Με αφορμή το ολοκαίνουριο βιβλίο του, για το οποίο την άποψη μου μπορείτε να βρείτε εδώ, του έθεσα τις παρακάτω ερωτήσεις. Με την ευκαιρία, να τον ευχαριστήσω πάρα πολύ για όλη τη παρακάτω συνέντευξη που μου παραχώρησε αλλά και όλη την όμορφη κουβέντα που κάναμε πάνω στα βιβλία.
1. Ποιος είναι ο Σταυριανός Κιναλόπουλος και με τι ασχολείται;
Ένας τύπος που λατρεύει τις γάτες, τα μάνγκο και την trash tv! Έχει κολλητή του φίλη την Αγκάθα Κρίστι και τα βράδια πριν κοιμηθεί συνομιλεί με τον Τσέχοφ, κρυφά από τον Ντοστογιέφσκι επειδή του κάνει ζήλιες. Μισεί τα φίδια και τους φασίστες, που τα βλέπει ως το ίδιο πράγμα. Μισεί και ένα ζώδιο…αλλά η αποκάλυψη γίνεται και εξηγείται στο νέο του βιβλίο, ονόματι Παλέρμο.
1. Ποιος είναι ο Σταυριανός Κιναλόπουλος και με τι ασχολείται;
Ένας τύπος που λατρεύει τις γάτες, τα μάνγκο και την trash tv! Έχει κολλητή του φίλη την Αγκάθα Κρίστι και τα βράδια πριν κοιμηθεί συνομιλεί με τον Τσέχοφ, κρυφά από τον Ντοστογιέφσκι επειδή του κάνει ζήλιες. Μισεί τα φίδια και τους φασίστες, που τα βλέπει ως το ίδιο πράγμα. Μισεί και ένα ζώδιο…αλλά η αποκάλυψη γίνεται και εξηγείται στο νέο του βιβλίο, ονόματι Παλέρμο.
Σημείωση: Σε αυτό το σημείο να πω ότι νιώθω σαν λαϊκό αηδή αοιδό που μιλά στο τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του!
2. Ποια ήταν η αφορμή ή το έναυσμα για να ξεκινήσεις τη συγγραφή;
Ξεκίνησε από χαζοποιηματάκια για μια συμμαθήτρια μου στο Δημοτικό. Οπότε η αφορμή ή μάλλον η αιτία εστί τούτος ο φωτεινός, παρθένος και συνάμα άσπιλος έρως. Το καθοριστικό έναυσμα της συγγραφής έρχεται χρόνια αργότερα. Είμαι στο πρώτο έτος της δραματικής σχολής, κι ενώ κάθε συναίσθημά μου βράζει, προσθέτοντας ένα ακόμη συν κι ένα ακόμη συν κι ένα ακόμη συν στη λέξη συναίσθημα, γίνεται η έκρηξη. Μια αληθινή ιστορία συγχώρεσης που είδα στην Όπρα, με συγκλόνισε. Πρόσθεσε στο χτίσμα των συν, δύο συναισθηματικές κεραίες. Συ(ν)γχώρεση. Συ(ν)γγραφή.
Η ιστορία γεννήθηκε από μια σκέψη των φοιτητικών χρόνων που έπαιζα μανιωδώς το αστυνομικό χαρτοπαίγνιο «Έπεσε η νύχτα στο Παλέρμο». Τα δευτερόλεπτα που οι παίκτες έχουμε κλειστά τα μάτια ώστε να γίνει ο φόνος μέσα στη νύχτα, σκέφτηκα το εξής: «τι θα γινόταν αν ανοίγαμε τα μάτια και είχε συμβεί ένας αληθινός φόνος;» Τότε, τα μικρά φαιά μου κύτταρα απέκτησαν φάτσα Ηρακλή Πουαρό, ανοίγοντας τις συναισθηματικές κεραίες για να πιάσουν το πνεύμα της κολλητής Αγκάθα. Αγκαθόπνευστο έργο!
Ωωω…ωραία υφή εξωφύλλου, σαν πάπυρος! Παρότι είναι το 7ο βιβλίο και πίστευα ότι με τα χρόνια η συγκίνηση λαγοκοιμάται…αντιθέτως. Έκανα και κάτι που αν το πω θα με κάνει να φαίνομαι ακόμη πιο σχιζοφρενής. Μα έχω την ανάγκη να το μοιραστώ. Λοιπόν, παίρνω το Παλέρμο από τον εκδοτικό οίκο. Φτάνω σπίτι. Κάθομαι στην καρέκλα. Στερεώνω το βιβλίο όρθιο απέναντί μου. Αρχίζω να του μιλάω. Λέγοντας μπούρδες. Σαν μπαμπά που συμβουλεύει το παιδί στην πρώτη του έξοδο. «Να κάνεις παρέα με τα άλλα βιβλία. Μην ζηλεύεις αν προτιμούν εκείνα κι όχι εσένα. Να μην θυμώνεις με τους αναγνώστες αν δεν σε καταλαβαίνουν. Ούτε να απογοητεύεσαι αν σε αφήσουν μισοδιαβασμένο. Συμβαίνει και στα καλύτερα βιβλία των καλύτερων οίκων. Δεν πειράζει αν τσαλακωθούν μερικές σελίδες ή μείνει μια στάμπα από φλιτζάνι καφέ στο εξώφυλλό σου. Αυτά αποτελούν γαλόνια των εμπειριών και σε κάνουν μοναδικό. Καλό ταξίδι να έχεις βενιαμίν…πολύ, πολύ πιο μακριά από το Παλέρμο». Ήταν η τελευταία μέρα που ακόμη μου ανήκε. Από την επομένη, κυκλοφορούσε στα βιβλιοπωλεία, ενήλικο πια, ανήκοντας στον κόσμο.
Υπήρξε εξαιρετικά απαιτητικό αυτό το παιδί. Μου πήρε δύο χρόνια η έρευνα και άλλα δύο η γραφή, ενώ ταυτοχρόνως συνεχιζόταν η θρησκευτική, αρχαιοελληνική, μυθολογική, φιλοσοφική, ψυχολογική, αστρολογική, εγκληματολογική έρευνα. Τέσσερα χρόνια ξενυχτιού, κλάματος μέσα στα άγρια χαράματα που οι σελίδες του γρατζουνούσαν την οθόνη ζητώντας προσοχή και χάδια, μαλώματα με την κοπέλα μου που ήθελε κι εκείνη προσοχή και χάδια! Απαιτεί πολλή από τη μοναξιά σου ένα βιβλίο. Το συγκεκριμένο θα έπρεπε να είναι αυτοβιογραφικό με τίτλο «Πάλι έρμος».
6. Λίγα λόγια για το νέο σου βιβλίο «Παλέρμο».
Μια οικογένεια 7 ατόμων, μαζεύονται τα Χριστούγεννα να παίξουν «Έπεσε η νύχτα στο Παλέρμο». Μόλις ανοίγουν τα μάτια, να δουν ποιος είναι ο νεκρός του παιχνιδιού, υπάρχει ένας αληθινός νεκρός! Ο φόνος έγινε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, μπροστά στα μάτια όλων…στα κλειστά μάτια!
Ακόμη δεν ανακάλυψε κανένας αναγνώστης ποιος κρατούσε το χαρτί του δολοφόνου…
Πάντα υπάρχουν διότι όλοι οι ήρωες είναι παιδιά σου. Κάτι θα κληρονόμησαν! Όσον αφορά στην Αρτέμιδα, κληρονόμησε την εμμονή μου με τη γλώσσα του σώματος και την ψυχολογία. Αυτά τις έδωσα ως τόξο και βέλος για το κυνήγι των γρίφων.
8. Στις τελευταίες σελίδες του «Παλέρμο» αναφέρεσαι σε ένα «Έγκλημα στον ποταμό Έβρο». Είναι η επόμενη περιπέτεια της ντετέκτιβ Ζαφείρη; Υπάρχουν άλλα συγγραφικά σχέδια;
Ιδού το επόμενο συγγραφικό σχέδιο, η επόμενη υπόθεση της Αρτέμιδος, κλεμμένη από το «Έγκλημα στον Νείλο» της κολλητής Αγκάθα! Με έναν τρόπο θα σχετίζονται…
9. Όταν έγραφες το βιβλίο είχες από την αρχή στο μυαλό σου το τέλος ή διαμορφώθηκε στην πορεία;
Πάντα προηγείται το τέλος!
10. Ασχολείσαι με τα social media και αν ναι που μπορούμε να σε βρούμε;
Ενεργά! Αποτελεί άλλωστε τον πιο γρήγορο και εύκολο τρόπο επικοινωνίας με τους αναγνώστες. Απολαμβάνω να πιάνω συζητήσεις μαζί τους και να ρωτώ πράγματα για το έργο. Καμιά φορά τους βάζω και παγίδες!
Φυσικά, αν δει κάποιος τις δημοσιεύσεις μου και ειδικά τα story μου, θα χάσω εντελώς το κύρος που οφείλει να διέπει έναν συγγραφέα, μα θα το ρισκάρω! Σας περιμένω στα εξής:
Δημοσίευση σχολίου