικοπάρκο Αλτιναλμάζη.
Βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Έλληνα ποιητή και δραματουργού Ευρυπίδη, η «Μήδεια», το εμβληματικό έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια, σε καινούρια μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα και πρωτότυπη ζωντανή μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού, σε επιλεγμένα ανοιχτά θέατρα σε όλη την Ελλάδα.
Η «Μήδεια» είναι μια γυναίκα με ισχυρή θέληση που θα έκανε τα πάντα για τον σύζυγό της. Δηλαδή να σκοτώσει ανθρώπους, ώστε ο Ιάσονας να είναι μόνο μαζί της. Η ιστορία της «Μήδειας» διαδραματίζεται στην αρχαία Κόρινθο. Το έργο ξεκινά με την παραμάνα των παιδιών της Μήδειας, η οποία και ενημερώνει το κοινό τόσο για τις περιπέτειες του Ιάσονα, τον σύζυγο της Μήδειας και ήρωα της Αργοναυτικής Εκστρατείας όσο και για την ίδια την Μήδεια, το πως βρέθηκε στην Κόρινθο αλλά και για ποιο λόγο θέλει να την εξορίσει ο βασιλιάς της Κορίνθου, Κρέοντας. Στο άκουσμα της είδησης ότι ο Ιάσονας αποφασίζει να παντρευτεί μια νεότερη πριγκίπισσα και συγκεκριμένα την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα, η Μήδεια θα εξοργιστεί και θα θελήσει να πάρει εκδίκηση. Όσο ο Κρέοντας ζητά από τη Μήδεια να φύγει από τη χώρα, γιατί φοβάται για την ασφάλεια της κόρης του, εκείνη έχει να διαχειριστεί την απιστία του άντρα της αλλά και το ενδεχόμενο να χάσει τα παιδιά της. Η Μήδεια όμως δεν θέλει να φύγει. Έρχεται σε συμφωνία με τον βασιλιά Αιγέα – Βασιλιά της Αθήνας – όπου θα μπορέσει να καταφύγει στην πόλη-κράτος της Αθήνας μετά την εξορία της από την Κόρινθο. Εκείνος της προσφέρει τη φιλοξενία του γενναιόδωρα ενώ εκείνη έχει αρχίσει να διαμορφώνει ένα σχέδιο για να εκδικηθεί τον Ιάσονα. Τελικώς, η Μήδεια σκοτώνει την νέα γυναίκα του Ιάσονα και τον πατέρα της και μετέπειτα πνίγει με τα ίδια της τα χέρια τα παιδιά της για να τα προστατεύσει από τους ίδιους τους Κορίνθιους, αφήνοντας τον Ιάσονα μόνο και άκληρο.
Ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας παρουσιάζουν τη Μήδεια σε μια σύγχρονη εκδοχή, χωρίς πολλές αλλαγές στο πρωτότυπο κείμενο ώστε να διατηρηθεί η τραγικότητα και η δίνη του αρχαίου λόγου. Σκηνοθετικά, μουσικά, ενδυματολογικά, σκηνογραφικά, κινησεολογικά, φωνητικά και ερμηνευτικά ήταν όλα εξαιρετικά. Οι φωτισμοί ήταν υπέροχοι, όπως και η κλιμάκωση αυτών. Η μουσική υπόκρουση είναι πρωτότυπη αλλά και ζωντανή, αφού ο Δημήτρης Καμαρωτός βρίσκονταν επί σκηνής και έπαιζε με τα μουσικά όργανα. Σε ενδυματολογικό επίπεδο, όλοι οι ηθοποιοί είναι ντυμένοι με το ίδιο αντρικό ένδυμα, που φοριέται και ανάποδα. Οι κινήσεις του Χορού ήταν έντονα ρυθμικές αλλά και συναισθηματικές.
