Η Εύη Δουργούτη συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Ο χορός της φωτιάς», το οποίο και κυκλοφόρησε το 2018, από τις εκδόσεις Πνοή. To 2020, επιστρέφει με το δεύτερο προσωπικό της βιβλίο και χαρίζει «Μια στιγμή ακόμα» .
Με αφορμή λοιπόν το τελευταίο βιβλίο της, για το οποίο την άποψη μου μπορείτε να βρείτε εδώ, τής έθεσα τις παρακάτω ερωτήσεις. Με την ευκαιρία, να την ευχαριστήσω για ακόμα μία φορά, πάρα πολύ για όλη τη παρακάτω συνέντευξη που μου παραχώρησε.
1. Δύο χρόνια μετά τον
«Χορό της Φωτιάς», επιστρέφετε με το δεύτερο προσωπικό σας μυθιστόρημα με
τίτλο «Μια στιγμή ακόμα». Πόσος χρόνος χρειάστηκε για την ολοκλήρωσή
του;
Αρκετός! 22 μήνες σχεδόν γιατί έκανα μεγάλα διαλλείματα! Η συγγραφή του
ξεκίνησε ενώ διένυα τη δεύτερη εγκυμοσύνη μου, νομίζω αυτό λέει πολλά!
2. Ποια ήταν η αφορμή για
να γράψετε το νέο σας βιβλίο, με τον τίτλο «Μια στιγμή ακόμα»;
Το τραγούδι της Σοφίας Βέμπο «Πόσο λυπάμαι»! Την
αληθινή ιστορία που έχω χρησιμοποιήσει, την γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια και ήθελα
να την αποτυπώσω στο χαρτί. Ωστόσο από ένα σημείο και μετά «κολλούσα». Εκείνο
το καλοκαιρινό πρωινό όμως όταν το άκουσα στο ραδιόφωνο σε μια διασκευή από
γνωστή σύγχρονη τραγουδίστρια, ένιωσα πολύ παράξενα. Το μυαλό μου έκανε εικόνα
ένα ερωτευμένο ζευγάρι να το χορεύει και μέχρι το μεσημέρι πλάστηκε ολόκληρη η
ιστορία. Κι ήταν λες και ο πρωταγωνιστής μου επέλεξε μόνος του για παρελθόν του
την αληθινή ιστορία που χρησιμοποίησα.
3. Η επιλογή του
εξωφύλλου αλλά και ο τίτλος του βιβλίου, ήταν δική σας απόφαση ή του εκδοτικού;
Ήταν μια απόφαση που πάρθηκε από κοινού και προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ!
4. Λίγα λόγια για το
βιβλίο σας και τους ήρωές του.
Ο πρωταγωνιστής μου λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, βλέπει τη
ζωή του να περνάει μπροστά από τα μάτια του σαν ταινία. Όλα τα γεγονότα –καλά
και κακά– που τον σημάδεψαν, ζωντανεύουν ξανά. Παράλληλα, μια γυναίκα που
κρατάει το δικό της μυστικό –το οποίο την ώθησε σε λάθος αποφάσεις– τρέχει για
να τον προλάβει ζωντανό και να ζητήσει συγνώμη. Τους ήρωες τους αγάπησα λίγο
περισσότερο, ίσως γιατί «κρατάνε» κάτι δικό μου. Αυτό το βιβλίο σημαίνει πολλά
για εμένα, ήταν ένα προσωπικό στοίχημα που νομίζω πως κέρδισα!
5. Υπάρχει κάποια σκηνή
του βιβλίου που να είναι αγαπημένη σας;
Ναι, η σκηνή με την οποία τελειώνει το βιβλίο!
6. Στην ιστορία του βιβλίου σας, η μοίρα παίζει
περίεργα παιχνίδια και σημαδεύει τις ζωές των πρωταγωνιστών. Πιστεύετε ότι η
μοίρα του καθενός είναι προδιαγεγραμμένη ή υπάρχει η δυνατότητα επιλογής;
Πιστεύω
πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει! Ο καθένας μας ωστόσο με τις επιλογές του
μπορεί να επιταχύνει ή να επιβραδύνει αυτό που είναι να γίνει!
7. Όταν γράφατε το βιβλίο είχατε από την αρχή στο
μυαλό σας το φινάλε ή διαμορφώθηκε στην πορεία;
Στο
περίπου ναι, ήξερα δηλαδή ότι ο πρωταγωνιστής μου θα πεθάνει! Ωστόσο τα
υπόλοιπα διαμορφώθηκαν στην πορεία!
8. Υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια;
Φυσικά!
Έχω ήδη υπογράψει συμβόλαιο με τις εκδόσεις Πνοή για την έκδοση μιας ιστορίας
που ανήκει στην παιδική λογοτεχνία (παραμύθι) ενώ παράλληλα ετοιμάζω το νέο μου
μυθιστόρημα!
Δημοσίευση σχολίου