Με αφορμή το τελευταίο βιβλίο του, για το οποίο την άποψη μου μπορείτε να βρείτε εδώ, του έθεσα τις παρακάτω ερωτήσεις. Με την ευκαιρία, να τον ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά για τη παρακάτω συνέντευξη που μου παραχώρησε.
Ποιος είναι ο Δώρος Αντωνιάδης και με τι ασχολείται;
Ο Δώρος Αντωνιάδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1974 και ζει στην Αθήνα με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Σπούδασε μαθηματικά, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και εργάζεται ως μηχανικός τηλεδιασκέψεων. Το πρώτο του βιβλίο (Στο μάτι του ταύρου, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2015) περιλαμβανόταν στη βραχεία λίστα πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα της Εταιρείας Συγγραφέων. Το memento mori είναι το δεύτερο βιβλίο του.
Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή αστυνομικού μυθιστορήματος;
Ήταν κάτι που μάλλον προέκυψε. Διαβάζω αρκετά αστυνομικά και έτσι στην πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια αυτόματα το μυαλό μου στράφηκε σε μια αστυνομική πλοκή. Έφτιαξα έναν μαθηματικό γρίφο και μετά τον έντυσα με μια αστυνομική ιστορία.
Το «memento mori» είναι το δεύτερο προσωπικό σας βιβλίο, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη και αποτελεί prequel του πρώτου σας βιβλίου «Στο Μάτι του Ταύρου». Τι σας ώθησε να γράψετε αυτήν την ιστορία;
Μετά το πρώτο μου βιβλίο, αρκετός κόσμος με ρωτούσε για το πότε θα γράψω τη συνέχεια. Το γεγονός αυτό με μπλόκαρε αντί να με κινητοποιήσει. Φοβόμουν μην απογοητεύσω και πιεζόμουν να γράψω κάτι, χωρίς όμως τελικά να μπορώ να γράψω τίποτα. Η λύση ήταν το να γράψω τι έγινε πριν από την πρώτη ιστορία και έτσι στο «memento mori» φαντάστηκα πλέον τους ήρωές μου πώς θα ήταν πριν, πώς έφτασαν να είναι αυτοί που έγιναν στο μυθιστόρημα «Στο μάτι του ταύρου».
Πόσο απαιτητική είναι η συγγραφική διαδικασία και πόσο χρόνο σας πήρε η ολοκλήρωση του βιβλίου;
Η συγγραφή ενός βιβλίου είναι μια κανονική δουλειά. Απαιτεί καθημερινή ενασχόληση και αφοσίωση για πολλές ώρες, η οποία αν συνδυαστεί με τις επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, σημαίνει πως εκτός όλων των άλλων, μάλλον θα χάσεις και τον ύπνο σου. Συνολικά - μαζί με την έρευνα δηλαδή- μου πήρε περίπου ενάμιση χρόνο.
Λίγα λόγια για το βιβλίο «Memento Mori».
Ο πρώην διεθνής μπασκετμπολίστας του Παναθηναϊκού Κωνσταντίνος Σέργος έχει ραντεβού με τον γιο του Αλέξανδρο, αλλά αυτός δεν εμφανίζεται. Λίγη ώρα μετά ο Σέργος λαμβάνει ένα e-mail με μια κρεμάλα –επτά γράμματα και παύλες ανάμεσα–, το παιχνίδι που έπαιζε με τον γιο του όταν ήταν μικρός. Φοβούμενος πως αυτό δεν είναι σύμπτωση και μη βρίσκοντας πουθενά τον γιο του, ο Σέργος επικοινωνεί με την αστυνομία και ζητάει να μιλήσει με τον μόνο άνθρωπο που πιστεύει πως μπορεί να τον βοηθήσει: αυτόν που φαίνεται να έστειλε το e-mail, τον Πέτρο Ελευθεριάδη, αστυνόμο του τμήματος Ανθρωποκτονιών. Ο Ελευθεριάδης προσπαθεί να λύσει τον γρίφο για να εντοπίσει τον γιο του Σέργου, αλλά και για να μάθει ποιος ενέπλεξε τον ίδιο στην υπόθεση. Την ώρα όμως που ο αστυνόμος βρίσκει τον Αλέξανδρο ετοιμοθάνατο στο διαμέρισμά του, ο Σέργος λαμβάνει στον υπολογιστή του ένα νέο e-mail με τέσσερα σκίτσα: ένα κερί που λειώνει, ένα μπουκάλι κρασιού, ένα γαρύφαλλο κι ένα παράξενο κρανίο. Ο Ελευθεριάδης καταλαβαίνει πως η εξαφάνιση του Αλέξανδρου ήταν μόνο η αρχή.
Υπάρχουν κάποια σημεία ταύτισης της δική σας προσωπικότητας με αυτά του πρωταγωνιστή σας, τον αστυνόμο Πέτρο Ελευθεριάδη;
Υποθέτω πως ναι… Ασυνείδητα κάθε συγγραφέας «απλώνει» χαρακτηριστικά του όχι μόνο στον πρωταγωνιστή του, αλλά και στους άλλους ήρωές του. Καταρχάς με τον Ελευθεριάδη έχουμε την ίδια αγάπη στα μαθηματικά. Μόλις δούμε έναν γρίφο, θέλουμε να τον λύσουμε. Εκτός αυτού, μας αρέσουν οι μοτοσυκλέτες, τα βιβλία, ένα ωραίο κρασί που θα ταιριάξει με το φαγητό μας καθώς και το τρέξιμο! Από την άλλη, ο Ελευθεριάδης έχει και χαρακτηριστικά που ζηλεύω και θα ήθελα να έχω, αλλά στον αντίποδα έχει και κάποια που δε θα ήθελα με τίποτα…
Όταν γράφατε το βιβλίο είχατε από την αρχή στο μυαλό σας το φινάλε ή διαμορφώθηκε στην πορεία;
Επειδή ακριβώς το βιβλίο ήταν prequel, ήξερα πώς ακριβώς έπρεπε να καταλήξουν να είναι οι ήρωές μου, οπότε -από αυτή την άποψη- το φινάλε το ήξερα. Κατά τα άλλα όμως, η ίδια η ιστορία με οδηγούσε μόνη της και -αν θέλετε το πιστεύετε- όταν ξεκίνησα να γράφω το «memento mori» δεν ήξερα καν ποιος είναι ο δολοφόνος!
Υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια;
Κάποια στιγμή σκέφτομαι όντως να γράψω το τι έγινε μετά από το πρώτο μου βιβλίο, ώστε να κλείσει τρόπον τινά μια άτυπη τριλογία. Θα δούμε όμως…
Ασχολείστε με τα social media και αν ναι που μπορούμε να σας βρούμε;
Ασχολούμαι, ναι. Κυρίως στο Facebook, όπου εκτός από το προφίλ μου, έχω και μια σελίδα η οποία συνδέεται με το προσωπικό μου blog (dorosantoniadis.com), στο οποίο ανεβάζω συχνά-πυκνά κάποιες δικές μου ιστορίες, σκέψεις για βιβλία και στιγμιότυπα από ταινίες που μου άρεσαν, αλλά θα με βρείτε και στο Twitter και στο Instagram.
Δημοσίευση σχολίου