Tην εποχή του κορωνοϊού, το θέατρο, προσπαθώντας να πάρει μια μικρή ανάσα ζωής, έρχεται στα σπίτια μας, φέρνοντάς μας, παραστάσεις που αγαπηθήκαν και ξεχώρισαν.
«Νούρα, ένα πένθιμο μπλουζ». Αυτή είναι η θεατρική παράσταση που παρακολουθήσα. Την είδα για την Μαριάννα Τουμασάτου και θα την ξαναέβλεπα. Μια παράσταση της Βάσιας Αργέντη που είχε επτά υποψηφιότητες στα κορφιάτικα βραβεία από την Ακαδημία Θεατρικών Βραβείων Τέχνης. Μια παράσταση για τους πρόσφυγες, που έρχονται από τη Συρία και το πως αυτοί αντιμετωπίζονται από τους Έλληνες.
Ο Αλέξανδρος είναι ένας νεαρός και φιλόδοξος φοιτητής που κατοικεί με τη μάνα του, σε μια περιοχή της Αθήνας. Είναι ενεργό μέλος σε μια ΜΚΟ που βοηθά τους πρόσφυγες. Σύντομα όμως θα αλλάξει γνώμη για αυτούς και θα τους θεωρήσει υπεύθυνους για όλες τις αποτυχίες στη ζωή του. Η Άμα είναι μια πρόσφυγας μάνα από τη Συρία, που παλεύει να επιβιώσει μαζί με την μικρή της κόρη Νούρα. Αισθάνεται εξαπατημένη ενώ έχει βιώσει πόλεμο, απώλειες αγαπημένων προσώπων, ξεριζωμό και κακουχίες. Ζει κάπου στην Αθήνα. Η ζωή τους θα αρχίσει να αλλάζει όταν κάποιοι άνθρωποι νοιαστούν για αυτούς. Όμως η ελπίδα θα σβήσει.
«Νούρα, ένα πένθιμο μπλουζ». Η Βάσια Αργέντη μεταφέρει μοναδικά, στιγμές από τις ζωές των προσφύγων. Χάρη στην πολύ καλή σκηνοθεσία, τους φωτισμούς αλλά και την εξαιρετική και πρωτότυπη μουσική, το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό. Σε πένθιμη ατμόσφαιρα και έχοντας ένα απλό και λιτό σκηνικό που θυμίζει hot spot, οι δυο ηθοποιοί, η Μαριάννα Τουμασάτου και ο Γιάννης Χαντέλης, προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν και να διδάξουν μαθήματα ζωής και ιστορίας. Οι ερμηνείες ήταν πάρα πολύ καλές, ωστόσο η Μαριάννα Τουμασάτου για μια ακόμη φορά ήταν απολαυστική και καθήλωσε με την ανατριχιαστική ερμηνεία της.
Μέσα από τις παράλληλες αφηγήσεις τους, τους ωραίους και δυνατούς μονολόγους οι δύο ηθοποιοί δημιουργούν εικόνες και έντονα συναισθήματα στον θεατή, προσπαθώντας να τον αφυπνίσουν σχετικά με το προσφυγικό θέμα. Η Ανδριάννα Μπάμπαλη, ως Νούρα, συγκινεί με την μοναδική ερμηνεία της, ζωντανά πάνω στο θεατρικό σανίδι, υπό την συνοδεία του Ανδρέα Καρανίκα, ο οποίος την συνοδεύει στο πιάνο.
Εν κατακλείδι η «Νούρα, ένα πένθιμο μπλουζ» πρόκειται για μια συγκλονιστική, δυνατή και προσεγμένη παράσταση για τη ζωή των προσφύγων που καταφθάνουν στην Ελλάδα, από μια διαφορετική οπτική. Σίγουρα θα συγκινήσει και θα προβληματίσει. Ένα πένθιμο μπλουζ για το δράμα των προσφύγων, είτε αυτή προέρχονται από τη Συρία είτε από τη Μικρά Ασία, μέσα σε μόλις 80 λεπτά.
ΠΛΟΚΗ: Η ηθική τελειότητα μοιάζει να είναι ο οδηγός στη ζωή του ενός ήρωα (Αλέξανδρος), αλλά δυστυχώς η ζωή πολλές φορές μας γεμίζει ψευδαισθήσεις προερχόμενες από το συλλογικό ασυνείδητο που δεν μπορούμε να τις διαχειριστούμε, και σε έναν τέτοιο σκόπελο σκοντάφτει ο Αλέξανδρος. Παράλληλα, οι κεντρικές ηρωίδες μας ( Μητέρα της Νούρα και η Νούρα) αποζητούν, όχι το δυτικό όνειρο όπως κάνουν οι μετανάστες, αλλά μία ανθρώπινη ζωή. Μια ζωή δίχως διώξεις, εγκλήματα και πολέμους. Όπως λέει, η Νούρα μας : «μαμά στις χούφτες μου έχω φυλάξει λίγο ήλιο». Αυτόν τον ήλιο αποζητούν. Στο έργο αυτό μας παρουσιάζεται μία διπλή Οδύσσεια: Του δυτικού ανθρώπου που τα έχει «όλα» και στέκεται θύμα αυτής της ιδανικής συνθήκης και των προσφύγων που, η ζωή τους μοιάζει το απόβλητο ενός συστήματος που δεν δείχνει στάλα συμπόνιας.
Δημοσίευση σχολίου