Από το Blogger.
Ένας ακόμη διαγωνισμός της σελίδας που για μια ακόμη φορά, έτρεξε, μέσω του προσωπικού μου προφίλ στο instagram, φτάνει στο τέλος του. Οι συμμετοχές για άλλη μια φορά δεν κρίθηκαν όλες έγκυρες. Επαναλαμβάνω, διαβάστε προσεκτικά τα βήματα για να είναι σωστή και έγκυρη η συμμετοχή σας. Όλες οι συμμετοχές ελέγχονται πριν την τελική κλήρωση. Από τα 45 σχόλια-συμμετοχές έγκυρα κρίθηκαν τα 37. Πολλά τα ευχαριστώ για τις συμμετοχές, τα like και τα σχόλια σας. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στη συγγραφέα Φωτεινή Μαρία Χαλαστάνη, για την συνεργασία σε αυτόν τον καλοκαιρινό διαγωνισμό.
Η κλήρωση έγινε μέσω του random.org, μεταδόθηκε σε live story από το προσωπικό μου προφίλ στο instagram. Ο αριθμός που κληρώθηκε είναι το 16 και η νικήτρια που κερδίζει το βιβλίο είναι η Σταυρούλα Χαϊτόγλου. Η νικήτρια έχει ειδοποιηθεί μέσω inbox.
Μείνετε συντονισμένοι. Η φετινή χρονιά κρύβει διαγωνισμούς εκπλήξεις.
Ακολουθείστε με και στο instagram για να μην χάνετε διαγωνισμό!!!
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
επιστρέφω αυτή την φορά για να σου πω ένα κατόρθωμα μου. Ναι η αλήθεια είναι ότι έψαχνα καιρό τώρα την ευκαιρία να ξανανοίξω το ημερολόγιο μου, και να μοιραστώ σκέψεις και στιγμές μου, που θα κάνουν καλό και σε άλλους, θεωρώ. Μετά τα πετυχημένα γενέθλια μου αλλά και τις ευχές που έλαβα, πήρα απόφαση να μιλήσω για ένα επίτευγμα μου. Έναν σκοπό που δεν θα έχει τέλος. Γιατί δεν σκοπεύω να βάλω τέλος. Αλλά ας τα πάρω από την αρχή και θα σου πω τι έβαλα εγώ τέλος στη ζωή μου, ώστε να επανακτήσω την αυτοπεποίθηση μου αλλά κυρίως τον παλιό μου εαυτό. Έπειτα θα σου πω τι δεν θα βάλω τέλος από εδώ και πέρα.
Πριν ενάμιση χρόνο, τέλη Ιουνίου ήταν, μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς, πήρα μια απόφαση. Χρειαζόμουν άλλωστε μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου. Να ξεφύγω από το σπίτι και την καθιστική ζωή μου. Το κυριότερο να αρχίσω να γυμνάζομαι, γιατί όπως και να το κάνουμε, ακόμα και το περπάτημα κάνει καλό στην υγεία.
Έχοντας παρουσιάσει κάποια προβλήματα στη μέση μου, αλλά και το γεγονός ότι έφτασα να ζυγίζομαι 84 κιλά, έπρεπε να δράσω άμεσα. Βλέπεις το να δουλεύεις δεν είναι μόνο καλό. Είναι και κακό. Κακό γιατί τα κεράσματα στη δουλειά δεν έχουν τέλος. Για να μην τα πολυλογώ, κάτι τσιμπολογήματα στο σχολείο, είναι και η δουλειά μου τέτοια που τις περισσότερες ώρες καθόμουν, μέ έκαναν να φτάσω να ζυγίζω 84 κιλά. Για μένα ήταν ένα σοκ, αφού μέχρι να ζυγιστώ, θεωρούσα πως δεν έβαλα πολλά κιλά την σχολική χρονιά. Πάντα κυμαινόμουν στα 68 με 73 kg και ποτέ μα ποτέ δεν είχα ξεφύγει από αυτά.
Με τα πολλά και τα λίγα, πήρα την απόφαση να πάρω τηλέφωνο σε μια διατροφολόγο, η οποία κάνει επισκέψεις στο σπίτι. Παράλληλα είχα αρχίσει και φυσιοθεραπείες για τη μέση μου. Καλοκαιριάτικα λοιπόν πήρα μια απόφαση που λίγοι τολμούν. Όχι μόνο να χάσω από πάνω μου τουλάχιστον 10 κιλά και να επανέλθω στα φυσιολογικά μου αλλά και να κάνω μια ισορροπημένη διατροφή.
Μια διατροφή που τα περιλάμβανε λίγο πολύ όλα. Εκτός από μερικά πράγματα. Μέχρι να φτάσω στον επιθυμητό στόχο, έπρεπε να σταματήσω τα fast food, τα αναψυκτικά, τα τηγανητά, το παστίτσιο και το μουσακά. Αυτοί που με ξέρουν καλά, μου είπαν πως θα αντέξω χωρίς κρέπα. Γιατί βλέπεις, ημερολόγιο μου, μπορούσα να ζω τρώγοντας μόνο κρέπα.
Ε λοιπόν, εμένα που με βλέπεις, μέσα σε ένα χρόνο, έχασα όχι μόνο 10 κιλά, που ήταν ο στόχος, αλλά 14 ολόκληρα κιλά. Μέσα σε ένα χρόνο, έβαλα, το περπάτημα για τα καλά στη ζωή μου, πήγα σε γυμναστήριο για ένα εξάμηνο για διατήρηση και σύσφιξη, σε γιορτές αλλά και στην καραντίνα, ήμουν σε φάση συντήρησης, χωρίς ωστόσο να μου λείψει κάτι από τα παραπάνω. Το γλυκό μου το έτρωγα, μία φορά την εβδομάδα. Παράλληλα ανακάλυψα προϊόντα που δεν ήξερα ότι υπάρχουν, όπως το αλεύρι αμυγδάλου, αλεύρι χωρίς γλουτένη, μαρμελάδες χωρίς ζάχαρη και τα Buddha Bowl. Προϊόντα που όπως ήρθαν στην καθημερινή μου διατροφή έτσι και θα μείνουν.
Μέσα σε ένα χρόνο και φτάνοντας στο σήμερα, μπορώ να πω με σιγουριά, ότι συνεχίζω στην ισορροπημένη διατροφή. Χωρίς να παραλείπω γεύματα. Εγώ που έτρωγα πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό, δεν έτρωγα γενικότερα φρούτα και λαχανικά, έμαθα μέσα σε ένα χρόνο, να κάνω τουλάχιστον 5 γεύματα την ημέρα, με 3 ώρες διαφορά το ένα από το άλλο.
Και θα σου πω τώρα και το πρόγραμμα μου, και πως έφτασα να ζυγίζω σήμερα 70 κιλά.
Το καλοκαίρι του '19, παρά το γεγονός ότι δεν δούλευα, ξυπνούσα νωρίς. Ίσως από συνήθεια. Στις 8:30 ήμουν πάντα ξύπνια, πήγαινα για κανένα 20 λεπτό για χαλαρό περπάτημα, εκεί κοντά στη γειτονιά. Στην επιστροφή σταματούσα στο φούρνο για το κουλούρι μου. Φτάνοντας σπίτι, δηλαδή κατά τις 9:15, έβαζα σε ένα ποτήρι κρύο γάλα 1,5% και έτρωγα και το κουλούρι, μαζί. Στις 12:15 έτρωγα πάντα ένα φρούτο και 10 ανάλατα αμύγδαλα. Αν ήμουν έξω ή στην παραλία, αντί για φρούτο προτιμούσα ένα χυμό. Το μεσημέρι κατά τις 14:30 με 15:00, έπαιρνα το μεσημεριανό. Κανονική μερίδα, με αρκετή σαλάτα και το ψωμί όπου χρειαζόταν. Στις 17:30 έκανα κάτι ασκήσεις fitness από μια εφαρμογή που είχα κατεβάσει στο κινητό. Αυτές να διαρκούσαν κανένα 15λεπτο, όχι παραπάνω. Στις 18:00 το δεκατιανό περιλάμβανε πάλι φρούτο ή μπάρα δημητριακών (3 φορές την εβδομάδα). Στις 21:00 σειρά είχε το βραδινό, που ήταν και το τελευταίο γεύμα και περιείχε πάντα σαλάτα. Είτε με τοστ, είτε με τόνο, ή με αυγό.
Το καλοκαίρι του '19, παρά το γεγονός ότι δεν δούλευα, ξυπνούσα νωρίς. Ίσως από συνήθεια. Στις 8:30 ήμουν πάντα ξύπνια, πήγαινα για κανένα 20 λεπτό για χαλαρό περπάτημα, εκεί κοντά στη γειτονιά. Στην επιστροφή σταματούσα στο φούρνο για το κουλούρι μου. Φτάνοντας σπίτι, δηλαδή κατά τις 9:15, έβαζα σε ένα ποτήρι κρύο γάλα 1,5% και έτρωγα και το κουλούρι, μαζί. Στις 12:15 έτρωγα πάντα ένα φρούτο και 10 ανάλατα αμύγδαλα. Αν ήμουν έξω ή στην παραλία, αντί για φρούτο προτιμούσα ένα χυμό. Το μεσημέρι κατά τις 14:30 με 15:00, έπαιρνα το μεσημεριανό. Κανονική μερίδα, με αρκετή σαλάτα και το ψωμί όπου χρειαζόταν. Στις 17:30 έκανα κάτι ασκήσεις fitness από μια εφαρμογή που είχα κατεβάσει στο κινητό. Αυτές να διαρκούσαν κανένα 15λεπτο, όχι παραπάνω. Στις 18:00 το δεκατιανό περιλάμβανε πάλι φρούτο ή μπάρα δημητριακών (3 φορές την εβδομάδα). Στις 21:00 σειρά είχε το βραδινό, που ήταν και το τελευταίο γεύμα και περιείχε πάντα σαλάτα. Είτε με τοστ, είτε με τόνο, ή με αυγό.
Τέλη Αυγούστου ήρθε το γυμναστήριο στη ζωή μου. Στην αρχή με Power Plate (θα μιλήσω και για αυτό σε επόμενο post) και μετά με αερόβια. Το γυμναστήριο δυστυχώς λόγω ωρών το σταμάτησα τον Ιανουάριο του '20. Μετά αναγκαστικά κάτι έπρεπε να κάνω, και να μην κάθομαι. Οπότε άρχισα το περπάτημα, άλλωστε η πόλη είναι ιδανική για βόλτες δίπλα στη θάλασσα. Εναλλάξ έκανα ποδήλατο. Αυτό δεν σταμάτησε ούτε και με την καραντίνα. Ίσα ίσα που οι πόνοι στη μέση είχαν υποχωρήσει. Έκτοτε δεν σταμάτησα να περπατώ, δεν με έπιασε ποτέ ξανά η μέση μου. Ο καιρός ήταν ιδανικός για όλες τις περιπτώσεις, λες και ήταν με το μέρος μου. Αλλά και όταν έβρεχε ανεβοκατέβαινα τις σκάλες του σπιτιού μου.
Έναν χρόνο τώρα, κατάφερα να χάσω 14 κιλά, κυρίως από πείσμα. Μετά με επιμονή και υπομονή. Υπήρξαν στιγμές που έκανα τις ατασθαλίες μου, αλλά και τι πειράζει. Μια φορά στο τόσο το δικαιούμαι. Άρχισα να μαγειρεύω πιο υγιεινά, αποφεύγοντας πλέον αναψυκτικά και τηγανητά όπως ο διάολος το λιβάνι. Την κρέπα μου, την έφαγα πρόσφατα, μετά από έναν χρόνο ακριβώς. Δεν μου έλειψε. Μπορώ να πω ότι με μπούκωσε, μιας που ο οργανισμός μου, έμαθε εδώ και μήνες, να τρέφεται με μικρές αλλά αρκετές μερίδες.
Στην ερώτηση «Πως έχασα 14 κιλά μέσα σε ένα χρόνο», απαντώ: Με γυμναστική - είτε γυμναστηρίου είτε με έντονο περπάτημα και ποδήλατο - με ισορροπημένη διατροφή και χωρίς σκευάσματα. Παράλληλα έθεσα στόχους. Στόχους που βελτίωσαν κυρίως την ψυχολογία μου. Το μόνο αρνητικό, η αλλαγή στην γκαρνταρόμπα μου. Αλλά ίσως και να έπρεπε να γίνει κι αυτό.
Αυτές τις σκέψεις μου, ήθελα να σου πω, αγαπητό μου ημερολόγιο. Θα επανέλθω σύντομα.
Μέχρι τότε Καλό καλοκαίρι!!!!
Μέχρι τότε Καλό καλοκαίρι!!!!
Έχω τη χαρά πλέον, μέσα και από το προσωπικό μου κανάλι στο Youtube, να σας παρουσιάσω μια σειρά Πρώτων Βοηθειών, σε συνεργασία με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και την άδεια του φιλανθρωπικού οργανισμού St. Andrew's First Aid. Μια σειρά Πρώτων Βοηθειών, με ρεαλιστικά παραδείγματα, από υλικό που διατίθενται για πρώτη φορά.
Τα επεισόδια της σειράς είναι στο σύνολο οκτώ. Μέσα από αυτά τα επεισόδια μπορεί κανείς να δει όλες τις ενέργειες για να αντιμετωπίσει μια επείγουσα κατάσταση. Ενέργειες σε περίπτωση εγκαύματος, απώλειας συνείδησης (λιποθυμίας), πνιγμονής και καρδιακής ανακοπής. Ενέργειες που διαφέρουν από ενήλικα σε παιδί ακόμη και σε βρέφος.
Για να προλάβω κάποιους, το επεισόδιο σχετικά με την αιμορραγία, δεν ανέβηκε καθώς θεώρησα το παράδειγμα παρατραβηγμένο. Επιπλέον θα έπρεπε να πάρω ειδική άδεια από το Youtube για το συγκεκριμένο επεισόδιο λόγω του αρκετού αίματος που προβάλλεται. Ίσως στο μέλλον να έχω στα χέρια μου ένα επεισόδιο που θα το εγκρίνω για να το μοιραστώ μαζί με όλους σας.
Για να προλάβω κάποιους, το επεισόδιο σχετικά με την αιμορραγία, δεν ανέβηκε καθώς θεώρησα το παράδειγμα παρατραβηγμένο. Επιπλέον θα έπρεπε να πάρω ειδική άδεια από το Youtube για το συγκεκριμένο επεισόδιο λόγω του αρκετού αίματος που προβάλλεται. Ίσως στο μέλλον να έχω στα χέρια μου ένα επεισόδιο που θα το εγκρίνω για να το μοιραστώ μαζί με όλους σας.
Δυο χέρια μπορούν να σώσουν μια ζωή!!!! Γιατί να μην είναι τα δικά σου; Γίνε κι εσύ, γνώστης Πρώτων Βοηθειών. Αν θες να πιστοποιηθείς αλλά και να γίνεις κι εσύ εκπαιδευτής Πρώτων Βοηθειών, επικοινώνησε με τον Ερυθρό Σταυρό της πόλης σου και ενημερώσου!!! Μέχρι τότε παρακολούθησε τη σειρά Πρώτων Βοηθειών εδώ.
«η εκμάθηση της παροχής Πρώτων Βοηθειών είναι εύκολη, αλλά αυτή η βασική γνώση μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια σε ένα έκτακτο περιστατικό» (Dr Hilary Jones)
Στο πλαίσιο του
θεσμού
Η παράσταση προσφέρθηκε δωρεάν από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ωστόσο κρίθηκε υποχρεωτική η προκράτηση θέσης. Η παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο έργο του William Shakespeare. Προσωπικά λατρεύω τον συγκεκριμένο ηθοποιό, Τάσο Νούσια και αγαπώ τα έργα του Shakespeare. Η παράσταση αυτή ωστόσο θεωρώ πως μπορούν να την παρακολουθήσουν και όσοι δεν κατανοούν πλήρως τα έργα του Shakespeare.
«Ριχάρδος Β'-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά»: Μια θεατρική παράσταση που σκοπεύει να περιοδεύσει μονάχα σε 5 πόλεις, κάνει πρεμιέρα από το στολίδι της Αλεξανδρούπολης, το Οικοπάρκο Αλτιναλμάζη. Μια ταυτοτική παράσταση, όπως χαρακτηρίστηκε, μια πιο συμπυκνωμένη εκδοχή του Σαιξπηρικού «Ριχάρδος Β'».
Το 1400, στην Αγγλία, ο Ριχάρδος Β πέφτει και χάνει την εξουσία. Μαζί με την πτώση του βασιλιά Ριχάρδου αλλάζει η κοσμοθεωρία της βασιλείας σε σχέση με τον κόσμο. Ο Ριχάρδος λίγο πριν το θάνατο του, βρίσκεται έγκλειστος μέσα σε ένα κελί. Μέσα στο κελί θα σκεφτεί πως βρέθηκε έγκλειστος εκεί, θα αναλογιστεί τις πράξεις του σαν βασιλιάς μονάρχης, τα λάθη που έκανε, πως έφτασε από το ζενίθ στα τάρταρα της κόλασης και το χειρότερο να απαξιωθεί από τον ίδιο τον κόσμο που τον αποθέωνε όταν ήταν στην εξουσία. Μετά την πτώση του, ο Ριχάρδος στην προσπάθεια του να αναζητήσει ποιος του άρπαξε με δολοπλόκο τρόπο, την εξουσία, εξακολουθεί να ψάχνει να βρει την ταυτότητα του, και να διερωτάται μέχρι το τέλος του «Τώρα που τα έχασα όλα, ποιος είμαι;»
Μια συγκλονιστική παράσταση, σκηνοθετημένη από την Marlene Kaminsky και με έναν Τάσο Νούσια να καθηλώνει με την υποκριτική του ικανότητα αλλά και κινησιολογικά, σε ένα απλό μαύρο σκηνικό, με μοναδική παρέα τον Αλέξανδρο Φιλιππόπουλο, ως Μπόλιμπροκ, ξάδελφος του Ριχάρδου. Υπέροχη μουσική που επιμελήθηκε ο Constantine και καταπληκτικοί φωτισμοί που εξέφραζαν τις ψυχολογικές μεταπτώσεις των χαρακτήρων.
Εν συντομία, ο «Ριχάρδος Β'-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά» είναι μια σπουδαία θεατρική παράσταση, που αν και για λίγο μπορεί να κουράσει, στο τέλος θα υποκλιθείτε τόσο για την σκηνοθεσία της, όσο και το ρεσιτάλ ερμηνείας του Τάσου Νούσια. Αν σας δοθεί η ευκαιρία να την παρακολουθήσετε!!!
ΠΛΟΚΗ: Ο Ριχάρδος Β’ υπήρξε ένας από τους πιο αινιγματικούς Άγγλους βασιλιάδες, που μετατράπηκε από τον Σαίξπηρ σε μια συναρπαστική, συγκινητική, μελέτη ενός τραγικού ήρωα και μιας ψυχής ποιητικής. Το έργο «Ριχάρδος Β’-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά» αποτελεί μια πιο συμπυκνωμένη εκδοχή του «Ριχάρδου Β’». Ξεκινά από το τέλος: Ο Ριχάρδος έχει χάσει το θρόνο του από τον αντίπαλό του τον Μπόλιμπροκ. Φυλακισμένος πια, απογυμνωμένος από αξιώματα και προνόμια, βιώνει το σκοτάδι και την απόλυτη μοναξιά. Ώσπου ένας απροσδόκητος επισκέπτης εμφανίζεται στο παράθυρο της φυλακής, βγάζοντάς τον από τον λήθαργο. Ισχυρίζεται πως είναι ο πρώην σταβλίτης του και γίνεται η αφορμή ώστε ο έκπτωτος βασιλιάς να ζήσει ξανά νοερά το ένδοξο παρελθόν του και ν’ αναλογιστεί το ζοφερό παρόν του. Φωνές από το παρελθόν αρχίζουν να ζωντανεύουν στη συνείδησή του. Ψευδαισθήσεις πλημμυρίζουν τον μικρόκοσμο της φυλακής του. Καθώς ο Ριχάρδος αναμετράται με τα αίτια του ξεπεσμού και της καθαίρεσής του, τον βλέπουμε να ταλαντεύεται μεταξύ παραληρήματος και διαύγειας, αμφιβολίας και αλαζονείας, χιούμορ και αυτολύπησης. Ο επισκέπτης, ο οποίος φαίνεται πως έχει μια μυστηριώδη δύναμη, προτρέπει τον Ριχάρδο ν’ αντιμετωπίσει κατάματα τη θνητή αλλά και την ηθική του υπόσταση. Πλέον, αναζητά απάντηση σε μια τελευταία -ίσως την πιο καθοριστική- ερώτηση: «Τώρα που τα έχασα όλα, ποιος είμαι;» Ο Σαίξπηρ έχει καταφέρει, όσο λίγοι συγγραφείς στην παγκόσμια δραματουργία, να περιγράψει μέσω της διήγησης των μύθων του, το εσωτερικό δράμα του ταξιδιού της ψυχής των ηρώων του. Τα έργα του δεν αφορούν μόνο τη λειτουργία της ανθρώπινης υπόστασης, αλλά μπορούν να ερμηνευτούν ως ιερά, ονειροπόλα ακόμα και μυστικιστικά..
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται (Portrait de la jeune fille en feu)
Σκηνοθεσία: Céline Sciamma
Πρωταγωνιστούν: Noémie Merlant, Adèle Haenel, Luàna Bajrami
Είδος Ταινίας: Δραματική / Ρομαντική
Έτος Παραγωγής: 2019
Διάρκεια: 119΄
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Τα καλοκαίρια αποκτούν άλλο νόημα, όταν η πόλη ανοίγει το θερινό κινηματογράφο της. Δίπλα στη θάλασσα, με νέο πανί, η Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης, λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα μέτρα περί κορωνοϊου, προτείνει νέες ταινίες, πιο ποιοτικές, πιο ψαγμένες αλλά κυρίως βραβευμένες. Για την ταινία «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται», δεν είχα διαβάσει την υπόθεση ούτε όμως είχα δει και το trailer. Το μόνο που είδα είναι ότι είχε πολύ καλή βαθμολογία στο imdb. Κάτι ο τίτλος του κάτι και η βαθμολογία, δεν ήθελα πολύ. Άλλωστε όσες ταινίες έχω δει από την ΚΛΑ, με έχουν ικανοποιήσει.
Στην ταινία τώρα. Άλλο περίμενα να δω και άλλο είδα. Θα μου πει κανείς ας διάβαζες την υπόθεση. Την διάβασα πριν αρχίσει η ταινία. Αλλά και πάλι άλλο περίμενα και ήθελα να δω και εν τέλει κάτι άλλο παρακολούθησα. Δραματική, ρομαντική και μυστηρίου την περίμενα. Ήταν τελικά μια ταινία εποχής, δραματική και ρομαντική, χωρίς καθόλου μυστήριο.
Η Μάριαν είναι επαγγελματίας ζωγράφος. Μαθαίνει σε κορίτσια πως να ζωγραφίζουν ενώ παράλληλα ετοιμάζει την έκθεση ζωγραφικής. Με αφορμή έναν παλιό πίνακα της, που θα ξεθάψουν οι μαθήτριες της, η Μάριαν θα νοσταλγήσει την εποχή, που είχε γνωρίσει την γυναίκα μέσα από το Πορτρέτο. Τη γυναίκα που Φλέγεται. Στο τότε, η Μάριαν θα φτάσει σε ένα μικρό παραθαλάσσιο νησάκι, με σκοπό να ζωγραφίσει μια γυναίκα, την Ελοίζ. Το πορτρέτο είναι ένα γαμήλιο δώρο, προς τον άνδρα της. Όμως η Μάριαν δυσκολεύεται να ζωγραφίσει την Ελοίζ, καθώς εκείνη αρνείται να ποζάρει. Η Μάριαν θα αρχίσει να την ακολουθεί στις καθημερινές βόλτες της στη θάλασσα, θα την παρατηρεί και θα τη ζωγραφίζει άθελα της. Η σχέση των δύο γυναικών θα αλλάξει ριζικά. Μια σχέση καταδικασμένη κοινωνικά. Και ο πίνακας με το όνομα «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται», θα ταξιδέψει στο χρόνο, και θα θυμίζει στην Μάριαν την ιστορία της με την Ελοίζ.
Στην ταινία τώρα. Άλλο περίμενα να δω και άλλο είδα. Θα μου πει κανείς ας διάβαζες την υπόθεση. Την διάβασα πριν αρχίσει η ταινία. Αλλά και πάλι άλλο περίμενα και ήθελα να δω και εν τέλει κάτι άλλο παρακολούθησα. Δραματική, ρομαντική και μυστηρίου την περίμενα. Ήταν τελικά μια ταινία εποχής, δραματική και ρομαντική, χωρίς καθόλου μυστήριο.
Η Μάριαν είναι επαγγελματίας ζωγράφος. Μαθαίνει σε κορίτσια πως να ζωγραφίζουν ενώ παράλληλα ετοιμάζει την έκθεση ζωγραφικής. Με αφορμή έναν παλιό πίνακα της, που θα ξεθάψουν οι μαθήτριες της, η Μάριαν θα νοσταλγήσει την εποχή, που είχε γνωρίσει την γυναίκα μέσα από το Πορτρέτο. Τη γυναίκα που Φλέγεται. Στο τότε, η Μάριαν θα φτάσει σε ένα μικρό παραθαλάσσιο νησάκι, με σκοπό να ζωγραφίσει μια γυναίκα, την Ελοίζ. Το πορτρέτο είναι ένα γαμήλιο δώρο, προς τον άνδρα της. Όμως η Μάριαν δυσκολεύεται να ζωγραφίσει την Ελοίζ, καθώς εκείνη αρνείται να ποζάρει. Η Μάριαν θα αρχίσει να την ακολουθεί στις καθημερινές βόλτες της στη θάλασσα, θα την παρατηρεί και θα τη ζωγραφίζει άθελα της. Η σχέση των δύο γυναικών θα αλλάξει ριζικά. Μια σχέση καταδικασμένη κοινωνικά. Και ο πίνακας με το όνομα «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται», θα ταξιδέψει στο χρόνο, και θα θυμίζει στην Μάριαν την ιστορία της με την Ελοίζ.
Στα συν της ταινίας, η σκηνοθεσία, η φωτογραφία, η ενδυματολογία που θυμίζει εκείνη την εποχή, τα σκηνικά, τα μηνύματα περί γυναικείας ισότητας και σεξουαλικής ταυτότητας, παρά τις κοινωνικές διαφορές και τέλος οι ερμηνείες των ηθοποιών (αν και σαν ζευγάρι θεωρώ ότι δεν υπήρχε χημεία).
Στα μείον της ταινίας, η ιστορία της, η αργή εξέλιξη της και η μεγάλη, χωρίς λόγο, διάρκεια της ταινίας. Περιττές σκηνές, σε σημείο να κουράζει η ταινία. Το φινάλε της.
Εν κατακλείδι, η ταινία «Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται», είναι μια δραματική, ομοφυλοφιλική καλογυρισμένη ταινία εποχής γεμάτη κοινωνικά μηνύματα. Αξιοπρεπής ταινία αλλά αρκετά υπερτιμημένη, που προβάλλει ένα θέμα και πως αυτό αντιμετωπίστηκε στον 18 αιώνα. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερη.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σου αρέσουν ταινίες που να αφορούν στην ισότητα, την αλληλεγγύη και στον τρόπο που προσεγγίζεται η σεξουαλική ταυτότητα του φύλου.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10
TRAILER:
_______________________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
«Οι Δικές μου Στιγμές» σε συνεργασία το Βιβλιοπωλείο «Κόσμος Βιβλίου» και με τη συγγραφέα Μαρία Φωτεινή Χαλαστάνη προσφέρουν σε ένα τυχερό αναγνώστη, ένα ενυπόγραφο αντίτυπο του βιβλίου με τίτλο «Μια πυγολαμπίδα κάτω από τασκεπάσματα» με γενική αφιέρωση. Το βιβλίο κυκλοφορεί από εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Ο διαγωνισμός ισχύει για κατοίκους εντός Ελλάδας.
Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ "ΤΡΕΧΕΙ' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ INSTAGRAM
- Συμμετοχές για ένα ενυπόγραφο αντίτυπο με γενική αφιέρωση στο προφίλ μου στο instagram ΕΔΩ
Ο διαγωνισμός ισχύει από σήμερα, Σάββατο 18/07/2020 έως την Τετάρτη 29/07/2020. Ο νικητής θα ενημερωθεί θα ανακοινωθεί κάτω από το post και σε insta story , καθώς και από την στήλη "Διαγωνισμοί" του ιστολογίου «Οι Δικές μου Στιγμές» την Πέμπτη 30/07/2020.
Λίγα λόγια για το βιβλίο: Από τα µάγια της… φωτεινής οθόνης δε θα γλιτώσει κανείς! Είναι, όµως, στο χέρι µας, να τα κάνουµε «ευλογία» και όχι «κατάρα». Σε αυτό το παραµύθι, µικροί και µεγάλοι διδασκόµαστε να βάζουµε όρια στη χρήση των ηλεκτρονικών µέσων. Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, την οποία ονοµάζετε όπως εσείς θέλετε, έχει «κολλήσει» τόσο πολύ µε τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, που φτάνει στο σηµείο να παίρνει κρυφά το tabletτων γονιών της. Όταν η µαµά το ανακαλύπτει, βάζουν ένα ενδιαφέρον στοίχηµα. Ποιος πιστεύετε ότι θα κερδίσει; Αξίζει τον κόπο να αφήσουµε την «εύκολη και πρόχειρη» διασκέδαση, το «ψηφιακό µας γλυκό», για χάρη της αληθινής γευστικής απόλαυσης, της παραδοσιακής ψυχαγωγίας και της εξερεύνησης του φυσικού µας κόσµου; Διαβάστε και αποφασίστε μόνοι σας! 
Ζωοδότης
μιας γόνιμης πεδιάδας αλλά και φυσικό σύνορο της Ελλάδας και της Τουρκίας, ο
Έβρος αποτελεί μία από τις πιο όμορφες γωνιές της ελληνικής επικράτειας. Σταυροδρόμι
λαών και πολιτισμών, κατάσπαρτη από πλήθος ιστορικών μνημείων που αφηγούνται
την πολυτάραχη διαδρομή της από την αρχαιότητα έως τους Ρωμαϊκούς χρόνους και
από το Βυζάντιο έως την Τουρκοκρατία. Με αυτόν τον τρόπο παρουσιάστηκε ο Έβρος από τον Βασίλη Μηνανάκη, στο ομώνυμο ταξιδιωτικό βιβλίο. Ένα μαγευτικό ταξίδι σε εθνικά πάρκα, ιστορικές πόλεις, σημαντικά μοναστήρια, ιστορικά
μνημεία και στη φύση.
Ο Έβρος, είναι ένας οικολογικός παράδεισος στην εσχατιά της Θράκης. Για τους λάτρεις του εναλλακτικού τουρισμού, ο νομός Έβρος, προσφέρει διακοπές δυνατών συγκινήσεων. Για μένα ο Έβρος, είναι το μέρος, όπου έζησα, μεγάλωσα, σπούδασα και εργάζομαι σήμερα. Έζησα και μεγάλωσα στην πόλη της Αλεξανδρούπολης, με τον επιβλητικό Φάρο, που βρίσκεται στην παραλία της. Κατά μήκος της παραλίας, θα βρει κανείς ταβερνάκια με θέα το Αιγαίο.
 |
| ΦΑΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ |
Παίρνοντας τον δασικό δρόμο, (ο δρόμος που περνάει από τις κατοικίες της μειονότητας) κατευθυνόμαστε στον Άβαντα. Σε κάποιο σημείο υπάρχει ένα μικρό δασάκι όπου έχει ένα μικρό ποταμάκι μέσα στα δέντρα. Στην περιοχή αυτή, υπάρχουν πολλά σημεία για να πάρει κανείς μια ανάσα δροσιάς. Η κορυφή Μυτερό, είναι το ψηλότερο σημείο του Άβαντα και η θέα είναι υπέροχη. Η διαδρομή για την κορυφή, έχει αρχαιολογικό αλλά και ιστορικό ενδιαφέρον. Στην πλαγιά του Μυτερού, βρίσκονται τα Κάστρα Άβαντα, που σήμερα διασώζονται μόνο τα ερείπια ενός μεσαιωνικού κάστρου.
Σε απόσταση 20χλμ από την Αλεξανδρούπολη, στο ύψος των Φερών, ο ποταμός Έβρος σχηματίζει το μοναδικό οικοσύστημα του Δέλτα. Στο Κέντρο Πληροφόρησης Δέλτα Έβρου, στην Τραϊανούπολη, θα σας ενημερώσουν για τα 314 είδη πουλιών που βρίσκουν καταφύγιο στον κορυφαίο υγροτόπο. Παράλληλα μπορούν να το θελήσετε, περιήγηση στο Δέλτα, με βάρκες, ανάμεσα σε κανάλια, νησίδες και κολπίσκους, για bird watching με κιάλια και τηλεσκόπια. Η εμπειρία αυτή θα σας μείνει αξέχαστη.
 |
| ΚΟΡΥΦΗ ΜΥΤΕΡΟ - ΑΒΑΝΤΑΣ. ΦΩΤΟ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ |
 |
| ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ - ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΑΡΚΑ |
Λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Δέλτα του Έβρου βρίσκεται στις Φέρες ένα από τα μή προβεβλημένα αξιοθέατα της περιοχής ωστόσο αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Ελλάδας αλλά και των Βαλκανίων. Πρόκειται για τη Μονή της Κοσμοσώτειρα Φερών. Ένας βυζαντινός ναός, που από μονή, μετατράπηκε σε Τζαμί και με την απελευθέρωση της περιοχής έγινε και πάλι χριστιανική εκκλησία. Έχει χαρακτηριστεί ως η Αγιά Σοφιά του Έβρου.
 |
| ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΟΣΜΟΣΩΤΕΙΡΑ ΦΕΡΩΝ |
 |
| ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΑΝΙΕΣ - ΤΡΙΦΥΛΛΙ ΕΒΡΟΥ (ΠΑΛΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΛΕΥΚΙΜΗ) |
 |
| ΔΑΣΟΣ ΔΑΔΙΑΣ (ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ - ΓΚΙΜΠΡΕΝΑ) - ΦΩΤΟ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ |
 |
| ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕΤΑΞΗΣ ΣΟΥΦΛΙΟΥ |
Τελευταία στάση, στο Διδυμότειχο και στο Βυζαντινό Κάστρο του. Η διαδρομή για να φτάσει κανείς στο Κάστρο και στο καφέ του, γίνεται με τα πόδια. Έτσι θα έχετε την ευκαιρία να δείτε όλο το Διδυμότειχο από ψηλά. Βρίσκεται επάνω στην κορυφή του λόφου Καλέ και είναι ένα από τα πιο σημαντικά κάστρα τόσο της Ελληνικής Θράκης όσο και των Βαλκανίων. Παρά την εξαιρετική θέα, την ιστορία αλλά και την αρχαιολογική του αξία, το ίδιο το κάστρο είναι παραμελημένο, αναξιοποίητο και ανεκμετάλλευτο. Η διαδρομή ωστόσο με τα πόδια, θα κάνει τον επισκέπτη να ανακαλύψει πτυχές της πόλης του Διδυμοτείχου. Εκτός από την κλασική βόλτα στο Κάστρο, αξίζει να περάσει κανείς και το κατώφλι του Βυζαντινού Μουσείου.
 |
| ΚΑΣΤΡΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ (Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ) |
ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ: Δοκιμάστε τους ψαρομεζέδες, χταπόδι, βάτο αχνιστό, καβουρμά Σουφλίου, ντόπια αλλαντικά και μυζήθρα. Για επιδόρπιο επιλέξτε τα φαρούκ από το ζαχαροπλαστείο Ντορέ, παραδοσιακό σαμάλι, γλυκά του κουταλιού, καριόκες και σουτζούκ λουκούμ. Δοκιμάστε τη γυριστή δαδιώτικη τυρόπιτα στα κάρβουνα με τα επτά φύλλα από τα χεράκια των γυναικών του αγροτουριστικού συνεταιρισμού γυναικών Δαδιάς, "Η Γερακίνα".
ΑΛΛΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:
- Άγιοι Θεοδώροι Άβαντα
- Άγιος Δημήτριος Ιάνα
- Λουτρά Τραϊανούπολης
- Λίμνη Φράγματος Αισύμης - Νίψας
- Κίρκη
* Η ανάρτηση αποτελεί μια συνέχεια του άρθρου που υπογράφει η Ζέφη Κληρονόμου εδώ. Η πλειοψηφία των κειμένων και του φωτογραφικού αρχείου ανήκουν σε εμένα.
** Δύο φωτογραφίες ανήκουν στον πεζοπόρο και ιδιοκτήτη των Pic Nic Salads, Στέλιο Σαββίδη. Δόθηκε άδεια χρήσης τους με σαφή αναφορά προς τον δημιουργό.
Ένας ακόμη προορισμός σας περιμένει να τον ξεναγήσετε. Κι αλήθεια είναι ότι αξίζει με το παραπάνω και θα ανταμειφθείτε. Ο Έβρος είναι ένας προορισμός για όλες τις εποχές και για όλο το χρόνο (=& το ταξίδι συνεχίζεται).
Βασισμένη στην αληθινή ιστορία
της τραγωδίας του Ελληνισμού της Ανατολής, το πιο συγκινητικό,
καθηλωτικό και επικό μυθιστόρημα του Χάρη Τσικρινίδη, «Το Κόκκινο Ποτάμι», ζωντανεύει υπό την επίβλεψη του σκηνοθέτη Μανούσου
Μανουσάκη. Η δραματική σειρά εποχής χρηματοδοτήθηκε από τον επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, μεταδόθηκε από τη συχνότητα του Open και αποτελείται από τριάντα
ένα επεισόδια.
Το Κόκκινο ΠοτάμιΠρωταγωνιστούν: Ιωάννης Παπαζήσης, Αναστασία Παντούση, Αργύρης Πανταζάρας, Χαρά Μάτα Γιαννάτου κ.α / Είδος: Δραματική/ Έτος Παραγωγής: 2019 / Season: 1
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Το ομώνυμο βιβλίο, δεν το έχω διαβάσει. Πλέον δεν ξέρω αν χρειάζεται να το κάνω, αφού έχω παρακολουθήσει τη σειρά. Μια σειρά που μετέφερε στην μικρή οθόνη όσο πιστά μπορούσε όλη την βαρβαρότητα των Τούρκων απέναντι στον Ελληνισμό της Ανατολής και την αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων.
Με αφορμή, τα 100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ποντίων, ο γνωστός σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, αποφασίζει να μεταφέρει στην μικρή οθόνη το ομώνυμο βιβλίο του συγγραφέα Χάρη Τσικρινίδη, «Το Κόκκινο Ποτάμι». Η σειρά, επεισόδιο με επεισόδιο, συγκλονίζει, καθηλώνει και συγκινεί. Η σκηνοθεσία και η ενδυματολογία είναι εξαιρετικές, τα σκηνικά ρεαλιστικά, η μουσική υπόκρουση συγκλονιστική (το soundtrack ήταν όλα τα λεφτά), και οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι μοναδικές.
Προσωπικά δεν μου άρεσε ο Ιωάννης Παπαζήσης για το ρόλο του πρωταγωνιστή, ωστόσο σε μερικά επεισόδια, ανάμεσα σε αυτά και το τελευταίο, ο ίδιος, με έκανε να αλλάξω γνώμη. Η επιλογή των υπολοίπων ηθοποιών ήταν πάρα πολύ καλή. Ένα κράμα παλιών με νέων ηθοποιών, έφερε ένα αριστουργηματικό αποτέλεσμα. Συγκλονιστικός ο Στέφανος Κυριακίδης, στο ρόλο του παπά Θεόκλητου.
Παρά το love story του Μίλτου και της Ιφιγένειας, υπάρχουν πολλές σκηνές βίαιες, αιματηρές και τρομακτικές, που θα κάνουν και τον πιο ασυγκίνητο να λυγίσει. Σκηνές με σφαγές Ελλήνων και Αρμενίων, που ωχριούν στην πραγματικότητα. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο, γνωρίζουν το φινάλε της σειράς. Αλλά κι αυτοί που δεν το έχουν διαβάσει, γνωρίζουν από την αρχή, ότι πρόκειται για μια σειρά, που έχει για θέμα της, την εξόντωση και τον αφανισμό αθώων Ελλήνων, οι οποίοι σφάχτηκαν και βιάστηκαν, χωρίς έλεος, από τους Τούρκους. Όποιος είναι τυχερός θα ζήσει μα και όποιος θα αφήσει την τελευταία του πνοή στα ιερά χώματα, ο θάνατος τους θα είναι μικρός, μπροστά στη θύμηση και στην αγάπη!!!
Με αφορμή, τα 100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ποντίων, ο γνωστός σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, αποφασίζει να μεταφέρει στην μικρή οθόνη το ομώνυμο βιβλίο του συγγραφέα Χάρη Τσικρινίδη, «Το Κόκκινο Ποτάμι». Η σειρά, επεισόδιο με επεισόδιο, συγκλονίζει, καθηλώνει και συγκινεί. Η σκηνοθεσία και η ενδυματολογία είναι εξαιρετικές, τα σκηνικά ρεαλιστικά, η μουσική υπόκρουση συγκλονιστική (το soundtrack ήταν όλα τα λεφτά), και οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι μοναδικές.
Προσωπικά δεν μου άρεσε ο Ιωάννης Παπαζήσης για το ρόλο του πρωταγωνιστή, ωστόσο σε μερικά επεισόδια, ανάμεσα σε αυτά και το τελευταίο, ο ίδιος, με έκανε να αλλάξω γνώμη. Η επιλογή των υπολοίπων ηθοποιών ήταν πάρα πολύ καλή. Ένα κράμα παλιών με νέων ηθοποιών, έφερε ένα αριστουργηματικό αποτέλεσμα. Συγκλονιστικός ο Στέφανος Κυριακίδης, στο ρόλο του παπά Θεόκλητου.
Παρά το love story του Μίλτου και της Ιφιγένειας, υπάρχουν πολλές σκηνές βίαιες, αιματηρές και τρομακτικές, που θα κάνουν και τον πιο ασυγκίνητο να λυγίσει. Σκηνές με σφαγές Ελλήνων και Αρμενίων, που ωχριούν στην πραγματικότητα. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο, γνωρίζουν το φινάλε της σειράς. Αλλά κι αυτοί που δεν το έχουν διαβάσει, γνωρίζουν από την αρχή, ότι πρόκειται για μια σειρά, που έχει για θέμα της, την εξόντωση και τον αφανισμό αθώων Ελλήνων, οι οποίοι σφάχτηκαν και βιάστηκαν, χωρίς έλεος, από τους Τούρκους. Όποιος είναι τυχερός θα ζήσει μα και όποιος θα αφήσει την τελευταία του πνοή στα ιερά χώματα, ο θάνατος τους θα είναι μικρός, μπροστά στη θύμηση και στην αγάπη!!!
Εν συντομία, η σειρά «Το Κόκκινο Ποτάμι» είναι μια υπερπαραγωγή, που ξετυλίγει τη ζωντανή μνήμη της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Μια δραματική σειρά που γυρνάει πίσω στο χρόνο και σε µια σκληρή εποχή, η οποία χάραξε τη µνήµη και τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων. Προσωπικά, μετά τη τηλεοπτική σειρά «Το Νησί» είναι ότι καλύτερο έχω παρακολουθήσει στην ελληνική τηλεόραση.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9/10
TRAILER:
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη.
Προς Αποφυγή Παρεξηγήσεων περισσότερα εδώ.
Το βιβλίο με το οποίο συστήθηκε ο Γιώργος Γιώτσας στο αναγνωστικό κοινό και ήταν εξαντλημένο κυκλοφορεί σε ένα έκδοση, από νέο εκδοτικό και με bonus ένα ακόμη νέο διήγημα. Η πρώτη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε το 2012, από τις εκδόσεις Momentum με τίτλο «Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά και άλλες ιστορίες». Η δεύτερη και πρόσφατη έκδοση του βιβλίου έρχεται από τις εκδόσεις Λυκόφως με τίτλο «Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά».
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Γιώργος Γιώτσας
β) Τίτλος: Εκείνος που ψιθυρίζει στα βουνά
γ) Έτος Έκδοσης: 2020
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Λυκόφως
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Έχοντας διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του Γιώργου Γιώτσα, έψαχνα εδώ και πάρα πολύ καιρό, το πρώτο του βιβλίο αλλά ήταν εξαντλημένο. Μετά από επικοινωνία με τον ίδιο τον συγγραφέα, ο ίδιος μού αποκάλυψε ότι το βιβλίο θα κυκλοφορήσει σε νέα έκδοση, το Δεκέμβρη του '19. Έκτοτε περίμενα ανακοίνωση από τον εκδοτικό, η οποία και δεν ήρθε ποτέ. Ήρθε ανέλπιστα όμως, από τον ίδιο τον συγγραφέα, πριν λίγο καιρό, όταν με ενημέρωσε πως το βιβλίο θα κυκλοφορήσει σε περιορισμένα αντίτυπα, με προσωπική αφιέρωση. Ε λοιπόν, το βιβλίο που τόσο ήθελα, ήρθε στα χέρια μου, ενυπόγραφα και με προσωπική αφιέρωση. Το πρώτο ενυπόγραφο βιβλίο από ένα συγγραφέα που εκτιμώ και λάτρεψα μέσα από το βιβλίο του με τίτλο «Κάτω από το κρεβάτι».
Ομολογώ πως η έκδοση αυτή είναι μοναδική. Συλλεκτική θα έλεγα. Από την πρώτη μου γνωριμία με τον Γιώργο Γιώτσα, είχα μείνει απόλυτα ικανοποιημένη. Είχα αναφέρει επίσης πως ο συγκεκριμένος συγγραφέας είναι μια κατηγορία από μόνος του, σε αυτό το είδος και για την ελληνική λογοτεχνία. Τον διαβάζω με κάθε ευκαιρία και τον συστήνω σε όσους λατρεύουν τον τρόμο και τη φαντασία. Σε αυτό το βιβλίο ωστόσο όσο σκοτεινές είναι οι ιστορίες του άλλο τόσο δεν είναι το εξώφυλλο του. Ο τίτλος του όμως είναι πετυχημένος και ενδιαφέρων.
Στη συλλογή αυτή θα βρει κανείς, έντεκα ιστορίες, με πρωταγωνιστές ανθρώπους της διπλανής πόρτας , που κατοικούν σε χωριά και πόλεις της Ελλάδας. Έντεκα ιστορίες που εξελίσσονται στην Ελλάδα. Ιστορίες που οι πρωταγωνιστές του θα παλέψουν με το άγνωστο, το αλλόκοτο, το παράξενο, το μεταφυσικό, το φανταστικό, το τρομακτικό.
Σε ακόμα μια συλλογή, ο συγγραφέας παρουσιάζει ιστορίες καλογραμμένες, καλοδομημένες, πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες. Έντεκα ιστορίες, κάποιες από αυτές βραβευμένες, διεθνώς αλλά και πανελληνίως. Ιστορίες μικρές αλλά και μεγάλες με τις περιγραφές του συγγραφέα να είναι άρτιες, μοναδικές αλλά και ταυτόχρονα ατμοσφαιρικές.
Προσωπικά μου άρεσε πολύ, η πλοκή και στα έντεκα διηγήματα. Σε κάποια ωστόσο μου έλειψε η κορύφωση. Σε κάποια άλλη ιστορία θα προτιμούσα, ο συγγραφέας να δώσει άλλο τίτλο, ενώ σε κάποια άλλη ιστορία, θεωρώ ότι ο ίδιος δίνει περιττές περιγραφές, χωρίς να χρειάζεται. Όλες τους, ωστόσο, έχουν αρχή, μέση και τέλος. Χάρηκα ανέλπιστα με το διήγημα που αποτελεί sequel του μυθιστορήματος, Εκ Νεκρών. Αγάπησα λίγο περισσότερο τα εξής διηγήματα: Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά, Η ζωή συνεχίζεται, Το τελευταίο ουρλιαχτό και Η σερενάτα της μαύρης γάτας.
Εν κατακλείδι, στην νέα έκδοση του βιβλίου του Γιώργου Γιώτσα, με τίτλο «Εκείνος που ψιθυρίζει στα βουνά» θα συναντήσει κανείς έντεκα ιστορίες σκοτεινής φαντασίας, μυστηρίου και τρόμου, με φόντο την ελληνική επαρχία. Ιστορίες για άλλους κόσμους. Τους κόσμους κάτω από τον κόσμο μας.
Ομολογώ πως η έκδοση αυτή είναι μοναδική. Συλλεκτική θα έλεγα. Από την πρώτη μου γνωριμία με τον Γιώργο Γιώτσα, είχα μείνει απόλυτα ικανοποιημένη. Είχα αναφέρει επίσης πως ο συγκεκριμένος συγγραφέας είναι μια κατηγορία από μόνος του, σε αυτό το είδος και για την ελληνική λογοτεχνία. Τον διαβάζω με κάθε ευκαιρία και τον συστήνω σε όσους λατρεύουν τον τρόμο και τη φαντασία. Σε αυτό το βιβλίο ωστόσο όσο σκοτεινές είναι οι ιστορίες του άλλο τόσο δεν είναι το εξώφυλλο του. Ο τίτλος του όμως είναι πετυχημένος και ενδιαφέρων.
Στη συλλογή αυτή θα βρει κανείς, έντεκα ιστορίες, με πρωταγωνιστές ανθρώπους της διπλανής πόρτας , που κατοικούν σε χωριά και πόλεις της Ελλάδας. Έντεκα ιστορίες που εξελίσσονται στην Ελλάδα. Ιστορίες που οι πρωταγωνιστές του θα παλέψουν με το άγνωστο, το αλλόκοτο, το παράξενο, το μεταφυσικό, το φανταστικό, το τρομακτικό.
Σε ακόμα μια συλλογή, ο συγγραφέας παρουσιάζει ιστορίες καλογραμμένες, καλοδομημένες, πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες. Έντεκα ιστορίες, κάποιες από αυτές βραβευμένες, διεθνώς αλλά και πανελληνίως. Ιστορίες μικρές αλλά και μεγάλες με τις περιγραφές του συγγραφέα να είναι άρτιες, μοναδικές αλλά και ταυτόχρονα ατμοσφαιρικές.
Προσωπικά μου άρεσε πολύ, η πλοκή και στα έντεκα διηγήματα. Σε κάποια ωστόσο μου έλειψε η κορύφωση. Σε κάποια άλλη ιστορία θα προτιμούσα, ο συγγραφέας να δώσει άλλο τίτλο, ενώ σε κάποια άλλη ιστορία, θεωρώ ότι ο ίδιος δίνει περιττές περιγραφές, χωρίς να χρειάζεται. Όλες τους, ωστόσο, έχουν αρχή, μέση και τέλος. Χάρηκα ανέλπιστα με το διήγημα που αποτελεί sequel του μυθιστορήματος, Εκ Νεκρών. Αγάπησα λίγο περισσότερο τα εξής διηγήματα: Εκείνος που ψιθυρίζει πάνω από τα βουνά, Η ζωή συνεχίζεται, Το τελευταίο ουρλιαχτό και Η σερενάτα της μαύρης γάτας.
Εν κατακλείδι, στην νέα έκδοση του βιβλίου του Γιώργου Γιώτσα, με τίτλο «Εκείνος που ψιθυρίζει στα βουνά» θα συναντήσει κανείς έντεκα ιστορίες σκοτεινής φαντασίας, μυστηρίου και τρόμου, με φόντο την ελληνική επαρχία. Ιστορίες για άλλους κόσμους. Τους κόσμους κάτω από τον κόσμο μας.
Πλοκή: Δέκα και μία ιστορίες για την άβυσσο γύρω μας αλλά και την άβυσσο μέσα μας. Πρωταγωνιστές, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που κάποια στιγμή έκαναν τη λάθος επιλογή ή βρέθηκαν στον λάθος τόπο τη λάθος στιγμή, και έρχονται αντιμέτωποι με το υπερφυσικό, το απόκοσμο, το αλλόκοτο, το τρομακτικό. Άνθρωποι καθημερινοί, με όνειρα και ελπίδες για τη ζωή τους, που τώρα είναι υποχρεωμένοι να αναμετρηθούν με το Κακό για να επιβιώσουν.4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
H Στέλια Σαρικά συστήθηκε
στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Ο Φάνης και η Οθόνη με τα Μυστικά»,
το οποίο και κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2020, από τις εκδόσεις IWrite. Με αφορμή το βιβλίο
της, για το οποίο την άποψη μου μπορείτε να βρείτε εδώ, της έθεσα τις παρακάτω ερωτήσεις. Με την ευκαιρία να την ευχαριστήσω για την παρακάτω συνέντευξη που μου παραχώρησε.
Η Στέλια Σαρικά γεννήθηκε στον Αρχάγγελο Ρόδου. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήµιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστηµών, και Παιδαγωγικές Επιστήµες στο τµήµα Δηµοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστηµίου Αιγαίου. Το 2010 ολοκλήρωσε τη µετεκπαίδευσή της στο διδασκαλείο της Αλεξανδρούπολης. Εργάστηκε ως κοινωνιολόγος σε γυµνάσια και λύκεια. Ασχολήθηκε µε τα άτοµα µε αναπηρία και ήταν υπεύθυνη υλοποίησης ευρωπαϊκών προγραµµάτων στον Δωδεκανησιακό Σύλλογο Ατόµων µε Αναπηρία. Είναι παντρεµένη και µητέρα δύο παιδιών.
Ποια ήταν η αφορμή ή το έναυσμα για να
ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Γράφω εδώ και πολλά χρόνια. Πιο συστηματικά όμως από
τότε που εργάζομαι ως δασκάλα. Η καθημερινή επαφή με τα παιδιά, οι σχέσεις που
αναπτύσσονται στο σχολείο, τα προβλήματα που προκύπτουν από τη συνύπαρξη πολλών
και διαφορετικών προσωπικοτήτων, η ποικιλία των εκπαιδευτικών προβλημάτων που
προκύπτουν από την καθημερινή τριβή με τους μαθητές και πάνω από όλα η αγάπη
μου μου για τα παιδιά ήταν μερικοί από τους λόγους που με ώθησαν να ασχοληθώ με
τη δημιουργική γραφή. Πάντα με ενδιέφεραν θέματα που σχετίζονται με γενικότερα
κοινωνικά προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Η διαφορετικότητα, η προστασία του
περιβάλλοντος, η βία, η αλλοίωση του χαρακτήρα των παραδοσιακών θεσμών
κοινωνικοποίησης και ο αντίκτυπός τους στη συμπεριφορά και την ψυχοσύνθεση των
παιδιών, το προσφυγικό, ο ρατσισμός είναι μερικά από τα θέματα που έχω καταπιαστεί
κατά καιρούς κι έχω γράψει μικρές ιστορίες για να τις εντάξω στη μαθησιακή
διαδικασία.
Πώς πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το πρώτο
σας βιβλίο και πώς αισθανθήκατε όταν το πήρατε στα χέρια σας και το είδατε
πλέον τυπωμένο;
Το θέμα του βιβλίου με ώθησε από μόνο του να πάρω
αυτή την απόφαση. Βέβαια σε αυτό συνετέλεσε και η παρότρυνση μιας αγαπημένης
φίλης και συναδέλφου στην οποία το έχω αφιερώσει. Δεν κρύβω ότι η συγκίνηση και
η χαρά μου όταν πήρα το βιβλίο στα χέρια μου, ήταν μεγάλη. Το να μεταμορφωθούν
απλές γραμμές ενός κειμένου σε ένα εικονογραφημένο βιβλίο, είναι πραγματικά
κάτι μαγικό. Απόλαυσα όλη τη διαδικασία, από το αρχικό στάδιο της αξιολόγησης
του βιβλίου από έμπειρο αναγνώστη, τη σελιδοποίηση, την εικονογράφηση και τη
δημιουργία του εξώφυλλου μέχρι την ημέρα που ενημερώθηκα ότι θα κυκλοφορήσει… Ως
πρωτόπειρη σε αυτόν τον χώρο, θα χαρακτήριζα αυτό το ταξίδι συναρπαστικό! Κι αν
με ρωτούσατε αν το επιχειρούσα ξανά θα απαντούσα με μεγάλη μου χαρά…
«Ο Φάνης και η Οθόνη με τα μυστικά» είναι το πρώτο
σας παιδικό βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IWrite. Τι σας ώθησε να γράψετε αυτήν την ιστορία;
Στα περισσότερα βιβλία που σχετίζονται με το
διαδίκτυο παρουσιάζεται συνήθως το πρόβλημα από την πλευρά των ενήλικων. Οι
γονείς είναι τα αλάθητα πρότυπα και τα παιδιά αυτά που πρέπει να μπουν στο
σωστό δρόμο. Εγώ ήθελα να δώσω μια διαφορετική οπτική στο θέμα. Ο εθισμός στα
ηλεκτρονικά μέσα δεν αποτελεί κατά τη γνώμη μου πρόβλημα μόνο των παιδιών και
των εφήβων αλλά και των ίδιων των γονέων. Αυτή τη διαφορετική προσέγγιση του
θέματος ήθελα να επικοινωνήσω στο κοινό και να θέσω προβληματισμούς γύρω από
τον γονεϊκό ρόλο και τη λειτουργία του στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και
της ψυχοσύνθεσης των παιδιών.
Πόσο απαιτητική είναι
η συγγραφική διαδικασία και πόσο χρόνο σας πήρε η ολοκλήρωση του νέου σας βιβλίου;
Για να είμαι ειλικρινής, το βιβλίο προέκυψε αβίαστα
χωρίς να καταβάλλω προσπάθεια για να είναι κάτι ξεχωριστό ή μεγαλειώδες.
Αποτύπωσα στο χαρτί σκέψεις και προβληματισμούς πάνω σε ένα θέμα που με
απασχολούσε και ως μητέρα και ως εκπαιδευτικό. Από τη στιγμή που έγινε η
σύλληψη της ιδέας ενημερώθηκα από διάφορα άρθρα για το θέμα και για έρευνες που
έχουν γίνει, προκειμένου να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα. Στη συνέχεια άρχισα τη
συγγραφή της ιστορίας η οποία δεν μου πήρε αρκετό χρόνο γιατί ήδη στο μυαλό μου
είχα κατασταλάξει για το πώς θα προσέγγιζα το θέμα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο και τους ήρωες του.
Το βιβλίο όπως ανέφερα και παραπάνω διαπραγματεύεται
το πρόβλημα της εξάρτησης των παιδιών από τα ηλεκτρονικά μέσα και τον ρόλο των
γονέων στην καλλιέργεια στάσεων και
αξιών για τη ζωή τους. Σκοπός μου ήταν να τσαλακώσω τα ωραιοποιημένα γονεϊκά
πρότυπα που συχνά προβάλλονται σε παιδικά βιβλία και να δώσω την αφορμή για μια
συζήτηση κι έναν προβληματισμό γύρω από τη χαμένη παιδικότητα και την αλλοίωση
της ψυχοσύνθεσης των παιδιών ως αποτελέσματα της αλόγιστης χρήσης της
τεχνολογίας. Ο Φάνης , ο μικρός ήρωας, της ιστορίας είναι ένα σύγχρονο παιδί
που παρασύρεται από ένα δελεαστικό για την ηλικία του μέσο, το τάμπλετ. Από τη
στιγμή που το αποκτά χάνεται στο γκρίζο τοπίο της εικονικής πραγματικότητας και
απομακρύνεται από το νόημα και την αξία των αυθεντικών, πολύχρωμων στιγμών που
απολαμβάνουμε με αγαπημένα μας πρόσωπα. Κι έτσι εμφανίζεται ο Ταϊφόν, ένα
τάμπλετ με φωνή και συναίσθημα που του δείχνει τον δρόμο για να ανακαλύψει
ξανά, μαζί με τους γονείς του, τα μυστικά για μια ευτυχισμένη, πολύχρωμη ζωή. Στην ουσία αυτό
που κάνει είναι να παρουσιάσει στον μικρό ήρωα το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις. Η ρεαλιστική παρουσίαση των επιπτώσεων που έχει η υπερχρήση της
τεχνολογίας, θα θέσει στον Φάνη το
πρόβλημα, καθιστώντας τον συνυπεύθυνο για την αντιμετώπισή του. Στην ουσία αυτό
που ήθελα να τονίσω είναι η σημασία της συζήτησης και του διαλόγου στην επίλυση
των προβλημάτων και η αξία τους στην ωρίμανση των παιδιών.
Όταν γράφατε το βιβλίο είχατε από την αρχή στο
μυαλό σας το φινάλε, ή διαμορφώθηκε στην πορεία;
Το τέλος ήταν προκαθορισμένο από την αρχή… Ήθελα η
ιστορία να κλείνει τονίζοντας την αξία
των ανθρώπινων σχέσεων. Τα μηχανικά αγγίγματα
μετατρέπονται στο τέλος σε αγγίγματα αγάπης που μεταμορφώνουν τη γκρίζα,
χωρίς εναλλαγές ζωή σε μια πολύχρωμη γεμάτη συναισθήματα συνύπαρξη με τους
«σημαντικούς άλλους» στην πορεία της ζωής μας…
Υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια;
Αυτό το διάστημα ασχολούμαι με το επόμενο μου
βιβλίο. Ήδη έχω ολοκληρώσει τη συγγραφή
της ιστορίας και ασχολούμαι με κάποιες δραστηριότητες που θα προτείνονται στο
τέλος του βιβλίου. Το θέμα αφορά ένα πρόβλημα που απασχολεί πολλούς μαθητές και
χρήζει προσοχής τόσο από εκπαιδευτικούς όσο κι από γονείς. Εν αναμονή λοιπόν…
* Ευχαριστώ τις εκδόσεις Πηγή, για τη δημοσίευση της συνέντευξης εδώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons