Η ταινία «Grâce à Dieu» (στα ελληνικά: Θέλημα Θεού) είναι βασισμένη σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη στην Γαλλία. Η νέα ταινία του σκηνοθέτη François Ozon, πραγματεύεται ζητήματα πίστης και ηθικής. Πολλά από τα γυρίσματά της έγιναν κρυφά, όπως ομολογεί ο σκηνοθέτης, γιατί "ενόχλησε" την καθολική Εκκλησία, στηλιτεύοντας την πιο ανόσια πράξη ενός ιερέα - υπαρκτού προσώπου, σε βάρος της παιδικής αθωότητας. Το Βατικανό απαγόρευσε την κυκλοφορία της ταινίας στη Γαλλία. Ο τίτλος της ταινίας είναι η αληθινή απάντηση του καρδινάλιου Μπαρμπαρίν σε συνέντευξη Τύπου, ότι δεν έγινε κάτι τόσα χρόνια, γιατί ίσως ήταν θέλημα Θεού να μείνει κρυφό. Η ταινία απέσπασε Αργυρή Αρκτο στο 69ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνο.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Θέλημα Θεού (Grâce à Dieu)
Σκηνοθεσία: François Ozon
Πρωταγωνιστούν: Melvil Poupaud, Denis Ménochet, Swann Arlaud κ.α
Είδος Ταινίας: Αστυνομικό / Δράμα
Έτος Παραγωγής: 2018
Διάρκεια: 117΄
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Από τις τελευταίες ταινίες που παρακολούθησα στον θερινό κινηματογράφο της πόλης μου, ήταν το «Θέλημα Θεού». Μια ταινία γροθιά, συγκλονιστική αλλά και συγκινητική, που θίγει πολλά ζητήματα, ανάμεσα σε αυτά, της πίστης προς την εκκλησία και τους ιερείς της.
Το 2014, ο Αλεξάντερ ανακαλύπτει πως ο ιερέας που τον κακοποιούσε σεξουαλικά προ 30ετίας, εξακολουθεί να δουλεύει ως πρόσκοπος δίπλα σε παιδιά. Πλέον ο Αλεξάντερ καλείται να πει την αλήθεια στην οικογένεια του και τους πραγματικούς λόγους που δε θέλει τα παιδιά του να μπουν στην ομάδα προσκόπων. Ο Αλεξάντερ θα ξεκινήσει έναν αγώνα για την δικαιοσύνη, παρόλο που το έγκλημα έχει παραγραφεί. Θα συναντήσει κι άλλα θύματα του ιερέα Bernard Preynat, θα αλληλογραφήσει με τον καρδινάλιο ενώ θα φτάσει το θέμα μέχρι και το Βατικανό. Παρόλο που τα θύματα και οι καταγγελίες προς τον ιερέα αυξάνονται, φαίνεται πως η γαλλική καθολική Εκκλησία γνώριζε και κάλυπτε τον ιερέα, πριν την καθαίρεση του. Ζητήματα πίστης, ηθικής, συγχώρεσης και ευθύνης διακυβεύονται σε αυτήν την ιστορία. Μα η κατάληξη της είναι μόνο Θέλημα Θεού.
Το 2014, ο Αλεξάντερ ανακαλύπτει πως ο ιερέας που τον κακοποιούσε σεξουαλικά προ 30ετίας, εξακολουθεί να δουλεύει ως πρόσκοπος δίπλα σε παιδιά. Πλέον ο Αλεξάντερ καλείται να πει την αλήθεια στην οικογένεια του και τους πραγματικούς λόγους που δε θέλει τα παιδιά του να μπουν στην ομάδα προσκόπων. Ο Αλεξάντερ θα ξεκινήσει έναν αγώνα για την δικαιοσύνη, παρόλο που το έγκλημα έχει παραγραφεί. Θα συναντήσει κι άλλα θύματα του ιερέα Bernard Preynat, θα αλληλογραφήσει με τον καρδινάλιο ενώ θα φτάσει το θέμα μέχρι και το Βατικανό. Παρόλο που τα θύματα και οι καταγγελίες προς τον ιερέα αυξάνονται, φαίνεται πως η γαλλική καθολική Εκκλησία γνώριζε και κάλυπτε τον ιερέα, πριν την καθαίρεση του. Ζητήματα πίστης, ηθικής, συγχώρεσης και ευθύνης διακυβεύονται σε αυτήν την ιστορία. Μα η κατάληξη της είναι μόνο Θέλημα Θεού.
Στα συν της ταινίας, η ιστορία της που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Η σκηνοθεσία. Τα κοινωνικά μηνύματα που περνάει η ταινία. Οι ερμηνείες των ηθοποιών. Τα ποικίλα συναισθήματα που δημιουργεί η ταινία.
Στα μείον της ταινίας, η εύκολη αλληλογραφία που είχαν τα θύματα με την εκκλησία και το Βατικανό, που προξενεί απορίες. Ο αργός ρυθμός της που σε κάποια σημεία κουράζει. Κάποιες περιττές σκηνές. Το φινάλε της, που αν και αληθινό, αφήνει ερωτηματικά γύρω από την τελική εκδίκαση της υπόθεσης.
Εν κατακλείδι, η γαλλο-βελγική ταινία «Θέλημα Θεού» είναι μια ταινία, που απροκάλυπτα καταγγέλλει πρόσωπα και άσκηση ιερατικών καθηκόντων σε μια χώρα, όπως η Γαλλία που φημίζεται για τον φιλελευθερισμό της. Παράλληλα η ταινία θίγει μια σκληρή πραγματικότητα, την παιδική κακοποίηση.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σου αρέσουν ταινίες αστυνομικού χαρακτήρα, που διεισδύουν στο Βατικανό και τα μυστικά που κρύβει αυτό.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10
TRAILER με ελληνικούς υπότιτλους:
_______________________________________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Δημοσίευση σχολίου