Διαβάσαμε το βιβλίο «Η Ρένια και ο διαβήτης που δεν έκανε κύκλους» της Κάρμεν Ρουγγέρη

Η Κάρμεν Ρουγγέρη δεν χρειάζεται συστάσεις. Εκτός από ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριόγραφος είναι και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Η ίδια δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη που έχει στα παιδιά όλου του κόσμου, μιας που αυτά ήταν η αφορμή να ασχοληθεί σήμερα, αποκλειστικά με το θέατρο για παιδιά. Η Κάρμεν Ρουγγέρη δημιούργησε το 1985 τη θεατρική ομάδα «Ρακοσυλλέκτες». Με αφορμή θεατρική παράσταση του θίασου αυτού, ο Νίκος Κούρκουλος, τής ανέθεσε τη δημιουργία της Παιδικής Σκηνής του Ε.Θ. «ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΕΚΙ» στο θέατρο Κατίνας Παξινού. Συγγραφικά, το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Έρχεσαι μαζί μου;», κυκλοφόρησε το 1995, από τις εκδόσεις Λιβάνη. Το όνομα της, έκτοτε, είναι συνδεδεμένο και με την παιδική λογοτεχνία. Έχει γράψει και εκδώσει πολλά παιδικά βιβλία, τα οποία κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Λιβάνη, Διάπλαση και Ψυχογιό. Το βιβλίο «Η Ρένια και ο διαβήτης που δεν έκανε κύκλους» αποτελεί το εικοστό πέμπτο παιδικό της βιβλίο, το οποίο και βασίστηκε στην ομώνυμη θεατρική παράσταση. Σε συνεργασία με την Π.Ε.Α.Ν.Δ (Πανελλήνια Ένωση Αγώνος κατά του Νεανικού Διαβήτη), η Κάρμεν Ρουγγέρη έχει σκοπό μέσω αυτού του βιβλίου να ενημερώσει παιδιά, εφήβους και γονείς σχετικά με τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.  

 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Κάρμεν Ρουγγέρη

β) Τίτλος: Η Ρένια και ο διαβήτης που δεν έκανε κύκλους 

γ) Έτος Έκδοσης: 2019 

δ) Έκδοση: Εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Παρόλο που έχω παρακολουθήσει θεατρική παιδική παράσταση δια χειρός Ρουγγέρη, ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχα διαβάσει κάποιο βιβλίο της. Δεν είναι ότι δεν διαβάζω παιδικά βιβλία. Το αντίθετο θα έλεγα. Είναι όμως η πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο της Κάρμεν Ρουγγέρη, το οποίο το βρήκα υπέροχο. Σε αυτό βοήθησε φυσικά και το CD με την αφήγηση της ιστορίας από την ίδια την συγγραφέα. 

Αρχικά να πω ότι δεν χρειάζονται συστάσεις ούτε για την Κάρμεν Ρουγγέρη αλλά ούτε και για την εικονογράφο του βιβλίου Ναταλία Καπατσούλια. Όλοι γνωρίζουμε την Κάρμεν Ρουγγέρη, μέσα από τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες και πρωταγωνίστησε. Όλοι όμως, όσοι διαβάζουν παιδική λογοτεχνία θα έχουν δει αλλά και ακούσει το όνομα της Ναταλίας Καπατσούλια. Προσωπικά έχω συνδέσει το όνομα της με τα βιβλία του Φίλιππου Μανδηλάρα, αφού η ίδια έχει επιμεληθεί την εικονογράφηση τους. 

Στο συγκεκριμένο βιβλίο, το εξώφυλλο είναι εξαιρετικό, με την εικονογράφο να έχει κάνει μια υπέροχη δουλειά. Είναι γεγονός ωστόσο ότι το βιβλίο αυτό το ήθελα για άλλους λόγους. Ένας από αυτούς ήταν ότι εντός του, περιείχε τόσο CD όσο και QR code με την αφήγηση της ιστορίας από την Κάρμεν Ρουγγέρη. Ένας άλλος λόγος ήταν η ιστορία του βιβλίου του, που σκοπό έχει να ευαισθητοποιήσει αρχικά και να ενημερώσει στην συνέχεια για τον ΣΔ Τύπου 1. 

Στην αρχή του βιβλίου υπάρχει ένα εισαγωγικό σημείωμα από την πρόεδρο της Π.Ε.Α.Ν.Δ., Σοφία Μανέα, η οποία και καλωσορίζει τους αναγνώστες σε αυτό το ιδιαίτερο αναγνωστικό ταξίδι. Στόχος του ταξιδιού αυτού, να κατανοηθούν οι έννοιες γύρω από τον ΣΔ ώστε να τον γνωρίσουν καλύτερα οι γονείς, τα νεοδιαγνωσμένα παιδιά αλλά και το ευρύ κοινό. Επιπλέον το βιβλίο και η συγγραφέας προσπαθούν να καταρρίψουν φόβους και στενόχωρα συναισθήματα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο Διαβήτης, ως νέα στάση ζωής παρά ως ασθένεια. 

Η ιστορία βασίζεται στην ομώνυμη θεατρική παράσταση της Κάρμεν Ρουγγέρη, η οποία και φτιάχτηκε για τα παιδιά με διαβήτη. Με έναν παραμυθένιο τρόπο, η συγγραφέας παρουσιάζει στο πρώτο μέρος την ιστορία της Ρένιας, ενός δεκάχρονου κοριτσιού που μαθαίνει ότι έχει Διαβήτη Τύπου 1. Η Ρένια θα συναντήσει εντελώς ξαφνικά και μαγικά, τον Κύριο Διαβήτη και εκείνος θα της εξηγήσει ότι δεν είναι ο διαβήτης, εκείνο το γεωμετρικό όργανο που κάνει κύκλους. Είναι ο Διαβήτης που δεν κάνει κύκλους, ένα νόσημα του παγκρέατος, που παράγει ελάχιστη ή καθόλου ινσουλίνη. Όταν η Ρένια καταλάβει τι είναι ο Διαβήτης Τύπου 1, τότε η μαμά της θα της δώσει ένα μικρό βαλιτσάκι με κάποια εργαλεία που ρυθμίζουν τον Διαβήτη. Η μαμά της θα τής εξηγήσει κάθε πότε πρέπει να τα χρησιμοποιήσει και να μην τα ξεχνάει γιατί είναι σημαντικά. Όμως η Ρένια αισθάνεται ότι έτσι θα την κοροϊδεύουν στο σχολείο. Η γιαγιά της τότε θα της πει ένα παραμύθι διαφορετικό από άλλα που της έχει διαβάσει. 

Στο δεύτερο μέρος της ιστορίας λοιπόν, παρουσιάζεται το παραμύθι της γιαγιάς. Ένα παραμύθι που έχει σχέση με την διαφορετικότητα. Στο παραμύθι ένας βασιλιάς επιβάλλει ένα νόμο... όσοι είναι διαφορετικοί να πάνε σε ένα άλλο μέρος, στη Διαφορετικούπολη. Θα τα φέρει όμως έτσι η ζωή που θα γίνει και αυτός διαφορετικός και θα πρέπει να εφαρμόσει το νόμο. Τελειώνοντας το παραμύθι, η Ρένια θα καταλάβει ότι μπορεί όλοι να διαφέρουμε μεταξύ μας αλλά το να ζούμε είναι το καλύτερο δώρο. 

...με έκανε να καταλάβω ότι πρέπει να χαιρόμαστε γιατί ζούμε. Επειδή δεν υπάρχει ωραιότερο δώρο από την ίδια τη ζωή.

Η ιστορία είναι γραμμένη με όμορφο τρόπο. Μοναδικά και θεατρικά όπως μόνο η Κάρμεν Ρουγγέρη ξέρει. Σε συνδυασμό με την αφήγηση της, οι ήρωες ζωντανεύουν και το ταξίδι γίνεται πραγματικό. Σε κάποια σημεία μόνο το κείμενο με την αφήγηση διαφέρουν. Μια όμορφη ιστορία, γεμάτη αθωότητα, που συνοδεύεται από τις εξαιρετικές παραμυθένιες εικόνες της Ναταλίας Καπατσούλιας.

Εν κατακλείδι, «Η Ρένια και ο διαβήτης που δεν έκανε κύκλους» αποτελεί ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα, μηνύματα αισιοδοξίας, σημαντικές έννοιες αλλά και διδάγματα, που καταρρίπτει φόβους και λανθασμένες αντιλήψεις, αναδεικνύοντας την αξία της ζωής. Δεν χρειάζεται να αφήσουμε τον Διαβήτη να γίνει εμπόδιο στη ζωή μας!!! 

Πλοκή: Με τον μοναδικό και ιδιαίτερα θεατρικό τρόπο της Κάρμεν Ρουγγέρη, η γλυκιά ιστορία ενός παιδιού με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1, μεταμορφώνεται σε μια μαγική ιστορία με παραμυθένιους ήρωες. Mια φορά κι έναν καιρό, η Ρένια, ένα δεκάχρονο κορίτσι, έμαθε ότι πάσχει από Διαβήτη τύπου 1. Και τότε η Ρένια ξεκίνησε ένα μαγευτικό ταξίδι! Συνάντησε τον κύριο Διαβήτη, τη δεσποινίδα Ινσουλίνη, τους κατοίκους της Διαφορετικούπολης... Όλοι τους βοήθησαν τη Ρένια να καταλάβει τι συμβαίνει μέσα στο σώμα της και –κυρίως– ότι ο διαβήτης δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο στη ζωή της. Η ιστορία της Ρένιας, με την υπογραφή της Κάρμεν Ρουγγέρη, φιλοδοξούμε να γίνει σύμμαχος και συνοδοιπόρος όλων των νεοδιαγνωσμένων παιδιών, αλλά και των οικογενειών τους, στο ταξίδι που ξεκινούν παρέα με τον διαβήτη..  

5 στα 5

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

Ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης και «Το Σπίτι της Σκιάς»

Στην καρδιά της Παλιάς Πόλης της Ξάνθης και στα σοκάκια της, βρίσκεται ένα μουσείο ξεχωριστό και πρωτότυπο που το κάνει μοναδικό αλλά παράλληλα και εντυπωσιακό. Μια επίσκεψη δεν είναι ποτέ αρκετή. Προσωπικά το έχω επισκεφθεί τρεις φορές και κάθε φορά, ο δημιουργός του προσθέτει καινούρια έργα. Έργα φτιαγμένα από ανακυκλώσιμα υλικά, από χαρτί ή χαρτόνι ondulé και από ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. 

Ο οικοδεσπότης του, Τριαντάφυλλος Βαΐτσης, έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα μουσείο Τέχνης, όπου ο καθένας μπορεί να δει έργα από σκουπίδια, τα οποία όταν φωτιστούν κατάλληλα παράγουν αναγνωρίσιμες μορφές σκιάς στον απέναντι τοίχο. Ένα σπίτι γεμάτο σκιές....αυτό είναι το Σπίτι της Σκιάς. Ένα Σπίτι που έχει το δικό του σύστημα επικοινωνίας, που όμοιο του δεν νομίζω να υπάρχει στην Ελλάδα. 

Ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης σας ξεναγεί προσωπικά, στο χώρο αυτό, στο Σπίτι του. Εξιστορώντας παράλληλα την ιστορία όλων των γλυπτών έργων του και πως έφτασε στην υλοποίηση αυτών. Μέσα από την ξενάγηση, ο καθένας έχει την ευκαιρία να τον ρωτήσει για αυτό το είδος της τέχνης και όχι μόνο. Έτσι και εγώ λοιπόν, στην τρίτη μου επίσκεψη, ρώτησα όσα δεν είχα ρωτήσει τις προηγούμενες φορές.

Ποιος είναι όμως ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης. Γεννήθηκε στο Σαραντάπορο Λάρισας, το 1976. Από μικρή ηλικία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον στη τέχνη έχοντας ασχοληθεί ερασιτεχνικά έκτοτε με τη ζωγραφική, τη ξυλογλυπτική, τις κατασκευές με σύρμα, το θέατρο και την ποίηση. Το 1994, οι σπουδές του, τον έφεραν στη Ξάνθη όπου και αποφοίτησε από τη Πολυτεχνική σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Μέχρι και το 2013 εργάστηκε ως μηχανικός περιβάλλοντος. Το 2008 ανακάλυψε την τέχνη από σκουπίδια (Trash Art) και έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με τη τέχνη της σκιάς. Το 2014 δημιούργησε το «Σπίτι της Σκιάς» (The House of Shadow) στην Ξάνθη και πολλοί έχουν αποκαλέσει τον Τριαντάφυλλο Βαϊτση, και όχι άδικα, καλλιτέχνη της σκιάς (Shadow Art). 

Ποιο ήταν το πρώτο του έργο. Ξεκίνησε με μια ενότητα έργων που έχει τίτλο Αντιθέσεις. Είναι γλυπτά που φωτίζονται από δύο πλευρές και έχουν δύο αντίθετες σκιές. 

Τι έργα περιλαμβάνει το Σπίτι της Σκιάς. Σε κάθε δωμάτιο υπάρχουν έργα που αντιστοιχούν σε ενότητες. Πρόσωπα, διάσπαρτα παντού. Η ενότητα της Ψυχής, στην οποία προσπάθησε να αποτυπώσει την πορεία της ψυχής, από την αρχή ως το τέλος της. Τα Σπήλαια του μυαλού και πολλά άλλα ανεξάρτητα γλυπτά στο χώρο. Ένα από αυτά το Καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής της Σμύρνης, το οποίο μαζί με άλλα έργα του, χρησιμοποιήθηκαν κατά παραγγελία του σκηνοθέτη για τις ανάγκες της ταινίας "Η Ρόζα της Σμύρνης". 

Δυο ψυχές που τρέχουν, σ’ έναν αγώνα αγνώστων διαστάσεων… κάποια στιγμή συναντιούνται… Χρησιμοποιούν τα σώματα, για να φτιάξουν μια ακόμα ψυχή… Από το τίποτα πετάγεται μια σπίθα… που αναπτύσσεται… καλλιεργείται… νιώθει… εκπέμπει… και τελικά σβήνει. Μα, αν έχει επιλέξει, αφήνει πίσω της πολλά… κληρονομιά για εκείνους που θέλουν να την πάρουν…

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να "στήσει" ένα έργο. Έχει δουλέψει από 50 έως 250 ώρες κατασκευής, τον μέσο όρο. Αλλά υπολογίζοντας μόνο την κατασκευή, όχι την σκέψη ή και το διάβασμα. Παράδειγμα για το Καμπαναριό έπρεπε να γνωρίζει την ιστορία του, την αρχιτεκτονική του, την ιστορία της Σμύρνης αλλά και την ιστορία της Αγίας Φωτεινής.

Εκτός από γλυπτά, του Τριαντάφυλλου Βαϊτση, στο χώρο υπάρχουν διάφορα αναρτημένα ποιήματα. Ένα παλιό ποίημα που βρίσκεται στην πρώτη αίθουσα είναι κωδικοποιημένο με έναν απλό κώδικα. Είναι κώδικας παρατήρησης και όχι λογικής, όπως αναφέρει ο ίδιος.

Για την τέχνη της ποίησης. Ο τρόπος που κωδικοποίησε το ποίημα είναι γιατί θέλει να περάσει το μήνυμα ότι τα ποιήματα είναι ένας κώδικας επικοινωνίας. Αν θέλει κάποιος να καταλάβει την ποίηση, σε όλες τις μορφές της τέχνης, πρέπει να κωδικοποιήσει πρώτα τον ποιητή. 

Η αρχή… Από το τίποτα πετάγεται μια σπίθα… Απαιτούνται δυο ψυχές κι ο έρωτας… Η έλξη… Η κίνηση… Οι αισθήσεις… Αγγίζεις… (Αφή) Φιλάς… (Γεύση) Οσφραίνεσαι… (Όσφρηση) Βλέπεις … (Όραση) Ακούς… (Ακοή) Όλες… Ο έρωτας κάνει την ψυχή ή η ψυχή τον έρωτα;

Για το έργο του με το παιδί που κάνει κούνια (απεικονίζεται παρακάτω). Όταν ήταν δευτέρα Λυκείου είχε γράψει ένα ποίημα το οποίο λέει «Μεγάλη η χαρά του ανθρώπου που κάνει κούνια σε δύο χοντρά σκοινιά που κρέμονται από το κλαδί ενός δέντρου και μεγάλη η δυστυχία του ανθρώπου που κάνει κούνια σε ένα χοντρό σκοινί που κρέμεται από το κλαδί ενός δέντρου». Το έργο αυτό πριν το φτιάξει το είχε δει σε μια μπλούζα. 

Για τα Σπήλαια του Μυαλού. Η αλληγορία του σπηλαίου αποτυπώνεται σε αυτό το έργο. Ο Πλάτωνας μιλούσε για δύο κόσμους. Ο ένας είναι ο αισθητός και ο άλλος ο νοητός. Ο αισθητός είναι αυτός που μπορούμε να τον καταλάβουμε με τις αισθήσεις μας και ο νοητός αυτός που μπορούμε να τον καταλάβουμε με το μυαλό. Ο Τριαντάφυλλος Βαϊτσης προσπάθησε να προσεγγίσει αυτούς τους δύο κόσμους, τον κόσμο των αισθήσεων και των υλικών αλλά και αυτόν των ιδεών. Η σύλληψη της ιδέας, της γέννησης, της ωρίμανσης, της βελτίωσης και αντικατάστασης των ιδεών στη συνέχεια. 

Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να δημιουργηθεί το Σπήλαιο του Μυαλού. Όλο αυτό πήρε δύο μήνες ακριβώς. Αλλά μετά από επτά χρόνια εμπειρίας. Το κατασκεύασε το 17. Δεν μπορεί να υπολογίσει το διάβασμα που έκανε για τον Πλάτωνα, ή τη ζύμωση αυτής της γνώσης. Η ιδέα να δουλέψει το μύθο του Σπηλαίου ήρθε το 13 αλλά το κατασκεύασε το 17.

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για το Σπήλαιο του Μυαλού. Μαύρο πλαστικό. Προκύπτει σαν σκουπίδι σε ένα εργοστάσιο που φτιάχνει πλαστικά. Δεν λιώνουν. Έχουν τέτοιες περίεργες μορφές τα σκουπίδια τους. Ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης, αναφέρει ότι διαλέγει κάποια, τα κόβει στο σημείο που θέλει και με τα κομμάτια που έχει συνθέτει αυτά τα δύο. 

Ταξιδεύοντας στο φως. Είμαστε Ελεύθεροι. Στον κόσμο που μας έτυχε...Στον κόσμο που δεχθήκαμε...Στον κόσμο που οριοθετήθηκε από άλλους...Στον κόσμο που βλέπουμε, που αγγίζουμε, που γευόμαστε, που ακούμε, που μυρίζουμε....Στον κόσμο που δεν ψάξαμε...Στον κόσμο που όλα επιτρέπονται κι όλα απαγορεύονται...Είμαστε ελεύθεροι να δούμε το απόκοσμο φως...Κι αν κοιτάξουμε...θα μας κοιτάζουνε περίεργα....Είμαστε Ελεύθεροι; 

Στο κλείσιμο αυτής της ξενάγησης, σε ένα άγνωστο κόσμο γεμάτο σκιές, ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης, ανέφερε ότι πολλά καινούρια έργα του γίνονται για το Noesis στη Θεσσαλονίκη. Ανάμεσα στα έργα του, και η σκιά που απεικονίζει τη μορφή του Νίκου Γκάλη. Ταξιδέψτε σ’ ένα χώρο που το φως ζωγραφίζει στους τοίχους!!!

«Το Σπίτι της Σκιάς» λειτουργεί εδώ και σχεδόν 6 χρόνια. Για περισσότερες πληροφορίες για αυτό και τις ώρες λειτουργίας του θα βρείτε στην προσωπική σελίδα του καλλιτέχνη εδώ. 

Τοp 5 - Αγαπημένα Ξένα Τραγούδια

Έχουν περάσει σχεδόν δυόμιση μήνες, από το τελευταίο Τοp 5, που παρέθεσα. Η στήλη αυτή λοιπόν συνεχίζεται φτάνοντας αισίως στην εικοστή δεύτερη ανάρτηση με αγαπημένα μου. Κάποια από αυτά αγαπημένα και δικά σας. Στην τελευταία ανάρτηση έγινε λόγος για τις αγαπημένες μου Ξένες Ηθοποιούς. Η σημερινή ανάρτηση δεν θα κυμανθεί σε ελληνικά εδάφη αλλά ούτε και σε τηλεοπτικά/κινηματογραφικά. Η σημερινή ανάρτηση είναι αντίστοιχη με αυτή που είχα κάνει πριν δύο χρόνια, όταν και ανέφερα τα αγαπημένα μου ελληνικά τραγούδια. 

Σήμερα, στην συγκεκριμένη ανάρτηση, κάνω λόγο για τα 5 αγαπημένα μου Ξένα τραγούδια. Πέντε τραγούδια, που θα έλεγα ότι το καθένα ανήκει σε διαφορετικό ρεπερτόριο από το άλλο. Πως κατέληξα όμως σε αυτά; Τα τραγούδια αυτά είναι τραγούδια από Ξένους τραγουδιστές. Προσωπικά δεν ακούω ξένη μουσική. Όσα έχω ακούσει είναι λίγα αλλά από αυτά κάποια τα έχω ξεχωρίσει. Για μένα θεωρούνται τραγούδια all time classic - αν και κάποια είναι σχετικά πρόσφατα. Ακόμα και σήμερα αν πω να ακούσω ξένη μουσική, παίζει συγκεκριμένη Playlist, την οποία και μπορείτε να βρείτε μέσα από το προσωπικό μου κανάλι εδώ. 

Και ήρθε η ώρα λοιπόν, να σας τους παρουσιάσω στο σημερινό τοπ 5. 

Τοp 5 - Αγαπημένα Ξένα Τραγούδια

5. Mercy - Duffy

Αμφιταλαντεύτηκα για το ποιο τραγούδι θα ήταν στην 5η θέση. Τελικώς η Duffy κέρδισε την θέση από τον Calum Scott, και το τραγούδι You are the Reason. Το Mercy ήταν ένα τραγούδι που μέχρι και σήμερα, η αδερφή μου και οι φίλες μου, με κοροϊδεύουν. Αυτό γιατί όταν πρωτοβγήκε το τραγούδι, τα αγγλικά μου ήταν πολύ χάλια. Τραγουδούσα το τραγούδι χωρίς καν να καταλαβαίνω τι λέει, λες και τραγουδούσα κινέζικα. Όσο για την προφορά, αφήστε το καλύτερα. 

4. My Immortal - Evanescene

Τα λόγια για αυτό το συγκρότημα είναι περιττά. Ίσως το μοναδικό ξένο συγκρότημα, που άκουγα και έχω τρεις δίσκους του, τους οποίους και μου έκαναν δώρο οι γονείς μου. Το συγκρότημα χαρακτηρίστηκε ως metal αν και δεν ξέρω κατά πόσο αντιπροσώπευε αυτόν τον χαρακτηρισμό. Οι Evanescence αποτελούνται από μία τραγουδίστρια και πιανίστρια (Amy Lee), έναν ντράμερ, έναν μπασίστα και δύο κιθαρίστες. Κάποια από τα πιο διάσημα τραγούδια τους και δικά μου αγαπημένα είναι τα Bring Me To Life, Going Under, Call Me When You're Sober, Hello και Lost in Paradise.

3. My All - Mariah Carey

Το τραγούδι αυτό το πρωτοάκουσα μέσα από ελληνικό τηλεπαιχνίδι, που έβλεπα μάλιστα φανατικά. Για την ακρίβεια το είχε ερμηνεύσει στο πρώτο Fame Story, η Ιωάννα Κολοκοτρώνη. Ήταν από τις πιο όμορφες τότε ερμηνείες σε ελληνικό μουσικό παιχνίδι από Έλληνα παίκτη. Κατευθείαν έψαξα να μάθω τότε ποιος το έλεγε. Το τραγούδι ήταν και η αφορμή να κάτσω να μάθω να μιλάω καλά αγγλικά

2. Because of you - Kelly Clarkson

Έχουν περάσει χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε το τραγούδι. Ήμουν κοντά στα 15 και η τότε παρέα μου, το άκουγε αρκετά συχνά. Κάπως έτσι κόλλησα με αυτό το τραγούδι, χωρίς να ξέρω τότε ότι η τραγουδίστρια έχει και ελληνική καταγωγή. Το έμαθα αργότερα. Η ίδια σε συνέντευξη της σε ξένο κανάλι έχει δηλώσει περήφανη για την μισή καταγωγή της, η οποία και προέρχεται από την Ελλάδα. Παρόλα αυτά δεν έμαθε να μιλάει την γλώσσα.

1. Impossible - James Arthur

Τι να πω για αυτό το τραγούδι....το ερωτεύτηκα από το πρώτο του άκουσμα. Με εξέπληξε η ιστορία του τραγουδιστή, ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στην μουσική βιομηχανία, όντας νικητής του X Factor το 2012. Έκτοτε μέχρι και σήμερα, διανύει μια ανοδική πορεία. 

Αυτό ήταν το δικό μου top 5 με τα δικά μου Αγαπημένα Ξένα Τραγούδια.

Ποιοι είναι τα δικά σας Αγαπημένα Ξένα Τραγούδια;

Ο Μανώλης Παλαβούζης στην Αλεξανδρούπολη

Σας είχα κάνει γνωστό πριν λίγο καιρό, ότι θα ήμουν μια από τις τρεις ομιλήτριες στην παρουσίαση βιβλίου του Μανώλη Παλαβούζη, τον «Όλεθρο». Η μέρα της παρουσίασης λοιπόν ήρθε και ήταν επιτυχημένη. Παρά το γεγονός ότι στην πόλη, για ένα περίεργο λόγο, συνέπεσαν μέσα στην ίδια μέρα και ώρα, πολλές εκδηλώσεις (συνολικά 3 βιβλιοπαρουσιάσεις), αρκετός ήταν ο κόσμος που προτίμησε να έρθει στη δική μας. Οπότε το ευχαριστώ σε αυτούς είναι μεγαλύτερο. Μεγάλο ευχαριστώ όμως οφείλω στον ίδιο τον συγγραφέα και πλέον φίλο, Μανώλη Παλαβούζη, που στην επιστροφή του «Τέταρτου Καβαλάρη» στην Αλεξανδρούπολη, μου έκανε την τιμή και την πρόταση να μιλήσω για αυτόν. 

Από την αρχή που μου έγινε η πρόταση να μιλήσω για το βιβλίο, δεν το κρύβω ότι είχα τους ενδοιασμούς μου, καθώς δεν ήξερα αν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Όπως είπα και στον ίδιο τον Μανώλη, δεν το έχω και πολύ με τον προφορικό λόγο. Επίσης κάτι και το άγχος μπροστά σε κοινό θα ήταν μεγάλο. Αλλά τελικώς δέχτηκα αυτή την πρόταση, μετά από προτροπή και των δικών μου. Άλλωστε συνολικά το βιβλίο, ήταν ότι καλύτερο διάβασα από Έλληνα πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, το τελευταίο διάστημα. 

Τελικώς, την ημέρα την παρουσίασης αλλά και όλη εκείνη την εβδομάδα πριν γίνει αυτή, μόνο άγχος δεν υπήρχε. Για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό, τα πήγα εξαιρετικά, κατά την ομολογία όλων όσων παρευρέθησαν στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Με τον Μανώλη ανανεώσαμε το ραντεβού με το κοινό για του χρόνου.

Στα της παρουσίασης τώρα, ο Μανώλης αν και είχε ετοιμάσει να δείξει μια παρουσίαση, ο προτζέκτορας δεν μας έκανε τη χάρη....και ίσως να ήταν καλύτερα τελικά. Το κοινό αλλά και εμείς οι ομιλήτριες είχαμε την ευκαιρία να "παγιδεύσουμε" τον συγγραφέα, και να τον κάνουμε να μας αποκαλύψει λεπτομέρειες τόσο για το βιβλίο του όσο και για τα νέα του επαγγελματικά σχέδια. Μάλλον δεν ήθελε και πολύ ώστε να μας αποκαλύψει την ιστορία του νέου του βιβλίου, που έχει ήδη έτοιμο. Επιπλέον μας έδωσε και τον τίτλο του βιβλίου που σκέφτηκε αλλά προς το παρόν δεν είναι σίγουρο για το αν θα τον κρατήσει ο εκδοτικός... Τίτλοι βιβλίου λοιπόν, μέχρι νεωτέρας, που έδωσε.....«Έτος χωρίς καλοκαίρι» ή «Ηφαιστειακή Έκρηξη». 

Ο ίδιος ο συγγραφέας, απάντησε σε ερώτηση που του έγινε για το αν θα ήθελε να δει το βιβλίο του να γίνεται σε ταινία λέγοντας πως και ποιος δε θα ήθελε να δει το βιβλίο του να μεταφέρεται στην μεγάλη οθόνη. Φυσικά και θα ήθελα, ωστόσο θα ήταν αρκετά ακριβό το στήσιμο του και δεν νομίζω να μπορούσε να γίνει από ελληνική παραγωγή. Θα ήταν δύσκολο. Θα προτιμούσα μια ξένη παραγωγή πάντως (γελάει).

_________________________________________________

Στιγμές από την παρουσίαση του βιβλίου

 

Περισσότερο φωτογραφικό υλικό στη σελίδα του συγγραφέα στο FACEBOOK, 

μέχρι να του κάνω προφίλ στο INSTAGRAM.!!!😉

Book Review: Στιγμές ... - Σάρα Κατερίνα Παπαδάκη

H Σάρα Κατερίνα Παπαδάκη συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Στιγμές...διηγήματα Polaroid», το οποίο και κυκλοφόρησε το 2017, από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Η Σάρα-Κατερίνα Παπαδάκη γεννήθηκε την παγκόσμια μέρα μουσικής, στις 21 Ιουνίου 1985, στο Πουέρτο Ρίκο. Μεγάλωσε και ζει στον Πειραιά. Είναι απόφοιτος του Φυσικού Αθηνών. Λατρεύει τα ταξίδια μέσα από λογοτεχνικά βιβλία, μέσα από το φωτογραφικό φακό της… και ενίοτε μέσα από τη φαντασία της. Αρκετά κείμενά της έχουν αναρτηθεί σε διαδικτυακές λογοτεχνικές ιστοσελίδες. 

 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Σάρα Κατερίνα Παπαδάκη

β) Τίτλος: «Στιγμές...διηγήματα Polaroid» 

γ) Έτος Έκδοσης: 2017 

δ) Έκδοση: Εκδόσεις Γαβριηλίδης 

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Πόσο λατρεύω να μου έρχονται στα χέρια, βιβλία, που στον τίτλο τους αλλά και μέσα στις σελίδες του κρύβουν στιγμές. Μικρές στιγμές που κρύβουν κάτι. Όπως λέει και το τραγούδι του Νίκου Παπάζογλου, που ταιριάζει γάντι για αυτό βιβλίο "Είναι κάτι στιγμές, τρυφερές και λεπτές, σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι, σε γυρνούν απαλά, σε μεθούν σιωπηρά, σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι."

Την συγγραφέα αυτού του μικρού βιβλίου δεν την γνώριζα. Χάρηκα που μέσα από αυτό το βιβλίο της, διάβασα όμορφες αλλά και συγκινητικές στιγμές. Παράλληλα γνώρισα τη γραφή της, η οποία και μου άρεσε πάρα πολύ και θα ήθελα να τη δώ και σε κάτι πιο μεγάλο σε όγκο βιβλίο.

«Στιγμές....διηγήματα Polaroid». Στιγμές τύπου Polaroid. Σαν να λέμε στιγμιαίες φωτογραφίες. Ο τίτλος αυτού του βιβλίου είναι ευφυέστατος καθώς οι ιστορίες του είναι μικρές, που δεν ξεπερνούν τις 3 σελίδες. Σαν μια φωτογραφία, που για να βγει αρκεί να πατήσει κανείς το κουμπί και με μόνο ένα κλικ, να εμφανιστεί. Έτσι και οι στιγμές της Σάρα Κατερίνας Παπαδάκη. Μέσα σε λίγες σελίδες, χρησιμοποιώντας ελάχιστες λέξεις, η συγγραφέας μας "σερβίρει" στιγμές χαράς, λύπης αλλά και αποχαιρετισμού. 

Δεκαοχτώ στιγμές, δεκαοχτώ ιστορίες γεμάτες αγάπη, που γράφτηκαν όσο πιο απλά μπορούσαν από τη συγγραφέα. Σε κάθε ιστορία κρύβεται κάτι μοναδικό, κάτι που δεν το έχουν όλοι στη ζωή τους και το αποζητούν... την αγάπη. Παράλληλα με αυτήν, η συγγραφέας αναφέρετε μέσα από τις 18 ιστορίες και στην δύναμη της συγχώρεσης. 

Δεκαοχτώ στιγμές, δεκαοχτώ ιστορίες που θα χαραχτούν στην καρδιά και στο μυαλό....στιγμές που είναι ικανές να αλλάξουν τη ζωή σας ή να αναθεωρήσετε. Σε κάποιες από αυτές τις ιστορίες, η συγγραφέας αποτίει φόρο τιμής σε δύο μεγάλους Έλληνες συνθέτες, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τον Μάνο Χατζηδάκη.  

Εν κατακλείδι, οι «Στιγμές....διηγήματα Polaroid» είναι ένας μικρός κρυμμένος θησαυρός, ούτε 90 σελίδων, γεμάτος μικρές στιγμές νοσταλγίας, συγκίνησης, χαράς και αγάπης. Ένα όμορφο βιβλίο γεμάτο ποικίλα και δυνατά συναισθήματα, με γεύση από Ελλάδα και υπό την υπόκρουση της μουσικής του Μπιθικώτση και του Χατζηδάκη.

Πλοκή: [...] Βάζει τον Μπιθικώτση να παίξει στο κασετόφωνο και σερβίρει ένα ποτηράκι στον εαυτό του – είναι νωρίς ακόμα αλλά δεν τον νοιάζει. Πίνει τις πρώτες γουλιές καθώς ακούγονται οι πρώτοι στίχοι τού Στου Μπελαμί. Το δωμάτιό του ξαφνικά μυρίζει Ελλάδα. Σηκώνει το τηλέφωνο και σχηματίζει γρήγορα έναν αριθμό. «Παρακαλώ». «Αγγελική μου… δεν ξέρω πώς το κατάφερες αλλά σ’ ευχαριστώ…» [...] Δεκαοκτώ διηγήματα, δεκαοκτώ στιγμές Polaroid. Κάθε «στιγμή» αφηγείται μια απλή ανθρώπινη ιστορία, μα όλες έχουν ένα κοινό παράγοντα, την αγάπη. Αγάπη γονική, ερωτική, φιλική, σταθερό θεμέλιο και ασφαλής πυξίδα της ανθρώπινης ύπαρξης.!  

5 στα 5

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

CineReview: Δόκτωρ Ύπνος (Doctor Sleep)

Σαράντα χρόνια έχουν περάσει μετά την διαμονή του Ντάν Τόρανς στο τρομακτικό ξενοδοχείο, στο Overlook Hotel, στην ταινία The Shining. Η ταινία «ΔΟΚΤΩΡ ΥΠΝΟΣ» αποτελεί συνέχεια της ταινίας Η ΛΑΜΨΗ και βασίζεται στο ομώνυμο best seller του Stephen King, «Δρ. Ύπνος» που κυκλοφόρησε το 2013 από τις εκδόσεις Bell. 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: Δόκτωρ Ύπνος (Doctor Sleep)

Σκηνοθεσία: Mike Flanagan

Πρωταγωνιστούν: Ewan McGregor, Rebecca Ferguson, Kyliegh Curran κ.α

Είδος Ταινίας: Θρίλερ/Φαντασίας

Έτος Παραγωγής: 2019 

Διάρκεια: 151'

ΥΠΟΘΕΣΗ: Εξακολουθώντας να φέρει το ψυχολογικό τραύμα που υπέστη ως παιδί στο ξενοδοχείο Overlook, ο Νταν Τόρανς προσπαθεί να βρει την εσωτερική του ηρεμία. Όμως αυτή «διαλύεται» όταν συναντά την Άμπρα, μία θαρραλέα έφηβη που διαθέτει ένα υπερφυσικό χάρισμα, γνωστό ως «λάμψη». Η Άμπρα συνειδητοποιεί αμέσως ότι ο Νταν έχει την ίδια υπερφυσική δύναμη με εκείνη, τον αναζητά, ζητώντας απελπισμένα τη βοήθειά του προκειμένου να πολεμήσει την ανελέητη Rose the Hat, αρχηγό της συμμορίας μεταφυσικών δολοφόνων The True Knot, που αναζητούν ανθρώπους προικισμένους με υπερφυσικές ιδιότητες, προκειμένου να «καταναλώσουν» την αύρα τους και να γίνουν αθάνατοι. Δημιουργώντας μια απρόσμενη συμμαχία, ο Νταν και η Άμπρα ξεκινούν έναν αγώνα ζωής και θανάτου εναντίον της Rose the Hat. Η αθωότητα και το χάρισμα της Άμπρα, αναγκάζουν τον Νταν να χρησιμοποιήσει, για πρώτη φορά με τέτοια ζέση τις δικές του δυνάμεις, ν’ αντιμετωπίσει τους φόβους του, αλλά και να ξαναζωντανέψει τα φαντάσματα του παρελθόντος. 

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Έχοντας διαβάσει το βιβλίο αλλά και παρακολουθήσει την Λάμψη του Kubric, θα ήταν αδύνατον να μου ξέφευγε αυτή η ταινία. Την περίμενα καιρό και με την πρώτη ευκαιρία πήγα να τη δώ στον κινηματογράφο. Δε θα μιλήσω ωστόσο με τις διαφορές που ενδεχομένως να έχει με το βιβλίο. Θα προσπαθήσω να μιλήσω καθαρά για την ταινία και μόνο. 

Δε θεωρώ ότι η ταινία του Κιούμπρικ ήταν αριστούργημα. Την εποχή που είχα δει την ταινία άλλωστε δεν είχα διαβάσει ακόμα κανένα βιβλίο του Stephen King. Αλλά η ερμηνεία του πρωταγωνιστή της, Jack Nickolson, ήταν ανατριχιαστικά τρομακτική. Δε περίμενα ότι χρόνια μετά, ένα ακόμη βιβλίο του αγαπημένου μου συγγραφέα, θα μεταφέρονταν στην μεγάλη οθόνη. Αυτή τη φορά η ταινία δεν βασίζεται τόσο στο βιβλίο όσο στη πρώτη ταινία του Κιούμπρικ. Οπότε και η ιστορία ξεκινάει από εκεί. Τότε που ο Ντάν Τόρανς και η μητέρα του, έφυγαν από το ξενοδοχείο που διέμεναν. Από τότε, ο Ντάν προσπαθεί να αντιμετωπίσει τους φόβους του. Σαράντα χρόνια μετά, από τη φυγή του από το ξενοδοχείο που τον στιγμάτισε, ο Ντάν ζει μέσα στο αλκοόλ, προσπαθώντας να βρει την εσωτερική του ηρεμία. Όλα θα αλλάξουν όταν γνωριστεί με την Άμπρα, μια έφηβη που έχει κι αυτή την ίδια δύναμη, που αποκαλείται Λάμψη. Μαζί θα αναζητήσουν μια ομάδα δολοφόνων, που ζουν αιώνες και τρέφονται σκοτώνοντας αθώες παιδικές ψυχές. Ο Νταν για πρώτη φορά θα χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του και μαζί με αυτές θα αναγκαστεί να επιστρέψει στο ξενοδοχείο για να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος.  

Στα συν της ταινίας, η ιστορία, η σκηνοθεσία και η ατμόσφαιρα της. Οι απαντήσεις που δόθηκαν σε ερωτήματα που δημιούργησε η πρώτη ταινία, η Λάμψη. Οι πολύ καλές επιλογές των ηθοποιών και οι ερμηνείες αυτών και η εμφάνιση παλιών ηθοποιών - της πρώτης ταινίας (δεν ξέρω αν ήταν οι ίδιοι αλλά θύμιζαν πολύ). 

Στα μείον της ταινίας, ότι θύμιζε περισσότερο ταινία φαντασίας πάρα θρίλερ. Έλλειψη σκηνών τρόμου, αγωνίας. Οι πολλές εναλλαγές στο χρόνο, και οι διαφορετικές τοποθεσίες, στην έναρξη της ταινίας. Αρκετά περιττές, οι οποίες θα μπορούσαν κάπως να συγχωνευτούν ώστε να παρουσιαστεί ο χαρακτήρας του Νταν Τόρανς.

Εν κατακλείδι, η ταινία «Doctor Sleep» είναι ένα μεταφυσικό θρίλερ, που παρά τη μεγάλη διάρκεια του, θα απολαύσετε. Μπορεί ο τρόμος και η αγωνία να απουσιάζουν, αλλά η συνέχεια της Λάμψης, σίγουρα θα ικανοποιήσει. Αυτό γιατί τροφοδοτείται από την νοσταλγία και την φήμη του The Shining (Η Λάμψη). Όσοι πάλι, θεωρείται ότι η Λάμψη του Kubric ήταν αριστούργημα, ίσως πάλι να απογοητευτείτε. 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σου αρέσουν οι ταινίες του είδους. 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10

TRAILER με ελληνικούς υπότιτλους:

_______________________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

Οι Αναγνωστικές μου Συνήθειες #3

Πριν ένα μήνα, και μέσω της ανάρτησης που έκανα με τα επτά βιβλία που με επηρέασαν, ένας αναγνώστης της σελίδας μου έστειλε μήνυμα που αναφέρονταν στο πόσο πολλά κοινά είχαμε καθώς τα βιβλία που παρουσίασα ήταν τα επτά βιβλία που άλλαξαν και τη δική της ζωή. Να σας πώ λοιπόν ότι αυτός ο αναγνώστης δεν μου ήταν άγνωστος αλλά ήταν η κολλητή μου, που ζει στα ξένα για μια καλύτερη ζωή. Μέχρι τη στιγμή που έγραφα τότε την ανάρτηση δεν ήξερα ότι διαβάσαμε τα ίδια βιβλία, τα οποία μεγαλώνοντας είχαν μια αξία για εμάς. Τελικά υπάρχει λόγος που είμαστε κολλητές. Ναι μοιάζουμε σε όλα. Είναι η δίδυμη ψυχή μου, όπως λέει. 

Για να δώ τώρα, μέσα από αυτές τις αναγνωστικές μου συνήθειες, με ποιους άλλους ταιριάζω. Οι οκτώ ερωτήσεις που παρατίθενται είναι ερωτήσεις που μου κάνουν κατά καιρούς αναγνώστες της σελίδας. 

1. Αγαπημένο βιβλίο που έγινε ταινία;

Το Πράσινο Μίλι του Stephen King. 

2. Αγαπημένο βιβλίο που έγινε σειρά;

Outlander της Diana Gabaldon. Αγάπησα πρώτα την σειρά, λάτρεψα όλη την σειρά βιβλίων.

3. Αγαπημένο βιβλίο που πήρε Oscar;

Το «12 Χρόνια Σκλάβος» (Twelve Years a Slave) του Solomon Northup. 

4. Αγαπημένο εξώφυλλο βιβλίου;

«Ο Μικρός Πρίγκιπας» του Antoine de Saint - Exupéry. 

5. Συγγραφέας (ξένος) με τις περισσότερες θέσεις στη βιβλιοθήκη;

Jo Nesbo (άπαντα)

6. Συγγραφέας (Έλληνας) με τις περισσότερες θέσεις στη βιβλιοθήκη;

Όμηρος Αβραμίδης (άπαντα)

7. Συγγραφέας (ξένος) με τις λιγότερες θέσεις στη βιβλιοθήκη;

Gaston Leroux 

8. Συγγραφέας (Έλληνας) με τις λιγότερες θέσεις στη βιβλιοθήκη;

Γιώργος Πολυράκης (αν και λάτρεψα όσα διάβασα δικά του)

Αυτές ήταν οι δικές μου Αναγνωστικές Συνήθειες. 

Εσάς, ποιες είναι οι δικές σας; 

Πρόληψη Ατυχημάτων στα Σχολεία

Αφορμή για αυτήν την ανάρτηση, ήταν τα πολλά ατυχήματα που συμβαίνουν στο χώρο του σχολείου. Όντας νοσηλεύτρια και μάλιστα σε σχολική μονάδα, θεωρώ πως τόσο τα παιδιά αλλά και οι γονείς οφείλουν να γνωρίζουν κάποια πράγματα. Καθημερινά μού έρχονται αρκετά περιστατικά είτε αφορούν τραυματισμούς είτε ακόμα και αρρώστιες που φέρνουν τα παιδιά από το σπίτι, στο σχολείο. Παρακάτω ακολουθούν μερικές σημαντικές οδηγίες πρόληψης παιδικών ατυχημάτων εντός και εκτός σχολικού πλαισίου. 

Από την προσχολική ηλικία, τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους σε χώρους εκπαίδευσης (παιδικοί σταθμοί, σχολεία) με αποτέλεσμα μεγάλο ποσοστό των παιδικών ατυχημάτων να συμβαίνει εκεί, καθώς και κατά τη μεταφορά των παιδιών προς και από τους χώρους αυτών. 

Από την προσχολική ηλικία, πρέπει να μάθετε στα παιδιά μας τη σωστή οδική συμπεριφορά. Πρέπει όμως να έχετε υπόψη μας ότι τα παιδιά κάτω των 8 ετών δεν έχουν την απαιτούμενη ωριμότητα για να χρησιμοποιήσουν πάντα τα όσα έχουν μάθει. Για το λόγο αυτό πρέπει να συνοδεύονται από ενήλικες από και προς το σχολείο ή τη στάση του σχολικού λεωφορείου. Κρατάτε πάντα τα μικρά παιδιά από το χέρι και τα έχετε από τη μέσα πλευρά του πεζοδρομίου (η πλειοψηφία που συναντώ κάνουν ακριβώς το αντίθετο). Και μην ξεχνάτε ότι τα παιδιά παρατηρώντας, για αυτό πρέπει να τους δίνετε το καλό παράδειγμα, ακολουθώντας οι ίδιοι τους κανόνες της σωστής οδικής συμπεριφοράς. 

Εφόσον πηγαίνετε τα παιδιά στο σχολείο με το αυτοκίνητο, πρέπει να τα μάθετε ότι πρέπει να κάθονται στο πίσω κάθισμα, δεμένα με σωστό τρόπο. Επίσης πρέπει να μάθετε στα παιδιά να μπαίνουν και να βγαίνουν από το αυτοκίνητο, πάντοτε από τη πλευρά του πεζοδρομίου (η πλειοψηφία  αυτών που συναντώ κάνει πάντα ακριβώς το αντίθετο). Επιπλέον πρέπει να τους εξηγήσετε ότι δε θα πρέπει να βγάζουν το κεφάλι έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου, γιατί εάν κάνουν κάτι τέτοιο ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχημάτων είναι μεγάλος. Στην περίπτωση που τα παιδιά πηγαίνουν με σχολικό λεωφορείο πρέπει το ίδιο το σχολείο, αλλά και εσείς οι γονείς, να τους εξηγήσετε γιατί πρέπει και εκεί να φοράνε τη ζώνη ασφαλείας και να προσέχουν πολύ  την ώρα που μπαίνουν και βγαίνουν από το λεωφορείο. 

Αν τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο με ποδήλατο, πρέπει να γνωρίζετε ότι εφόσον βγαίνουν με το δίκυκλο  τους, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τα άλλα οχήματα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να φορούν πάντα κράνος και τον απαραίτητο εξοπλισμό, κατάλληλα προσαρμοσμένο στο σωματότυπό τους καθώς και να γνωρίζουν καλά και να ακολουθούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Για να κυκλοφορήσουν στο δρόμο με ποδήλατο, πρέπει να έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον το 14 έτος της ηλικίας τους και να έχουν προμηθευτεί τη νόμιμη άδεια. 

Τα παιδιά που πηγαίνουν με τα πόδια στο σχολείο πρέπει να φορούν ανοιχτόχρωμα ρούχα, για να διακρίνονται από τους διερχόμενους οδηγούς, ειδικότερα το βράδυ.

Στην έξοδο όλων των σχολείων, πρέπει να υπάρχει προστατευτικό κιγκλίδωμα, ώστε τα παιδιά να μην μπορούν να βγουν απευθείας στον δρόμο. 

Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο σχολικός τροχονόμος στην πρόληψη των παιδικών ατυχημάτων. Θα πρέπει οι γονείς να εξηγήσουν στα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να συμμορφώνονται με τις υποδείξεις του και οι οδηγοί να ακολουθούν τις οδηγίες του. 

Όλα τα σχολεία πρέπει συνεχώς να ελέγχουν τις κτιριακές τους εγκαταστάσεις ώστε να είναι ασφαλείς για τα παιδιά που στεγάζουν. 

Στην αρχή κάθε σχολικού έτους πρέπει να γίνεται μία ανοιχτή συζήτηση μεταξύ δασκάλων και μαθητών, για θέματα πρόληψης παιδικών ατυχημάτων, κυρίως στους σχολικούς χώρους.

Η ύπαρξη συστήματος πυρασφάλειας είναι απαραίτητο να υπάρχει σε κάθε σχολείο. Επιπλέον θα πρέπει να γίνεται άσκηση ασφαλούς εγκατάλειψης του κτιρίου σε περίπτωση φωτιάς.

Σε περίπτωση σεισμού υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος όχι μόνον εξαιτίας της σεισμικής δόνησης αλλά και λόγω του πανικού που δημιουργείται. Μόνος τρόπος για την προσπάθεια ελέγχου μιας τέτοιας κατάστασης είναι η πραγματοποίηση σε τακτά χρονικά διαστήματα ασκήσεων σεισμού. 

Εάν το σχολείο διαθέτει γυμναστήριο, πρέπει να γίνεται συνεχής έλεγχος ώστε το υλικό και ο γύρω χώρος να πληρούν τους κανόνες ασφαλείας. 

Πρέπει τα παιδιά να προειδοποιούνται και να γίνεται σωστός έλεγχος, ώστε να μην φέρνουν στα σχολεία επικίνδυνα και αιχμηρά αντικείμενα. 

Την ώρα του διαλείμματος πρέπει πάντα να είναι παρόντες κάποιοι υπεύθυνοι.

Όλα τα σχολεία πρέπει να διαθέτουν πλήρες φαρμακείο για την παροχή των Α' Βοηθειών, με κάποιον υπεύθυνο για αυτό, και αν είναι δυνατόν ένα νοσηλευτή ή μια νοσηλεύτρια. Σημαντικό είναι ακόμη οι γονείς να ενημερώσουν έγκαιρα το σχολείο εάν το παιδί τους τυχαίνει να έχει κάποια αλλεργία. 

Ιδανικά πρέπει να εκπαιδεύονται στις βασικές Πρώτες Βοήθειες, όλοι οι εκπαιδευτικοί, με ειδικότητα ή χωρίς. 

Πηγές:

https://bit.ly/2CSTFjF

https://bit.ly/35dfmHp

https://bit.ly/37gKKXf

Νικητής Διαγωνισμού για το βιβλίο «Όσοι αγαπιούνται»

Ένας ακόμη διαγωνισμός της σελίδας που για μια ακόμη φορά, έτρεξε, μέσω του προσωπικού μου προφίλ στο instagram, φτάνει στο τέλος του. Οι συμμετοχές για άλλη μια φορά δεν κρίθηκαν όλες έγκυρες. Από τα 157 σχόλια-συμμετοχές έγκυρα κρίθηκαν τα 151. Πολλά τα ευχαριστώ για τις συμμετοχές, τα like και τα σχόλια σας. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στις εκδόσεις Ψυχογιός, για την συνεργασία σε αυτόν τον διαγωνισμό. 

Στα του διαγωνισμού τώρα.... 

Η κλήρωση έγινε όπως πάντα μέσω του random.org, ο τυχερός αριθμός ήταν τον 50 και η νικήτρια που αναδείχτηκε είναι η Μαρία Βορριά. Η νικήτρια έχει ειδοποιηθεί ηλεκτρονικά. 

Δυο χέρια μπορούν να σώσουν μια ζωή!!!!

Τον περασμένο Μάιο είχα τη χαρά, να πάρω μια πρωτοβουλία μου, που άλλαξε ριζικά την περιοχή!!! Τότε χάρη και στη σύμπραξη τριών σχολείων της περιοχής όπου και εργαζόμουν πραγματοποιήθηκε μια ημερίδα, που αποσκοπούσε στην ενημέρωση και στην εκμάθηση βασικών δεξιοτήτων στις Πρώτες Βοήθειες, αποκλειστικά για τα παιδιά. Η εκπαιδευτική ομάδα του KIDS SAVE LIVES - Τα Παιδιά Σώζουν Ζωές, επισκέφθηκε το Σουφλί και έμαθε Πρώτες Βοήθειες και ΚΑΡΠΑ, στα παιδιά. Ήταν μια ημερίδα που όλοι απόλαυσαν. 

Αρχές Οκτωβρίου, μαζί με άλλους 55 πολίτες, πιστοποιήθηκα πάνω στην Βασική Υποστήριξη της Ζωής και τη χρήση Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδιστή (BLS/AED). Παράλληλα αγοράστηκαν 2 απινιδωτές, ένας εκ των οποίων τοποθετήθηκε στο κέντρο της πόλης. 

Αν θες κι εσύ να μάθεις Πρώτες Βοήθειες, ΚΑΡΠΑ με ή χωρίς τη χρήση Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή αλλά και να πιστοποιηθείς και να μεταλαμπαδεύσεις τις γνώσεις  σου σε άλλους, τότε πάρε την κατάσταση στα χέρια σου. Δυο χέρια μπορούν να σώσουν μια ζωή...γιατί να μην είναι τα δικά σου; 

Το KIDS SAVE LIVES δεν εκπαιδεύει μόνο παιδιά και ενήλικες εντός σχολείων αλλά και εξωσχολικούς φορείς. Οργανώσου και δήλωσε συμμετοχή! Εκπαίδευση σε εξωσχολικούς φορείς: εκπαίδευση ενηλίκων & παιδιών που ανήκουν σε εξωσχολικούς φορείς που επιθυμούν να εκπαιδευτούν [Δήμοι, ορφανοτροφεία, κατηχητικά, πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι, νηπιαγωγοί, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων]. Ήδη χάρη στο πρόγραμμα αυτό έχουν εκπαιδευτεί δεκάδες χιλιάδες παιδιά και ενήλικοι, τοποθετήθηκαν με ιδιωτική πρωτοβουλία 127 απινιδωτές και έχουν επιστρέψει στη ζωή 17 θύματα καρδιακής ανακοπής.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΕΔΩ 

Book Review: Ερωτική Αστροφεγγιά - Περικλής Γρίβας & Τέσυ Μπάιλα

Ο Περικλής Γρίβας συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Τα χρόνια της ντροπής», το οποίο και κυκλοφόρησε το 2010, από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία. Η Τέσυ Μπάιλα συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Το πορτρέτο της σιωπής», το οποίο και κυκλοφόρησε το 2009, από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία. Η «Ερωτική Αστροφεγγιά» αποτελεί την πρώτη συνεργατική ποιητική συλλογή των δύο συγγραφέων. 

 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Περικλής Γρίβας & Τέσυ Μπάιλα

β) Τίτλος: Ερωτική Αστροφεγγιά 

γ) Έτος Έκδοσης: 2010 

δ) Έκδοση: Ελληνική Πρωτοβουλία

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Σε μια επίσκεψη μου στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης μου, έπεσε το μάτι μου σε αυτό το μικρό βιβλιαράκι. Μια μικρή ποιητική συλλογή δια χειρός Περικλή Γρίβα και Τέσυ Μπάιλα. Η αλήθεια είναι ότι η επίσκεψη μου στη βιβλιοθήκη είχε άλλο σκοπό και όχι να δανειστώ και να φύγω με βιβλίο, μιας που ήδη αρκετά αδιάβαστα βιβλία με περιμένουν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού μου. Κάτι όμως το εξώφυλλο του, γεμάτο αστέρια, κάτι και η ερωτική περίληψη στο οπισθόφυλλο του, με έκαναν να πάρω το βιβλίο και να φύγω.

Ξεχνιέται όμως άραγε ο έρωτας; Ποιος τόλμησε ποτέ στ' αλήθεια να τον απαρνηθεί και τα κατάφερε μέχρι τέλους;

Η «Ερωτική Αστροφεγγιά» είναι ουσιαστικά και η πρώτη μου γνωριμία με τη γραφή των συγκεκριμένων συγγραφέων. Η «Ερωτική Αστροφεγγιά» αποτελείται συνολικά από 66 μικρά, χωρίς τίτλο, "νυχτερινά" και "ερωτικά" ποιήματα.

Να με πληγώνει η απόσταση, κι ας με αγαπάς όσο κι εγώ. Κι ας με αγαπάς όσο κι εγώ κι ας μην ποτέ το πούμε. Μας φτάνει που το ξέρουμε μονάχα.

Το πρώτο μέρος της ποιητικής συλλογής περιλαμβάνει 36 ποιήματα του Περικλή Γρίβα, ενώ το δεύτερο μέρος 30 ποιήματα της Τέσυ Μπάιλα. Κάποια ποιήματα είναι ικανά να σε κάνουν ταξιδέψουν είτε στα νερά της θάλασσας είτε ακόμα και στα αστέρια του ουρανού. Κάποια άλλα κρύβουν μια ερωτική επιθυμία ενώ κάποια άλλα είναι γεμάτα αγάπη, χαρά, ελπίδα και όνειρα.

Όνειρα και ελπίδες, που διεκδικούν τη θέση τους. Στους δρόμους των ανέμων, στη νοσταλγία ενός βλέμματος. Σε ένα απαλό άγγιγμα. Στα φτερά ενός έρωτα!!!

Εν κατακλείδι, η «Ερωτική Αστροφεγγιά» είναι μια ποιητική συλλογή ούτε 80 σελίδων, που θα σε κάνει να ονειρευτείς, να ερωτευτείς, να χαμογελάσεις, να νοσταλγήσεις και να ξεχαστείς για λίγο από την καθημερινή ρουτίνα. Μια μικρή ποιητική συλλογή γεμάτη λουλούδια, θάλλασα, αστέρια, φεγγάρια αλλά όνειρα και ανθρωπιά.

Πλοκή: Αργά τις νύχτες ξυπνούν οι έρωτες των λουλουδιών. Κι ανάβει η φλόγα της ζωής. Στη θαλασσινή φυσιογνωμία του ορίζοντα! Γεμίζει η νύχτα άστρα φιλιά κι η θάλασσα χαμογελά στο τελευταίο διάφανο κύμα της, που έφτασε επιτέλους στη σωστή ακτή κι εκεί θέλει να μείνει για πάντα. Τότε που ένα-ένα ανάβουν τα άστρα. Σε μια μπαλάντα ερωτική,Στους ήχους της πιο ερωτικής αστροφεγγιάς!  

3 στα 5

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει