Διαβάσαμε το βιβλίο «Ο Παντεσπάνιους κι εγώ» του Φίλιππου Μανδηλαρά

Ο Φίλιππος Μανδηλαράς συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Ο μεγάλος ίσκιος και οι τσιγγάνοι», το οποίο και κυκλοφόρησε το 1999, από τις εκδόσεις Πατάκη. Το όνομα του είναι εδώ και χρόνια συνδεδεμένο με την παιδική λογοτεχνία και αποτελεί εγγύηση, μιας που είναι αγαπημένος συγγραφέας των παιδιών. Έχει γράψει και εκδώσει πολλά παιδικά βιβλία, τα οποία κυκλοφορούν κυρίως από τις Εκδόσεις Πατάκη και Φυτράκη. Το βιβλίο «Ο Παντεσπάνιους κι εγώ - Το ημερολόγιο ενός παιδιού με σακχαρώδη διαβήτη» αποτελεί ένα πρωτότυπο και συνάμα διδακτικό παιδικό παραμύθι, που δημιούργησε η Sanofi Ελλάδας υπό την αιγίδα της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ΕΔΕ) και της Ελληνικής Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη. Σκοπός της πρωτότυπης πρωτοβουλίας, που φέρει την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και έχει ήδη γνωστοποιηθεί σε ΟΛΑ τα δημοτικά σχολεία της χώρας, είναι η ευαισθητοποίηση αλλά και η άρση της προκατάληψης για τον διαβήτη τύπου 1. 

 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Φίλιππος Μανδηλαράς

β) Τίτλος: Ο Παντεσπάνιους κι εγώ 

γ) Έτος Έκδοσης: 2016 

δ) Έκδοση: Sanofi-Aventis

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Ο Φίλιππος Μανδηλαράς αποτελεί ένας από τους συγγραφείς που διάβαζα ανελλιπώς όταν ήμουν κι εγώ παιδί. Άλλωστε το όνομα του είναι χρόνια τώρα συνδεδεμένο με την παιδική λογοτεχνία. Το βιβλίο «Ο Παντεσπάνιους κι εγώ - Το ημερολόγιο ενός παιδιού με σακχαρώδη διαβήτη», ήρθε στα χέρια μου, πριν λίγο καιρό. Όντας νοσηλεύτρια, φέτος δουλεύω δίπλα σε διαβητικά παιδιά, πέμπτης δημοτικού. Οπότε και έλαβα έναν φάκελο με εκπαιδευτικό υλικό και το βιβλίο αυτό, μαζί με τη θεατρική διασκευή του. 

Ο Παύλος είναι 11 χρονών και πηγαίνει στην πέμπτη τάξη. Είναι ψηλός, με καστανά μαλλιά και μάτια και αυτιά λίγο πεταχτά που ευτυχώς δεν τον κοροϊδεύουν για αυτό. Μένει με τους γονείς του, Σουζάνα και Λεωνίδα, οι οποίοι όλη την ώρα μαλώνουν. Έχει και έναν μεγάλο αδελφό, τον Κωστή, ο οποίος όλη την ώρα, τον κοροϊδεύει, ψάχνει στα πράγματα του και διαβάζει το ημερολόγιο του. Ο Παύλος καταγράφει την καθημερινότητα του σε ένα ημερολόγιο. Τι τρώει, πόσο συχνά πάει τουαλέτα, για τον αυστηρό δάσκαλο του κ.Μάκη, για τους κολλητούς του, Μιχάλη και Περικλή, αλλά και για την όμορφη φίλη του, Άρτεμη. Αγαπημένο του φαγητό, το σάντουιτς με μπόλικη μαγιονέζα. Μέσα σε έναν χρόνο όμως, ο Παύλος πίνει πολύ νερό και πάει πολύ συχνά τουαλέτα, απ΄ότι συνήθως. Έχει χάσει πολλά κιλά και νιώθει αδύναμος. Ο γιατρός που θα τον δει θα του βρει πολύ υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Ο Παύλος θα μάθει ότι έχει σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και ότι θα πρέπει από εδώ και στο εξής να ακολουθεί μια ισορροπημένη διατροφή, καθημερινώς και παράλληλα να προσαρμόζει τις δόσεις της ινσουλίνης. Όμως δεν του αρέσουν καθόλου τα τσιμπήματα στο χέρι, οι μετρήσεις και οι ενέσεις στην κοιλιά. Και δεν έχει σκοπό να κάνει τίποτα από όσα του είπαν ο γιατρός και οι γονείς του. Τους λέει ψέματα ότι μετρήθηκε, έφαγε αυτό που έπρεπε και έκανε την ινσουλίνη. Δεν λέει όμως τίποτα για την "αρρώστια" του ούτε στους φίλους του. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα, ο Παύλος να αλλάξει συμπεριφορά σε σπίτι σχολείο. Τα βράδια δεν μπορεί να κοιμηθεί, αφού ένα τέρας τον στοιχειώνει. Ο Παύλος θα τον αποκαλέσει Παντεσπάνιους, με το τέρας να τον ακολουθεί παντού και πάντα. Θα καταφέρει ο Παύλος να καταλάβει ότι δεν είναι δύσκολο να ζεις με τον διαβήτη...αλλά το δύσκολο είναι να ζεις για τον διαβήτη;

δεν είναι δύσκολο να ζεις με τον διαβήτη...αλλά το δύσκολο είναι να ζεις για τον διαβήτη. Όταν το μάθεις αυτό, όλα θα πηγαίνουν ρολόι.

Το βιβλίο το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ο συγγραφέας δεν απογοητεύει ούτε αυτήν την φορά. Σκοπός του είναι να ευαισθητοποιήσει, να ενημερώσει και να μεταφέρει το μήνυμα της αποδοχής και της υποστήριξης των παιδιών που ζουν με τη συγκεκριμένη νόσο στο πλαίσιο του σχολείου, αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος!  

Εξαιρετική και άμεση γραφή, όμορφη ιστορία, γεμάτη αθωότητα, που συνοδεύεται από όμορφες εικόνες της Ναταλίας Καπατσούλιας. Όποιος διαβάσει αυτό το βιβλίο θα ζήσει όλα τα στάδια που πέρασε ο Παύλος, από τη διάγνωση και μετά μέχρι να αποδεχθεί την ιδιαιτερότητά του αυτή. Την άρνηση του, το θυμό, τη θλίψη, την προσαρμογή του στο νέο τρόπο ζωής και τη νέα ζωή παρέα με τον παιδικό διαβήτη. Να προσαρμοστεί και να ζει με αυτό δίχως να ντρέπεται.

Εν κατακλείδι, «Ο Παντεσπάνιους κι εγώ - Το ημερολόγιο ενός παιδιού με σακχαρώδη διαβήτη» αποτελεί ένα πρωτότυπο και συνάμα διδακτικό παιδικό παραμύθι με έντονα συναισθήματα. Ένα ημερολόγιο, γεμάτο μηνύματα, που αξίζει να διαβαστεί από μικρούς αλλά και μεγάλους.

Πλοκή: Ο Παύλος είναι ένα αγόρι εντεκάμιση χρονών με τις αγάπες του, τις αδυναμίες του, τις αντιπάθειες τους και τις παραξενιές του. Μια μέρα της άνοιξης ξυπνάει με ένα πλάσμα πάνω από το κεφάλι του, που στην αρχή τον τρομάζει αλλά σιγά σιγά καταφέρνει να το εξημερώσει και να του δώσει όνομα: το λέει Παντεσπάνιους. Σύντομα καταλαβαίνει ότι ο Παντεσπάνιους πηγαίνει παρέα με τον σακχαρώδη διαβήτη που ήρθε στη ζωή του για να μείνει. Όμως ο Παύλος είναι αποφασισμένος να μην τον αφήσει να τον καταδυναστεύει αλλά να ζήσει μαζί του. Θα τα καταφέρει; Δεν μένει παρά να διαβάσουμε το ημερολόγιο του.  

5 στα 5

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει