Από το Blogger.
Λίγες ώρες πριν αποχαιρετήσουμε τη φετινή χρονιά, παρουσιάζουμε τις νέες και τελευταίες ελληνικές κυκλοφορίες αυτής της χρονιάς. Ο Δεκέμβριος ήρθε με χριστουγεννιάτικη διάθεση αλλά και πολλές μουσικές στιγμές και φεύγει έχοντας στις αποσκευές του τραγούδια, που ξεχώρισαν από το πρώτο τους άκουσμα. Η playlist ανανεώνεται για έναν ακόμη μήνα και συνεχίζει ακάθεκτη και τον επόμενο χρόνο. Στην playlist του Δεκεμβρίου συνολικά υπάρχουν πενήντα δύο, συνολικά, νέες ελληνικές κυκλοφορίες.
Κατά σειρά προτίμησης μου, από την αρχή μέχρι το τέλος, η playlist διαμορφώνεται ως εξής:
Top 10
12. Μέχρι τ'αστέρια - Alex Sid & Μ.Κίτσου - Δ.Γκοτσόπουλος
14. Έπαθα αγάπη - Πάνος Μουζουράκης
15. Καρδιά με καρδιά - Σταμάτης Γονίδης
16. Έχω Έρωτα μαζί σου - Νίκος Μακρόπουλος
18. Σαββατόβραδα - Έλενα Τσαγκρινού
19. Βλέπω το θάνατο σου - Γιώργος Κακοσαίος & Josephine
20. Μάτια μου γλυκά - Γιώργος Βανής
21. Φήμες - Χαρά Βέρρα & Σάσα Μπάστα
22. Αργά ή γρήγορα - Πόπη Μαλλιωτάκη
23. Εγώ ήρθα για να μείνω - Κωνσταντίνος Βελισσάρης
24. Με όλες τις λέξεις - Βασίλης Παπακωνσταντίνου
25. Συλλαβίζω κύμα κύμα - Θοδωρής Κοτονιάς
26. Καλή χρονιά - Καίτη Γαρμπή
27. Αίνιγμα η γυναίκα - Φοίβος Δεληβοριάς & Γιώργος Μαργαρίτης
28. Χριστούγεννα χωρίς εσένα - Μαντώ
29. Γιάννη μου - Ελένη Τσαλιγοπούλου & Ορέστης Ντάντος
30. Τα δεντράκια - Ιουλία Καραπατάκη
31. Ασήμι & Σκουριά - Alex Sid & Γιάννης Βασιλλώτος & Thrax Punks
32. Λέω να σιγοτραγουδήσω - Σωκράτης Μάλαμας & ΣΟΥΑΡέ
33. Μια όμορφη γυναίκα η ζωή - Σταύρος Σιόλας
35. Πάμε να βρούμε έναν Θεό - Σαββέρια Μαργιολά
36. Γειά σας τριαντάφυλλα - Χριστίνα Λάμπρου & Μιχάλης Τερζής
38. Που μένει δεν μπορώ να πω - Μπάμπης Στόκας
39. Κυκλοφορούν μονά - Άννα Σακκά
40. Φυλακή ή στο τρελάδικο - Χάρης Ακριτίδης
41. Γιατί να φεύγεις μακριά - Αλέξανδρος Κοντογιάννης
42. Μεγάλες Αγκαλιές - Νίκος Κυπριώτης
44. Τρελοβάπορο - Άλκηστις Πρωτοψάλτη & Στέφανος Κορκολής
45. Χτυπάει η καρδιά μου - Πέτρος Γιαλαμάς
46. Πρέπει να φύγεις - Έλενα Μπάση
47. Γράψε λάθος - Γιώργος Θεοδώρου
49. Τα απαγορευμένα - Κώστας Δουμουλιάκας
50. Πόσο σε θέλω - Ταξιδιώτες της Ψυχής
51. Άλμπατρος - Περικλής Κυπραίος
52. Έλα να με βρεις - Σπύρος Ντίνος
Η playlist είναι διαθέσιμη και εδώ. Καλή Ακρόαση!!!!
Έχοντας πίσω του μια μεγάλη κινηματογραφική ιστορία, ο σκηνοθέτης πολλών επιτυχιών μεταξύ αυτών «Ο Μονομάχος» και «Hannibal», Ridley Scott, αυτή τη φορά εμπνέεται από την αληθινή ιστορία της οικογένειας Gucci και παρουσιάζει τη ζωή της «Μαύρης Χήρας», όπως χαρακτηρίστηκε από τον διεθνή τύπο, η Patricia Gucci, αλλά και του ίδιου του οίκου μόδας.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: House of Gucci (Ο Οίκος Gucci)
Σκηνοθεσία: Ridley Scott
Πρωταγωνιστούν: Lady Gaga, Adam Driver, Al Pacino, Jeremy Irons, Salma Hayek κ.α
Είδος ταινίας: Δραματική / Κοινωνική
Έτος Παραγωγής: 2021
Διάρκεια: 157
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Ίσως οι ηθοποιοί που έπαιζαν, ίσως το πολύ καλό trailer, ίσως ότι νόμιζα ότι θα παρακολουθήσω μια ταινία που να αφορά τη μόδα. Ίσως από περιέργεια να δω τη Lady Gaga σε αυτόν τον νέο ρόλο. Ίσως επειδή με παρέσυρε η παρέα μου. Πολλά ίσως. Ίσως όμως όλοι αυτοί οι λόγοι ήταν που με έκαναν να πάω στον κινηματογράφο και να παρακολουθήσω εν τέλει την ταινία. Διαφήμιση έγινε πολύ, οι κριτικές ήταν διθυραμβικές, πραγματικά όμως καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν άξιζε να δώσω χρήματα για να την παρακολουθήσω.
Ο Mauricio Gucci είναι γόνος της γνωστής οικογενείας που δημιούργησε τον Οίκο Gucci. Όμως δεν πρόκειται και ούτε θέλει να ασχοληθεί με τον Οίκο. Στόχος του είναι να τελειώσει την Νομική Σχολή και να δουλέψει ως δικηγόρος. Μέχρι που θα γνωρίσει σε ένα πάρτι την Patrizia Reggiani. Εκείνη θα τον ερωτευτεί, θα καταφέρει να γίνει γυναίκα του αλλά και να αποκτήσει πλούτη που πάντα ονειρευόταν. Θα πείσει τον άντρα της να αναλάβει θέση στον Οίκο Μόδας και να τα βάλει με την ίδια του την οικογένεια. Όμως η φιλοδοξία της θα την οδηγήσει ακόμα και σε δολοφονία.
Στα συν της ταινίας, ότι βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Το Ιταλικό σκηνικό, η ενδυματολογία, η φωτογραφία και το υπέροχο μουσικό soundtrack. Η εμφάνιση ηθοποιών που είχαμε καιρό να απολαύσουμε όπως οι Al Pacino και Jeremy Irons. Η πολύ καλή ερμηνεία της Lady Gaga και η εξαιρετική χημεία που είχαν με τη Salma Hayek.
Στα μείον της ταινίας, η σκηνοθεσία της. Οι περιττές σκηνές που δεν βοηθούσαν την εξέλιξη της ιστορίας. Η ερμηνεία του Jared Leto ήταν υπερβολική ενώ και του πρωταγωνιστή Adam Driver ήταν αδιάφορη. Επίσης η σκηνή του sex μεταξύ Adam Driver και Lady Gaga ήταν απαράδεκτα γελοία. Η εξέλιξη της ταινίας ήταν αργή, ο ρυθμός της ομοίως. Σε συνδυασμό με την διάρκεια της (σχεδόν 3 ώρες) η ταινία κούρασε. Το φινάλε του πάλι ήταν βιαστικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο έργο δεν παρουσιάστηκαν πρόσωπα που υπάρχουν στην πραγματικότητα (όπως για παράδειγμα ότι το ζευγάρι Patrizia - Mauricio Gucci είχε στο έργο ένα παιδί ενώ στην πραγματικότητα είχαν δύο κόρες)
Εν κατακλείδι, η ταινία «House of Gucci», είναι μια ταινία που παρουσιάζει την ιστορία μιας πλούσιας οικογένειας, που δεν τα πήγαινε και πολύ καλά. Μια ταινία που έρχεται να αποδείξει ότι η παροιμία «Πίσω από έναν πετυχημένο άντρα κρύβεται πάντα μια έξυπνη γυναίκα» δεν βγήκε τυχαία. Κι σε αυτήν την ταινία η LADY GAGA ήταν μια πανέξυπνη και φιλόδοξη γυναίκα.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αλλά όχι στον κινηματογράφο. Kαλύτερα να περιμένετε να την δείτε όταν θα βγει online ή σε dvd..
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Τι χρονιά ήταν κι αυτή!!! Μετράμε αντίστροφα όμως για να την αποχαιρετίσουμε. Κι όπως είθισται έτσι και φέτος, «Οι Δικές μου Στιγμές» μοιράζει ευχές. Στον 11χρόνο της στο διαδίκτυο η σελίδα συνεχίζει να προσφέρει όμορφες και μοναδικές στιγμές. Όπως μοναδικά και ξεχωριστά είναι τα μηνύματα που έχει δεχθεί από όλους σας, παλιούς αλλά και νέους αναγνώστες, όλον αυτό το καιρό.
Η νέα χρονιά που έρχεται ας είναι καλύτερη για όλους μας. «Οι Δικές μου Στιγμές» λοιπόν, ευχόμαστε στους αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου... Καλά Χριστούγεννα & Καλή Χρονιά!!! 🎄🎅
Ο Δώρος Αντωνιάδης συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Στο μάτι του ταύρου», το οποίο και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2015, από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Πέτρο Ελευθεριάδη. Το «ΚεχριBARι» είναι το τρίτο βιβλίο του συγγραφέα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Δώρος Αντωνιάδης
β) Τίτλος: ΚεχριBARι
γ) Έτος Έκδοσης: 2021
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Καστανιώτης
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Η πρώτη μου επαφή με το συγγραφέα έγινε πριν δύο χρόνια, όταν διάβασα το βιβλίο του με τίτλο «Memento mori». Αποτελούσε το πρώτο στη σειρά, χρονολογικά, με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Πέτρο Ελευθεριάδη. Έπεται το βιβλίο «Στο μάτι του ταύρου» ενώ άτυπα το τρίτο βιβλίο είναι το «ΚεχριBARι». Λέω άτυπα γιατί ο αστυνόμος Πέτρος Ελευθεριάδης εμφανίζεται στις τελευταίες σελίδες του και ίσως αυτό να είναι και το μοναδικό μείον σε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο.
«ΚεχριBARι». Ο τίτλος του βιβλίου σε παραπέμπει κάπου αλλά και πάλι δεν είναι σίγουρο. Είναι έξυπνος, πρωτότυπος και διαφορετικός όπως και το εξώφυλλο του, το οποίο το βρήκα ιδιαίτερο και συνάμα απλό. Η υπόθεση στο οπισθόφυλλο δεν σε προϊδεάζει για το τι θα διαβάσεις. Η αρχή του ωστόσο, από μόνη της, θα σε κάνει να πάρεις το βιβλίο στα χέρια σου και να το διαβάσεις.
ΚεχριBARι. Πολύ έξυπνο λογοπαίγνιο! Ένα όνομα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ...
Ένας άντρας, λίγο καιρό μετά το θάνατο της γυναίκας και της κόρης του, θα φτάσει στο νησί της Άνδρου για να αποδεχθεί μία κληρονομιά, όχι και τόσο συνηθισμένη. Στο καράβι θα συναντήσει μία γυναίκα την Μπριγκίτε με την οποία σύντομα θα συνάψει σχέση μαζί της. Όμως η Μπριγκίτε έχει σχέση με έναν άνθρωπο που ονομάζεται Γέρος, ο οποίος είναι και ο ιδιοκτήτης ενός μπαρ του νησιού, το Κεχριμπάρι. Έτσι ένα ερωτικό τρίγωνο θα δημιουργηθεί, όμως κάτι αόρατο φαίνεται πως τους ενώνει. Οι τρεις ήρωες φαίνεται πως έχουν ένα παρελθόν από το οποίο προσπαθούν να ξεφύγουν. Κάποιοι θα τα καταφέρουν κάποιοι άλλοι όχι. Μπορεί ένα ερωτικό τρίγωνο να εξελιχθεί σε παγίδα θανάτου;
Ο Δώρος Αντωνιάδης παρουσιάζει μία ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα ιστορία. Μάλιστα χωρίζει την ιστορία του σε πέντε κεφάλαια που ισοδυναμούν με τα 5 στάδια του πένθους που περνάει ο άντρας (άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή). Παράλληλα με την ιστορία ο συγγραφέας αναφέρεται και στο κολύμπι και πώς αυτό είναι ικανό να σε βοηθήσει ώστε να μη σκέφτεσαι το παρελθόν, όποιο και αν είναι αυτό.
Το κολύμπι είναι ο ορισμός της μοναχικότητας, ο βασιλιάς των ατομικών αθλημάτων. Απ' την ώρα που βουτάς είσαι εσύ και το νερό.
Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας κινείται σε διαφορετικό μοτίβο σε σχέση με τα δύο προηγούμενα βιβλία που μας παρουσίασε. Καταρχάς ο αστυνόμος Πέτρος Ελευθεριάδης εμφανίζεται στο τέλος της ιστορίας. Προσωπικά μου έλειψε ο χαρακτήρας αυτός καθώς περίμενα να διαβάσω μία ακόμη ιστορία με τον αστυνόμο.
Ενώ το βιβλίο είναι καλογραμμένο, και σκιαγραφούνται πολύ όμορφα οι χαρακτήρες της ιστορίας, οι πρώτες σελίδες του δεν είναι τόσο δυνατές. Η ιστορία όμως αποκτά ενδιαφέρον λίγο πριν τη μέση όπου ο συγγραφέας τα βάζει "όλα στη θέση τους". Μία αναδρομή στο χρόνο είναι ικανή ώστε να γνωρίσουμε το παρελθόν των χαρακτήρων, πως οδηγήθηκαν στο σήμερα αλλά και πώς συνδέονται μεταξύ τους.
Εν κατακλείδι, το βιβλίο του συγγραφέα «ΚεχριBARι» είναι και λόγω των λίγων σελίδων του ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Η γραφή του συγγραφέα, οι περιγραφές του που μας ταξιδεύουν στην υπέροχη Άνδρο, η γρήγορη και καταιγιστική ροή, η πλοκή και οι χαρακτήρες της ιστορίας και τέλος οι ανατροπές στο φινάλε συνθέτουν ένα μοναδικό και εξαιρετικό νουάρ μυθιστόρημα.
* Αναζητήστε το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς
4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων και ζωντανεύει στις μεγάλες οθόνες υπό την σκηνοθετική ματιά του Νικόλα Δημητροπούλου (Alter Ego) και σε σενάριο του Δημήτρη Κατσαντώνη. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943, οι δυνάμεις της «Βέρμαχτ» σκότωσαν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των Καλαβρύτων, σε αντίποινα για την εκτέλεση αιχμαλώτων Γερμανών στρατιωτών από τον ΕΛΑΣ.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Καλάβρυτα 1943
Σκηνοθεσία: Νικόλας Δημητρόπουλος
Πρωταγωνιστούν: Max von Sydow, Astrid Roos, Δανάη Σκιάδη, Νικόλας Παπαγιάννης, Γιώργος Βογιατζής κ.α
Είδος Ταινίας: Ιστορική/ Κοινωνική
Έτος Παραγωγής: 2021
Διάρκεια: 99΄
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Η ταινία «Καλάβρυτα 1943» προκάλεσε αίσθηση από την πρώτη στιγμή που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη. Παρά τις όποιες αντιδράσεις προσωπικά ήθελα να παρακολουθήσω την ταινία τόσο λόγω του δυνατού trailer όσο και για την ιστορία που πραγματεύεται. Στο Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει αποστείλει στους Γερμανούς ομόλογους της, αίτημα για πολεμικές αποζημιώσεις την περίοδο που η χώρα βρισκόταν σε Ναζιστική κατοχή. Η γερμανική κυβέρνηση θα αναθέσει σε μια δικηγόρο, την Καρολάιν, την υπόθεση. Η ίδια ωστόσο θα ταξιδέψει στην Ελλάδα, θα αναζητήσει πληροφορίες για την τότε περίοδο, από εφημερίδες και θα ανακαλύψει τα στοιχεία του μοναδικού επιζήσαντα από την σφαγή των Καλαβρύτων, που έγινε στις 13 Δεκεμβρίου του 1943. Θα συναντήσει το Νικόλα Ανδρέου και μαζί του θα ταξιδέψει πίσω στο χρόνο και σε μνήμες που δεν έχουν σβήσει.
Στα συν της ταινίας, η σκηνοθεσία της, η μουσική υπόκρουση και η φωτογραφία. Οι εικόνες του φλεγόμενου δέντρου, στην αρχή της ταινίας αλλά και του φλεγόμενου σχολείου, το οποίο και στήθηκε για τις ανάγκες της ταινίας. Τα γεγονότα που εξελίσσονται σε δύο χρόνους: στο σήμερα και στο παρελθόν. Οι ρεαλιστικές σκηνές του ολοκαυτώματος αλλά και της σφαγής των ανταρτών από τους Ναζί στο λόφο Καπή. Τα ποικίλα συναισθήματα και τα μηνύματα που περνάει η ταινία. Η διάρκεια της και το ελπιδοφόρο φινάλε της. Οι πολύ καλές και αξιοπρεπείς ερμηνείες των ηθοποιών, μικρών και μεγάλων, ξεχώρισε ωστόσο αυτή του Max von Sydow.
Στα μείον της ταινίας, ότι κάτι έλειπε. Θα μπορούσε η ταινία να ήταν συγκλονιστική αλλά δεν ήταν, υπήρχαν κάποια προβλήματα. Η χρήση αγγλικής, γερμανικής και ελληνικής γλώσσας. Οι λανθασμένες ηλικίες των χαρακτήρων. Έλλειψη σκηνών που θα δικαιολογούσαν κάποιες σκηνές όπως για παράδειγμα αυτή της εκτέλεσης των αμάχων.
Εν κατακλείδι, η ταινία «Καλάβρυτα 1943», είναι μια ταινία μυθοπλασίας, που βασίζεται σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Μια ιστορική αφηγηματική δράση για την Εκτέλεση όλου σχεδόν του πληθυσμού ενός χωριού στην Ελλάδα, που ο κόσμος θα πρέπει να μάθει αν δεν γνωρίζει. Γιατί η ιστορία μας δεν επιτρέπεται να ξεχαστεί!!!
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σου αρέσουν ταινίες που είναι βασισμένες σε αληθινά ιστορικά γεγονότα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Ένας ακόμη διαγωνισμός της σελίδας που για μια ακόμη φορά, έτρεξε, μέσω του προσωπικού μου προφίλ στο instagram, φτάνει στο τέλος του. Συνολικά 132 άτομα έλαβαν συμμετοχή. Σε έναν ακόμη διαγωνισμό άφησα να γίνουν πολλαπλές συμμετοχές, στο σύνολο 1254. Έγκυρες δεν κρίθηκαν όλες οι συμμετοχές. Από τα 132 άτομα, οι 4 δεν ακολούθησαν ορθώς τα βήματα. Η τελική κλήρωση έγινε μέσω της εφαρμογής Lukky. Πολλά τα ευχαριστώ για τις συμμετοχές, τα like και τα σχόλια σας. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στις εκδόσεις Ψυχογιός, που πρόσφερε το βιβλίο.
Η κλήρωση έγινε μέσω του lukkyapp, μεταδόθηκε σε live story από το προσωπικό μου προφίλ στο instagram και ο νικητής έχει ειδοποιηθεί μέσω inbox.
Μείνετε συντονισμένοι.
Ακολουθείστε με στο facebook και στο instagram για να μην χάνετε διαγωνισμό!!!
Πριν ένα μήνα δέχθηκα με χαρά να συμμετέχω σε ένα φθινοπωρινό challenge που με γύρισε πίσω στο χρόνο και αναπόλησα στιγμές... φθινοπωρινές. Το Φθινοπωρινό Blogging Challenge δημιουργήθηκε και ξεκίνησε από τη Δώρα από το My Little Curious Blog, ένα blog που προσωπικά δεν γνώριζα και είχα την ευκαιρία και χαρά να περιηγηθώ. Η πρό(σ)κληση για το challenge αυτό ήρθε από την Ειρήνη Γκιτσάλη από το Woman Book Story.
Προσωπικά βρήκα μια ευκαιρία μέσα από αυτό το challenge να ανακαλύψω κι άλλα blog καθώς και να με γνωρίσουν λίγο καλύτερα όσοι με διαβάζουν εδώ και χρόνια αλλά και όσοι έχουν περιηγηθεί στη σελίδα μου, έστω και μία φορά, τα τελευταία χρόνια. Παρακάτω παραθέτω τις απαντήσεις όπως αυτές δημοσιεύτηκαν εδώ.
1. Ποια είναι η πιο αγαπημένη σου φθινοπωρινή ανάμνηση;
Ίσως η μόνη και αγαπημένη φθινοπωρινή ανάμνηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι όταν βρέθηκα στα Τρίκαλα, μέσα Οκτωβρίου το 2013. Έμεινα μόλις τρεις ημέρες αλλά ήταν αρκετές ώστε να λατρέψω την πόλη των Τρικάλων. Πήγαμε δύο μέρες νωρίτερα, πριν την ορκωμοσία του αδερφού μου στην Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών. Είχα τον χρόνο να κάνω βόλτες, να περάσω από τον Ληθαίο ποταμό και το Ρολόι, αλλά και να φωτογραφήσω τις υπόλοιπες ομορφιές της πόλης. Μου έκανε εντύπωση ότι όπου και να πήγαινα οι πεζοί και οι ποδηλάτες είχαν προτεραιότητα. Ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή θα επισκεφθώ ξανά αυτά τα μέρη.
2. Πες ένα αγαπημένο βιβλίο που σου θυμίζει ή σ ‘αρέσει να διαβάζεις τέτοια εποχή.
Το φθινόπωρο είναι μια εποχή που για χρόνια διάβαζα ανελλιπώς βιβλία του Jo Nesbo. Πλέον τον Οκτώβριο τον έχω συνδυάσει με ένα βιβλίο που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. «Η νύχτα του Σάουιν» της πρωτοεμφανιζόμενης, το 2017, Φραντζέσκα Μάνγγελ έκανε αίσθηση τόσο με το εξώφυλλο του όσο και με την ιστορία, τα οποία και με κέρδισαν. Η συνέχεια του βιβλίου, το «Καχαραμπού» ήρθε απλά να επιβεβαιώσει για ποιο λόγο η συγγραφέας βραβεύτηκε στα Public Awards. Και τα δύο βιβλία, λόγω του θέματος, είναι κατάλληλα να διαβαστούν αυτήν την εποχή. Θα καταλάβουν γιατί.
3. Πες μια αγαπημένη ταινία που βλέπεις πάντα τέτοια εποχή.
Φθινόπωρο και Halloween πάει μαζί. Μπορεί στην Ελλάδα να μην γιορτάζεται, ωστόσο κάθε χρόνο τέτοια εποχή σίγουρα θα προβάλλεται κάπου η ταινία, «Η Νύχτα με τις μάσκες», που φυσικά θα παρακολουθήσω. Μια θρυλική πλέον σειρά ταινιών θρίλερ με πρωταγωνιστή τον Michael Myers, που συνεχίζει ακάθεκτη.
4. 3 πράγματα που σου φτιάχνουν τη διάθεση το φθινόπωρο.
Τα κεριά. Ένα ωραίο ζεστό ρόφημα οπουδήποτε κι αν βρίσκομαι. Το περπάτημα (όταν ο καιρός δεν είναι βροχερός)
5. Πες μια αγαπημένη συνταγή (φαγητό, γλυκό, ρόφημα) που σου αρέσει να φτιάχνεις το φθινόπωρο.
Αρωματική πορτοκαλόπιτα. Μια συνταγή εύκολη και υγιεινή θα έλεγα, αφού το μυστικό της, είναι το γιαούρτι στο ζυμάρι. Η συνταγή είναι του φίλου και γείτονα Γιώργου και θα την βρείτε στην σελίδα του εδώ.
6. Ποια είναι η πιο αγαπημένη σου φθινοπωρινή συνήθεια;
Ένας μεσημεριανός περίπατος, 30 λεπτών, στην παραλιακή. Κάθε μέρα και για όσο ο καιρός κρατεί.
7. Πέρσι τέτοια εποχή…
Εργαζόμουν στο ίδιο σχολείο, ως σχολική νοσηλεύτρια και ήμουν σίγουρη ότι δεν θα ξανά κλεινόμασταν στα σπίτια για δεύτερη φορά λόγω κορωνοϊού. Τελικώς διαψεύστηκα πανηγυρικά.
8. Ένα αγαπημένο φθινοπωρινό quote;
Της Victoria Erickson «Αν ο χρόνος ήταν συγκεντρωμένος σε ένα ρολόι, τότε το φθινόπωρο θα ήταν η πιο μαγική ώρα».
9. Περιέγραψε μια αγαπημένη σου φθινοπωρινή παιδική ανάμνηση.
Οι περισσότερες παιδικές αναμνήσεις συνδέονται με το χωριό. Όσο ζούσε η γιαγιά, πηγαίναμε όλα τα Σαββατοκύριακα, οικογενειακώς στο χωριό. Θυμάμαι τις περισσότερες Κυριακές, αν όχι όλες, η γιαγιά μάς έπαιρνε και πηγαίναμε σε έναν πέτρινο χώρο που είχε λίγο πιο κάτω από το σπίτι, όπου και μαγείρευε. Εκεί καθόμασταν, άναβε φωτιά για να ζεσταθούμε και εκείνη άνοιγε φύλλο για πίτα, που μάς είχε υποσχεθεί τηλεφωνικά, πριν φτάσουμε στο χωριό. Άναβε τον πέτρινο φούρνο και έριχνε την τυρόπιτα για να ψηθεί. Σε λίγα λεπτά είχαμε στα χέρια μας μια τέλεια πίτα, που όμοια της δεν έχω ξανά φάει ποτέ μέχρι σήμερα. Δυστυχώς η γιαγιά έφυγε και εγώ ακόμα και σήμερα παλεύω να ανοίξω φύλλο για πίτα.
10. Ένα μέρος που επισκέφτηκες φθινόπωρο και λάτρεψες;
Όπως ανέφερα σε προηγούμενη ερώτηση, λάτρεψα τα Τρίκαλα. Ένα ολιγοήμερο ταξίδι που το θυμάμαι μέχρι και σήμερα. Θα μπορούσα να ζω άνετα εκεί. Και σίγουρα θα επιδιώξω να βρεθώ σύντομα.
11. Ένα φθινοπωρινό ταξίδι που ονειρεύεσαι να κάνεις στο μέλλον;
Στο τόπο καταγωγής του αγαπημένου μου ποιητή Γιάννη Ρίτσου, τη Μονεμβασιά. Ένας τόπος με ιστορία και πολλές ομορφιές. Θέλω να περιηγηθώ στην Καστροπολιτεία και στα καλντερίμια της Μονεμβασιάς. Από περιγραφές φίλων, έχω ακούσει τα καλύτερα για την πόλη, που έχει το παρωνύμιο «Γιβραλτάρ της Ανατολής».
12. Πες τουλάχιστον ένα πράγμα που ΔΕΝ σ ‘αρέσει στο φθινόπωρο;
Δεν υπάρχει κάτι που να μην μου αρέσει το φθινόπωρο. Έχω πολλούς λόγους για να αγαπώ αυτήν την εποχή. Είναι ιδανική περίοδος για να κάνει κανείς πολλά πράγματα, ακόμα και μπάνια, που προσωπικά δεν τα σταματώ ποτέ.
13. Αν το φθινόπωρο ήταν μουσική, ποιο τραγούδι θα ήταν;
«Ταξίδι στη βροχή» γιατί το φθινόπωρο θέλει και τη μουσική αλλά και τη βροχή!!!
14. Ένα αγαπημένο φθινοπωρινό post (δικό σου ή άλλου blogger);
Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που κάθε κατεργάρης πάει στον πάγκο του. Ο μήνας που οι περισσότεροι επιστρέφουν στη δουλειά, μετά από διακοπές και τα παιδιά στα σχολεία και στα θρανία. Οπότε μια ανάρτηση που έχω ξεχωρίσει και πάντα γυρνώ με νοσταλγία να την διαβάσω ξανά είναι η «Επιστροφή στα θρανία».
15. Πες μια ενοχή φθινοπωρινή απόλαυση.
Ο καπουτσίνο. Τον προτιμώ συχνά και έχω δοκιμάσει όλες τις γεύσεις. Ωστόσο από τότε που άρχισα να προσέχω τη διατροφή, λόγω του ότι έχει θερμίδες αναγκάστηκα να τον περιορίσω. Παρόλα αυτά το φθινόπωρο τον προτιμώ αντί για ζεστής σοκολάτας.
16. Πρότεινε μία φθινοπωρινή δραστηριότητα που απολαμβάνεις στην πόλη σου.
Το περπάτημα είτε στην παραλιακή είτε σε γύρω περιοχές. Το φθινόπωρο είναι η ιδανική περίοδος για πεζοπορία, με τελικό προορισμό τους Καταρράκτες του Άβαντα, τα μεταλλεία της Κίρκης αλλά και την σπηλιά του Κύκλωπα, στη Μάκρη. Όσες φορές και να βρεθώ εκεί, δεν χάνω τη στιγμή να φωτογραφήσω αυτές τις στιγμές.
17. Το καλύτερο πράγμα που σου συνέβη τέτοια εποχή (οποιαδήποτε χρονιά);
Η πρώτη φορά που με κάλεσαν ως αναπληρώτρια, πριν πέντε χρόνια. Ήμουν δύο χρόνια άνεργη και μια απελπισία με είχε πιάσει. Από εκείνον τον Οκτώβρη και μετά όλα άλλαξαν. Ήρθε η β’ φάση προσλήψεων αναπληρωτών και παρά το γεγονός ότι δεν είχα ελπίδες λόγω της θέσης που είχα στο πίνακα της ειδικότητας μου. Ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη.
18. Αγαπημένος χρωματικός συνδυασμός που σου θυμίζει φθινόπωρο;
Το πράσινο και το μουσταρδί.
19. Αγαπημένος τρόπος χαλάρωσης μια βροχερή μέρα (ή νύχτα);
Στον καναπέ ξαπλωμένη, με μια ζεστή κούπα καφέ, ένα βιβλίο παρέα και η μουσική από πίσω να παίζει σε σιγανή ένταση.
20. Που θα ήθελες να είσαι του χρόνου τέτοια εποχή;
Σίγουρα μακριά από εδώ που είμαι σήμερα. Λόγω δουλειάς θα επιλέξω να δουλέψω κάπου άλλου, σε κάποιο νησί ή σε κάποια πόλη, να γνωρίσω νέα μέρη και ανθρώπους. Παρέα με τη φωτογραφική μου μηχανή.
Ο Ichiro Kishimi & ο Fumitake Koga συστήθηκαν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, το 2018 μέσα από το πρώτο βιβλίο της σειράς «Τόλμησε», «Τόλμησε να είσαι ο εαυτός σου» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Οι δυο συγγραφείς δεν είχαν πρόθεση να γράψουν και δεύτερο βιβλίο. Ωστόσο πάνω σε μια συζήτηση τους, διατυπώθηκε η ερώτηση αν οι ιδέες του Άντλερ, που βασίζονται στην αρχαιοελληνική φιλοσοφία θα μπορούσαν να έχουν θέση σε ένα κλινικό περιβάλλον. Το βιβλίο «Τόλμησε να είσαι ευτυχισμένος» είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Τόλμησε».
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Ichiro Kishimi & Fumitake Koga
β) Τίτλος: Τόλμησε να είσαι ευτυχισμένος
γ) Έτος Έκδοσης: 2020
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Ψυχογιός
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Έχοντας διαβάσει το προηγούμενο βιβλίο της σειράς, «Τόλμησε να είσαι ο εαυτός σου», το οποίο και μου άρεσε πάρα πολύ, δεν θα μπορούσα να μην διαβάσω και το δεύτερο. Όπως έχω ξαναπεί είναι από τα λίγα βιβλία του είδους που απλά πρέπει να τα διαβάσετε και τα προτείνω με κλειστά μάτια.
Τρία χρόνια μετά την τελευταία του επίσκεψη στο φιλόσοφο, ο νεαρός όντας πλέον εκπαιδευτικός, επιστρέφει για μία ακόμη φορά στον τόπο και στον άνθρωπο, που τον έκαναν να τολμήσει στη ζωή του. Τολμώντας να κάνει αλλαγές στη ζωή του, ο νεαρός πλέον προσπαθεί να εντάξει στην τάξη του, τις θεωρίες του Άντλερ. Όμως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο και με ποιον τρόπο; Ο φιλόσοφος είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει στο νεαρό τις απαντήσεις. Απαντήσεις που θα κάνουν τον νεαρό να τολμήσει να είναι πραγματικά ευτυχισμένος. Όμως τι χρειάζεται για να είναι κάποιος ευτυχισμένος;
Η αφήγηση του βιβλίου ξεκινάει τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου βιβλίου, όταν και ο νεαρός άντρας ανακάλυψε την αντλεριανή ψυχολογία. Τότε παρά την προσπάθεια του να καταρρίψει όλες τις θεωρίες του Άντλερ, αποδέχτηκε τα λόγια του φιλοσόφου και τελικώς τόλμησε να πάρει μια απόφαση, να βρει το θάρρος να τολμήσει. Τρία χρόνια μετά ο νεαρός άντρας φαίνεται πως έχει αποκομίσει πολλά από εκείνη τη συνάντηση και σήμερα προσπαθεί να εφαρμόσει όλες εκείνες τις θεωρίες του Άντλερ στην εκπαίδευση. Για τον Άντλερ όμως η εκπαίδευση δεν είναι απλώς ένα βασικό καθήκον, είναι η μεγαλύτερη ελπίδα. Και για να επιτευχθεί χρειάζεται αγάπη.
Η αγάπη είναι το πιο σκληρό καθήκον απ’ όλα. κι εκείνο που απαιτεί το περισσότερο θάρρος
Ο Ichiro Kishimi και ο Fumitake Koga στο βιβλίο αυτό δεν παρουσιάζουν μόνο τις θεωρίες του Άντλερ, αλλά εξακριβώνουν αν είναι η αντλεριανή ψυχολογία είναι ένα πεδίο μελέτης που στέκει στον πραγματικό κόσμο ή απλώς ένα μάτσο κενές θεωρίες. Δίνουν ρεαλιστικά παραδείγματα για το πώς αυτές μπορούν με έμμεσο τρόπο να εφαρμοστούν στην καθημερινότητα αλλά και σε ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον.
Παράλληλα χωρίζουν το βιβλίο σε πέντε κεφάλαια και καθένα ένα από αυτά, κρύβει και μια αλήθεια. Μια αλήθεια που περικλείεται σε μία μόνο λέξη: ΑΓΑΠΗ. Το κάθε κεφάλαιο τονίζει τα βασικά καθήκοντα της ζωής, τα οποία όποιος τα κατανοήσει θα μπορέσει να καταλάβει ποια είναι «η μεγαλύτερη επιλογή στη ζωή» και τι εννοείται με τη φράση «τόλμησε να είσαι ευτυχισμένος». Λέξεις όπως «αυτονομία», «σεβασμός», «συμπεριφορά», «πίστη» και «εμπιστοσύνη» βρίσκονται διάσπαρτες στο κείμενο. Είναι λέξεις αλληλένδετες και μέσα από αυτές ο Άντλερ καταλήγει σε χρήσιμα συμπεράσματα.
Όλοι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Ζούμε κυνηγώντας μια πιο χαρούμενη ζωή.
Προσωπικά μου άρεσε το λιτό εξώφυλλο και ο τίτλος του βιβλίου. Ότι είναι γραμμένο στο ίδιο στυλ με το προηγούμενο. Υπήρχε δηλαδή ο διάλογος μεταξύ φιλοσόφου και νεαρού, καθώς και ρεαλιστικά παραδείγματα που έθεταν και οι δυο πλευρές, με τα περισσότερα από αυτά να αφορούν το χώρο της εκπαίδευσης. Δεν μου άρεσε που επαναλήφθηκαν πολλά σημεία που είχαν παρουσιαστεί και είχα διαβάσει στο προηγούμενο βιβλίο. Σίγουρα ήταν αρκετά καλό σαν βιβλίο, αλλά το πρώτο ήταν ένα κλικ καλύτερο.
Συνοπτικά, το βιβλίο «Τόλμησε να είσαι ευτυχισμένος» είναι ένα βιβλίο που θα σου διδάξει την αγάπη και θα σου υπενθυμίσει τις αξίες της ζωής. Ένα βιβλίο για τις σχέσεις, την ανατροφή των παιδιών, την πίστη και την τέχνη της αγάπης. Μια πυξίδα για να αποκτήσει κανείς μια παραδειγματική συμπεριφορά, που θα είναι αιτία να ζήσει ευτυχισμένος και γιατί όχι να εφαρμόσει τις ιδέες του Άντλερ στην πράξη.
* Αναζητήστε το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς
4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons