Μια ιδέα της Βιβή Χατζηκυριάκου, που ξεκίνησε πριν περίπου ένα μήνα και την οποία βρήκα ενδιαφέρουσα είναι το «Book Tour Services». Σήμερα έχω τη μεγάλη χαρά να ανακοινώσω τη δεύτερη συνεργασία μου μαζί της, με το Fancyowl.gr αλλά και την συγγραφέα Κατερίνα Κρυσταλλή για την παρουσίαση του βιβλίου της «8 μικρές ιστορίες» από τις 121 λέξεις.
Την άποψη μου για το τρίτο βιβλίο της συγγραφέας θα βρείτε εδώ. Ξεχωριστή ανάρτηση της κριτικής μου, στο goodreads, εδώ.
Η Κατερίνα γεννήθηκε ένα χιονισμένο απόγευμα του Νοέμβρη, γεγονός που την έκανε να αγαπήσει οτιδήποτε σχετίζεται με το μαύρο χρώμα, το παράξενο και το μυστήριο. Έχει μισο τελειώσει οικονομικά στο Deree και επειδή τα βαρέθηκε σπούδασε στο St. George, σχολή για γραμματείς αλλά όχι Φαρισαίους. Έχει συμμετάσχει σε αρκετούς διαγωνισμούς όπου ποιήματα και ιστορίες της διακρίθηκαν. Έχει εκδώσει 3 βιβλιαράκια 121 λέξεων με 8 ιστορίες το καθένα. Της αρέσει η ζαχαροπλαστική με την οποία ασχολείται ερασιτεχνικά. Διαβάζει 40 – 50 βιβλία τον χρόνο κάτι που εκπλήσσει ακόμα και την ίδια. Είναι γατομάνα. Η αγαπημένη της ράτσα είναι αυτή της Ούλθαρ. Δεν της αρέσει να μιλάει πολύ για τον εαυτό της για αυτό, δυσκολεύτηκε να γράψει αυτό το βιογραφικό των 121 λέξεων, ακριβώς. one day. H Κατερίνα Κρυστάλλη συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό, το 2016, μέσα από το συλλογικό έργο με τίτλο «Βρώμικες ιστορίες της πόλης», το οποίο κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις 120lekseis.gr. Την ίδια χρονιά, τον Δεκέμβρη του 2016, το διήγημα της, «Το πεπρωμένον φαγείν αδύνατον», συμπεριλήφθηκε στο συλλογικό έργο με τίτλο «28 θανάσιμες αμαρτίες», το οποίο κυκλοφόρησε πάλι από τις Εκδόσεις 120lekseis.gr. To 2017, η Κατερίνα Κρυστάλλη, ένας μονόλογος της συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό τόμο με τίτλο «Μονόλογοι», το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Το βιβλίο. Διήγημα της, συμπεριλήφθηκε στο συλλογικό έργο στο «Παιχνίδια του Θρόνου στο Βυζάντιο», το οποίο και κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις iWrite. Το 2018 κυκλοφόρησε την πρώτη της μικρή συλλογή, λογοτεχνίας microfiction με τίτλο οι «8 Μικρές Ιστορίες». Την επόμενη χρονιά κυκλοφορεί το δεύτερο μέρος της συλλογής με επιπλέον «8 Μικρές Ιστορίες». Οι «8 Μικρές Ιστορίες #3» αποτελούν την τρίτη προσωπική της συλλογή microfiction.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Κατερίνα Κρυστάλλη
β) Τίτλος: 8 μικρές ιστορίες #3
γ) Κατηγορία: Φαντασίας
γ) Κατηγορία: Φαντασίας
δ) Έτος Έκδοσης: 2019
ε) Έκδοση: 121words
Με αφορμή το τρίτο βιβλίο της «8 μικρές ιστορίες», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 121words της έθεσα την εξής ερώτηση:
Πόσο εύκολο είναι να γραφτεί μια ιστορία, που πρέπει να χωρέσει μέσα σε 121 λέξεις;
Είναι κάτι αρκετά δύσκολο γιατί ο συγγραφέας πρέπει να δώσει βάθος στους χαρακτήρες, να δείξει στον αναγνώστη σε ποιον χώρο, τρόπο, χρόνο βρίσκονται οι χαρακτήρες και η ιστορία, να του περιγράψει με λίγες αλλά δυνατές λέξεις, ίσως ολόκληρους παραγράφους. Ουφ!
Πλοκή: Τι συμβαίνει όταν οι Μεγάλοι Παλαιοί και ο κοσμικός τρόμος ανακαλύπτουν την τεχνολογία; Ένα ατέρμονο τρισδιάστατο παιχνίδι, ζωής και θανάτου στην δική μας διάσταση. Αν το χάσουμε...Χαθήκαμε!!! Στην παρούσα συλλογή μπορείτε να διαβάσετε μικρές ιστορίες των 121 λέξεων ακριβώς της Κατερίνας Κρυστάλλη. Οι ιστορίες που περιέχει είναι οι εξής: 1. Μέσα στο παιχνίδι 2. Έχε τα μάτια σου και τα αυτιά σου ανοιχτά 3. Το κοίταγμα πίσω από την κουρτίνα 4. Αυτό είναι το κόλπο 5. Θα σε κάνει να νιώθεις αήττητος 6. Όμως το παιχνίδι 7. Θα σε τσακίσει 8. Όσο βρίσκεσαι εκεί. Η μικρομυθοπλασία καλλιεργήθηκε συστηματικά μετά τα μέσα του 20ου αιώνα και έχει πάρει διαστάσεις διεθνούς φαινομένου. Σήμερα μιλάμε για ένα νέο είδος λόγου που σηματοδοτεί αλλαγή στη σκέψη, με υβριδικό χαρακτήρα, με δεκάδες υποκατηγορίες και ονόματα στις περισσότερες εθνικές λογοτεχνίες, που τείνει να αυτονομηθεί και να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην ανανέωση των λογοτεχνικών συμβάσεων. Το νέο αυτό είδος λόγου, που συνήθως αποκαλείται microfiction, χαρακτηρίζεται εκ πρώτης για τη συντομία, την αφηγηματική οικονομία, τη συμπύκνωση και την ορθοέπειά του. Λογοτεχνικά συνιστά μία –εν εξελίξει ακόμη– καινοτόμα συνάντηση μορφής και περιεχομένου, στο πλαίσιο της οποίας επαναλειτουργούν ανανεωτικά τα πεδία της «όρασης», της «αντίληψης» και της «αίσθησης-συναίσθησης» του συγγραφέα.
Δημοσίευση σχολίου