Αγαπητό μου ημερολόγιο,
επιστρέφω αυτή την φορά για να σου πω ένα κατόρθωμα μου. Ναι η αλήθεια είναι ότι έψαχνα καιρό τώρα την ευκαιρία να ξανανοίξω το ημερολόγιο μου, και να μοιραστώ σκέψεις και στιγμές μου, που θα κάνουν καλό και σε άλλους, θεωρώ. Μετά τα πετυχημένα γενέθλια μου αλλά και τις ευχές που έλαβα, πήρα απόφαση να μιλήσω για ένα επίτευγμα μου. Έναν σκοπό που δεν θα έχει τέλος. Γιατί δεν σκοπεύω να βάλω τέλος. Αλλά ας τα πάρω από την αρχή και θα σου πω τι έβαλα εγώ τέλος στη ζωή μου, ώστε να επανακτήσω την αυτοπεποίθηση μου αλλά κυρίως τον παλιό μου εαυτό. Έπειτα θα σου πω τι δεν θα βάλω τέλος από εδώ και πέρα.
Πριν ενάμιση χρόνο, τέλη Ιουνίου ήταν, μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς, πήρα μια απόφαση. Χρειαζόμουν άλλωστε μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου. Να ξεφύγω από το σπίτι και την καθιστική ζωή μου. Το κυριότερο να αρχίσω να γυμνάζομαι, γιατί όπως και να το κάνουμε, ακόμα και το περπάτημα κάνει καλό στην υγεία.
Έχοντας παρουσιάσει κάποια προβλήματα στη μέση μου, αλλά και το γεγονός ότι έφτασα να ζυγίζομαι 84 κιλά, έπρεπε να δράσω άμεσα. Βλέπεις το να δουλεύεις δεν είναι μόνο καλό. Είναι και κακό. Κακό γιατί τα κεράσματα στη δουλειά δεν έχουν τέλος. Για να μην τα πολυλογώ, κάτι τσιμπολογήματα στο σχολείο, είναι και η δουλειά μου τέτοια που τις περισσότερες ώρες καθόμουν, μέ έκαναν να φτάσω να ζυγίζω 84 κιλά. Για μένα ήταν ένα σοκ, αφού μέχρι να ζυγιστώ, θεωρούσα πως δεν έβαλα πολλά κιλά την σχολική χρονιά. Πάντα κυμαινόμουν στα 68 με 73 kg και ποτέ μα ποτέ δεν είχα ξεφύγει από αυτά.
Με τα πολλά και τα λίγα, πήρα την απόφαση να πάρω τηλέφωνο σε μια διατροφολόγο, η οποία κάνει επισκέψεις στο σπίτι. Παράλληλα είχα αρχίσει και φυσιοθεραπείες για τη μέση μου. Καλοκαιριάτικα λοιπόν πήρα μια απόφαση που λίγοι τολμούν. Όχι μόνο να χάσω από πάνω μου τουλάχιστον 10 κιλά και να επανέλθω στα φυσιολογικά μου αλλά και να κάνω μια ισορροπημένη διατροφή.
Μια διατροφή που τα περιλάμβανε λίγο πολύ όλα. Εκτός από μερικά πράγματα. Μέχρι να φτάσω στον επιθυμητό στόχο, έπρεπε να σταματήσω τα fast food, τα αναψυκτικά, τα τηγανητά, το παστίτσιο και το μουσακά. Αυτοί που με ξέρουν καλά, μου είπαν πως θα αντέξω χωρίς κρέπα. Γιατί βλέπεις, ημερολόγιο μου, μπορούσα να ζω τρώγοντας μόνο κρέπα.
Ε λοιπόν, εμένα που με βλέπεις, μέσα σε ένα χρόνο, έχασα όχι μόνο 10 κιλά, που ήταν ο στόχος, αλλά 14 ολόκληρα κιλά. Μέσα σε ένα χρόνο, έβαλα, το περπάτημα για τα καλά στη ζωή μου, πήγα σε γυμναστήριο για ένα εξάμηνο για διατήρηση και σύσφιξη, σε γιορτές αλλά και στην καραντίνα, ήμουν σε φάση συντήρησης, χωρίς ωστόσο να μου λείψει κάτι από τα παραπάνω. Το γλυκό μου το έτρωγα, μία φορά την εβδομάδα. Παράλληλα ανακάλυψα προϊόντα που δεν ήξερα ότι υπάρχουν, όπως το αλεύρι αμυγδάλου, αλεύρι χωρίς γλουτένη, μαρμελάδες χωρίς ζάχαρη και τα Buddha Bowl. Προϊόντα που όπως ήρθαν στην καθημερινή μου διατροφή έτσι και θα μείνουν.
Μέσα σε ένα χρόνο και φτάνοντας στο σήμερα, μπορώ να πω με σιγουριά, ότι συνεχίζω στην ισορροπημένη διατροφή. Χωρίς να παραλείπω γεύματα. Εγώ που έτρωγα πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό, δεν έτρωγα γενικότερα φρούτα και λαχανικά, έμαθα μέσα σε ένα χρόνο, να κάνω τουλάχιστον 5 γεύματα την ημέρα, με 3 ώρες διαφορά το ένα από το άλλο.
Και θα σου πω τώρα και το πρόγραμμα μου, και πως έφτασα να ζυγίζω σήμερα 70 κιλά.
Το καλοκαίρι του '19, παρά το γεγονός ότι δεν δούλευα, ξυπνούσα νωρίς. Ίσως από συνήθεια. Στις 8:30 ήμουν πάντα ξύπνια, πήγαινα για κανένα 20 λεπτό για χαλαρό περπάτημα, εκεί κοντά στη γειτονιά. Στην επιστροφή σταματούσα στο φούρνο για το κουλούρι μου. Φτάνοντας σπίτι, δηλαδή κατά τις 9:15, έβαζα σε ένα ποτήρι κρύο γάλα 1,5% και έτρωγα και το κουλούρι, μαζί. Στις 12:15 έτρωγα πάντα ένα φρούτο και 10 ανάλατα αμύγδαλα. Αν ήμουν έξω ή στην παραλία, αντί για φρούτο προτιμούσα ένα χυμό. Το μεσημέρι κατά τις 14:30 με 15:00, έπαιρνα το μεσημεριανό. Κανονική μερίδα, με αρκετή σαλάτα και το ψωμί όπου χρειαζόταν. Στις 17:30 έκανα κάτι ασκήσεις fitness από μια εφαρμογή που είχα κατεβάσει στο κινητό. Αυτές να διαρκούσαν κανένα 15λεπτο, όχι παραπάνω. Στις 18:00 το δεκατιανό περιλάμβανε πάλι φρούτο ή μπάρα δημητριακών (3 φορές την εβδομάδα). Στις 21:00 σειρά είχε το βραδινό, που ήταν και το τελευταίο γεύμα και περιείχε πάντα σαλάτα. Είτε με τοστ, είτε με τόνο, ή με αυγό.
Τέλη Αυγούστου ήρθε το γυμναστήριο στη ζωή μου. Στην αρχή με Power Plate (θα μιλήσω και για αυτό σε επόμενο post) και μετά με αερόβια. Το γυμναστήριο δυστυχώς λόγω ωρών το σταμάτησα τον Ιανουάριο του '20. Μετά αναγκαστικά κάτι έπρεπε να κάνω, και να μην κάθομαι. Οπότε άρχισα το περπάτημα, άλλωστε η πόλη είναι ιδανική για βόλτες δίπλα στη θάλασσα. Εναλλάξ έκανα ποδήλατο. Αυτό δεν σταμάτησε ούτε και με την καραντίνα. Ίσα ίσα που οι πόνοι στη μέση είχαν υποχωρήσει. Έκτοτε δεν σταμάτησα να περπατώ, δεν με έπιασε ποτέ ξανά η μέση μου. Ο καιρός ήταν ιδανικός για όλες τις περιπτώσεις, λες και ήταν με το μέρος μου. Αλλά και όταν έβρεχε ανεβοκατέβαινα τις σκάλες του σπιτιού μου.
Έναν χρόνο τώρα, κατάφερα να χάσω 14 κιλά, κυρίως από πείσμα. Μετά με επιμονή και υπομονή. Υπήρξαν στιγμές που έκανα τις ατασθαλίες μου, αλλά και τι πειράζει. Μια φορά στο τόσο το δικαιούμαι. Άρχισα να μαγειρεύω πιο υγιεινά, αποφεύγοντας πλέον αναψυκτικά και τηγανητά όπως ο διάολος το λιβάνι. Την κρέπα μου, την έφαγα πρόσφατα, μετά από έναν χρόνο ακριβώς. Δεν μου έλειψε. Μπορώ να πω ότι με μπούκωσε, μιας που ο οργανισμός μου, έμαθε εδώ και μήνες, να τρέφεται με μικρές αλλά αρκετές μερίδες.
Στην ερώτηση «Πως έχασα 14 κιλά μέσα σε ένα χρόνο», απαντώ: Με γυμναστική - είτε γυμναστηρίου είτε με έντονο περπάτημα και ποδήλατο - με ισορροπημένη διατροφή και χωρίς σκευάσματα. Παράλληλα έθεσα στόχους. Στόχους που βελτίωσαν κυρίως την ψυχολογία μου. Το μόνο αρνητικό, η αλλαγή στην γκαρνταρόμπα μου. Αλλά ίσως και να έπρεπε να γίνει κι αυτό.
Αυτές τις σκέψεις μου, ήθελα να σου πω, αγαπητό μου ημερολόγιο. Θα επανέλθω σύντομα.
Μέχρι τότε Καλό καλοκαίρι!!!!
