Η Μαρία Τζιρίτα συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Το παιδί της αγάπης», το οποίο και κυκλοφόρησε το 2008, από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Έκτοτε, μέχρι και σήμερα, η Μαρία Τζιρίτα έχει εκδώσει συνολικά 12 μυθιστορήματα, τα περισσότερα από τα οποία βασίζονται σε αληθινά γεγονότα. Το μυθιστόρημα «Νουρίν: Η νύχτα που φώτισε τη μέρα» είναι το δέκατο τρίτο κατά σειρά βιβλίο της Ελληνίδας συγγραφέας, που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Μαρία Τζιρίτα
β) Τίτλος: Νουρίν: Η νύχτα που φώτισε τη μέρα
γ) Έτος Έκδοσης: 2020
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Ψυχογιός
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Από παλιότερες αναρτήσεις έχω αναφέρει ότι η συγγραφέας είναι από τις λίγες αγαπημένες μου Ελληνίδες συγγραφείς. Κάθε χρόνο, το Φεβρουάριο περιμένω την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου, με μεγάλη ανυπομονησία. Αυτή τη φορά η πολυαγαπημένη συγγραφέας επιστρέφει με την «Νουρίν: Η νύχτα που φώτισε τη μέρα» και καταπιάνεται με ένα θέμα που ίσως είναι και ταμπού, αυτό της υιοθεσίας ενός διαφορετικού ανθρώπου.
Ας τα πάρω από την αρχή όμως. Το βιβλίο σε μαγνητίζει κυρίως από το φωτεινό εξώφυλλο του παρά για τον τίτλο του και την περίληψη του στο οπισθόφυλλο. Ομολογώ ότι από την περίληψη δεν κατάλαβα και πολλά. Δεν ήταν ξεκάθαρο τι θα διαβάσω. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι η συγγραφέας θα με ικανοποιήσει, όπως έκανε και σε προηγούμενα βιβλία της. Σε αυτό λοιπόν δεν έπεσα έξω.
Η Ανέζα Δακρότση είναι γόνος της πλουσιότερης και πιο ισχυρής οικογένειας της Σύρου. Κόρη του Δομίνικου και της Λουκίας Δακρότση, η Ανέζα μεγάλωσε σε ένα αρχοντικό που δεν της έλειψε ποτέ τίποτα. Μα τα σχέδια που κάνει βρίσκει όλη την οικογένεια της αντίθετη. Οι πεποιθήσεις της Ανέζας για τον τρόπο εκπαίδευσης της, τις μετέπειτα ακαδημαϊκές σπουδές της αλλά και για την ίδια την ζωή, είναι διαφορετικές από αυτές που τις επιβάλλει η οικογένεια της. Από μικρή ηλικία θα αρχίσει να διαφέρει από όλους. Θα αποκτήσει ευαισθησία και συνειδητότητα, κάτι που λείπει από άτομα της ηλικίας της. Όταν γνωρίσει τον Αλέκο, τον έρωτα της ζωή της θα αρχίσει να κάνει όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Η ζωή θα της τα φέρει έτσι, που θα αποφασίζουν με τον σύζυγο της να υιοθετήσουν ένα παιδί από την μακρινή Αιθιοπία. Ένα παιδί σοκολατένιο. Ένα μαύρο παιδί, που με τα κρυστάλλινα μάτια του, θα φέρει φως στη ζωή τους. Και όχι μόνο σε αυτούς, αλλά και σε όσους την γνωρίζουν. Αυτή είναι η Νουρίν ή αλλιώς Φωτεινή!!! Θα φωτίσει τη μέρα όλων όσοι θα την αγαπήσουν!!!
Η Μαρία Τζιρίτα, από τις πρώτες σελίδες της ιστορίας, προσπαθεί να περάσει στον αναγνώστη σημαντικά μηνύματα που αφορούν τις ίσες ευκαιρίες που έχουν όλοι στη ζωή παρά τις διαφορές σε κοινωνικές-οικονομικές τάξεις. Με μπροστάρη την πρωταγωνίστρια της, μέχρι και μέση του βιβλίου, την Ανέζα, η συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει πολύ σωστά, σημασίες που σχετίζονται με τη ζωή και την διαφορετικότητα. Σε έναν κόσμο πολύ διαφορετικό, που τα πάντα αλλάζουν, είτε είναι αξίες είτε τα "θέλω" σου, ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να κατέχεται από ευαισθησίες και συνειδητότητα.
Η Ανέζα, παρά τις αντιπαραθέσεις της με τους γονείς της θα βγει νικήτρια, θα αποφοιτήσει από το δημόσιο σχολείο, ένα σχολείο που η ίδια θεωρεί πως δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Θα αποφοιτήσει από τον Παιδαγωγικό Αθηνών, θα γίνει μια σπουδαία δασκάλα αλλά πάνω από όλα άνθρωπος, αφού σύντομα θα γίνει μέλος μιας ομάδας που θα βοηθήσει παιδιά διαφορετικά. Το ταξίδι της στην Αιθιοπία θα αποτελέσει σημαντικός σταθμός της μετέπειτα ζωής της.
Η Μαρία Τζιρίτα είναι αρκετά παρασταστική όταν κάνει αναφορά στην Αιθιοπία. Εκτός από κάποια ιστορικά γεγονότα που στιγμάτισαν την περιοχή αλλά και όλη τη χώρα, αναφέρεται και στις τρομακτικά, δύσκολες και αντίξοες συνθήκες που μεγαλώνουν εκεί τα "σοκολατένια" παιδιά. Κουβαλούν το νερό από τις λίμνες και τα ποτάμια και πλένονται με κουβάδες ή σε δεξαμενές.
Η συγγραφέας εστιάζει και στη διαδικασία της υιοθεσίας, που μόνο απλή δεν είναι. Η μπορεί και να είναι, όταν αυτή αφορά υιοθεσία παιδιού από άλλη χώρα. Η υιοθεσία παιδιού από την Αιθιοπία, δεν έχει την γραφειοκρατία που έχει η Ελλάδα. Για μια υιοθεσία ενός παιδιού από άλλη χώρα και δή της Αφρικής, το μόνο βέβαιο είναι πως πρέπει η οικογένεια να διαθέτει κάποιο οικονομικό κύρος. Η οικογένεια της Ανέζα, έδωσε πολλά χρήματα ώστε να υιοθετήσει την Νουρίν άλλα άξιζαν και με το παραπάνω. Η Νουρίν μπορεί να είναι μαύρη σαν τη νύχτα αλλά έχει τη δύναμη να φωτίσει την κάθε ημέρα περισσότερο κι από τον ήλιο. Το μόνο που είχαν να αντιμετωπίσουν από δω και πέρα οι τρεις τους, Ανέζα, Αλέκος και Νουρίν, θα ήταν την κοινωνία. Μια κοινωνία που μέχρι και σήμερα δείχνει το σκληρό της πρόσωπο απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό.
Η Μαρία Τζιρίτα, μέσα από την εξαιρετικά δομημένη και καλογραμμένη ιστορία, καταφέρνει να ευαισθητοποιήσει και παράλληλα να προβληματίσει. Η κοινωνία στην οποία ζούμε δεν έχει μάθει να αποδέχεται το διαφορετικό και να το εντάσσει στους κόλπους της. Η Νουρίν δεν θα αποτελέσει εξαίρεση. Παρόλα αυτά, η οικογένειά της, θα της μάθει να κάνει θετικές σκέψεις και να ξεπερνάει τις δυσκολίες αλλά και τις αρνητικές συμπεριφορές που εκλαμβάνει.
Ας τα πάρω από την αρχή όμως. Το βιβλίο σε μαγνητίζει κυρίως από το φωτεινό εξώφυλλο του παρά για τον τίτλο του και την περίληψη του στο οπισθόφυλλο. Ομολογώ ότι από την περίληψη δεν κατάλαβα και πολλά. Δεν ήταν ξεκάθαρο τι θα διαβάσω. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι η συγγραφέας θα με ικανοποιήσει, όπως έκανε και σε προηγούμενα βιβλία της. Σε αυτό λοιπόν δεν έπεσα έξω.
Η Ανέζα Δακρότση είναι γόνος της πλουσιότερης και πιο ισχυρής οικογένειας της Σύρου. Κόρη του Δομίνικου και της Λουκίας Δακρότση, η Ανέζα μεγάλωσε σε ένα αρχοντικό που δεν της έλειψε ποτέ τίποτα. Μα τα σχέδια που κάνει βρίσκει όλη την οικογένεια της αντίθετη. Οι πεποιθήσεις της Ανέζας για τον τρόπο εκπαίδευσης της, τις μετέπειτα ακαδημαϊκές σπουδές της αλλά και για την ίδια την ζωή, είναι διαφορετικές από αυτές που τις επιβάλλει η οικογένεια της. Από μικρή ηλικία θα αρχίσει να διαφέρει από όλους. Θα αποκτήσει ευαισθησία και συνειδητότητα, κάτι που λείπει από άτομα της ηλικίας της. Όταν γνωρίσει τον Αλέκο, τον έρωτα της ζωή της θα αρχίσει να κάνει όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Η ζωή θα της τα φέρει έτσι, που θα αποφασίζουν με τον σύζυγο της να υιοθετήσουν ένα παιδί από την μακρινή Αιθιοπία. Ένα παιδί σοκολατένιο. Ένα μαύρο παιδί, που με τα κρυστάλλινα μάτια του, θα φέρει φως στη ζωή τους. Και όχι μόνο σε αυτούς, αλλά και σε όσους την γνωρίζουν. Αυτή είναι η Νουρίν ή αλλιώς Φωτεινή!!! Θα φωτίσει τη μέρα όλων όσοι θα την αγαπήσουν!!!
Η Μαρία Τζιρίτα, από τις πρώτες σελίδες της ιστορίας, προσπαθεί να περάσει στον αναγνώστη σημαντικά μηνύματα που αφορούν τις ίσες ευκαιρίες που έχουν όλοι στη ζωή παρά τις διαφορές σε κοινωνικές-οικονομικές τάξεις. Με μπροστάρη την πρωταγωνίστρια της, μέχρι και μέση του βιβλίου, την Ανέζα, η συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει πολύ σωστά, σημασίες που σχετίζονται με τη ζωή και την διαφορετικότητα. Σε έναν κόσμο πολύ διαφορετικό, που τα πάντα αλλάζουν, είτε είναι αξίες είτε τα "θέλω" σου, ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να κατέχεται από ευαισθησίες και συνειδητότητα.
Τα παιδιά αυτά που δεν τα βρίσκουν όλα έτοιμα, γίνονται οι μεγαλύτεροι αγωνιστές της ζωής και οι καλύτεροι άνθρωποι!
Η Ανέζα, παρά τις αντιπαραθέσεις της με τους γονείς της θα βγει νικήτρια, θα αποφοιτήσει από το δημόσιο σχολείο, ένα σχολείο που η ίδια θεωρεί πως δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Θα αποφοιτήσει από τον Παιδαγωγικό Αθηνών, θα γίνει μια σπουδαία δασκάλα αλλά πάνω από όλα άνθρωπος, αφού σύντομα θα γίνει μέλος μιας ομάδας που θα βοηθήσει παιδιά διαφορετικά. Το ταξίδι της στην Αιθιοπία θα αποτελέσει σημαντικός σταθμός της μετέπειτα ζωής της.
Η Μαρία Τζιρίτα είναι αρκετά παρασταστική όταν κάνει αναφορά στην Αιθιοπία. Εκτός από κάποια ιστορικά γεγονότα που στιγμάτισαν την περιοχή αλλά και όλη τη χώρα, αναφέρεται και στις τρομακτικά, δύσκολες και αντίξοες συνθήκες που μεγαλώνουν εκεί τα "σοκολατένια" παιδιά. Κουβαλούν το νερό από τις λίμνες και τα ποτάμια και πλένονται με κουβάδες ή σε δεξαμενές.
Η συγγραφέας εστιάζει και στη διαδικασία της υιοθεσίας, που μόνο απλή δεν είναι. Η μπορεί και να είναι, όταν αυτή αφορά υιοθεσία παιδιού από άλλη χώρα. Η υιοθεσία παιδιού από την Αιθιοπία, δεν έχει την γραφειοκρατία που έχει η Ελλάδα. Για μια υιοθεσία ενός παιδιού από άλλη χώρα και δή της Αφρικής, το μόνο βέβαιο είναι πως πρέπει η οικογένεια να διαθέτει κάποιο οικονομικό κύρος. Η οικογένεια της Ανέζα, έδωσε πολλά χρήματα ώστε να υιοθετήσει την Νουρίν άλλα άξιζαν και με το παραπάνω. Η Νουρίν μπορεί να είναι μαύρη σαν τη νύχτα αλλά έχει τη δύναμη να φωτίσει την κάθε ημέρα περισσότερο κι από τον ήλιο. Το μόνο που είχαν να αντιμετωπίσουν από δω και πέρα οι τρεις τους, Ανέζα, Αλέκος και Νουρίν, θα ήταν την κοινωνία. Μια κοινωνία που μέχρι και σήμερα δείχνει το σκληρό της πρόσωπο απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό.
Πως μπορείς να προστατεύσεις ένα τόσο διαφορετικό παιδί από τον ρατσισμό και την μικροψυχία ορισμένων ανθρώπων; Η κοινωνία πολλές φορές δείχνει το σκληρό της πρόσωπο κι οτιδήποτε διαφορετικό το τιμωρεί.
...σε μια ρατσιστική κοινωνία, μπορεί να μεγαλώσει ένα ξένο παιδί σωστά και να γίνει ευτυχισμένο, αρκεί να βρεθεί στην κατάλληλη οικογένεια.
Παράλληλα με την ιστορία της Νουρίν, η συγγραφέας παρουσιάζει και μια άλλη ιστορία, αυτή του Γιάννη. Ενός παιδιού, που από μικρή ηλικία, είχε ξεσπάσματα, κακές παρέες ενώ έκανε και χρήση ουσιών. Ο Γιάννης θα προσπαθήσει να αφήσει πίσω τον παλιό κακό του εαυτό, θα καταφέρει να αλλάξει και να γίνει ένας άλλος άνθρωπος για χάρη του έρωτα. Για χάρη της Νουρίν, η ζωή του θα γίνει ήρεμη και χαρούμενη. Όμως για πόσο;
Δυο ιστορίες, δυο παιδιά τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, από άποψη κοινωνικής, φυλετικής, οικονομικής και θρησκευτικής τάξης, θα ενωθούν. Το πάντρεμα των δύο αυτών ανθρώπων, θα αποδείξει ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται στη ζωή. Η αγάπη τους είναι ικανή να νικήσει τον κοινωνικό ρατσισμό, να συγχωρέσει τους ανθρώπους που τους πλήγωσαν και να κατανοήσει τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο σε αυτή τη ζωή.
Η γραφή της συγγραφέας, για άλλη μια φορά είναι απλή, όπως και σε προηγούμενα βιβλία της. Μέσα από τις περιγραφές της, δημιουργούνται πολλές εικόνες στον αναγνώστη ενώ δεν υπάρχει κανένα σημείο που να κουράζει, παρά τον όγκο του βιβλίου. Γρήγορη εξέλιξη της ιστορίας, με ποικιλία συναισθημάτων και με ένα όμορφο και φωτεινό φινάλε, που θα συγκινήσει!!!
Εν κατακλείδι, το δέκατο τρίτο βιβλίο της Μαρία Τζιρίτα, «Νουρίν: Η νύχτα που φώτισε τη μέρα» είναι μια ιστορία, κατά την οποία η συγγραφέας παραδίδει μαθήματα ζωής, ευαισθητοποιεί και συνάμα προβληματίζει. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο εικόνες από τη Σύρο και την Αιθιοπία, συναισθήματα και αλήθειες.
Το να καταφέρει ένας άνθρωπος να συγχωρήσει....είναι το σημαντικότερο βήμα για την ψυχική του υγεία.... Από τη στιγμή που ενηλικιωνόμαστε, μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις σκέψεις και τις πράξεις μας.
Δυο ιστορίες, δυο παιδιά τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, από άποψη κοινωνικής, φυλετικής, οικονομικής και θρησκευτικής τάξης, θα ενωθούν. Το πάντρεμα των δύο αυτών ανθρώπων, θα αποδείξει ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται στη ζωή. Η αγάπη τους είναι ικανή να νικήσει τον κοινωνικό ρατσισμό, να συγχωρέσει τους ανθρώπους που τους πλήγωσαν και να κατανοήσει τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο σε αυτή τη ζωή.
Η γραφή της συγγραφέας, για άλλη μια φορά είναι απλή, όπως και σε προηγούμενα βιβλία της. Μέσα από τις περιγραφές της, δημιουργούνται πολλές εικόνες στον αναγνώστη ενώ δεν υπάρχει κανένα σημείο που να κουράζει, παρά τον όγκο του βιβλίου. Γρήγορη εξέλιξη της ιστορίας, με ποικιλία συναισθημάτων και με ένα όμορφο και φωτεινό φινάλε, που θα συγκινήσει!!!
Εν κατακλείδι, το δέκατο τρίτο βιβλίο της Μαρία Τζιρίτα, «Νουρίν: Η νύχτα που φώτισε τη μέρα» είναι μια ιστορία, κατά την οποία η συγγραφέας παραδίδει μαθήματα ζωής, ευαισθητοποιεί και συνάμα προβληματίζει. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο εικόνες από τη Σύρο και την Αιθιοπία, συναισθήματα και αλήθειες.
Πλοκή: Είδε τον εαυτό της στους ξερότοπους της Αιθιοπίας, να τρέχει και να ψάχνει απελπισμένη τα μωρά της. Γύρω της υπήρχαν δεκάδες μελαμψά παιδάκια, μα εκείνη τα προσπερνούσε γυρεύοντας τα δικά της. Ξαφνικά τα είδε. Ήταν βέβαιη πως ήταν τα δικά της παιδιά, το ένιωσε τη στιγμή που τα αντίκρυσε και μια άγρια χαρά πλημμύρισε την καρδιά της. Έτρεξε κοντά τους να τ’ αγκαλιάσει, μα εκείνα απομακρύνονταν. Την έπιασε πανικός. Κάθισε απογοητευμένη στον κορμό του δέντρου κι άρχισε να κλαίει. Τότε το μεγαλύτερο κοριτσάκι τής μίλησε. «Μην κλαις, μαμά, και μη στεναχωριέσαι. Υπάρχει εδώ ένα κοριτσάκι που σε περιμένει. Αυτό θα είναι το παιδί σου κι εσύ η μαμά του. Και θα είστε πολύ ευτυχισμένες και οι δυο. Η ζωή σου θα γεμίσει φως. Φως από τα μάτια της και την καρδιά της». Ένα βιβλίο που μιλά για τη διαφορετικότητα, για την αδικία μα και για τη δύναμη της αγάπης. Ένα ταξίδι από τη Σύρο στην Αιθιοπία, γεμάτο δυνατό έρωτα, περιπέτεια, αγωνία και συγκίνηση. Η προσπάθεια δύο ανθρώπων να αποδείξουν πως η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμα και τον κοινωνικό ρατσισμό. Άραγε θα τα καταφέρουν;.
4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Δημοσίευση σχολίου