Ο Eric Emmanuel Schmitt συστήθηκε στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, το 2001 μέσα από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Το κατά Πιλάτον Ευαγγέλιον» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Περίπλους. Ο συγγραφέας αγαπήθηκε ωστόσο από το δεύτερο βιβλίο του, το «Αγαπητέ Θεέ» που κυκλοφόρησε το 2002 από τις εκδόσεις Opera. Το βιβλίο έχει πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, υπάρχει στην διδακτέα ύλη των σχολείων σε πάνω από 10 χώρες της Ευρώπης ενώ παράλληλα έχει διασκευαστεί θεατρικά.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Eric Emmanuel Schmitt
β) Τίτλος: Αγαπητέ Θεέ
γ) Έτος Έκδοσης: 2002
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Opera
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Είχα διαβάσει το βιβλίο, όταν κυκλοφόρησε στην Ελλάδα, όμως δεν του έδωσα την πρέπουσα σημασία. Το 2019 παρακολούθησα το θεατρικό έργο και έκτοτε έκανα φύλλο και φτερό την βιβλιοθήκη μου ώστε να το βρω και να το ξανά διαβάσω. Το βιβλίο εννοείται πως δεν βρέθηκε. Δανείστηκε και δεν επιστράφηκε ποτέ.
Ο 10χρονος Όσκαρ γράφει στο Θεό, στέλνοντας του συνολικά 10 γράμματα, που ισοδυναμούν με τις 10 μέρες που του απομένουν για ζωή. Ο μικρός Όσκαρ έχει λευχαιμία, ξέρει ότι θα πεθάνει, μιας που η τελευταία εγχείρηση δεν πέτυχε και έχει συμβιβαστεί με αυτό. Τον τελευταίο καιρό ζει μέσα σε ένα νοσοκομείο και έχει για συντροφιά του μια ροζ κυρία, που την αποκαλεί θεία Ροζ αλλά κι άλλα παιδιά που νοσούν κι αυτά: ένα μπλέ κορίτσι που ονομάζεται Πέγκι Μπλου, ο Αϊνστάιν κι ο Μπέικον. Τις τελευταίες του μέρες θα τις ζήσει στο έπακρον.
Οι άνθρωποι φοβούνται να πεθάνουν, γιατί τρέμουν το άγνωστο. Όμως τι είναι το άγνωστο;
Ο Eric Emmanuel Schmitt παρουσιάζει μια ιστορία με πρωταγωνιστή ένα μικρό παιδί που στέλνει γράμματα στο Θεό για να του ζητήσει μια τελευταία χάρη. Τα δέκα αυτά γράμματα είναι γραμμένα με χιούμορ και είναι γεμάτα αθωότητα, αγάπη, συγκίνηση αλλά κυρίως ελπίδα. Ο συγγραφέας με περίσσια μαεστρία καταθέτει ένα εξαιρετικό κείμενο, που αποτελεί παράλληλα ύμνο στη ζωή, την αγάπη και την πίστη στο Θεό.
Χάρη στις περιγραφές του ο Eric Emmanuel Schmitt μάς μεταφέρει στο κόσμο του μικρού Όσκαρ και της παράξενης και μυστηριώδης κυρίας με τα Ροζ. Ένας κόσμος όμορφος, ζωντανός και αληθινός γεμάτος με λόγια καρδιάς. Η ιστορία θα κάνει τον αναγνώστη να γελάσει, να προβληματιστεί και στο τέλος να συγκινηθεί με το γλυκόπικρο φινάλε του. Ίσως μάλιστα να ανατρέψει την αντίληψη που έχουμε ως άνθρωποι για την ασθένεια, τον πόνο, την απώλεια, την ίδια τη Ζωή αλλά και το θάνατο.
Η σχέση δύο ανθρώπων είναι ευαίσθητη, κλονίζεται αλλά αν υπάρχει αγάπη, αξίζει να αγωνιστεί κανείς για να τη διατηρήσει.
Συνοπτικά, το βιβλίο «Αγαπητέ Θεέ» είναι ένα φιλοσοφικό παραμύθι όπου η παιδική αθωότητα δημιουργεί αριστοτεχνικά έναν μαγικό ρεαλισμό. Ένα μικρό βιβλίο που διαβάζεται απνευστί και περνάει βαθιά μηνύματα ανθρωπισμού, αισιοδοξίας, ελπίδας, πάλης για τη ζωή, και κυρίως αγώνα για επικράτηση της αξιοπρέπειας.
Πλοκή: «Αγαπητέ θεέ, Με λένε Όσκαρ, είμαι δέκα χρονών, έχω βάλει φωτιά στη γάτα, στο σκύλο, στο σπίτι (αν δεν κάνω λάθος έχω ψήσει και τα χρυσόψαρα), κι αυτή είναι η πρώτη φορά που σου γράφω, γιατί μέχρι σήμερα, λόγω του σχολείου, δεν είχα χρόνο. Σου το λέω ευθύς εξαρχής: σιχαίνομαι να γράφω. Για να γράψω, πρέπει πραγματικά να είμαι αναγκασμένος να το κάνω· γιατί το γράψιμο είναι γιρλάντα και στολίδι και μεταξωτή κορδέλα. Τι άλλο είναι το γράψιμο από ένα ωραιοποιημένο ψέμα; Το γράψιμο είναι για τους μεγάλους. »
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Ένα εκπληκτικό και συγκινητικό βιβλίο που όλοι πρέπει να διαβάσουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή