Θέατρο/Review: Μιράντα

«Μένουμε σπίτι»!!! Το Θέατρο Πορεία από την πρώτη στιγμή, άνοιξε τις διαδικτυακές του πύλες, προσκαλώντας το κοινό να παρακολουθήσει δωρεάν θεατρικές παραστάσεις που γνώρισαν επιτυχία. Συνεχίζοντας την παρακολούθηση δωρεάν θεατρικών παραστάσεων, σειρά έχει η «Μιράντα» που βασίζεται στην Τρικυμία του William Shakespeare. Η παράσταση παίχτηκε με επιτυχία για έναν ολόκληρο χρόνο στο θέατρο Πορεία.

Η παράσταση διατέθηκε στο κοινό, συγκεκριμένες μέρες, μέσω της επίσημης σελίδας του Θεάτρου. Έχοντας διαβάσει το θεατρικό βιβλίο του Shakespeare και γνωρίζοντας λίγο πολύ την ιστορία του, βρήκα την  ευκαιρία να παρακολουθήσω πραγματικά μια ποιοτική θεατρική παράσταση. Η παράσταση πραγματικά δεν είναι για όλους. Αυτό το λέω γιατί με την αδερφή μου είχαμε αρκετές διαφωνίες πάνω σε αυτήν. Η παράσταση είναι για λίγους. Είναι για όσους κατανοούν τα έργα του Shakespeare. Είναι μια παράσταση για "ψαγμένους", θα έλεγα. Ακόμα και αν είστε λάτρης του θεάτρου μπορεί ενδεχομένως να μην εκτιμήσετε την όλη προσπάθεια τόσο των ηθοποιών όσο και του σκηνοθέτη στην εν λόγω παράσταση. 

Η «Μιράντα» είναι μια θεατρική παράσταση, που βασίζεται στο τελευταίο για πολλούς έργο του William Shakespeare, την «Τρικυμία». Πρόκειται για μια ιστορία τόσο με κωμικές όσο και δραματικές σκηνές. Ο βραβευμένος Λιθουανός σκηνοθέτης Oskaras Korsunovas, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Η μουσική υπόκρουση είναι τρομακτικά μαγική, όπως και τα παιχνίδια με το φωτισμό. Τα σκηνικά ήταν λίγο απλά και φτωχά, τα ήθελα κάπως καλύτερα αλλά προφανώς ο σκηνοθέτης ήθελε να κάνει το έργο πιο οικείο στο ελληνικό κοινό. 

Οι ερμηνείες ωστόσο των ηθοποιών ήταν φοβερά συγκλονιστικές. Η Ιωάννα Παππά, μελέτησε πολύ καλά το ρόλο της ως τετραπληγική. Εκφραστικά και κινησιολογικά απέδωσε τα μέγιστα στο δύσκολο ρόλο που κλήθηκε. Ο Λαέρτης Μαλκότσης ήταν η έκπληξη που δεν περίμενα. Μέχρι τέλους έδειξε μια ενεργητικότητα πάνω στη σκηνή, που όμοια του δεν έχω ξαναδεί. Ρεσιτάλ ερμηνείας από δυο ηθοποιούς, που προσωπικά δεν είχα και τις καλύτερες εντυπώσεις από τις ελάχιστες φορές που εμφανίστηκαν στην τηλεόραση. Το φινάλε της παράστασης ελπιδοφόρο και ταυτόχρονα ευτυχισμένο.  

Εν συντομία, η «Μιράντα» είναι μια συγκλονιστική θεατρική παράσταση, παρά τις κάποιες αδυναμίες και το ότι κουράζει σε κάποια σημεία. Όσοι την παρακολουθήσαν πρέπει να ήταν γνώστες της υπόθεσης και των χαρακτήρων. Οι άλλοι δεν θα την κατανοήσουν!!!  

ΠΛΟΚΗ: Ο Δούκας του Μιλάνου Πρόσπερο, χάνει τον θρόνο του όταν ο αδερφός του Αντόνιο, με τη βοήθεια του Αλόνσο, σφετερίζεται την εξουσία του και τον εγκαταλείπει μαζί με τη μικρή κόρη του Μιράντα στ’ ανοιχτά της θάλασσας για να πνιγούν. Οι δυο τους σώζονται και καταλήγουν σε ένα ερημονήσι. Δώδεκα χρόνια αργότερα, οι συνωμότες ναυαγούν στο ίδιο νησί. Εκεί λαμβάνει χώρα ένας αγώνας για την εξουσία του νησιού. Ο Πρόσπερο και η Μιράντα, η κόρη του, η ψυχή του, ζουν σε ένα διαμέρισμα. ‘Ενα διαμέρισμα που γίνεται η όαση, όπου συντηρείται η πνευματική αντίσταση κατά του καθεστώτος και της εξουσίας. Τέτοια «νησιά» υπάρχουν παντού… Ίσως, μερικές φορές, και μέσα μας. Γιατί, όπως λέει κλείνοντας το τελευταίο του έργο ο Σαίξπηρ: «Είμαστε από το υλικό που είναι φτιαγμένα τα όνειρα, και τη ζωούλα μας ύπνος την περιβάλλει.» Λίγο πριν το τέλος της δικτατορίας των Συνταγματαρχών, ένας πατέρας ζει με την κόρη του αποκλεισμένος, «εξόριστος», στο διαμέρισμά του. Η Τρικυμία του Σαίξπηρ είναι για κείνους μια συνήθεια, μια ψυχαγωγία, μια διασκέδαση, μια εξομολόγηση, μια τυραννία, και -τελικά- μια λύτρωση.