Για ακόμη μια χρονιά μένουμε μακριά από τα χωριά μας, από φίλους και συγγενείς, με τις ευχές να μην πιάνουν τόπο. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι το τελευταίο Πάσχα που περνάμε με αυτόν τον τρόπο. «Οι Δικές μου Στιγμές» και εγώ εύχονται στους αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου, Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα γεμάτο υγεία, φως και αγάπη!!! Όπως και πέρσι έτσι και φέτος θα παραθέσω λίγες σκέψεις που έλαβα από την κ.Αφεντουλίδου.
Αγαπημένες και αγαπημένοι,
Υπάρχει μια ιστορία του Ρωμαίου Πλίνιου του Πρεσβύτερου που μιλάει για τον μύθο της κόρης ενός αγγειοπλάστη στην Αρχαία Κόρινθο που σχεδίασε το περίγραμμα του αγαπημένου της πάνω στη σκιά που σχηματιζόταν από το φως ενός κεριού. Με αυτόν τον τρόπο θέλησε να κρατήσει την ανάμνησή του τη στιγμή που αυτός θα έφευγε για τον πόλεμο ̇ μια ανάμνηση που μετά τον θάνατό του έγινε αποτύπωμα, έγινε η «φωτογραφία» που τον κράτησε ζωντανό στην αιωνιότητα. Το φως λοιπόν έδωσε τη σκιά, το σκοτάδι ̇ και η σκιά έδωσε την ανάμνηση, το φως μες στο σκοτάδι της λησμονιάς. Οι μέρες που πέρασαν και οι μέρες που έρχονται (όπως και καθόλη την επίγεια διαδρομή μας) φέρουν μαζί τους το σκοτάδι... μετά το φως... και ... πριν από το φως. Από το φως στο σκοτάδι και τούμπαλιν. Στο συμπαντικό αυτό αέναο ταξίδι σε μας μένει να αποφασίσουμε τι θα σχεδιάσουμε στη σκιά, τι θα κρατήσουμε μέσα στα περιγράμματα, τι θα αποκτήσει φως «αιωνιότητας»: τι σχήματα θα δώσουμε, ποιες μορφές θα κρατήσουμε, με τι χρώματα θα τα γεμίσουμε, με ποια αίσθηση θα τα σφραγίσουμε, σε τι θα δώσουμε πνοή ζωντανό να κρατηθεί... όταν όλα αλλάζουν...
«Ολα αλλάζουν» του Μπέρτολτ Μπρέχτ
Να ξαναρχίσεις μπορείς και με την τελευταία σου πνοή. Μα ό,τι έγινε έγινε.
Και το νερό που έριξες στο κρασί σου δεν μπορείς να το ξαναβγάλεις. Ο,τι έγινε έγινε.
Το νερό που έριξες στο κρασί σου δεν μπορείς να το ξαναβγάλεις· όλα όμως αλλάζουν.
Να ξαναρχίσεις μπορείς και με την τελευταία σου πνοή.
Συγκινητικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση σε όλους μας!!
Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα, με υγεία, Έφη μου!!!
Διαγραφή