Το σκηνικό ήταν ευφυές και λιτό συνάμα, αφού αποτελούνταν μόνο από σκάλες, ξύλινες σκάλες που αποτύπωναν την συναισθηματική και όχι μόνο ισορροπία των ηρώων αυτής της τραγωδίας. Η πτώση των σκαλών απεικονίζει την κατάρρευση της εξουσίας του Κρέοντα ενώ όταν αυτές τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη σαν ντόμινο προμηνύουν μια σειρά τραγικών γεγονότων που αναγγέλλει ο αγγελιοφόρος στη Μήδεια.
Ο Χορός με κορυφαίες τη Γιώτα Νέγκα και τη Μυρτώ Αλικάκη, προσπαθεί να παρηγορήσει τη Μήδεια και να της πει να μην κάνει φρικτά πράγματα σε άλλους ανθρώπους και ιδιαίτερα στα παιδιά της. Η μία ερμηνεύει μαγευτικά - εξαιρετικά τα τραγούδια που δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες της παράστασης - και η άλλη αφηγείται τα γεγονότα, αντίστοιχα. Η αλληλεπίδραση μεταξύ τους ήταν μοναδικά υπέροχη. Η Γιώτα Νέγκα ήταν η έκπληξη της βραδιάς, όμως δεν ήταν η μόνη. Ο Αναστάσης Ροϊλός ήταν καλύτερος, πολύ καλύτερος από όσο φανταζόμουν. Είχε τριπλό ρόλο (Αιγέας, Τροφός, Άγγελος) άρα σε κάθε ρόλο άλλαζε λίγο την χροιά της φωνής του και ταυτόχρονα κατάφερνε να ερμηνεύσει ισορροπώντας πάνω στις σκάλες. Η Αθηνά Μαξίμου ως Μήδεια, καθήλωσε και παράλληλα τρομοκράτησε το κοινό με την ερμηνεία της. Για τον Αιμίλιο Χειλάκη πάλι τα λόγια περισσεύουν αφού και στους τρεις ρόλους (Ιάσων, Κρέοντας, Παιδαγωγός) που υποδύθηκε ήταν εκπληκτικός.
Εν κατακλείδι η «Μήδεια» είναι μια παράσταση που αποτυπώνει τον ψυχικό κόσμο μιας γυναίκας που έμεινε στην ιστορία ως παιδοκτόνος, αμαυρώνοντας το όνομα της για μια ζωή, ενώ εικάζεται ότι ο πραγματικός υπεύθυνος για το θάνατο των παιδιών ήταν η ίδια η εξουσία αλλά και ο λαός της Κορίνθου. Μην την χάσετε. Όσοι την παρακολουθήσουν δύσκολα θα την ξεχάσουν!!!!
ΠΛΟΚΗ: Στη Μήδεια ο έρωτας ανατρέπει τη λογική, μεταμορφώνει τους ανθρώπους, πολιορκεί ακόμη και τις πιο ιερές σχέσεις όπως αυτή ανάμεσα στη μητέρα και τα παιδιά της. Η ερωτική προδοσία μετατρέπεται σε αβυσσαλέο μίσος και κατευθύνει τη μοίρα όλων. Η Μήδεια - που για χάρη του Ιάσονα πρόδωσε την οικογένειά της, έκλεψε το Χρυσόμαλλο Δέρας και εγκατέλειψε την πατρίδα της - βρίσκεται απομονωμένη στην Κόρινθο ανάμεσα σε ανθρώπους που την θεωρούν ξένη, βάρβαρη. Όταν ο Ιάσονας της ανακοινώνει ότι θα παντρευτεί την Γλαύκη, την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα, η πληγωμένη και περιφρονημένη Μήδεια μεταμορφώνεται σε σκοτεινό και εκδικητικό αγρίμι. «Μπορεί η γυναίκα να μην αντέχει ν' ακούει για μάχες και σπαθιά, μα όταν πολιορκηθεί ο έρωτάς της, δεν υπάρχει πιο πολεμόχαρη ψυχή», γράφει ο ποιητής και βάζει τη Μήδεια να εξοντώσει τη νεαρή αντίζηλό της στέλνοντάς της δηλητηριασμένα δώρα που προκαλούν το φρικιαστικό θάνατό της. Η προδομένη Μήδεια δεν σταματάει εκεί. Διαπράττει το αδιανόητο: σκοτώνει τα παιδιά της με τα ίδια της τα χέρια. «Έχει λυθεί το αγρίμι της και ξέρω πως δεν θα μαζευτεί, αν δεν χορτάσει αίμα». Η Μήδεια σκοτώνει τα παιδιά της όχι απλώς για να εκδικηθεί τον Ιάσονα, αλλά κυρίως για να τα σώσει από τα χέρια των εχθρών της, για να μην επιτρέψει στην εξουσία να τα δολοφονήσει. Γι' αυτό ο Ευριπίδης -παρά την αποτρόπαια πράξη της- στο τέλος, αντί να την τιμωρήσει, την αποθεώνει..
Μέσα από αυτήν την στήλη, άνθρωποι της λογοτεχνίας παρουσιάζουν τα πέντε αγαπημένα τους βιβλία. Πρόκειται για πέντε βιβλία που τους άλλαξαν τη ζωή ή βιβλία που για κάποιο λόγο τα θυμούνται μέχρι και σήμερα. Βιβλία που τους έκαναν να αγαπήσουν τη λογοτεχνία αλλά και βιβλία που θεωρούν ότι αξίζουν να διαβαστούν. Η Μαρία Φωτεινή Χαλαστάνη συγγραφέας του παιδικού βιβλίου «Μια πυγολαμπίδα κάτω από τα σκεπάσματα» (εκδόσεις Σιδέρη) παρουσιάζει πέντε αγαπημένα της βιβλία που μπορείτε να βάλετε κι εσείς στη λίστα σας για το φετινό καλοκαίρι.
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
Χμ…. τι να διαβάσουμε; Κλασική λογοτεχνία ή «φρέσκα» αναγνώσματα, Έλληνες ή ξένους συγγραφείς; Best sellers ή όχι; Δεν υπάρχουν συνταγές! Γιατί και η κλασική λογοτεχνία μπορεί να έχει πολύ φρέσκα μηνύματα, ιδιαίτερα όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται… Και διότι και στα λιγότερο γνωστά βιβλία, μπορείς να ανακαλύψεις θησαυρούς γνώσης και εμπειριών! Πάντως καλοκαίρι χωρίς βιβλίο στην τσάντα παραλίας δεν νοείται. Οι σελίδες που μύρισαν λίγο αντηλιακό, βράχηκαν από αλμύρα και τινάχτηκαν από την άμμο, αυτές είναι οι αγαπημένες μας. Γιατί στην πραγματικότητα αυτές μπερδεύτηκαν με τις πιο ξένοιαστες μέρες και πέρασαν στη δική μας βιωμένη εμπειρία, επηρεάζοντας ακόμα και την θεώρηση του τοπίου γύρω μας… «δε φαίνεται κάπως πιο απειλητικός εκείνος ο βράχος, δεν ακούγεται πιο ύποπτος ο ήχος στις καλαμιές, μετά από το αστυνομικό μυθιστόρημα που μόλις έφτασε στο τέλος; Και ποιος ξέρει τις ιστορίες που κουβαλούν οι επιβάτες εκείνου του πλοίου που έρχεται; Αν μοιάζουν με αυτή της ξενιτεμένης ηρωίδας της αυτοβιογραφίας που κρατάω;» είναι ίσως μερικές από τις σκέψεις που θα μας διαπεράσουν ηλεκτρικά μετά από μια αναγνωστική εμπειρία.
Οι δικές μου προτάσεις για το καλοκαίρι:
Ό,τι και να επιλέξετε, να το απολαύσετε στην ξεγνοιασιά ενός ανέφελου καλοκαιριού!
Η οικογενειακή κωμωδία του Philippe de Chauveron «Serial (Bad) Weddings» (στα ελληνικά: Θεέ μου τι σου Κάναμε; - στα γαλλικά: (Qu’est-ce qu’on a fait au Bon Dieu?)) αποτελεί μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία. Αν και το «κακό» είναι σε παρένθεση, αυτός είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψει κανείς τους μικτούς γάμους (Qu'est-ce qu'on a fait au Bon Dieu?), στην γαλλική αυτή κωμωδία με κεντρικό πρωταγωνιστή τον Christian Clavier.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Qu'est-ce qu'on a tous fait au bon Dieu? (Θεέ μου τι σου Κάναμε;)
Σκηνοθεσία: Philippe de Chauveron
Πρωταγωνιστούν: Christian Clavier, Chantal Lauby κ.α
Είδος ταινίας: Κωμωδία
Έτος Παραγωγής: 2021
Διάρκεια: 98’
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Πώς μπορούν οι Γάλλοι να προσαρμοστούν —ή όχι— σε ένα συνεχές μεταβαλλόμενο πολυπολιτισμικό πλαίσιο; Η απάντηση δίνεται μέσα από την τελευταία ταινία, «Θεέ μου τι σου Κάναμε; 3». Αν νομίζετε ότι γνωρίζετε όλη την οικογένεια Verneuil επειδή έχει παρακολουθήσει τις προηγούμενες δύο ταινίες, τότε κάνετε λάθος. Η τρίτη ταινία έχει νέους καλεσμένους.
Για τα 40 χρόνια γάμου του Claude και της Marie Verneuil, οι τέσσερις κόρες τους, Isabelle, Ségolène, Laure και Odile αποφασίζουν να οργανώσουν ένα μεγάλο πάρτι έκπληξη στο σπίτι της οικογένειας και να καλέσουν εκεί και τα πεθερικά τους, δηλαδή τους γονείς των Rachid, David, Chao και Charles. Αυτή η πολυπολιτισμική «οικογενειακή» διαμονή όμως υπόσχεται να είναι γεμάτη ευτράπελα και γκρίνιες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας πλούσιος Γερμανός συλλέκτης έργων τέχνης κάνει την εμφάνιση του.
Στα συν της ταινίας, η σκηνοθεσία, η μουσική υπόκρουση και οι ωραίες τοποθεσίες που γυρίστηκε και η βόλτα με το αερόστατο. Ότι υπήρχαν πολλές ιστορίες και θιγόντουσαν διάφορα θέματα μεταξύ αυτών η χορτοφαγία, η σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης, η σύγχρονη τέχνη. Οι ωραίοι και έξυπνοι διάλογοι με χιούμορ, οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών, ξεχώρισε ωστόσο αυτή του ζεύγους Christian Clavier - Chantal Lauby. Τέλος η διάρκεια της ήταν όσο έπρεπε χωρίς να κουράζει ενώ και το φινάλε του ήταν πολύ όμορφο γεμάτο μηνύματα γύρω από την οικογένεια. Γιατί τελικά αυτό που μένει είναι οι αναμνήσεις και οι καλύτερες αναμνήσεις είναι αυτές που μοιράζεσαι με την οικογένεια!!!
Στα μείον της ταινίας, ότι κάποιες διαφωνίες - συγκρούσεις μεταξύ των οικογενειών λύθηκαν εύκολα, σχεδόν μαγικά. Επίσης υπήρχαν χαρακτήρες που δεν βοήθησαν στην εξέλιξη της ιστορίας και δεν φάνηκαν όσο έπρεπε.
Εν κατακλείδι, η ταινία «Qu'est-ce qu'on a tous fait au bon Dieu?» είναι μια ευχάριστη κωμωδία για γέλια και πολλές συγκινήσεις. Καλύτερη από την δεύτερη ταινία και ισάξια με την πρώτη. Δείτε την, αν θέλετε να γελάσει το χειλάκι σας και να βγείτε από τη μιζέρια που επικρατεί γύρω σας!!!
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν έχετε δει τις προηγούμενες ταινίες!!!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons