Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, μεταφέρει μοναδικά, στιγμές της ζωής του Αριστείδη Παγκρατίδη, από το βιβλίο του Κοροβίνη, στο θεατρικό σανίδι. Το 1968 στη Θεσσαλονίκη, γράφτηκε ο τραγικός επίλογος μιας ιστορίας που είχε συγκλονίσει όλη την Ελλάδα. Μέχρι και σήμερα, ωστόσο πιστεύεται ότι ο Αριστείδης Παγκατίδης, αλλιώς Αρίστος, αδίκως φυλακίστηκε και εκτελέστηκε. Μέχρι και σήμερα, ο πραγματικός ένοχος, ίσως κυκλοφορεί ελεύθερος.
Τρεις ηθοποιοί (Φιλαρέτη Κομνηνού, Γιάννης Αθανασόπουλος, Γιάννης Λεάκος), ερμηνεύουν χαρακτήρες, που συνδέονται με τη ζωή του Αρίστου, εξομολογούνται όλες τις στιγμές της ζωής του, από την μικρή ηλικία και μέχρι την στιγμή της εκτέλεσης του, συνθέτωντας με αυτόν τον τρόπο το ποιόν του Αρίστου. Χωρίς πολλά πολλά, με ένα φτωχό, απλό αλλά ιδιαίτερο σκηνικό και μια πολύ καλή σκηνοθεσία από την πλευρά του Παπαγεωργίου, τρεις ηθοποιοί, θα ερμηνεύσουν, εξαιρετικά, πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του Αρίστου.
Ήταν όλα εκπληκτικά. Το στήσιμο, τα κείμενα, οι φωτισμοί, η μουσική (υπόκρουση) ακόμα και οι ερμηνείες των ηθοποιών. Συγκλονιστική η Φιλαρέτη Κομνηνού, ως μάνα του Αρίστου, με έναν μονόλογο, που συγκινεί. Ο Γιάννης Λεάκος, άγνωστος σε εμένα, ήταν πολύ καλός και αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη. Ο Γιάννης Αθανασόπουλος, που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό, ως Γιάννος από τις Άγριες Μέλισσες, απέδειξε ότι είναι πολύ ταλαντούχος και έχει μέλλον.
Προσωπικά δεν ήξερα σχεδόν τίποτα για τη ζωή του Αρίστου. Αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες, μετά το τέλος της παράστασης. Πρόκειται για μια παράσταση, που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Μια παράσταση με γρήγορο ρυθμό και διάρκεια όσο έπρεπε, για να μην κουράσει. Μια παράσταση που φέρνει στο φως, πτυχές της προσωπικότητας του Αρίστου, ικανές να κάνουν, να αναρωτηθεί και ο ίδιος ο θεατής, τι είναι αλήθεια και τι όχι, αν πράγματι ο Αρίστος ήταν ένοχος ή όχι, για το πως έπραξε η αστυνομία και οι πολιτικοί καθώς και για το αν άξιζε στον Αρίστο, αυτό το τραγικό τέλος.
Εν συντομία, η θεατρική παράσταση, «Αρίστος» είναι μια συγκλονιστική δραματική παράσταση που ρίχνει φως στη ζωή ενός ανθρώπου, μέσα από τα μάτια διαφορετικών ανθρώπων, που συναναστράφηκαν μαζί του. Ένα ψυχογράφημα, χωρίς υπερβολές και με ποικίλα συναισθήματα. Μετά το τέλος της παράστασης, σίγουρα θα αναζητήστε κι εσείς το βιβλίο του Κοροβινή, όπως εγώ!!! Αν σας δοθεί η ευκαιρία να την παρακολουθήσετε στο θέατρο, να το κάνετε!!!
Δημοσίευση σχολίου