Ο Κώστας Πρασσάς συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Μια λεπτή, μαύρη γραμμή», το οποίο κυκλοφόρησε το 2018 από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν. Ο Κώστας Πρασσάς γεννήθηκε το 1978 στην Αλεξανδρούπολη, όπου ζει και εργάζεται στο χώρο της εκπαίδευσης. Είναι παντρεμένος με την Ελένη Παπαδοπούλου και έχουν δυο παιδιά, τον Χρήστο και τον Σταύρο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Κώστας Πρασσάς
β) Τίτλος: Μια λεπτή, μαύρη γραμμή
γ) Έτος Έκδοσης: 2018
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Σαιξπηρικόν
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Η ποίηση είναι μια δύσκολη κατηγορία, είτε να γραφτεί είτε ακόμα και να διαβαστεί και να κατανοηθεί. Επίσης είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιχειρήσει κανείς να γράψει μια εισαγωγή πριν από αυτήν. Αν και είναι υποκειμενικό, έχω την εντύπωση πως όσοι επιχειρούν να γράψουν ποίηση είναι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Στην προκειμένη περίπτωση, ο φιλόλογος Κώστας Πρασσάς, γράφει πάνω σε «Μια λεπτή, μαύρη γραμμή».
Προσωπικά, δεν είχα ιδέα, για αυτήν την ποιητική συλλογή του κ.Πρασσά. Τον γνωρίζω, εδώ και λίγα χρόνια, για αυτά που έχει προσφέρει στο χώρο της εκπαίδευσης, στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Οπότε και αυτή η συλλογή, όταν ήρθε στα χέρια μου, ήταν μια έκπληξη.
Στη ζωή μου η ποίηση ήρθε όταν πήγαινα σχολείο, όταν μέσα από τα "θεωρητικά" μου μαθήματα, συναντούσα μεγάλους/ες ποιητές και ποιήτριες. Αγάπησα τον Κωνσταντίνο Καβάφη, τον Κώστα Βάρναλη, τον Τάσο Λειβαδίτη, την Κική Δημουλά και την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ. Οπότε και η ποίηση είναι ένα είδος που γνωρίζω και διαβάζω. Όχι βέβαια τόσο συχνά. Για αυτό το λόγο η συγκεκριμένη συλλογή δεν μου ήταν αδιάφορη.
«Μια λεπτή, μαύρη γραμμή». Εξώφυλλο, απλό και λιτό, όπως αρμόζει για μια ποιητική συλλογή. Μια λεπτή μαύρη γραμμή είναι αρκετή. Εντός της, κρύβει είκοσι εννιά ποιήματα γραμμένα απλά αλλά όχι και με τόσο ποιητικό τρόπο, που περίμενα. Ποιήματα που στο βάθος τους κρύβουν νοήματα. Ποιήματα γεμάτα λέξεις και μεγάλες στιγμές. Ποιήματα σχετικά με τα συναισθήματα, τα πρόσωπα, τον χρόνο, τον έρωτα, τις υποσχέσεις, την νοσταλγία, την ζωή, την συγχώρεση, την απουσία και την μοναξιά.
Εν κατακλείδι, η πρώτη ποιητική συλλογή του Κώστα Πρασσά, με τίτλο «Μια λεπτή, μαύρη γραμμή» είναι μια καλή αξιόλογη προσπάθεια. Κάποια ποιήματα θα σε κερδίσουν, κάποια πάλι όχι. Μια μικρή ποιητική συλλογή, σχεδόν 40 σελίδων, που διαβάζεται μέσα σε λίγη ώρα.
Προσωπικά, δεν είχα ιδέα, για αυτήν την ποιητική συλλογή του κ.Πρασσά. Τον γνωρίζω, εδώ και λίγα χρόνια, για αυτά που έχει προσφέρει στο χώρο της εκπαίδευσης, στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Οπότε και αυτή η συλλογή, όταν ήρθε στα χέρια μου, ήταν μια έκπληξη.
Στη ζωή μου η ποίηση ήρθε όταν πήγαινα σχολείο, όταν μέσα από τα "θεωρητικά" μου μαθήματα, συναντούσα μεγάλους/ες ποιητές και ποιήτριες. Αγάπησα τον Κωνσταντίνο Καβάφη, τον Κώστα Βάρναλη, τον Τάσο Λειβαδίτη, την Κική Δημουλά και την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ. Οπότε και η ποίηση είναι ένα είδος που γνωρίζω και διαβάζω. Όχι βέβαια τόσο συχνά. Για αυτό το λόγο η συγκεκριμένη συλλογή δεν μου ήταν αδιάφορη.
«Μια λεπτή, μαύρη γραμμή». Εξώφυλλο, απλό και λιτό, όπως αρμόζει για μια ποιητική συλλογή. Μια λεπτή μαύρη γραμμή είναι αρκετή. Εντός της, κρύβει είκοσι εννιά ποιήματα γραμμένα απλά αλλά όχι και με τόσο ποιητικό τρόπο, που περίμενα. Ποιήματα που στο βάθος τους κρύβουν νοήματα. Ποιήματα γεμάτα λέξεις και μεγάλες στιγμές. Ποιήματα σχετικά με τα συναισθήματα, τα πρόσωπα, τον χρόνο, τον έρωτα, τις υποσχέσεις, την νοσταλγία, την ζωή, την συγχώρεση, την απουσία και την μοναξιά.
Δεν μπορώ πια να νιώσω άτυχος
Δεν μ΄αφήνουν οι μέρες μαζί σου.
Εν κατακλείδι, η πρώτη ποιητική συλλογή του Κώστα Πρασσά, με τίτλο «Μια λεπτή, μαύρη γραμμή» είναι μια καλή αξιόλογη προσπάθεια. Κάποια ποιήματα θα σε κερδίσουν, κάποια πάλι όχι. Μια μικρή ποιητική συλλογή, σχεδόν 40 σελίδων, που διαβάζεται μέσα σε λίγη ώρα.
Πλοκή: ΕΝΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ Μια νέα μέρα αρχίζει. σ’ όσους αδημονούσαν, σ’ όσους αδιαφορούσαν, σ’ όσους προτιμούσαν να μην ξημέρωνε, χαρίζει το φως γι’ άλλη μια φορά. Τώρα πια σβήνει και τους αφήνει άλλους όπου ήταν, κάποιους αλλού. Ραδιόφωνο ο χρόνος, που και στα χαλάσματα τις νότες του σκορπά μηχανικά..
3 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Δημοσίευση σχολίου