25 Απρ 2020

Book Review: Η Μέθοδος Αναπνοών - Stephen King

Για τον Stephen King δεν χρειάζονται συστάσεις. Με Αμερικανική υπηκοότητα, ο Stephen King θεωρείται και είναι, όχι άδικα, ένας από τους διασημότερους συγγραφείς βιβλίων θρίλερ και τρόμου. Είναι ένας από τους σημαντικότερους, εν ζωή, συγγραφείς της εποχής μας, με πωλήσεις άνω των 350.000.000 αντιτύπων, με μεγάλο αναγνωστικό κοινό σε όλες τις χώρες αλλά και στην Ελλάδα. Ο ίδιος έχει τιμηθεί με το Μετάλλιο Διακεκριμένης Συνεισφοράς στα Αμερικανικά Γράμματα, ενώ τo 2016 βραβεύθηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για το Σύνολο του Έργου του. Στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το βιβλίο «Η Μέθοδος Αναπνοών» κυκλοφόρησε αρχικά το 1999 από τις εκδόσεις Επιλογή. Έκτοτε έχει ανατυπωθεί από τον ίδιο εκδοτικό. Η τελευταία έκδοση είναι αυτή του Δεκεμβρίου του 2008.

 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Stephen King
β) Τίτλος: Η Μέθοδος Αναπνοών
γ) Έτος Έκδοσης: 2008
δ) Έκδοση: Επιλογή

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Για τον συγγραφέα και τα βιβλία του έχω μιλήσει άπειρες φορές. «Η Μέθοδος Αναπνοών» είναι ένα ακόμη βιβλίο του Stephen King, που βρισκόταν χρόνια στη βιβλιοθήκη μου. Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία, λόγω και του μικρού του όγκου, να το πάρω στα χέρια μου και επιτέλους να το διαβάσω.

Εξώφυλλο ανατριχιαστικά τρομακτικό, όσο και οι τρεις ιστορίες του ενώ η περίληψη του μυστηριώδης και αινιγματική. Η πρώτη ιστορία είναι και ο τίτλος αυτής της μικρής συλλογής τρόμου που υπογράφει ο συγγραφέας, «Η Μέθοδος Αναπνοών». Η δεύτερη ιστορία έχει τίτλο «Θέληση για επιβίωση» ενώ η τρίτη και τελευταία ιστορία φέρει τον τίτλο «Πέρασμα».

Ο Stephen King με την μοναδική γραφή του έχει δημιουργήσει, τρεις διαφορετικές ιστορίες μεταξύ τους, λίγο παράλογες, αλλόκοτες αλλά γεμάτες τρόμο και φαντασία. Οι τρεις ιστορίες είναι ενδιαφέρουσες, με γρήγορη ροή, ένταση, μυστήριο, δράση, αγωνία και σασπένς μέχρι τέλους. Η πρώτη ιστορία είναι αρκετά μεγάλη σε αντίθεση με τις άλλες δύο και μου άρεσε περισσότερο. Ίσως αν ήταν και οι τελευταίες δύο ιστορίες λίγο μεγαλύτερες, να είχαν δοθεί απαντήσεις σε ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν. 

Στη «Μέθοδο Αναπνοών», άντρες μεγάλης ηλικίας, συγκεντρώνονται σε μια μυστήρια λέσχη στην Ανατολική 35η οδό. Εκεί υπάρχει μια βιβλιοθήκη όπου τα βιβλία της είναι παράξενα και ακυκλοφόρητα ενώ στον επάνω όροφο υπάρχουν δωμάτια που αν τα ανοίξεις θα βρεθείς σε άλλον κόσμο. Κάθε νύχτα κάποιος αφηγείται ιστορίες αληθινές ή της φαντασίας τους. Την Παραμονή των Χριστουγέννων ο Έμλυν Μακ Κάρον, θα αφηγηθεί την ιστορία με τίτλο «Η Μέθοδος Αναπνοών». 

Στη «Θέληση για επιβίωση» ένας άντρας, πρώην γιατρός στο επάγγελμα, θα βρεθεί ναυαγός σε ένα νησί. Η θέληση του για επιβίωση είναι τέτοια, που θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να τα καταφέρει. Παρέα του, ένας σάκος γεμάτος ηρωίνη, μερικά σπίρτα και ένα τετράδιο. Στο τετράδιο αυτό θα αναφερθεί στη ζωή του, στις άσχημες πράξεις που έκανε στο παρελθόν αλλά και πως έφτασε στο σημείο να ναυαγήσει σε εκείνο το ερημονήσι. Όσο οι μέρες περνάνε, τα πράγματα θα χειροτερέψουν και η θέληση για επιβίωση θα τον φέρει σε σημείο που κανείς δεν περιμένει. 

Στο «Πέρασμα», μια γυναίκα κοντά στα 90 ζει στο Νησί της Κατσίκας. Ξέρει ότι δεν της έχει μείνει πολύς χρόνος ζωής για αυτό και αποφασίζει να περάσει στη στεριά απέναντι. Δεν είχε πάει ποτέ της. Θα το κάνει σε μια εποχή όπου η θερμοκρασία είναι χαμηλή και το νερό ανάμεσα στο νησί και τη στεριά έχει παγώσει. Όποιος επιχειρήσει να περάσει απέναντι, δε θα επιστρέψει ποτέ!!!

Εν κατακλείδι, «Η Μέθοδος Αναπνοών» είναι μια μικρή συλλογή 180 σελίδων, γεμάτη μυστήριο, τρόμο και φαντασία. Σε αυτή τη συλλογή σημασία δεν έχει η ιστορία, αλλά αυτός που την αφηγείται!!! Μια σχετικά καλή συλλογή του βασιλιά, ωστόσο μάς έχει συνηθίσει σε πολύ καλύτερες αλλά και μεγαλύτερες. 

Πλοκή: Στη νουβέλα μου Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΑΠΝΟΩΝ υπάρχει μια μυστηριώδης ιδιωτική λέσχη που στεγάζεται σ' ένα πέτρινο οίκημα της Ανατολικής 35ης οδού στο Μανχάταν, όπου συγκεντρώνονται τακτικά άτομα κάποιας ηλικίας και αφηγούνται παράξενες ιστορίες. Στον επάνω όροφο υπάρχουν πολλά δωμάτια, κι όταν κάποιος νεοφερμένος ρωτά να μάθει πόσα, ο παράξενος μπάτλερ του αποκρίνεται: "Δεν ξέρω, κύριε, αλλά μπορεί κανείς να χαθεί εκεί πάνω". Αυτή η λέσχη ανδρών είναι στην πραγματικότητα μια μεταφορά, είναι το μυαλό του αφηγητή, είναι η όλη διαδικασία της αφήγησης. Μέσα μου έχω τόσες ιστορίες όσα και τα δωμάτια εκείνου του κτιρίου, και μπορώ εύκολα να χαθώ μέσα σ' αυτές. Και στη λέσχη, κάθε φορά που πρόκειται να ξετυλιχτεί το νήμα μιας αφήγησης, γίνεται πρώτα μια πρόποση, όπου επαναλαμβάνονται τα λόγια που είναι χαραγμένα πάνω στο τεράστιο τζάκι της βιβλιοθήκης: "ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ, ΟΧΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ". Αυτό το γνωμικό υπήρξε για μένα ένας καλός οδηγός στη ζωή, και νομίζω πως θα ήταν ό,τι πρέπει για επιτύμβιο στον τάφο μου.

3 στα 5



* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

Δημοσίευση σχολίου