Η Céline Sciamma, δημιουργός των «Girlhood», «Tomboy» και «Water Lilies», βάζει φωτιά με την καινούρια της ταινία. Ένα κινηματογραφικό ρομάντζο χαρακτηρίστηκε η ταινία της Γαλλίδας σκηνοθέτης, «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται». Η ταινία απέσπασε το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Καννών ενώ ήταν και ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του Χρυσού Φοίνικα.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται (Portrait de la jeune fille en feu)
Σκηνοθεσία: Céline Sciamma
Πρωταγωνιστούν: Noémie Merlant, Adèle Haenel, Luàna Bajrami
Είδος Ταινίας: Δραματική / Ρομαντική
Έτος Παραγωγής: 2019
Διάρκεια: 119΄
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Τα καλοκαίρια αποκτούν άλλο νόημα, όταν η πόλη ανοίγει το θερινό κινηματογράφο της. Δίπλα στη θάλασσα, με νέο πανί, η Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης, λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα μέτρα περί κορωνοϊου, προτείνει νέες ταινίες, πιο ποιοτικές, πιο ψαγμένες αλλά κυρίως βραβευμένες. Για την ταινία «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται», δεν είχα διαβάσει την υπόθεση ούτε όμως είχα δει και το trailer. Το μόνο που είδα είναι ότι είχε πολύ καλή βαθμολογία στο imdb. Κάτι ο τίτλος του κάτι και η βαθμολογία, δεν ήθελα πολύ. Άλλωστε όσες ταινίες έχω δει από την ΚΛΑ, με έχουν ικανοποιήσει.
Στην ταινία τώρα. Άλλο περίμενα να δω και άλλο είδα. Θα μου πει κανείς ας διάβαζες την υπόθεση. Την διάβασα πριν αρχίσει η ταινία. Αλλά και πάλι άλλο περίμενα και ήθελα να δω και εν τέλει κάτι άλλο παρακολούθησα. Δραματική, ρομαντική και μυστηρίου την περίμενα. Ήταν τελικά μια ταινία εποχής, δραματική και ρομαντική, χωρίς καθόλου μυστήριο.
Η Μάριαν είναι επαγγελματίας ζωγράφος. Μαθαίνει σε κορίτσια πως να ζωγραφίζουν ενώ παράλληλα ετοιμάζει την έκθεση ζωγραφικής. Με αφορμή έναν παλιό πίνακα της, που θα ξεθάψουν οι μαθήτριες της, η Μάριαν θα νοσταλγήσει την εποχή, που είχε γνωρίσει την γυναίκα μέσα από το Πορτρέτο. Τη γυναίκα που Φλέγεται. Στο τότε, η Μάριαν θα φτάσει σε ένα μικρό παραθαλάσσιο νησάκι, με σκοπό να ζωγραφίσει μια γυναίκα, την Ελοίζ. Το πορτρέτο είναι ένα γαμήλιο δώρο, προς τον άνδρα της. Όμως η Μάριαν δυσκολεύεται να ζωγραφίσει την Ελοίζ, καθώς εκείνη αρνείται να ποζάρει. Η Μάριαν θα αρχίσει να την ακολουθεί στις καθημερινές βόλτες της στη θάλασσα, θα την παρατηρεί και θα τη ζωγραφίζει άθελα της. Η σχέση των δύο γυναικών θα αλλάξει ριζικά. Μια σχέση καταδικασμένη κοινωνικά. Και ο πίνακας με το όνομα «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται», θα ταξιδέψει στο χρόνο, και θα θυμίζει στην Μάριαν την ιστορία της με την Ελοίζ.
Στην ταινία τώρα. Άλλο περίμενα να δω και άλλο είδα. Θα μου πει κανείς ας διάβαζες την υπόθεση. Την διάβασα πριν αρχίσει η ταινία. Αλλά και πάλι άλλο περίμενα και ήθελα να δω και εν τέλει κάτι άλλο παρακολούθησα. Δραματική, ρομαντική και μυστηρίου την περίμενα. Ήταν τελικά μια ταινία εποχής, δραματική και ρομαντική, χωρίς καθόλου μυστήριο.
Η Μάριαν είναι επαγγελματίας ζωγράφος. Μαθαίνει σε κορίτσια πως να ζωγραφίζουν ενώ παράλληλα ετοιμάζει την έκθεση ζωγραφικής. Με αφορμή έναν παλιό πίνακα της, που θα ξεθάψουν οι μαθήτριες της, η Μάριαν θα νοσταλγήσει την εποχή, που είχε γνωρίσει την γυναίκα μέσα από το Πορτρέτο. Τη γυναίκα που Φλέγεται. Στο τότε, η Μάριαν θα φτάσει σε ένα μικρό παραθαλάσσιο νησάκι, με σκοπό να ζωγραφίσει μια γυναίκα, την Ελοίζ. Το πορτρέτο είναι ένα γαμήλιο δώρο, προς τον άνδρα της. Όμως η Μάριαν δυσκολεύεται να ζωγραφίσει την Ελοίζ, καθώς εκείνη αρνείται να ποζάρει. Η Μάριαν θα αρχίσει να την ακολουθεί στις καθημερινές βόλτες της στη θάλασσα, θα την παρατηρεί και θα τη ζωγραφίζει άθελα της. Η σχέση των δύο γυναικών θα αλλάξει ριζικά. Μια σχέση καταδικασμένη κοινωνικά. Και ο πίνακας με το όνομα «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται», θα ταξιδέψει στο χρόνο, και θα θυμίζει στην Μάριαν την ιστορία της με την Ελοίζ.
Στα συν της ταινίας, η σκηνοθεσία, η φωτογραφία, η ενδυματολογία που θυμίζει εκείνη την εποχή, τα σκηνικά, τα μηνύματα περί γυναικείας ισότητας και σεξουαλικής ταυτότητας, παρά τις κοινωνικές διαφορές και τέλος οι ερμηνείες των ηθοποιών (αν και σαν ζευγάρι θεωρώ ότι δεν υπήρχε χημεία).
Στα μείον της ταινίας, η ιστορία της, η αργή εξέλιξη της και η μεγάλη, χωρίς λόγο, διάρκεια της ταινίας. Περιττές σκηνές, σε σημείο να κουράζει η ταινία. Το φινάλε της.
Εν κατακλείδι, η ταινία «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται», είναι μια δραματική, ομοφυλοφιλική καλογυρισμένη ταινία εποχής γεμάτη κοινωνικά μηνύματα. Αξιοπρεπής ταινία αλλά αρκετά υπερτιμημένη, που προβάλλει ένα θέμα και πως αυτό αντιμετωπίστηκε στον 18 αιώνα. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερη.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σου αρέσουν ταινίες που να αφορούν στην ισότητα, την αλληλεγγύη και στον τρόπο που προσεγγίζεται η σεξουαλική ταυτότητα του φύλου.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10
TRAILER:
_______________________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Δημοσίευση σχολίου