Είκοσι δύο Έλληνες συγγραφείς, κάποιοι από αυτούς, γνωστοί, στο αναγνωστικό κοινό συνθέτουν ένα συλλογικό έργο που περιέχει 21+1 διηγήματα με κεντρικό ήρωα των αγαπημένο όλων μας... καφέ.. «21+1 συγγραφείς μας λένε τον καφέ» τιτλοφορείται η ανθολογία διηγημάτων που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις 120lekseis.gr.
Κατά αλφαβητική σειρά οι Έλληνες συγγραφείς που θα συναντήσει κανείς σε αυτήν την συλλογή είναι: Αλεξιάδου Άνθεια, Βιδάλη Αγγελική, Γιώργος Γιώτσας, Δρουκ Μπάμπης, Ελιόγλου Λυδία, Ιωσηφίδης Βαγγέλης, Καρμίρη Μαρία, Καρτάλου Βέρα, Κομπάνης Εμμανουήλ, Κουλουβάκης Θάνος, Κουρμούλη Στέλλα, Κρυστάλλη Κατερίνα, Μαρκάκη Νεκταρία, Μεσολογγίτης Γιώργος, Μουσούλη Νίκη, Μπαχάς Ιωάννης, Πέτροβα Ελπίδα, Ποτήρη Χριστίνα, Ρήγα Ιλέιν, Τσαμπάνης Μηνάς, Τσιγκουτζίδου Χρυσή, Ψηλακάκος Βασίλης, Larry Cool.
Κατά αλφαβητική σειρά οι Έλληνες συγγραφείς που θα συναντήσει κανείς σε αυτήν την συλλογή είναι: Αλεξιάδου Άνθεια, Βιδάλη Αγγελική, Γιώργος Γιώτσας, Δρουκ Μπάμπης, Ελιόγλου Λυδία, Ιωσηφίδης Βαγγέλης, Καρμίρη Μαρία, Καρτάλου Βέρα, Κομπάνης Εμμανουήλ, Κουλουβάκης Θάνος, Κουρμούλη Στέλλα, Κρυστάλλη Κατερίνα, Μαρκάκη Νεκταρία, Μεσολογγίτης Γιώργος, Μουσούλη Νίκη, Μπαχάς Ιωάννης, Πέτροβα Ελπίδα, Ποτήρη Χριστίνα, Ρήγα Ιλέιν, Τσαμπάνης Μηνάς, Τσιγκουτζίδου Χρυσή, Ψηλακάκος Βασίλης, Larry Cool.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Συλλογικό Έργο
β) Τίτλος: 21+1 συγγραφείς μας λένε τον καφέ
γ) Έτος Έκδοσης: 2020
δ) Έκδοση: 121words
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Δεν είναι η πρώτη φορά, που θα αναφερθώ σε ένα βιβλίο το οποίο οι ιστορίες του είναι γραμμένες μέσα σε 121 λέξεις. Είναι συγκεκριμένα η τρίτη συλλογή που διαβάζω και αποτελείται από 22 ιστορίες, με την κάθε μία να αποτελείται ακριβώς από 121 λέξεις. Ούτε λιγότερες αλλά ούτε και περισσότερες.
Η ανθολογία αυτή, πρωτοβουλία της Κατερίνα Κρυστάλλη, είναι φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Συγκέντρωσε 21 συγγραφείς και τους ζήτησε να γράψουν ιστορίες με θέμα τον καφέ. Το project λοιπόν αυτό, ως λάτρης κι εγώ του καφέ, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Φυσικά η ανάγνωση του, έγινε παρέα με τι άλλο, με έναν καφέ και μάλιστα γαλλικό με άρωμα φουντουκιού.
«21+1 συγγραφείς μας λένε τον καφέ». Μια συλλογή διηγημάτων που από το εξώφυλλο του και μόνο σε προϊδεάζει για τις ιστορίες του. Ιστορίες μικρές, ιστορίες μεγάλες. Ιστορίες διαφορετικές μεταξύ τους αλλά με ένα κοινό χαρακτηριστικό...όλες τους έχουν άρωμα καφέ. Ο ελληνικός καφές, έχει την τιμητική του, σε πολλές ιστορίες, που όμως διαρκούν λίγο.
Μέσα από τις μικρές αυτές ιστορίες, οι συγγραφείς του, παρουσιάζουν τα είδη του καφέ αλλά και τα είδη των ανθρώπινων σχέσεων. Στιγμιαίοι καφέδες, της παρηγοριάς, της νοσταλγίας, της συγκίνησης, της χαράς, της λύπης αλλά και του αποχαιρετισμού.
Προσωπικά ξεχώρισα κάποιες ιστορίες. Τον καφέ "Μόκα" ποτέ δεν τον δοκίμασα αλλά η γεύση που μου άφησε ήταν γλυκιά!!! Επέλεξα έναν ζεστό "Νες", στην πορεία κατάλαβα ότι μου άρεσε το "Καφεδάκι της μοίρας", ευχαριστήθηκα το "Φρεντοτσίνο" με σαντιγί, καταχάρηκα με τον "Ελληνικό τον Δολοπλόκο", πικράθηκα λίγο με τον "Φρέντο Εσπρέσσο", που ήταν σκέτος και προτίμησα τον "Αμερικάνο". Ο 'Άιρις κόφι" ήταν μια έκπληξη ενώ η μυρωδιά από "Λικέρ καφέ" δεν έχει φύγει ακόμα. Τελικά καφές να ναι, αρκεί να είναι... "Του Ξυπνήματος"!!!
Εν κατακλείδι, το συλλογικό έργο «21+1 συγγραφείς μας λένε τον καφέ» είναι ένα λογοτεχνικό project όπου οι στιγμές έχουν τον καφέ που τους αξίζει. Μοναδικές στιγμές στις οποίες χρειάζεσαι έναν μοναδικό καφέ.
Η ανθολογία αυτή, πρωτοβουλία της Κατερίνα Κρυστάλλη, είναι φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Συγκέντρωσε 21 συγγραφείς και τους ζήτησε να γράψουν ιστορίες με θέμα τον καφέ. Το project λοιπόν αυτό, ως λάτρης κι εγώ του καφέ, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Φυσικά η ανάγνωση του, έγινε παρέα με τι άλλο, με έναν καφέ και μάλιστα γαλλικό με άρωμα φουντουκιού.
«21+1 συγγραφείς μας λένε τον καφέ». Μια συλλογή διηγημάτων που από το εξώφυλλο του και μόνο σε προϊδεάζει για τις ιστορίες του. Ιστορίες μικρές, ιστορίες μεγάλες. Ιστορίες διαφορετικές μεταξύ τους αλλά με ένα κοινό χαρακτηριστικό...όλες τους έχουν άρωμα καφέ. Ο ελληνικός καφές, έχει την τιμητική του, σε πολλές ιστορίες, που όμως διαρκούν λίγο.
Μέσα από τις μικρές αυτές ιστορίες, οι συγγραφείς του, παρουσιάζουν τα είδη του καφέ αλλά και τα είδη των ανθρώπινων σχέσεων. Στιγμιαίοι καφέδες, της παρηγοριάς, της νοσταλγίας, της συγκίνησης, της χαράς, της λύπης αλλά και του αποχαιρετισμού.
Μπορεί να είναι σκέτος, γλυκός, μέτριος με ολίγη, μπορεί κάποιες φουσκάλες του να σκάνε σαν τα κύματα, μαζί του όμως γίνονται τα καλύτερα ξυπνήματα.
Προσωπικά ξεχώρισα κάποιες ιστορίες. Τον καφέ "Μόκα" ποτέ δεν τον δοκίμασα αλλά η γεύση που μου άφησε ήταν γλυκιά!!! Επέλεξα έναν ζεστό "Νες", στην πορεία κατάλαβα ότι μου άρεσε το "Καφεδάκι της μοίρας", ευχαριστήθηκα το "Φρεντοτσίνο" με σαντιγί, καταχάρηκα με τον "Ελληνικό τον Δολοπλόκο", πικράθηκα λίγο με τον "Φρέντο Εσπρέσσο", που ήταν σκέτος και προτίμησα τον "Αμερικάνο". Ο 'Άιρις κόφι" ήταν μια έκπληξη ενώ η μυρωδιά από "Λικέρ καφέ" δεν έχει φύγει ακόμα. Τελικά καφές να ναι, αρκεί να είναι... "Του Ξυπνήματος"!!!
Εν κατακλείδι, το συλλογικό έργο «21+1 συγγραφείς μας λένε τον καφέ» είναι ένα λογοτεχνικό project όπου οι στιγμές έχουν τον καφέ που τους αξίζει. Μοναδικές στιγμές στις οποίες χρειάζεσαι έναν μοναδικό καφέ.
4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Πολύ εύστοχη και σωστή παρατήρηση....οι στιγμές έχουν τον καφέ που τους αξίζει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή