Προσπαθώντας, έστω και προσωρινά, να κρατήσουν το θέατρο ζωντανό, την εποχή του κορωνοϊού, θεατρικές σκηνές, "ανοίγουν" αποκλειστικά και μόνο για διαδικτυακές προβολές, παίρνοντας μια μικρή ανάσα ζωής.
«Το Δικό μας Σινεμά», είναι μια θεατρική παράσταση, ένα θεατρικό μιούζικαλ, αφιερωμένο σε έναν άνθρωπο που άφησε το στίγμα του, στον ελληνικό κινηματογράφο. Ο Φιλοποίμην Φίνος ήταν ένας από τους σημαντικότερους παραγωγούς της ελληνικής βιομηχανίας κινηματογράφου, που μεσουρανούσε τις δεκαετίες '40 - '70. Χαρακτηρίστηκε ως "πατέρας του ελληνικού κινηματογράφου" και όχι άδικα. Το 1970, βραβεύτηκε για τα 30 χρόνια προσφοράς του στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Συνεργάστηκε με σπουδαίους συνθέτες, με όλους τους αξέχαστους ηθοποιούς, ανέδειξε την Αλίκη Βουγιουκλάκη σε εθνική μας σταρ, ενώ παράλληλα έδωσε ευκαιρίες σε σκηνοθέτες και σεναριογράφους της τότε εποχής, μεταξύ αυτών ο Γιάννης Δαλιανίδης, ο Νίκος Φώσκολος και Αλέκος Σακελλάριος.
«Το Δικό μας Σινεμά» πραγματεύεται όλα αυτά και πολλά άλλα. Ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Μιχάλης Ρέππας, στήνουν ένα πλούσιο μιούζικαλ, επιστρατεύοντας 17 αγαπημένους ηθοποιούς, μια 12μελή ζωντανή ορχήστρα και ένα 24μελές μπαλέτο. Δημιουργούν νέους φανταστικούς χαρακτήρες, και τούς τοποθετούν χρονολογικά την περίοδο που η Φίνος Φίλμ ήταν στα "πάνω της".
O Πέτρος είναι πρωταγωνιστής του θεάτρου και κάνει τις πρώτες του ταινίες στη δεκαετία του ’50. Είναι παντρεμένος με την Μιράντα, η οποία είναι σταρ του θεάτρου και περιφρονεί το σινεμά αλλά κάνει και κάποιες ταινίες για να βγάζει χρήματα. Η Μιράντα έχει μια κόρη από τον προηγούμενο γάμο της, την Δανάη, η οποία ζει στο Λοννδίνο. Η Μαίρη είναι μια πετυχημένη τραγουδίστρια που στην δεκαετία του '50 κάνει ρόλους σε ταινίες του άντρα της, Γιώργου που είναι σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Όταν ο Πέτρος και η Μαίρη συνεργάζονται για πρώτη φορά σε μια ταινία του Γιώργου αρχίζει μια ιστορία με έρωτες, ανταγωνισμούς, φιλοδοξίες και διαψεύσεις. Η ιστορία αυτή κρατάει μέχρι το ΄77 την χρονιά που πεθαίνει ο Φιλοποίμενας Φίνος και στην ουσία λήγει η ιστορία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Γύρω από αυτά τα τέσσερα πρόσωπα περιστρέφεται ένας ολόκληρος κόσμος από καλλιτέχνες που ζουν και εργάζονται στα στούντιο της Φίνος Φιλμ. Ο Χρόνης είναι ο χορογράφος των επιτυχιών της εποχής. Η Ζωγραφούλα είναι η μητέρα του Πέτρου. Ο Κώστας και η Δέσπω είναι ζευγάρι παλιών ηθοποιών από τα μπουλούκια που έχουν δύο κόρες την Μαίρη και την Ντίνα, μια μοδίστρα στα στούντιο του Φίνου. Ο Στέφανος είναι ανερχόμενος ζεν πρεμιέ εκείνης της εποχής, όπως και ο Παύλος ο οποίος είναι παντρεμένος με μια στάρλετ την Φανή. Ο Παύλος όμως έχει κρυφή ζωή, αφού εδώ και χρόνια είναι ζευγάρι με τον Λευτέρη.
Σε γενικές γραμμές, η θεατρική παράσταση ήταν πολύ καλή. Αρχικά είχε ένα ωραίο σκηνικό, με πολλές πόρτες, που βοηθούσαν στις γρήγορες εναλλαγές των σκηνών, με αποτέλεσμα να μην κουράσει σε κανένα σημείο. Είχε μουσική, χορογραφίες (που επιμελήθηκε ο Φωκάς Ευαγγελινός), πολλά κοστούμια (η Βανδή άλλαξε και εγώ δεν ξέρω πόσα) και ωραίες ερμηνείες...όχι όμως από όλους. Οι καλύτεροι της βραδιάς ήταν ο Παύλος Χαϊκάλης και η Παρθένα Χοροζίδου. Σίγουρα η Δέσποινα Βανδή, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, όχι ερμηνευτικά αλλά υποκριτικά. Επισκίασε όμως ηθοποιούς, όπως η Κατερίνα Λέχου, που εμφανίστηκε ελάχιστα πάνω στο θεατρικό σανίδι. Ευχάριστες παρουσίες ήταν αυτές του Γιώργου Κωνσταντίνου, της Πηνελόπης Πιτσούλη και της Ελένης Γερασιμίδου. Από τον Σπύρο Παπαδόπουλο, δεν περίμενα κάτι λιγότερο.
Μου άρεσαν, οι αναφορές σε πρόσωπα που αγάπησα μέσα από τις ελληνικές ταινίες αλλά και σε ταινίες, που κάποιες δεν ήξερα, και στο τέλος της παράστασης αναζήτησα. Μου άρεσε επίσης που πάνω από το σκηνικό, στήθηκε ειδικό video wall, με αναφορές σε εφημερίδες της τότε εποχής, παρουσιάζοντας παράλληλα και την πολιτική και όχι μόνο, κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα τότε. Δεν μου άρεσε που δυστυχώς, με τον θάνατο του Φιλοποίμενα Φίνου, και με την κάθοδο του ελληνικού κινηματογράφου ειπώθηκαν αλήθειες που αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση σε μια εποχή που θα νοσταλγήσεις.
την αγάπη μας την χαρήκαμε, την εκμεταλλευτήκαμε, την πουλήσαμε, την φθείραμε...είχαμε την τύχη η Φίνος να καταγράψει τις καλύτερες στιγμές της...και τώρα που κλείνει η Φίνος Φιλμ... κάναμε τόσες ταινίες, εμείς θα μεγαλώσουμε, θα φύγουμε και οι άνθρωποι θα μας βλέπουν πάντα νέους όμορφους και ερωτευμένους
Εν συντομία, «Το Δικό μας Σινεμά» είναι μια θεατρική παράσταση φόρος τιμής στον Φιλοποίμενα Φίνο και στη Φίνος Φιλμ. Ένα μουσικό-κινηματογραφικό ταξίδι στο παρελθόν, και σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου που άφησαν εποχή. Μια ευχάριστη και διασκεδαστική παράσταση για την άνοδο και πτώση του ελληνικού κινηματογράφου!
ΠΛΟΚΗ: “Το δικό μας σινεμά”, είναι η ιστορία κάποιων καλλιτεχνών που ξεκινάνε περίπου το 1955 όταν πια αρχίζει η μεγάλη άνοδος του κινηματογράφου, ζουν την μεγάλη δόξα της δεκαετίας του '60 και ακολουθούν την πτώση του σινεμά στη δεκαετία του '70. Με νοσταλγία, χιούμορ, τρυφερότητα αλλά και συγκίνηση μας θυμίζουν μια εποχή που έχουμε αγαπήσει και συνεχίζουμε να αγαπάμε. “Το δικό μας σινεμά” είναι ένα ταξίδι στη χρυσή εποχή του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου. “Το δικό μας σινεμά”, με χαρακτήρες και τραγούδια αγαπημένα, μεγάλες επιτυχίες που έχουν γραφτεί στην ψυχή και τη μνήμη μας, περιδιαβαίνει τα χρόνια της μεγάλης ανόδου, της ακμής και της παρακμής του ελληνικού κινηματογράφου μέσα από τις ζωές κάποιων πρωταγωνιστών του κινηματογράφου.
Δημοσίευση σχολίου