ღΟι Δικές Μου Στιγμέςღ

25 Φεβ 2022

Ο Αλκιβιάδης Σκουλάς για την «Πόλη του εγκλήματος»

Ο Αλκιβιάδης Σκουλάς μιλάει για το βιβλίο του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως με τίτλο «Στην πόλη του εγκλήματος». Πρόκειται για το τρίτο μυθιστόρημα του συγγραφέα, που ανήκει όμως στη σειρά «Σκοτεινές Πόλεις». Στην σειρά αυτή, Έλληνες συγγραφείς που έχουν υπηρετήσει διαφορετικά είδη λογοτεχνίας, κλήθηκαν να να παρουσιάσουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο γραφής και από την δική τους οπτική ένα έγκλημα ή μια σκοτεινή ιστορία που εξελίσσεται σε ένα περιβάλλον γεμάτο σκιές και σκοτάδια.

Διάβασε την άποψη μου για το βιβλίο «Στην πόλη του εγκλήματος»

1. Το βιβλίο «Στην πόλη του εγκλήματος» αποτελεί το τρίτο προσωπικό σας μυθιστόρημα και ανήκει στην σειρά «Σκοτεινές Πόλεις» των εκδόσεων Λυκόφως. Πως προέκυψε η συμμετοχή σας σε αυτή τη σειρά βιβλίων;

Ενημερώθηκα από τον εκδότη μου, το σκέφτηκα και αποδέχτηκα την ευκαιρία να πειραματιστώ σε ένα διαφορετικό μέτωπο της λογοτεχνίας. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να παντρέψω το αστυνομικό στοιχείο με το μεταφυσικό μυστήριο.

2. Ποια ήταν η αφορμή για να γραφτεί αυτό το βιβλίο;

Αρχικά, από καιρό ένιωθα την ανάγκη να γράψω ένα διαφορετικό story, όχι πολύ έξω από τα νερά μου. Εν τω μεταξύ, προέκυψε η σειρά «Σκοτεινές πόλεις» από τις εκδόσεις Λυκόφως, όπου έντεκα στο σύνολο ομότεχνοι φίλοι και γνωστοί συνάδελφοι, καταθέσαμε τα χειρόγραφά μας με κοινό στόχο ως λογοτεχνικό θέμα, τον αστικό τρόμο.

3. Πόσος χρόνος χρειάστηκε για την ολοκλήρωση του βιβλίου;

Περίπου μέσα σε έναν μήνα και κάτι, διότι είχαν στερέψει τα περιθώρια χρόνου για την υποβολή του έργου. Αυτό δεν με άγχωσε ιδιαίτερα, κι αυτό γιατί είχα ήδη προετοιμάσει την πλοκή και τον κεντρικό χαρακτήρα της ιστορίας.

4. Το εξώφυλλο και ο εύστοχος τίτλος του βιβλίου ήταν επιλογή δική σας ή του εκδοτικού;

Αρχικά είχα διαλέξει άλλο τίτλο, αλλά με συζήτηση και σε συμφωνία με τον εκδότη μου, κρατήσαμε το «Στην πόλη του εγκλήματος», μιας και πηγάζει από την ονομασία της πόλης, Κράιμ Σίτυ (Crime City).

5. Λίγα λόγια για την «πόλη του εγκλήματος» και τους χαρακτήρες του.

Το Κράιμ Σίτυ είναι μια μυστήρια πόλη, με χαμηλά και ψηλά μουντά κτήρια, με λούνα παρκ, μπιλιαρδάδικα, ουφάδικα, καζίνο, πορνεία και στριπτιζάδικα, με καφετέριες και ντισκοτέκ μιας και χρονολογικά η ιστορία διαδραματίζεται στο έτος 1988. Οι κάτοικοί της είναι ιδιαίτερα, περίεργα άτομα. Ο Ίαν Νάιφ, ο πρωταγωνιστής που αναλαμβάνει δράση, την επισκέπτεται για πρώτη φορά αλλά δυστυχώς, δεν έχει τον χρόνο σύμμαχό του έτσι ώστε να την γνωρίσει καλύτερα και με ασφάλεια. Γεγονός που θα δυσκολέψει σε βάθος τη διαμονή του.

6. Υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια;

Όλο και κάτι υπάρχει στο συρτάρι. Όταν με το καλό ολοκληρωθεί η τριλογία «ΘΑΝΑΤΟΥ», βάζω πλώρη για ένα νέο συγγραφικό ταξίδι.

22 Φεβ 2022

Book Review: Κάτι από μένα - John Emmans

Ο John Emmans συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Αφιερωμένο στο γιο μου» που κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις Γράφημα. Δεν πρόκειται για ξένο συγγραφέα αλλά για Έλληνα, που υπογράφει με το όνομα του στα αγγλικά. Ο, κατά κόσμον, Γιάννης Εμμανουηλίδης αποφάσισε να κρατήσει το καλλιτεχνικό του και στη συγγραφή. Το «Κάτι από μένα» είναι το δεύτερο προσωπικό του μυθιστόρημα που κυκλοφορεί και πάλι από τις εκδόσεις Γράφημα.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Κάτι από μένα

β) Τίτλος: John Emmans

γ) Έτος Έκδοσης: 2021

δ) Έκδοση: Εκδόσεις Γράφημα

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα «Κάτι από μένα» ήρθε ανέλπιστα στα χέρια μου. Αν και είναι το τρίτο βιβλίο που έχω από τον συγκεκριμένο εκδοτικό (έχω άλλα δύο βιβλία αδιάβαστα) είναι το πρώτο που διαβάζω από αυτόν. Μπορώ να πω με σιγουριά πως παρά το γεγονός ότι δεν γνώριζα τον συγγραφέα, τόσο η γραφή του όσο και η ιστορία του, ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη.

Προσωπικά βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την περίληψη του στο οπισθόφυλλο, παρά το εξώφυλλο του, το οποίο και θα ήθελα λίγο διαφορετικό. Πάραυτα ομολογώ ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και από τον εκδοτικό, όσον αφορά την επιμέλεια. Σε ένα τέτοιο βιβλίο, αρκετά ογκώδες, δεν παρατήρησα ούτε ένα τυπογραφικό/συντακτικό λάθος.

Με φόντο το παραθαλάσσιο και γραφικό Σέλινγκτον, η Κάθριν, μετά τον χωρισμό της, προσπαθεί να βρει ξανά τον εαυτό της, αναπολώντας παράλληλα στιγμές από την σχέση της με τον γιατρό Μπράντλεϊ. Η τυχαία γνωριμία με τρεις ανθρώπους θα της αλλάξουν σημαντικά τη ζωή της. Θα γνωρίσει τον Ντάνιελ Λόρενς, έναν πρώην ηθοποιό, τον δικηγόρο και επίδοξο συγγραφέα Κένεθ Κάμερον και την Άσλεϊ Ρόμπερτς, ιδιοκτήτρια του τοπικού εστιατορίου. Όλοι τους βρίσκονται εκεί για να βρουν ηρεμία τίποτα όμως δεν μοιάζει να είναι εφικτό μετά τη συνάντηση τους. Με θέα τη θάλασσα οι 4 ήρωες θα θυμηθούν στιγμές της ζωής τους ... Στιγμές και ανθρώπους από το παρελθόν τους. Στιγμές και ανθρώπους που ίσως να θέλουν να ξεχάσουν, ίσως πάλι και όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και οι τέσσερις θα αναθεωρήσουν για πολλά.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να την ξοδεύουμε σε ανόητα πράγματα, όταν γύρω μας υπάρχει τόσο πολλή ουσία και νόημα

Ο συγγραφέας δεν παρουσιάζει μόνο μία ιστορία αλλά στο σύνολο τέσσερις κι όλες με φόντο το Σελινγκτον, τις παραλίες του και τους φιλήσυχους κατοίκους του. Έχει δημιουργήσει τέσσερις χαρακτήρες, διαφορετικούς μεταξύ τους, ο καθένας με τα τραύματά του. Όλοι τους έχουν κάνει λανθασμένες επιλογές στο παρελθόν, όμως στο τέλος θα προσπαθήσουν να μάθουν από τα λάθη τους και να γίνουν καλύτεροι. Ότι κι αν μπει εμπόδιο στη ζωή τους θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν ώστε να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους.

Η Κάθριν είναι μια νηπιαγωγός που έχει βγει από μια μακρόχρονη και τοξική σχέση. Θέλει έναν καλύτερο κόσμο χωρίς μίσος, ρατσισμό και κακία. Πιστεύει και δικαίως ότι τα σημερινά παιδιά ζουν και μεγαλώνουν σε ένα ψηφιακό κόσμο αποχαύνωσης, χωρίς σωστά πρότυπα, βορά του πατερναλισμού και μιας οχληρής εποχής. Ο Κένεθ Κάμερον είναι δικηγόρος που παράλληλα προσπαθεί να γράψει το πρώτο του μυθιστόρημα. Μέχρι να χωρίσει από τη σύζυγο του, πίστευε πως τα παιδιά δημιουργούνται από την ένωση και την αγάπη του ζευγαριού. Έκανε λάθος. Ο Ντάνιελ Λόρενς είναι ένας διάσημος πρώην ηθοποιός που αποφάσισε ενώ βρισκόταν στο peak της καριέρας του να αποχωρήσει από την υποκριτική και να ζήσει στο Σέλινγκτον. Πίστευε πως όλα θα είχαν πάρει διαφορετική τροπή στη ζωή του, αν η σχέση του με το πατέρα του ήταν καλύτερη και τον είχε δεχτεί για αυτό που ήταν χωρίς να τον μειώνει, χωρίς να ντρέπεται για εκείνον. Οι επιλογές στα επαγγελματικά του και ο σεξουαλικός προσανατολισμός του Ντάνιελ ήταν η αιτία να μην τα έχει καλά με τον πατέρα του. Η Άσλεϊ Ρόμπερτς είναι χήρα. Πιστεύει ότι είναι δύσκολο και ψυχοφθόρο για μία μάνα να μεγαλώνει μόνη το παιδί της. Όμως μήπως χρειάζεται ένα στήριγμα σύντροφο για να αναθεωρήσει;

Ο John Emmans γράφει μοναδικά και αποδεικνύεται πως είναι σπουδαίος χειριστής των λέξεων. Ο τρόπος γραφής του είναι γλαφυρός, επιδέξιος, ανάλαφρος και συνάμα λυρικός. Παρά τον όγκο του βιβλίου, χάρη στη γραφή του, οι σελίδες γυρνάνε η μία μετά την άλλη και η ιστορία δεν κουράζει σε κανένα σημείο. Σε αυτό βοηθάει και η γραμματοσειρά που έχει χρησιμοποιηθεί. Ο συγγραφέας χωρίζει την ιστορία του σε κεφάλαια, άλλοτε μικρά κι άλλοτε μεγάλα. Σκιαγραφεί εξαιρετικά τους χαρακτήρες τους, με αποτέλεσμα να συμπάσχει ο αναγνώστης και να δεθεί μαζί τους. Παράλληλα γυρνάει το χρόνο πίσω και παρουσιάζει τις κοινωνίες που έζησαν οι ήρωες του, πριν φτάσουν στο σήμερα. Κοινωνίες που δεν διαφέρουν σε τίποτα από το σήμερα αφού υπάρχουν ακόμη θέματα ταμπού.

Μην αφήνεις ποτέ στη μοίρα κάτι που μπορείς εσύ η ίδια να ορίσεις….άσε τον εαυτό σου ελεύθερο και ζήσε τον έρωτα

Ο συγγραφέας καταφέρνει ταυτόχρονα με τις ιστορίες του να αγγίξει και να θίξει πολλά ζητήματα που ταλανίζουν την κοινωνία σήμερα. Την χρήση της τεχνολογίας και την επίδραση του διαδικτύου στη ζωή μικρών αλλά και μεγάλων. Την ενδοοικογενειακή βία και την κακοποίηση των γυναικών. Γενικότερα για τον σεξισμό και τη βία, που είναι κατακριτέα υπό ορισμένες συνθήκες. Για τον σεξουαλικό προσανατολισμό των ατόμων αλλά και την αποδοχή αυτών από τον κοινωνικό και οικογενειακό περίγυρο. Παράλληλα ο συγγραφέας παρουσιάζει τον κόσμο του θεάματος και τους ισχυρούς ανθρώπους που υπάρχουν από πίσω και για το τι είναι ικανοί να κάνουν. Επιπλέον ο συγγραφέας κάνει λόγο για την ίδια την κοινωνία που παραμένει στάσιμη, την επιστήμη αλλά και για την οικολογική συνείδηση και το σεβασμό προς τη φύση. Φυσικά δεν λείπουν οι αναφορές στην ελληνική κουλτούρα, στα ιερά τέρατα της φιλοσοφίας (Σωκράτης & Πλάτωνας) αλλά και στην ελληνική μουσική (Γ.Παριος & Γ.Πουλοπουλος).

Συνοπτικά το πρώτο βιβλίο του John Emmans που διαβάζω με ικανοποίησε απόλυτα, αν και προσωπικά θα ήθελα να έλειπαν οι τελευταίες σελίδες του στο φινάλε. Ένα καλογραμμένο κοινωνικό μυθιστόρημα με έντονα συναισθήματα που εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις και τις δεύτερες ευκαιρίες, τη δύναμη της αγάπης αλλά και την αποδοχή της διαφορετικότητας. Μια ιστορία γεμάτη ανθρωπιά, μια λέξη που όπως αναφέρει ο συγγραφέας στο σημείωμα του στο τέλος, έχει χάσει το νόημα και την ουσία της, ως λέξη, στις μέρες μας!!!

Πλοκή: Μετά τον χωρισμό της με τον γιατρό Μπράντλει Ντάνβερ, η ζωή της τριάντα οκτάχρονης Κάθριν Τζόνσον γκρεμίζεται στο κενό. Ανήμπορη να διαχειριστεί την απώλεια του, επί δώδεκα χρόνια, συντρόφου της, κλείνεται στον εαυτό της και πέφτει στο ποτό για να ξεχαστεί και να βρει παρηγοριά. Τώρα πια η μελαγχολία και η κατάθλιψη τη συνθλίβουν, καθώς συνειδητοποιεί πως τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και ο φόβος μήπως μείνει μόνη, μήπως δεν αποκτήσει ποτέ παιδί, την οδηγεί σε ένα αδιέξοδο. Για να βρει τον εαυτό της, για να κερδίσει πίσω τη ζωή της, ταξιδεύει μέχρι το γραφικό Σέλινγκτον, ένα παραθαλάσσιο θέρετρο στην ανατολική ακτή της χώρας με πανέμορφες παραλίες και φιλόξενους κατοίκους. Εκεί, με θέα τον άγριο Ατλαντικό, η μοίρα τής παίζει τα πιο περίεργα παιχνίδια και την οδηγεί στην ελπίδα, τον έρωτα, την φιλία, την ανθρωπιά. Ένας διάσημος και εκκεντρικός ηλικιωμένος ηθοποιός του Χόλυγουντ, ένας γοητευτικός σαραντάρης δικηγόρος και επίδοξος συγγραφέας, μια δυναμική γυναίκα, ιδιοκτήτρια του καλύτερου εστιατορίου της πόλης και ένας μεγάλος λευκός καρχαρίας, ένα στοιχειό της θάλασσας, την οδηγούν στη λύτρωση καθώς ο καθένας με τον τρόπο του έχει κάτι να της διδάξει…

* Αναζητήστε το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς

4 στα 5

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

18 Φεβ 2022

Cine Review: Έγκλημα στον Νείλο

Πέντε χρόνια μετα το «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές», ο Kenneth Branagh αναβιώνει μια ακόμη αινιγματική περιπέτεια του ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό. Αυτή τη φορά σειρά έχει το κλασσικό μυθιστόρημα της Agatha Christie «Death on the Nile» (στα ελληνικά: Έγκλημα στο Νείλο), που κυκλοφόρησε το 1937. Μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη το 1978 ενώ προβλήθηκε και στην μικρή οθόνη το 1989, ως επεισόδιο στα πλαίσια της σειράς, «Οι περιπέτειες του Ηρακλή Πουαρό». Ο Kenneth Branagh βάζει για δεύτερη φορά το απίθανο μουστάκι του και ενσαρκώνει ξανά τον Ηρακλή Πουαρό. Μαζί του, έχει ένα εκπληκτικό καστ, όπου και ελίσσονται στο ποτάμι του Νείλου.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: Death on the Nile (Έγκλημα στον Νείλο)

Σκηνοθεσία: Kenneth Branagh

Πρωταγωνιστούν: Kenneth Branagh, Gal Gadot, Tom Bateman, Armie Hammer, Annette Bening κ.α

Είδος ταινίας: Αστυνομική / Μυστηρίου / Περιπέτεια

Έτος Παραγωγής: 2022

Διάρκεια: 127

ΥΠΟΘΕΣΗ: Στην ταινία «Έγκλημα στον Νείλο», βρίσκουμε τον διάσημο Βέλγο ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό να ταξιδεύει στην Αίγυπτο με ένα εντυπωσιακό ατμόπλοιο. Όταν ο φαινομενικά τέλειος και ειδυλλιακός μήνας του μέλιτος ενός ζευγαριού διακόπτεται απότομα από βίαιους θανάτους, το ταξίδι του Πουαρό μετατρέπεται σε περιπέτεια, καθώς καλείται να ανακαλύψει για ακόμη μια φορά τον δολοφόνο. Πολλαπλά θύματα, πολλαπλοί δολοφόνοι και το ακροατήριο να προσπαθεί να μαντέψει μέχρι τελευταία στιγμή τη συγκλονιστική αλήθεια.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Έχοντας παρακολουθήσει το 2017 την ταινία «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» ανέμενα εδώ και καιρό, μία ακόμη περιπέτεια της Agatha Christie, στην μεγάλη οθόνη. Έχοντας διαβάσει πριν χρόνια το βιβλίο «Έγκλημα στον Νείλο», ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα παρακολουθούσα και την ταινία, η οποία μάλιστα καθυστέρησε δύο χρόνια να βγει στους κινηματογράφους, λόγω πανδημίας.

Στο Λονδίνο του 1937, ο Ηρακλής Πουαρό μπαίνει σε ένα μαγαζί για να δοκιμάσει τα περίφημα γλυκά του αλλά και να ακούσει την Salome Otterbourne να τραγουδάει. Παράλληλα θα γνωρίσει τον όμορφο Simon Doyle, την αρραβωνιαστικιά του Jacqueline (αλλιώς Τζάκι) και την κληρονόμο Linnet Ridgeway. Λίγους μήνες μετά, ο Πουαρό θα συναντήσει ξανά στον Νείλο τον Simon και την Linnet, οι οποίοι βρίσκονται σε μήνα του μέλιτος. Μαζί με τον παλιό του φίλο Bouc και τη ζωγράφο μητέρα του θα ζήσουν μια νέα περιπέτεια. όταν θα ακολουθήσουν τους νεόνυμφους στο διάσημο κρουαζιερόπλοιο Karnak στο ποταμό Νείλο. Μια απρόσκλητη επισκέπτρια και ένας φόνος είναι μόνο η αρχή αυτής της νέας περιπέτειας που θα κληθεί να εξιχνιάσει ο θρυλικός ντετέκτιβ.

Στα συν της ταινίας, η σκηνοθεσία της. Η ενδυματολογία που θύμιζε εκείνη την εποχή, το μουσικό background, η εκπληκτική φωτογραφία και οι όμορφες εικόνες από την Αίγυπτο και τα αξιοθέατα της (Πυραμίδες της Γκίζας, η Σφίγγα, τα αγάλματα Ramses του Abu Simbel). Η γρήγορη ροή από τη μέση και μετά. Οι πολύ καλές ερμηνείες των περισσότερων ηθοποιών. Ο Kenneth Branagh ως Ηρακλής Πουαρό σίγουρα ξεχωρίζει αφού σε αυτήν την ταινία εμφανίζεται πιο ώριμος και επιβλητικός, ερμηνευτικά. Η Emma Mackey ως Τζάκι, ήταν έκπληξη. Οι δεύτεροι χαρακτήρες της ταινίας, Tom Bateman, Annette Bening, Russell Brand, Ali Fazal, Dawn French, Rose Leslie, Sophie Okonedo, Jennifer Saunders και Letitia Wright δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.

Στα μείον της ταινίας, η πρώτη σκηνή, η οποία και ήταν περιττή καθώς δεν σχετίζονταν με την εξέλιξη της ιστορίας. Ωστόσο ήταν μια όμορφη ασπρόμαυρη απεικόνιση του Ηρακλή Πουαρό σε νεαρή ηλικία που διακρίνονταν από τότε για την επινοητικότητά του, το οξύ πνεύμα του και το χαρακτηριστικό μουστάκι του. Η έλλειψη χημείας Hammer και Gadot, που υποδύονται το ζεύγος Simon Doyle-Linnet Ridgeway αλλά και γενικότερα οι ερμηνείες τους σε όλη την διάρκεια της ταινίας. Ο αργός ρυθμός μέχρι τη μέση της ταινίας. Από πολύ νωρίς καταλαβαίνει κανείς τον δολοφόνο, οπότε το φινάλε του είναι αναμενόμενο και χωρίς ανατροπές.

Εν κατακλείδι, η ταινία «Death on the Nile», είναι μια ταινία μυστήριου, αγάπης και προδοσίας. Η ιστορία του είναι ενδιαφέρουσα αλλά χωρίς ανατροπές. Σίγουρα σε σχέση με το βιβλίο υπάρχουν αλλαγές και νομίζω πολλές. Πάραυτα είναι μια ταινία που οι λάτρεις του είδους αλλά κυρίως της Agatha Christie θα απολαύσουν.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν είσαι λάτρης της Agatha Christie. Αν έχετε διαβάσει το βιβλίο, μην περιμένετε να δείτε μια πιστή μεταφορά.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10

TRAILER:

_________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

15 Φεβ 2022

Top 5 - Αγαπημένες ταινίες της Lacta

Με αφορμή τη χθεσινή ημέρα, 14 Φεβρουαρίου, όπου τιμάται ο πιο αναγνωρισμένος ρωμαιοκαθολικός άγιος του 3ου αιώνα, ο Άγιος Βαλεντίνος, γυρνάμε λίγο πίσω στο χρόνο και παρουσιάζουμε ιστορίες αγάπης που η Lacta έκανε ταινίες. Ιστορίες αγάπης που δεν είχαν το φινάλε που τους άξιζε όμως η Lacta στο τέλος κάνει πάλι το θαύμα της.

H Lacta, εκτός από τη σοκολάτα της, έχει συνδέσει το όνομα της και με τις επιτυχημένες ταινίες που κυκλοφορεί, από το 2008, την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Η πρώτη ταινία που κυκλοφόρησε το 2008 ήταν το «Love at first site» και το σενάριο υπέγραφαν οι Πάνος Σαμπράκος και η Χριστίνα Σωτηροπούλου, που βασίστηκαν στην ιστορία του Πάνου Σαμπράκου. Η δεύτερη ταινία κυκλοφόρησε το 2010, με τον τίτλο «Love in Action» και το σενάριο το υπέγραφε ο Γιώργος Καπουτζίδης που βασίστηκε στην ιστορία της Πεννυς Αξιώτου. Τον Νοέμβριο του 2021, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών παρουσιάζει την πιο συγκλονιστική ταινία μικρού μήκους της. Μια ταινία για τις γυναικοκτονίες, με τον τίτλο «Μη με αφήσεις ποτέ». Η σκηνοθεσία είναι του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουν η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη και ο Έκτορας Λιάτσος. Οι συγκεκριμένες ταινίες αναφέρονται για την ιστορία και μόνο.

Σε αυτό το τοπ 5, θα παραθέσω πέντε ταινίες, που λάτρεψα την κάθε μία για τον δικό της λόγο. Πάμε να τις δούμε, λοιπόν.

Από την αρχή: Σε σκηνοθεσία Βαρδή Μαρινάκη και σενάριο Μυρτώς Κοντοβάς, η ταινία «Από την αρχή» κυκλοφόρησε το 2017, έχοντας στους πρωταγωνιστικούς ρόλους τους Αποστόλη Τότσικα και Έλλη Τρίγγου. Η ταινία βραβεύτηκε με Χρυσό Λέοντα στο Διεθνές φεστιβάλ διαφήμισης στις Κάννες και απέσπασε θετικές κριτικές. Προσωπικά είδα την ταινία, λόγω του Τότσικα, που είναι ένας από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, ωστόσο θεωρώ πως ήταν από τις μέτριες ταινίες που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα η Lacta. Πάραυτα η μουσική της ταινίας, ήταν πολύ καλή. Στο Youtube και στο επίσημο κανάλι της Lacta, η ταινία, είναι χωρισμένη σε πέντε κεφάλαια των 15 περίπου λεπτών. Μπορείτε να την βρείτε εδώ.

Η αγάπη έρχεται στο τέλος: Σε σκηνοθεσία Βασίλη Κεχαγιά και σενάριο Παναγιώτης Ιωσηφέλη, η ταινία «Love in the end» (στα ελληνικά: Η αγάπη έρχεται στο τέλος) κυκλοφόρησε το 2013. Αποτελείται από τρεις διαφορετικές ιστορίες, όπου πρωταγωνιστούν τρία διαφορετικά ζευγάρια που θα αποδείξουν ότι η αγάπη αξίζει ένα happy end. Κατερίνα Γερονικολού - Πάνος Βλάχος, Μυριέλλα Κουρεντή - Νικόλας Αγγέλης και Τζωρτζίνα Λιώση - Λεωνίδας Καλφαγιάννης. Τρία ζευγάρια που θα ταξιδέψουν σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη-Κωνσταντινούπολη-Ρόδο. Προσωπικά μου άρεσαν και οι τρεις ιστορίες. Το soundtrack ακόμα περισσότερο. Στο Youtube και στο επίσημο κανάλι της Lacta, η ταινία, είναι χωρισμένη σε τρία κεφάλαια, και η κάθε ιστορία διαρκεί περίπου 20 λεπτά. Μπορείτε να βρείτε μια ιστορία εδώ αλλά κι όλη την ταινία εδώ.

Η γεύση της αγάπης: Σε σκηνοθεσία Άκη Πολύζου και σενάριο Μυρτώς Κοντοβά, η ταινία «Η γεύση της αγάπης» κυκλοφόρησε το 2018, έχοντας στους πρωταγωνιστικούς ρόλους τους Φάνη Μουρατίδη, Φιόνα Γεωργιάδη, Δημήτρη Κίτσο και Μελισσάνθη Μάχουτ. Η ταινία εξελίσσεται σε δύο διαφορετικούς χρόνους, στο μέλλον, στο έτος 2038 αλλά και στο παρελθόν. Πρόκειται για μια ταινία αρκετά προχωρημένη σε πολλά επίπεδα. Είναι η πρώτη ταινία που ξεχωρίζει με διαφορά απ΄όσες έχει κυκλοφορήσει η Lacta σήμερα. Κι αυτό γιατί παρουσιάζεται ένας άλλος κόσμος όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη και η ανθρώπινη φύση ενώνονται. Στο Youtube και στο επίσημο κανάλι της Lacta, η ταινία, διαρκεί 1 ώρα και ένα τέταρτο και βρίσκεται εδώ. Την άποψη μου για την ταινία μπορείτε να την βρείτε εδώ.

Αγάπα σαν να μην υπάρχει αύριο: Σε σκηνοθεσία Χρήστου Νικολέρη και σενάριο Μυρτώς Κοντοβά, η ταινία «Αγάπα σαν να μην υπάρχει αύριο» κυκλοφόρησε το 2015, με πρωταγωνιστικό ζευγάρι τους Ευγενία Δημητροπούλου και Ορφέα Αυγουστίδη ενώ σε ρόλο έκπληξη συναντάμε τον Τάσο Νούσια. Προσωπικά είδα την ταινία λόγω των ηθοποιών που έπαιζαν. Άλλωστε τους είχα συναντήσει και τους τρεις μαζί, να πρωταγωνιστούν και στην σειρά "To Νησί", που προβλήθηκε στο Mega. Ήξερα λοιπόν ότι το αποτέλεσμα θα με ικανοποιούσε πλήρως. Στο Youtube και στο επίσημο κανάλι της Lacta, η ταινία, διαρκεί σχεδόν 45 λεπτά και μπορείτε να την βρείτε εδώ.

Κάνε το βήμα: Σε σκηνοθεσία Χρήστου Νικολέρη και σενάριο Μυρτώς Κοντοβά, η ταινία «Κάνε το Βήμα» κυκλοφόρησε το 2015, αρχικά σε πέντε επεισόδια των 16 λεπτών το καθένα και έπειτα σε μορφή τηλεταινίας. Μάλιστα η ταινία σημείωσε τεράστια επιτυχία με τα βίντεο να ξεπερνούν γρήγορα τις 6 εκατομμύρια προβολές. Μέσα από τα ολιγόλεπτα επεισόδια η Lacta παρουσίασε και μια νέα πλατφόρμα επικοινωνίας. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τους Σταύρο Σβήγκο, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, Χρήστο Κοντογεώργη, Αναστασία Παντούση και Άννα-Μαρία Βέλλή. Το τραγούδι της ταινίας, ήταν επίσης εξαιρετικό. Μια σειρά για τους ανομολόγητους έρωτες, που αξίζουν ένα καλύτερο φινάλε. Την ταινία μπορείτε να την βρείτε στο Youtube και στο επίσημο κανάλι της Lacta εδώ.

Αυτό ήταν το δικό μου top 5 με τις αγαπημένες ελληνικές ταινίες της Lacta.

Ποια είναι η δική σας αγαπημένη;

11 Φεβ 2022

Μπισκότα με φυστικοβούτυρο

Λατρεύεις τα μπισκότα από τα κλασσικά του βουτύρου μέχρι και αυτά με τη σοκολάτα; Λατρεύεις και το φυστικοβούτυρο; Σου έχω γρήγορη, εύκολη και νόστιμη συνταγή. Φτιάξε τα και συνοδέψτε τα με έναν καλό μερακλίδικο ελληνικό καφέ.

Υλικά:

250γρ κρεμώδες φυστικοβούτυρο

250γρ καστανή μαλακιά ζάχαρη

1 μεγάλο αβγό χτυπημένο

2 κσ γεμάτες αλεύρι

1 κγ μέλι

κονιάκ (προαιρετικά)

Εκτέλεση: Ρίχνουμε σε ένα μπολ όλα υλικά μαζί, με τη σειρά όπως αναγράφονται παραπάνω κι ανακατεύουμε καλά με μια κουτάλα μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Το μείγμα είναι έτοιμο για να το πλάσουμε. Όπως πλάθουμε τα κεφτεδάκια έτσι και αυτά, τα πλάθουμε σε μικρές μπάλες και μετά τα πατάμε να ανοίξουν. Τα στρώνουμε σε ενα ταψί στο οποίο έχουμε τοποθετήσει αντικολλητικό χαρτί. Αφήνουμε ένα κενό, μεταξύ αυτών. Στη συνέχεια χαράζουμε ελαφρώς την επιφάνεια των μπισκότων με ένα πιρούνι, για να δώσουμε σχήμα. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου. Ψήνουμε για 7-8 λεπτά. Μόλις τα βγάλουμε, αφήνουμε για τουλάχιστον 5 λεπτά, να κρυώσουν γιατί θα μας διαλυθούν! Πασπαλίζουμε από πάνω με καστανή ζάχαρη.

Φτιάξτε κι εσείς τη συνταγή αυτή και πείτε μου τα σχόλια σας!!!

8 Φεβ 2022

Η πρώτη μου φορά…. σε θεατρική παράσταση

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

πέρασε πολύς καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα τα νέα μου και θέλησα να τα μοιραστώ με άλλους. Αν την προηγούμενη φορά σού είπα για το κατόρθωμα μου, αυτή τη φορά θα σου μιλήσω για το τι τόλμησα να κάνω στη ζωή μου. Γιατί τελικά είναι ωραίο να τολμάς στη ζωή σου!!!!

Πριν τρία περίπου χρόνια, πήρα μια απόφαση αρκετά τολμηρή για εμένα. Το λέω αυτό γιατί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν αρκετά κλειστή σαν άτομο, συνεσταλμένη, σε υπερβολικό βαθμό και γενικότερα ήπιων τόνων. Μέχρι που αυτό άλλαξε. Για την ακρίβεια άλλαξε από τότε που τέλειωσα τις σπουδές μου, απομάκρυνα από δίπλα μου τοξικούς ανθρώπους και άρχισα να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη.

Ε λοιπόν εγώ, που ντρεπόμουν να μιλήσω μπροστά σε κόσμο - μετά και από μια πετυχημένη παρουσίαση βιβλίου - τόλμησα να μπω σε θεατρική ομάδα της περιοχής μου. Μια θεατρική ομάδα, που δεν μου ήταν καθόλου άγνωστη. Την ομάδα αυτήν την γνώριζα από παλιά, όταν ακόμα ονομάζονταν «Θεατρική Απόπειρα» και μέχρι πριν τρία χρόνια είχα παρακολουθήσει σχεδόν όλες τους τις παραστάσεις (Η πρώτη τους παράσταση που παρακολούθησα ήταν τρία μονόπρακτα του Tennessee Williams). Ποτέ δεν πίστευα ότι από πιστή ακόλουθος τους, κάποια στιγμή θα γινόμουν μέλος τους και πως θα συμμετείχα σε μια θεατρική τους παράσταση.

Η Θεατρική Ομάδα λοιπόν, τα τελευταία τρία χρόνια, συστήθηκε ξανά στο θεατρικό κοινό της πόλης, ως «Συνεπιβάτες» και πλέον απαρτίζεται από παλιά αλλά και νέα μέλη. Στην πρώτη τους παράσταση ως «Συνεπιβάτες» παρουσίασαν το «Speed Date» και η αδελφή μου τότε εξέφρασε το ενδιαφέρον της να μπει στην ομάδα.

Εγώ δεν σκεφτόμουν να ενταχθώ στην θεατρική ομάδα. Δε θα πω όμως ψέματα. Από τις πρώτες συναντήσεις που πήγα εξαιτίας της αδελφής μου, η οποία και ήθελε να ασχοληθεί με το θέατρο, μου άρεσε το όλο το κλίμα που επικρατούσε. Υπήρχαν βέβαια και άτομα που ήξερα, κάποια από τα οποία προσπάθησαν να με πείσουν στο να γίνω μέλος αυτής της ομάδας. Και τα κατάφεραν!!! Βέβαια σκοπός μου δεν ήταν να παίξω σε μια παράσταση αλλά να βοηθήσω από πίσω – γιατί για να ανέβει μια παράσταση δεν χρειάζονται μόνο ηθοποιοί αλλά και άτομα από πίσω.

Οπότε και μέλος έγινα, και σε θεατρική παράσταση συμμετείχα. Αλλά μέχρι να φτάσουμε στο να ανέβει μια παράσταση περάσαμε αρκετά. Αποχωρήσεις μελών, αλλαγές στα κείμενα καθώς και μια πανδημία, που για ένα μεγάλο διάστημα μάς απομάκρυνε. Τελικώς αρχές καλοκαιριού του ’21 πάρθηκε απόφαση να μαζευτούν κάποια άτομα ώστε να επιχειρηθεί να ανέβει θεατρική παράσταση. Εγώ δεν συμμετείχα εξ αρχής. Από τον Αύγουστο και μετά η ομάδα έκανε πρόβες όπου έβρισκε…σε πάρκα, σε καφέ, σε μουσικές σκηνές καθώς χώρο δικό της δεν είχε. Τον απέκτησε στα τέλη Νοεμβρίου. Όμως ο Covid-19 καραδοκεί, δεν έχουμε τελειώσει μαζί του. Τα πάντα ωστόσο φαίνεται πως είναι….Υπό Έλεγχο. Και τον Ιανουάριο του ’22 η παράσταση επιτέλους ανεβαίνει.

«Υπό Έλεγχο»…μια παράσταση πιο επίκαιρη από ποτέ. Μια παράσταση δυνατή και αληθινή, για τη κοινωνία που ζούμε, θίγοντας την υπερβολή και τη βία στη ζωή μας. Μια παράσταση με την δική της μουσική, την οποία δημιούργησε και επιμελήθηκε ο «Συνεπιβάτης» Bou-Rou. Μια παράσταση που υπεύθυνη για τα φώτα και τα βίντεο της, ήμουν εγώ. Και η χαρά μου που συνέβαλα σε αυτήν την προσπάθεια, είναι μεγάλη.

Προσωπικά, είδα από την αρχή σχεδόν, πως στήνεται μια παράσταση, κάτι που ήταν μοναδικό. Δεν ήταν μόνο οι ατέλειωτες και καθημερινές πρόβες – πολλές φορές κουραστικές - λίγο πριν ανεβεί η παράσταση. Ήταν πολλά περισσότερα, που δεν υπάρχουν λόγια να τα εκφράσω. Οι συναντήσεις μας έγιναν συνήθεια, μια συνήθεια, που έφτασε δυστυχώς στο τέλος. Όμως γίναμε μια παρέα ανθρώπων, που θυσιάσαμε, ο καθένας με τον τρόπο του, χρόνο, ώστε να συμμετέχουμε σε μια παράσταση, αφιλοκερδώς. Και στο τέλος καταφέραμε όχι μόνο να πάρουμε ένα δυνατό και θερμό χειροκρότημα, από όσους μας παρακολούθησαν αλλά να περάσουμε πολλά μηνύματα και να τους προβληματίσουμε.

Λίγα λόγια για το έργο που παρουσιάσαμε: Σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς όπου τα πάντα ελέγχονται από κάμερες, φιλοκυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι παρακολουθούν οι μεν τους δε. Μήπως όμως, τελικά, δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ηθοποιοί σε μια τηλεοπτική σειρά; Ένας κόσμος υπό έλεγχο. Μια κοινωνία υπό αμφισβήτηση. Άνθρωποι στη συντήρηση. Δύο χιλιάδες και… πόσο άραγε; Άραγε πριν ή μετά; Ή μήπως… Σ’ αυτό το σύμπαν της γενικευμένης επιτήρησης δεν αργούν να εμφανιστούν τα πρώτα προβλήματα. Οι συνέπειες ακραίες, οι αντιδράσεις απρόσμενες, η κατάληξη απρόβλεπτη. Μια παράσταση τραγελαφική, αλλά μην στεναχωριέστε, όχι και τόσο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ.

Ο Frédéric Sonntag είπε για το έργο του: Το Υπό έλεγχο είναι ένα έργο-κόσμος, ένα έργο-τοπίο που σκιαγραφεί με τρόπο αποσπασματικό, θραυσματικό, ένα σύμπαν όπου η παρακολούθηση είναι γενικευμένη και όπου το φανταστικό μπερδεύεται με το πραγματικό. Μιλάει και για τις επιπτώσεις του κόσμου αυτού στον πληθυσμό: μόνιμη παράνοια, διαταραχή ταυτότητας, σύγχυση μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Μέσα από αυτές τις πολλαπλές σκηνές μας δίνεται η δυνατότητα να ανακαλύψου με τους διάφορους μηχανισμούς μιας κοινωνίας και τους διάφορους κατοίκους μιας πραγματικότητας που αντικατοπτρίζει ό,τι ζούμε σήμερα, ελάχιστα μόνο παραμορφωμένο. Αλλά όσο προχωρούμε στην ανακάλυψη αυτού του κόσμου, τόσο τα όρια που θα έπρεπε να τον διαρθρώνουν (πολιτική/θέαμα, φαντασία/πραγματικότητα…) αποδεικνύονται άκυρα. Μπαίνουμε τότε σε έναν αβέβαιο χώρο όπου όλα όσα βρίσκονται μέσα στην οθόνη και έξω απ’ αυτήν φαίνεται να έχουν συγχωνευτεί αμετάκλητα.

4 Φεβ 2022

Η playlist του Ιανουαρίου

Μια μουσική στήλη που αγαπήθηκε, συνεχίζει ακάθεκτη για δεύτερη χρονιά, με την πρώτη playlist της φετινής χρονιάς να είναι εδώ. Μια playlist μόνο με ελληνικά τραγούδια. Στην playlist του Ιανουαρίου θα ακούσει κανείς νέες ελληνικές κυκλοφορίες, με κάποιες να ξεχωρίζουν από το πρώτο τους άκουσμα παρόλο που κυκλοφόρησαν λίγο πριν φύγει ο μήνας. Δικαίως όμως βρίσκονται σε υψηλές θέσεις καθώς ήταν τραγούδια που τα αναμέναμε.

Κατά σειρά προτίμησης μου, από την αρχή μέχρι το τέλος, η playlist διαμορφώνεται ως εξής:

Top 10