Από το Blogger.
Είδαμε τη θεατρική παράσταση «Γυάλινος κόσμος» στο οικοπάρκο Αλτιναλμάζη.
Βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Αμερικανού συγγραφέα Tennessee Williams, ο «Γυάλινος κόσμος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, μετά τις 8.000 διαδικτυακές θεάσεις, ξεκίνησε το ταξίδι του στην Ελλάδα με ανανεωμένη διανομή. Το έργο που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη το 1987 στην Αμερική συνεχίζει να ανεβαίνει με επιτυχία διεθνώς από το 1944 και στην ελληνική θεατρική σκηνή από το 1978 μέχρι και σήμερα.
Ο «Γυάλινος κόσμος» είναι ένα αυτοβιογραφικό έργο μέσα από το οποίο ο Williams παρουσιάζει χαρακτήρες που φαίνεται πως έχουν πολλά κοινά στοιχεία με την πραγματική του οικογένεια. Άλλωστε πολύ συχνά οι περισσότεροι χαρακτήρες των θεατρικών έργων του Tennessee Williams είναι προεκτάσεις ατόμων της ίδιας του της οικογένειας, και χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι τα πρόσωπα του Γυάλινου κόσμου.
Η μητέρα Amanda φλυαρεί ακατάπαυστα είναι όμως αισιόδοξη και απαιτητική, όπως και η Edwina (η μητέρα του Williams). Η Laura ζει στον δικό της κόσμο, σε ένα κόσμο που το μόνο ενδιαφέρον της είναι η συλλογή της με τα γυάλινα ζωάκια. Είναι αδύναμη και ντροπαλή λόγω και της αναπηρίας της όπως και η Rose (πραγματική αδερφή του Williams που παρουσίασε από νωρίς σχιζοφρένεια και αργότερα υπεβλήθη σε μετωπιαία λοβοτομή). Ο Tom είναι υπάλληλος σε αποθήκη υποδημάτων, με κρυφή νυχτερινή ζωή. Θα έρθει αντιμέτωπος με το δίλλημα και την επιλογή μεταξύ της ευθύνης για την οικογένειά του και του να ζήσει τη δική του ζωή (Thomas ήταν επίσης το πραγματικό όνομα του Tennessee Williams - Ο νεαρός Williams εργάστηκε ως υπάλληλος σε αποθήκη υποδημάτων, παράλληλα ανακαλύπτοντας τις ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις του). Τέλος, ο επισκέπτης Jim O'Connor είναι πρόσωπο υπαρκτό και υπήρξε φίλος του νεαρού Williams (εικάζεται ότι ήταν σύντροφος του Williams στην πραγματικότητα).
Το έργο του Tennessee Williams είναι παράξενα όμορφο, όπως και τα γυάλινα κομμάτια, που εύκολα μπορούν να καταστραφούν. Κι ο Γιώργος Νανούρης έχει καταφέρει για άλλη μία φορά, σκηνοθετικά, με μαεστρία να στήσει έναν εκπληκτικό Γυάλινο Κόσμο. Από το σύγχρονο μα και πρωτότυπο σκηνικό, τα φώτα που δημιουργούν μια μαγική και ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα (κυρίως όταν αυτά σβήσουν), την μουσική, τα ειδικά εφέ φωτισμού (ένα φιλί που δόθηκε χωρίς να έρθουν σε επαφή οι ηθοποιοί) αλλά και τις ερμηνείες των ηθοποιών.
Η Λένα Παπαληγούρα είναι μια ηθοποιός που υπηρετεί αυτό το είδος του θεάτρου πολύ καλά, χρόνια τώρα. Στον «Γυάλινο κόσμο» ως Laura είναι εκπληκτική, αφού καταφέρνει να υποδυθεί ένα άτομο που παρά τα προβλήματα της ζει στον δικό της κόσμο, έναν κόσμο εύθραυστο και όμορφο. Η Κάτια Δανδουλάκη υποδύεται τη μαμά της, την Amanda, που θέλει να έχει τον έλεγχο για τα πάντα, ακόμα και στη ζωή των παιδιών της. Αυταρχική, φλύαρη και απαιτητική. Πολλές φορές με τις ατάκες της θύμιζε Ελληνίδα μάνα. Ο Κωνσταντίνος Μπιμπής ως Tom αφηγείται τα γεγονότα του έργου, ακόμα και αυτά που εξακολουθούν να τον στοιχειώνουν. Μιλάει έντονα εκεί που πρέπει και τονίζει κάθε του λέξη... γιατί όλες οι λέξεις του έχουν βαθύ νόημα. Τέλος ο Γιάννης Κουκουράκης είναι ο Jim O'Connor, ένας ωραίος, νεαρός άνδρας και παράλληλα ένας άνθρωπος που αν και αταίριαστος με τους άλλους χαρακτήρες, παίζει σημαντικό ρόλο στην κορύφωση του έργου. Αν και είχε τον μικρότερο ρόλο σε διάρκεια, ο Κουκουράκης, ήταν πολύ καλός. Άλλωστε μία από τις αγαπημένες μου σκηνές ήταν αυτή με την Παπαληγούρα και τον Κουκουράκη.
Εν κατακλείδι «Γυάλινος κόσμος» είναι ένα «θεατρικό έργο μνήμης», γεμάτο με λυρικούς συμβολισμούς. Μια παράσταση με πολλά μηνύματα που θα συγκινήσει. Για όλες τις ηλικίες!!! Προσωπικά θα την ξανά έβλεπα μόνο σε κλειστό θέατρο καθώς στο ανοιχτό θέατρο εξωτερικοί παράγοντες κατάφεραν να χαλάσουν την όλη ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε από τους ηθοποιούς!!!!
ΠΛΟΚΗ: Ο Γυάλινος Κόσμος –ίσως το αντιπροσωπευτικότερο έργο του συγγραφέα που με τη δραματουργία του σημάδεψε τη μεταπολεμική Αμερική–, γράφτηκε το 1944. Πρόκειται για έργο ποιητικής πνοής και βαθιάς ανθρώπινης ευαισθησίας, όπου ο κόσμος της σκληρής πραγματικότητας συμπλέκεται με την εύθραυστη ομορφιά της φαντασίας και του ονείρου. Το έργο είναι μια ανάμνηση. Ο Τομ θυμάται στιγμές της οικογενειακής του ζωής. Η πληκτική δουλειά του σε μια αποθήκη υποδηματοποιίας, έχει συνθλίψει τα όνειρά του. Η Λόρα, η αδερφή του, αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής βρίσκοντας καταφύγιο σε έναν μικρόκοσμο από γυάλινα ζωάκια. Η Αμάντα, η μητέρα τους, ελπίζει πως τα παιδιά της θα ζήσουν όπως η ίδια δεν κατάφερε ποτέ. Ο Τζίμ, ένας επισκέπτης στον οποίο στηρίζουν όλες τις ελπίδες τους, θα τους απογοητεύσει.
Ο διαγωνισμός για το «Book Gift Box» που έτρεξε μέσω του προσωπικού μου προφίλ στο instagram, φτάνει στο τέλος του. Από τις 1568 συμμετοχές, έγκυρες κρίθηκαν οι 1536 (δεν λήφθηκαν υπόψιν οι συμμετοχές από τις 12 το βράδυ και μετά - 29/7). Συνολικά 160 άτομα πήραν μέρος στο διαγωνισμό. Η τελική κλήρωση, έγινε μέσω της εφαρμογής CommentPicker (μετά από αδυναμία στην εφαρμογή Lukky). Πολλά τα ευχαριστώ για τις συμμετοχές, τα like και τα σχόλια σας. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Βιβλιοπωλείο Τραμ, το κατάστημα The Lab Αλεξανδρούπολης καθώς και στη Xartopack, για τις οικολογικές συσκευασίες.
Η κλήρωση έγινε μέσω του commentpicker, μεταδόθηκε σε live story από το προσωπικό μου προφίλ στο instagram και η νικήτρια έχει ειδοποιηθεί μέσω inbox.
Μείνετε συντονισμένοι.
Ακολουθείστε με στο facebook και στο instagram για να μην χάνετε διαγωνισμό!!!
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
δεν πάει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που σου έγραψα τα νέα μου και σου είπα πόσο ωραίο είναι να τολμάς στη ζωή σου. Ε λοιπόν αν την προηγούμενη φορά αναφέρθηκα στην πρώτη μου φορά σε θεατρική ομάδα τώρα θα σου πω ότι αυτό έχει και συνέχεια. Γιατί τελικά είναι ωραίο να τολμάς στη ζωή σου!!!!
Τι να πρωτοπώ όμως. Όταν έγινα μέλος στην Θεατρική Ομάδα «Συνεπιβάτες» το 2019 δεν περίμενα ποτέ ότι θα έφτανε η μέρα που θα ανέβαινα πάνω στη σκηνή και θα υποδυόμουν έναν ρόλο. Και τι ρόλο. Σημαντικό. Ας τα πάρω από την αρχή όμως. Η έκθεση στο κοινό δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά για ένα άτομο, σαν εμένα. Από μικρή ηλικία ήμουν ένα άτομο κλειστό και συνεσταλμένο, γεμάτο άγχος - το τελευταίο δεν έχει φύγει. Πιστεύω ότι η απόφαση μου να μπω σε μια θεατρική ομάδα, ήταν η καλύτερη που έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου. Και μέχρι σήμερα είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που αισθάνομαι επιτέλους μέλος σε μια ομάδα, που έχει πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Μια ομάδα που χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει και έχει απίστευτο δέσιμο μεταξύ της. Μια ομάδα μέσα από την οποία ανακάλυψα άλλες πτυχές του εαυτού μου.
Παρά τις αρχικές μου επιφυλάξεις, το σκέφτηκα πολύ μέχρι να απαντήσω θετικά στο αν θα συμμετάσχω σε μια παράσταση. Ο σκηνοθέτης Νίκος Ζερβόπουλος ήταν ο πρώτος που πίστεψε σε μένα. Οι επόμενοι που με έπεισαν στο να παίξω στην παράσταση, ήταν τα ίδια της τα μέλη, ανάμεσα σε αυτά και η αδερφή μου. Ίσως φυσικά να έπαιξε ρόλο και ποιοι συμμετείχαν εν τέλει στην παράσταση. Ποια ήταν όμως αυτή;
«Τα Εφιαλτικά Μαξιλάρια». Η παράσταση βασίστηκε στο παιδικό βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά, τα «Μαγικά Μαξιλάρια» και την διασκευή της επιμελήθηκε μέλος της ομάδας μας. Όσοι δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο, κάντε το τώρα. Από τα καλύτερα και αγαπημένα μου βιβλία (αφήνω υπόθεση παρακάτω για υπενθύμιση ακόμα και σε όσους έχουν διαβάσει την ιστορία).
Ήταν κάποτε μια πόλη. Η Ουρανούπολη! Τι όμορφο όνομα! Όμως, μη γελιέστε! Οι κάτοικοί της είχαν ξεχάσει πώς να είναι ευτυχισμένοι. Ζούσαν σε έναν διαρκή εφιάλτη, εξ αιτίας του σκληρού και αχόρταγου βασιλιά της και της ακολουθίας του. Όμως... Ήρθε κάποια στιγμή η Νύχτα της Φρικτής Εκδίκησης.. Άραγε, οι Ουρανουπολίτες κατάφεραν να μετατρέψουν τον εφιάλτη σε όνειρο και να διώξουν μακριά το σκοτάδι; Ποιο ήταν το μαγικό τους όπλο;
Ένας από τους κατοίκους της, ήμουν κι εγώ. Συγκεκριμένα ήμουν η Μυρτώ, το παιδάκι που ξεσήκωσε τους συμμαθητές του και πήγε κόντρα στον τυραννικό Αρπατίλαο. Η Μυρτώ είχε την φαεινή ιδέα να φτιάξουν αντιεφιαλτικά μαξιλάρια, τα πιο όμορφα, τα χαρούμενα και τα παρήγορα του κόσμου.
Προσωπικά, αυτή τη φορά έζησα από την αρχή τα πάντα. Την ανάγνωση του έργου, την διανομή, τις πρόβες που διήρκησαν ούτε δύο μήνες αλλά και τις πρόβες στο σπίτι με την αδερφή μου - αυτό είχε ως επακόλουθο να μάθω και τα δικά της λόγια. Αξίζει να σημειωθεί ότι ειδικά για την παράσταση γράφτηκαν όλα τα τραγούδια ενώ υπήρξαν και χορογραφίες. Όπως καταλαβαίνει κανείς για πρώτη μου συμμετοχή σε θεατρική παράσταση τα έκανα όλα: έπαιξα, τραγούδησα και χόρεψα.
Συνολικά δόθηκαν τρεις παραστάσεις (Παρασκευή, Κυριακή και Δευτέρα). Την ημέρα της πρώτης παράστασης παραδόξως δεν υπήρχε άγχος - τουλάχιστον όσο ήμουν backstage. Λίγα δευτερόλεπτα πριν βγω στη σκηνή με έπιασε μια ταχυπαλμία, την οποία και είχα μέχρι να αρθρώσω τα πρώτα μου λόγια. Από εκείνη τη στιγμή και μετά λύθηκα - βλέπετε ήταν και το άγχος της πρεμιέρας. Στις επόμενες δύο παραστάσεις ήμουν χαλαρή. Όσο για τον κόσμο, το θέατρο ήταν γεμάτο, τα παιδιά γελούσαν, το ίδιο και οι γονείς. Οι αγκαλιές στο φινάλε και τα συγχαρητήρια ήταν πολλά. Αγκαλιές...πόσο καιρό είχα να νιώσω μια ζεστή αγκαλιά είτε από άτομα που γνώριζα είτε από ανθρώπους που δεν ήξερα. Τα σχόλια όλων μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να είναι μόνο θετικά. Για πολλούς γνωστούς μου ήμουν η έκπληξη της παράστασης. Μάλιστα μετά την απήχηση σκεφτόμαστε να ανεβάσουμε ξανά την παράσταση από Σεπτέμβρη για άλλες τρεις παραστάσεις (στην παρακάτω φωτογραφία για να μην με ψάχνεις σου λέω ότι είμαι η κοπέλα με το γαλάζιο μπλουζάκι).
Από αυτή μου τη συμμετοχή δεν κρατώ μόνο τις στιγμές που έζησα με την ομάδα. Το πιο σημαντικό είναι το μήνυμα που έλαβα από μια συνάδελφο μου, η οποία από τον πολύ κόσμο, δεν κατάφερε να με πλησιάσει για να μου δώσει ευχές και συγχαρητήρια.
Τα πήγες πάρα πολύ ωραία, το τόλμησες, αυτό έχει σημασία! Η έκθεση στο κοινό δεν είναι εύκολη!!!
Βρέθηκες για κάποιο λόγο στην πόλη της Αλεξανδρούπολης και αναζητάς ένα μέρος για να απολαύσεις έναν καλό καφέ που να έχει και brunch; Τότε είσαι στο κατάλληλο μέρος. Συνέχισε να διαβάζεις για να ανακαλύψεις μερικά από τα αγαπημένα brunch στέκια στην πόλη μου. Τι είναι όμως το brunch; Είναι ο συνδυασμός του πρωινού και δεκατιανού γεύματος. Πλέον οι περισσότερες καφετέριες, έχουν κουζίνα που σερβίρουν γεύματα. Το brunch σερβίρεται από τις 9 το πρωί μέχρι και τις 1 το μεσημέρι.
Στην Αλεξανδρούπολη υπάρχουν πολλά καταστήματα με brunch. Όμως υπάρχουν πέντε συγκεκριμένα σημεία της πόλης, που τα πιάτα είναι μοναδικά και σου ανοίγουν την όρεξη.
Καφεκτοπτείον Πετείνος. Από το 1945 μέχρι και σήμερα διατηρεί την παράδοση και την αισθητική του καλού καφέ. Στην αρχή ήταν καθαρά καφεκοπτείο, όμως τα τελευταία χρόνια το μαγαζί ανανεώθηκε από τον Αποστόλη Πετείνο, ο οποίος πρόσθεσε πιάτα τα οποία και επιμελείται ο ίδιος. Είναι από τα πρώτα μαγαζιά που παρείχαν πρωινό και παράλληλα ανέβασαν γαστρονομικά το επίπεδο της πόλης. Όλα είναι χειροποίητα και ιδιαίτερα, οι γεύσεις είναι εξαιρετικές όπως και η εμφάνιση των πιάτων του. Επιπλέον εντός του μαγαζιού μπορεί να βρει κανείς ποικιλία σε μπαχαρικά, ξηρούς καρπούς, ταχίνι, ποντιακά φύλλα για πίτα, χειροποίητες χυλοπίτες και φυσικά καφέ.
Info: Καφεκτοπτείον Πετείνος, Καβύρη 19, Αλεξανδρούπολη, τηλ. 2551021498. Ώρες λειτουργίας: Το ωράριο αλλάζει την καλοκαιρινή περίοδο. UPDATE: Το Καφεκοπτείο έκλεισε τον Οκτώβριο του 2022 ωστόσο τα πιάτα του σεφ Αποστόλη Πετείνου θα τα βρει κανείς στο Fleur de Lis.
Zopyron Foods. Το Zopyron foods άνοιξε το 2019 από τους διατροφολόγους Νίκο και Παντελή Αδαμίδη και αποτελεί ιδανική επιλογή για όσους προτιμούν την υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Είναι το μοναδικό μαγαζί της πόλης που ετοιμάζει νόστιμα, θρεπτικά και λαχταριστά πιάτα. Προσφέρει ποικιλία επιλογών σε πιάτα (για όλες τις ώρες), χυμούς και smoothies που δύσκολα θα συναντήσεις σε άλλη πόλη. Παράλληλα στα ράφια του θα βρει κανείς πολλά ελληνικά διατροφικά προϊόντα Ελλήνων παραγωγών.
Info: Zopyron foods - Healthy Breakfast & Brunch Restaurant, Κανάρη 11, Αλεξανδρούπολη, τηλ 2551026111. Ώρες λειτουργίας: 08:00 - 15:00
Fleur de Lis. Το «λουλούδι του φωτός» (στα γαλλικά: Fleur de Lis) άνοιξε τις πόρτες του το 2016 στο κέντρο της πόλης. Πρόκειται για ένα γαλλικό cafe bistro, διακοσμημένο με μια ιδιαίτερη και μοντέρνα αισθητική που λειτουργεί όλη την ημέρα. Εκτός από καλό καφέ, θα βρει κανείς εκλεχτά πιάτα με εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση, τόσο το πρωί όσο και το βράδυ.
Info: Fleur de Lis, Λεωφ. Δημοκρατίας 293, Αλεξανδρούπολη, τηλ 2551022366. Ώρες λειτουργίας: 07:00 - 24:00
Kerouac Urban Garden & Lounge Bar. Αν και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2020, η ιστορία του οικοπέδου ξεκινάει από το 1932, όταν ακόμα ήταν το γραφείο του αρχιτέκτονα Χηνόπουλου. Το 1990 ανακαινίστηκε και έγινε η πρώτη οικία ενός καθηγητή ιατρικής. Αρκετά χρόνια μετά το κτίριο ανακατασκευάστηκε και σήμερα αποτελεί στέκι για πολλούς Αλεξανδρουπολίτες και όχι μόνο. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο χώρο μοναδικής αισθητικής που λειτουργεί από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Τα brunch του είναι ιδιαίτερα και τα υλικά του στην πλειοψηφία είναι θρακικής παραγωγής.
Info: KEROUAC Urban Garden & Lounge Bar, Σουλίου 8, Αλεξανδρούπολη, τηλ 2551025255. Ώρες λειτουργίας: 08:00 - 03:00
Thema Coffees and Drinks Culture. Άνοιξε το 2014 και μέχρι σήμερα προσφέρει ποικιλία από γκουρμέ πιάτα επηρεασμένα από την τοπική κουλτούρα. Τα πιάτα του είναι πάντα προσεγμένα, ακόμα και αν τα παραγγείλεις στο σπίτι σου. Παράλληλα διαθέτει ποικιλία και σε κρασιά, για τις βραδινές ώρες.
Info: Thema Coffees & Drinks Culture, Κανάρη 11, Αλεξανδρούπολη, τηλ 2551026111. Ώρες λειτουργίας: 09:00 - 04:00
* Φωτογραφίες από το προσωπικό μου αρχείο ή από τις επίσημες σελίδες των καταστημάτων.
Ο Γιώργος Πολυχρονίδης συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο του βιβλίο - ντοκουμέντο, με αυτοβιογραφικά στοιχεία και μυθοπλασία, με τίτλο «Ο Κώστας, εγώ και ο Ταχτσής», το οποίο και κυκλοφόρησε το 2013, από τις εκδόσεις Οδυσσέας. Το βιβλίο «Εδώ είν' ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ» είναι το τέταρτο βιβλίο του συγγραφέα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φίλντισι.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Γιώργος Πολυχρονίδης
β) Τίτλος: Εδώ είν' ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ
γ) Έτος Έκδοσης: 2021
δ) Έκδοση: Εκδοσεις Φίλντισι
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Μετά το «Κόκκινο φεγγάρι πάνω απ' το ποτάμι» και τις «Κατάρες» του, ο Γιώργος Πολυχρονίδης επιστρέφει με ένα βιβλίο στο οποίο θα πρέπει ο αναγνώστης, όπως και ο κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας, να διανύσει μια απόσταση και να περάσει από τον παράδεισο στην κόλαση και πάλι πίσω.
Όσο ιδιαίτερο είναι το εξώφυλλο του βιβλίου άλλο τόσο περίεργος είναι και ο τίτλος του ο οποίος σε παραπέμπει στο αξέχαστο τραγούδι της Βίκυ Μοσχολιού «Ξενύχτησα στην πόρτα σου». Τίποτα από τα δύο όμως δεν προϊδεάζουν την πλοκή παρά το γεγονός ότι ο τίτλος στην ουσία εκφράζει όλη τη ζωή του κεντρικού χαρακτήρα.
Ο Τάσος θα κατηγορηθεί για ένα έγκλημα που δεν έκανε και η ζωή του θα αλλάξει άρδην μετά και τον εγκλεισμό του στο αναμορφωτήριο. Μετά την αποφυλάκιση του, θα προσπαθήσει να επιβιώσει σε μια κλειστή κοινωνία που δεν έχει μάθει να συγχωρεί. Στην προσπάθεια του αυτή ο Τάσος συναντά μόνο εχθρούς ενώ και οι συγχωριανοί του θα του γυρίσουν την πλάτη. Οι μόνοι του φίλοι είναι αυτοί που έκανε στο αναμορφωτήριο. Είναι αυτοί που θα τον οδηγήσουν να ανακαλύψει έναν κόσμο σκοτεινό και να βυθιστεί στη παρανομία και το έγκλημα. Θα βρεθεί στην κόλαση μα και στον παράδεισο και από εκεί πάλι πίσω!!!
η ελευθερία έχει το τίμημά της
Ο Γιώργος Πολυχρονίδης παρουσιάζει μια ιδιαίτερη ιστορία που άλλοι θα αγαπήσουν κι άλλοι πάλι όχι και τόσο. Με γραφή παλαιάς κοπής, ο συγγραφέας παρουσιάζει έναν κόσμο, που δεν απέχει από την πραγματικότητα με την ιστορία να εξελίσσεται σε ένα χωριό κάπου στον Έβρο, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Οι ήρωες του βιβλίου, και κυρίως ο πρωταγωνιστής της ιστορίας αυτής, θα καταλήξουν από πολύ νωρίς στην κόλαση, που τους οδήγησε η ίδια η κοινωνία με τη συμπεριφορά της και τα "πιστεύω" της.
Η κόλαση και ο παράδεισος για τον Τάσο είναι η δουλειά του. Ο κόσμος των ναρκωτικών και του λαθρεμπόριου αλλά και τα αλισβερίσια με τους Τούρκους και τους Βούλγαρους. Ο Τάσος θα μάθει πως δουλεύει το σύστημα της παρανομίας στα σύνορα και όχι μόνο, για τις λαθραίες δουλείες για τον τρόπο να βγάζει βρώμικα χρήματα και πως να βγάζει από τη μέση όσους μπαίνουν εμπόδιο. Θα μάθει επίσης πως σε αυτό τον λαθραίο κόσμο, υπάρχουν άνθρωποι που είναι στην εξουσία και είναι βαθιά χωμένοι στο κόλπο. Αυτόν τον κόσμο θα γνωρίσει και ο αναγνώστης.
Ο άντρας κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, για να είναι αυτός που θέλει να είναι...
Συνοπτικά στο βιβλίο «Εδώ είν' ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ» θα αντιληφθεί κανείς ότι χωρίς την κόλαση δεν έχει νόημα ο παράδεισος και χωρίς το κακό δε θα είχε νόημα το καλό. Ένα αναγνωστικό ταξίδι, με ελάχιστες ανατροπές αλλά γρήγορη ροή, που θα σε βυθίσει στον κόσμο της εγκληματικότητας και της παρανομίας.
* Αναζητήστε το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς
3 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Είδαμε τη θεατρική παράσταση «Η πόρνη από πάνω» στο οικοπάρκο Αλτιναλμάζη.
Βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Αντώνη Τσιπιανίτη «η Πόρνη από πάνω», με την Κατερίνα Διδασκάλου, 11 χρόνια τώρα ενθουσιάζει και συγκινεί όσο λίγες παραστάσεις. O αριστουργηματικός μονόλογος του Αντώνη Τσιπιανίτη και η συγκλονιστική Κατερίνα Διδασκάλου ταξιδεύουν για ακόμη μια χρονιά σε όλη την Ελλάδα, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία και απανωτά sold out.
Η Ερατώ, στο από κάτω διαμέρισμα, είναι μια γυναίκα που χήρεψε πρόσφατα. Αναπολεί στιγμές από τη ζωή της, τον γάμο της, τη γνωριμία της με τον Διονύση, αλλά και όλους τους ενοίκους του από πάνω διαμερίσματος. Θα θυμηθεί την πόρνη στο από πάνω διαμέρισμα, που είχε κάνει το σπίτι της μαγαζί. Τότε που τα βράδια της η Ερατώ άκουγε ήχους και βογκητά να πλημμυρίζουν το σιωπηλό της υπνοδωμάτιο. Για αρκετό καιρό ζει με την χαρά των άλλων. Ώσπου μια νύκτα ακούει κάτι, που της αλλάζει την ζωή...!!!
Το κείμενο του Αντώνη Τσιπιανίτη είναι εξαιρετικά δυνατό, δύσκολο μα και απαιτητικό. Ένα κείμενο βαθιά ανθρώπινο και συναισθηματικό, που απαιτεί ιδιαίτερες υποκριτικές δεξιότητες, με την Κατερίνα Διδασκάλου να είναι συγκλονιστική. Σε ένα απλό και λιτό σκηνικό η γνωστή ηθοποιός γεμίζει μόνη της όλη την σκηνή με την εξαιρετική ερμηνεία της και την εκφραστικότητά της. Ο μονόλογος της είναι γεμάτος αλήθειες, που είτε ειπώνονται με χιούμορ είτε όχι. Με σκέψεις που θα προβληματίσουν τον θεατή αλλά και μηνύματα για τη ζωή και την κοινωνία. Μέσα από την αφήγηση της η Κατερίνα Διδασκάλου θίγει θέματα ταμπού, ρατσισμού, στερεοτυπικών αντιλήψεων και προκαταλήψεων.
Η παράσταση γενικά έχει γρήγορη ροή με ωραίες εναλλαγές και η ερμηνεία της Κατερίνας Διδασκάλου είναι εξαιρετική. Αλλά το πρώτο εικοσάλεπτο είχε πολλές περιττές λεπτομέρειες - που δεν βοηθούσαν στην εξέλιξη της ιστορίας - μέχρι να φτάσει η ηθοποιός να αφηγείται τη ζωή της με την «πόρνη από πάνω». Μια «πόρνη από πάνω» που εμφανίζεται σε λίγα σημεία της πλοκής - σε σημείο να αναρωτιέται κανείς μήπως η παράσταση να είχε καλύτερα άλλον τίτλο.
Εν κατακλείδι «Η πόρνη από πάνω» είναι μια παράσταση για τη φύση του ανθρώπου να είναι ελεύθερος και να μην αναγκάζεται να κάνει τη ζωή του με βάση τα "πρέπει" και τα "μή". Ένας μονόλογος με κοινωνικά μηνύματα και συναισθήματα και μια Κατερίνα Διδασκάλου να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας. Δείτε την!!!
ΠΛΟΚΗ: Η Ερατώ -η νοικοκυρά από κάτω- μιλάει για τον έρωτα, την απόρριψη, την προδοσία, τη βαναυσότητα σε βάρος των γυναικών, τους διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς, την έλλειψη αυτοεκτίμησης. Με υπομονή και στωικότητα ζει στο περιθώριο, μέχρι την ημέρα που στο από πάνω διαμέρισμα μετακομίζει μια πόρνη. Και τότε….. ‘’ Η Κατερίνα Διδασκάλου, αναπολώντας τη ζωή της Ερατούς, πλημμυρίζει κυριολεκτικά τη σκηνή παίζοντας ταυτόχρονα με απίστευτη ευκολία όλους τους χαρακτήρες που έπαιξαν ρόλο στη ζωή της ηρωίδας. ‘Ένα μοναδικό ρεσιτάλ ηθοποιίας που μας ταξιδεύει για 90 λεπτά από το γέλιο στη συγκίνηση, παραμένοντας κάθε στιγμή στην πραγματικότητα για να οδηγήσει σε ένα τέλος έκπληξη.
Βασισμένη στην ομώνυμη ιστορία που έγραψε ο Joe Hill, γιο του Stephen King, είναι η νέα και πολλά υποσχόμενη ταινία τρόμου του σκηνοθέτη Scott Derrickson, «The Black phone» (στα ελληνικά: Νεκρό τηλέφωνο). Στον ρόλο του κακού, ο Ethan Hawke, ο οποίος είχε συνεργαστεί το 2012 με τον Scott Derrickson στο Sinister.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: The Black Phone
Σκηνοθεσία: Scott Derrickson
Πρωταγωνιστούν: Ethan Hawke, Mason Thames, Madeleine McGraw, Jeremy Davies κ.α
Είδος ταινίας: Θρίλερ / Τρόμου
Έτος Παραγωγής: 2021
Διάρκεια: 102’
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Ο Joe Hill θυμάται ότι ως παιδί, το χειρότερο πράγμα που μπορούσε να φανταστεί ήταν ότι το τηλέφωνο, στο υπόγειο των γονιών του, που δεν ήταν συνδεδεμένο με τίποτα, χτυπούσε. Η στοιχειωμένη αυτή παιδική ανάμνηση οδήγησε τον Joe Hill στη συγγραφή του διηγήματος «The Black Phone», μια ανατριχιαστική ιστορία για τη δύναμη και την ανθεκτικότητα των παιδιών και τη δύναμη της οικογένειας.
Τη δεκαετία του 1970, σε μια μικρή προαστιακή πόλη, παρατηρούνται περίεργες εξαφανίσεις παιδιών. Το μόνο που εντοπίζεται στο σημείο εξαφάνισης των παιδιών είναι ένα μαύρο μπαλόνι. Η αστυνομία είναι σχεδόν σίγουρη ότι πίσω από τις εξαφανίσεις κρύβεται ένας άντρας που οι ντόπιοι έχουν ονομάσει «Ο Αρπαχτής». Όταν ο 13χρονος Finney απαχθεί θα μεταφερθεί στο σκοτεινό υπόγειο του «Αρπαχτή». Το τηλέφωνο, δεν είναι στην πρίζα όμως αυτό ξαφνικά θα αρχίσει να χτυπά. Ο Finney πολύ γρήγορα θα καταλάβει ότι οι κλήσεις προέρχονται από τα προηγούμενα θύματα του «Αρπαχτή» που έχουν κάτι να του πουν. Τον τρόπο που θα δραπετεύσει από εκεί μέσα ή τον τρόπο που θα σκοτώσει τον «Αρπαχτή»; Μπορεί ένα παιδί να βρει το κουράγιο για να βρει μια διέξοδο προτού χαθεί κι εκείνο;
Στα συν της ταινίας, η ιστορία, η σκηνοθεσία, τα σκηνικά, και η ρεαλιστική απόδοση της εποχής που εξελίχθηκε αυτή και η όλη ατμόσφαιρα από τη δεκαετία του 70. Η επιβλητική ατμόσφαιρα, η ανάπτυξη των χαρακτήρων, οι γρήγορες εναλλαγές σκηνών, δυο τρεις καλές σκηνές jump scares, το μυστήριο και το σασπένς, οι ερμηνείες όλων, ιδίως του «Αρπαχτή» (Ethan Hawke) και του Finney (Mason Thames) και τέλος τα μηνύματα περί οικογένειας, εσωτερικής δύναμης και ζωής συνθέτουν μια ταινία τρόμου, όχι και τόσο συνηθισμένη αλλά εξαιρετικά ανατριχιαστική και απολαυστική.
Στα μείον της ταινίας, ότι θύμισε την ταινία It σε αρκετά σημεία. Η ερμηνεία του Jeremy Davies (στο ρόλο του πατέρα του Finney) και η αντίδραση του όταν εξαφανίστηκε ο γιος του, που δεν ήταν η αναμενόμενη. Γενικότερα ήταν ένας χαρακτήρας που δεν βοήθησε στην εξέλιξη της ιστορίας. Τέλος τα ερωτήματα που δημιουργήθηκαν γύρω από τον «Αρπαχτή» έμειναν αναπάντητα (πχ Πότε ξεκίνησε να απαγάγει τα παιδιά, για ποιο λόγο τα κάνει όλα αυτά; Μήπως είχε παιδικά τραύματα; Γιατί φορούσε μάσκα; Μήπως δεν του αρέσει το πρόσωπό του;)
Εν κατακλείδι, η ταινία «The Black Phone» είναι μια ιστορία ενηλικίωσης με στοιχεία τρόμου και κοινωνικές προεκτάσεις που εξελίσσεται την δεκαετία του '70. Παράλληλα είναι ένα θρίλερ που επιφυλάσσει στον θεατή πολλές εκπλήξεις αλλά και εξαιρετικές επιδόσεις.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι γιατί δεν είναι μια συνηθισμένη ταινία τρόμου. Είτε έχετε διαβάσει το βιβλίο είτε όχι, δείτε την!!!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Δώδεκα χρόνια πριν, τον Ιούλιο του 2010, δημιουργήθηκε η σελίδα «Οι Δικές μου Στιγμές». Σήμερα λοιπόν, με αφορμή αυτό το γεγονός, «Οι Δικές μου Στιγμές» γιορτάζουν και αποφάσισαν να ετοιμάσουν ένα μοναδικό βιβλιοφιλικό κουτί, σε συνεργασία με το Βιβλιοπωλείο Τραμ και το κατάστημα The Lab Αλεξανδρούπολης. Το κουτί περιλαμβάνει το βιβλίο «Σώσε με» του Δημήτρη Σίμου, λίγο πριν αυτό κυκλοφορήσει στην μικρή οθόνη από τη συνδρομητική πλατφόρμα του ANT1 plus, μία κούπα με λογότυπο που φτιάχτηκε ειδικά για τη σελίδα και φυσικά σελιδοδείκτες. Ο διαγωνισμός ισχύει για κατοίκους εντός Ελλάδας. Tο δώρο θα αποσταλεί με έξοδα της σελίδας, σε eco friendly συσκευασία
Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ "ΤΡΕΧΕΙ' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ INSTAGRAM
- Συμμετοχές για το βιβλιοφιλικό κουτί στο προφίλ μου στο instagram ΕΔΩ
Ο διαγωνισμός ισχύει από σήμερα Παρασκευή 08/07/2022 έως την Πέμπτη 28/07/2022 Ο νικητής θα ενημερωθεί μέσω σχετικής ανάρτησης-story στο instagram, καθώς και από την στήλη "Διαγωνισμοί" του ιστολογίου «Οι Δικές μου Στιγμές» την Παρασκευή 29/07/2022.
Ο Διαγωνισμός έχει καταχωρηθεί και στα:
Μπήκε ο Ιούλιος και μαζί του έφερε ζέστη αλλά και πολλά νέα, καλοκαιρινά και δυνατά τραγούδια, τα οποία ξεχώρισαν τον Ιούνιο. Πολλά από αυτά σίγουρα θα ακούγονται το φετινό καλοκαίρι. Πάμε να τα δούμε. Κατά σειρά προτίμησης μου, από την αρχή μέχρι το τέλος, η playlist διαμορφώνεται ως εξής:
Top 10
11. Για μένα βράδιασε - Μέλισσες
12. Ως το άπειρο - Ηλίας Βρεττός
13. Φταίω κι εγώ - Θοδωρής Φέρρης
14. Pandora - Τάμτα
15. Τελειώσαμε - Marseaux & Solmeister & Brando & dPans
16. Φίλος και εχθρός - Γιώργος & Νίκος Στρατάκης
17. Γιατί όχι - Γιάννης Καρώνης
18. Δε θα ξανασχοληθώ - Βασίλης Δήμας
19. Δεν περίμενα - Κώστας Μαρτάκης
20. Δεν ξεχνιέσαι - Ηλίας Καμπακάκης
22. Η μοναξιά του ενός στους δύο - Δέσποινα Ολυμπίου
23. Κορώνα Γράμματα - Alex Sid & Δανάη Μιχαλάκη
24. Μαζί - Γλυκερία
25. Θέλει θράσος - Μάνος Κοκολάκης
26. Δεν πειράζει - Νίκος Μακρόπουλος
27. Που θα πας - Νίκος Παπουτσής
28. Χαιρετισμούς - Stavento & Marsaeux
29. Θα σε μαρτυρήσω - Κωνσταντίνα Καπίρη
30. Έκρυψε η νύχτα - Κωνσταντίνος Τσαχουρίδης
31. Καρδιά Μποέμισσα - Αντζελα Δημητρίου
34. Πολύ πλοκή - Ελένη Φουρέιρα
35. Τώρα τώρα - Γιώργος Μαζωνάκης & Arash
36. Τζίνι - Κωνσταντίνος Γαλανός & Knock out
37. Όλοι λωλοί - Βασίλης Βαξεβάνογλου
38. Βάλε τα καλά σου - Πάνος Καλλίδης
39. Νούμερο 1 - Κωνσταντίνος Ναζής
40. Βάλ' το μαγιό σου και φύγαμε - Θάνος Πετρέλης
41. Νάνι νάνι - Κωνσταντίνος Κουφός
43. Μέλι γάλα - Dj Timo & Nassauce
44. Μύκονος και Σαντορίνη - Έλενα Τσαγκρινού
46. Βάλε τρέλα - Δημήτρης Σχοινάς
47. Την βρήκα - Κarma
49. Η ανάποδη μεριά σου - Cruze
50. Άσε με να φύγω - Μαρίνα Σάττι
51. Δεν μου ΄χει μείνει λογική - Στάθης Ξένος
52. Η μάνα - Αντώνης Μαρτσάκης
54. Γιατί εγώ - Κυριάκος Αστερίου
55. Σάββατο βράδυ - Daphne Lawrence & Ripen
56. Κάπου στη Θεσσαλονίκη - Ρία Ελληνίδου
57. Χανουμάκια - Μαρία Παπαλεοντίου
59. Είναι κάτι στιγμές - Γιάννης Κοροβός
61. Χάρτινο κορμί - Ασπασία Στρατηγού
62. Δημοσθένους Λόγος - Πάνος Μουζουράκης
68. Τα φώτα της γιορτής - Μελίνα Κανά
69. Κλείσε σε παίρνω εγώ - Κώστας Ορφανίδης
70. Φώτα χαμηλά - Αλεξάνδρα Παναγιώταρου
71. Περνάω καλά - Ρενέ Αγέρη & Knock Out
72. Χαριστική βολή - Κωνσταντίνος Λεωνίδας
73. Όταν μου χαμογελάς - Γαβριήλ Χανιώτης
74. Που και γιατί - Κατερίνα Μακρή
75. Δεν πάω καλά - Ιωάννα Κόζη
76. Σχέση Ελεύθερη - Παναγιώτης Τσακαλάκος
77. Άδειοι Δρόμοι - Μαρίνα Σάττι
78. Της τρελής - Νίνο Ξυπολιτάς
79. Δε θα ξαναγαπήσω - Μαντώ & Τάνια Μπρεάζου
80. Μονοτονία - Δημήτρης Θεοδοσιάδης
81. Αγκάλιασέ με τώρα - Χρήστος Λούφης
83. Ως τ΄αστέρια - Κατερίνα Ροκκά
84. Να θυμάσαι - Δημήτρης Μπέκας
85. Όπου τελειώνει η θάλασσα - Αργυρώ Καπαρού
86. Του ονείρου η παραζάλη - Μελίνα Κανά
87. Κάνω όνειρα - Στάθης Δρογώσης
89. Η χαρά - Σαββέρια Μαργιόλα
90. Φιληθήκαμε στα χείλη - Γιώργος Χατζάκης
91. Παγωμένο δάκρυ - Σοφία Ζαφείρη
94. Ξενιτεμένος - Βασίλης Λέκκας & Δημήτρης Ζερβουδάκης
95. Κλείσε τα μάτια και θυμήσου - Μελίνα Κανά
96. Ανοίγω τα πανιά - Γιώργος Δημητριάδης & Κώστας Μπουντούρης
98. Μπες στο χορό μου - Κατερίνα Ροκκά
99. Θαύμα - Αναστάσης Κουλούρης
100. Αξίζει - Μελίνα Κανά
101. Θα με τρελάνεις - Τάνια Αυγέρη
102. Μη με βοηθάς - Μελίνα Κανά
104. Ποια νομίζεις - Σταύρος Εμπεσλίδης
Η playlist είναι διαθέσιμη και εδώ. Καλή Ακρόαση!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons