Ο Μάρτιος έφυγε και σίγουρα θα τον θυμόμαστε για τα τραγούδια του.
Μπορεί γενικότερα τραγούδια καλλιτεχνών να κυκλοφόρησαν και να μπήκαν στις
προτιμήσεις πολλών ραδιοφωνικών σταθμών, ωστόσο ο φετινός Μάρτης θα μας μείνει
χαραγμένος λόγω των τραγουδιών με θέμα του, τον κορονοϊό. Γιατί πολλοί ήταν
αυτοί που όσο έμειναν και εξακολουθούν να μένουν σπίτι, να γράφουν στιχάκια, να
τα μελοποιούν, να τα τραγουδούν και να γίνονται viral στο YouTube. Παρόλα αυτά
δε θα αναφερθούν αυτά τα τραγούδια στην ανάρτηση αυτή. Ο Μάρτιος ήταν ένας μήνας, με νέες
κυκλοφορίες δίσκων και τραγουδιών, που αξίζει να αναφερθούν. Γενικότερα ήταν ένας μήνας που άκουσα πολλά τραγούδια, πολλές φορές σε επανάληψη,
και ξεχώρισα αρκετά. Κάποια από το πρώτο τους άκουσμα, σιγοτραγουδήθηκαν. Και
κάποιο από αυτά δικαιωματικά συγκαταλέγεται σε ένα από τα αγαπημένα μου
τραγούδια, αυτού του μήνα.
Ο Μάρτιος ήταν ένας μήνας, που δισκογραφικά, δεν είχαμε πολλές κυκλοφορίες
άλμπουμ. Ο Μίλτος Πασχαλίδης, κυκλοφόρησε το νέο του δίσκο που φέρει τον τίτλο «Στη χώρα των αθώων» με το ομώνυμο τραγούδι και το «Μόνο να γελάς» να
ξεχωρίζουν ήδη. Το album κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group σε δύο εκδόσεις, την απλή που περιλαμβάνει το cd και τους στίχους και την Limited που συνοδεύεται από πολυσέλιδο βιβλίο, το οποίο περιέχει κείμενα του Μίλτου Πασχαλίδη σχετικά με το ιστορικό της δημιουργίας όλων των τραγουδιών, τους στίχους καθώς και φωτογραφικό υλικό από το στούντιο. Ο δεύτερος δίσκος έρχεται από τους Στέλιο Σαλβαδόρ και των Μωρά στη Φωτιά με τίτλο «Κάτω στην Πόλη». Το album κυκλοφορεί από την Plus Rec με το «Μανιφέστο» να ξεχωρίζει ήδη. Ο τρίτος και τελευταίος δίσκος έρχεται από τον Μανώλη Λιδάκη, με το νέο του άλμπουμ «Να σε πηγαίνω όπου με πας» να κυκλοφορεί από την Panic Oxygen.
Πολλά είναι τα τραγούδια εκτός κορονοϊού, που άκουσα, ξεχώρισα και αγάπησα. Αυτά είναι: «Μάδησα» της Β.Ραζή, «Παρασύρομαι» του Κ.Κουφού, «Σε μένα θα γυρνάς» του Λ.Κρίκη, «Αόρατη Απειλή» των Μ.Κουμάρη και Γ.Γιοκαρίνη, «Το μισό να μ' αγαπούσες» του Γ.Καριπίδη, «Το κομμένο μου τσιγάρο» του Γ.Τσαλίκη, «Τα αντίθετα» του Γ.Σαρλάνη, «Ομορφιά μου» του Π.Ψάλτη, «Αγάπη μου» του Γ.Παπαδόπουλου, «Πως» της Εμμανουέλα, «Η λέξη σ΄αγαπώ» των Ν.Βέρτη και Amir, «Ρωτάς αν σ΄έχω ερωτευθεί» του Β.Καρρά, «Μόνο εσένα» του Ι.Μανδηλά, «Δωσ μου μια αιτία» του Μ.Δαρβίρα, «Βασανίζομαι» της Κ.Κελεκίδου, «Σ΄αγαπώ» του Σ.Ρόκκου, «Κατάματα» του Ν.Γκάνου, «Ψέματα» του Γ.Κακοσαίου, «Δύο δρόμοι» του Χ.Μενιδιάτη, «Δεν είναι αρκετό» των INCO, «Τα όνειρα που έκανα παιδί» του Μ.Μητσιά, «Κάποτε» του Μ.Στόκα, «Τα ποτάμια» της Γ.Νταγάκη, «Εγώ θα σου μιλώ με τα τραγούδια μου» της Πάολα, «Αν μ΄αγαπάς» της Ν.Λοτσάρη, «Γεννημένος να τρέχω» του Γ.Μαργαρίτη, «Ρίζα» των Σ.Μάλαμα και Φ.Βελεσιώτου και «Τι μπορώ να περιμένω» των Β.Σκουλά και Β.Παπακωνσταντίνου.
Ένα τραγούδι, από το πρώτο του άκουσμα όμως το αγάπησα γιατί μου θύμισε κάτι από τα παλιά, από τις παλιές καλές εποχές του '90. Μια μίξη από "παλιά" Βανδή, Γαρμπή, Γιαγκούση και Σαμίου. Ο λόγος για την Κατερίνα Λιόλιου, που σε κάθε της νέο τραγούδι είναι στα καλύτερα της. Αυτή τη φορά τραγουδάει «Δεν με νοιάζει» σε μουσική Χρήστου Σαντικάι και στίχους του Γρηγόρη Βαξαβανέλη
Δημοσίευση σχολίου