Η Ελένη Ζότο Δρακοπούλου για «Τα χρώματα της ζωής μου».

H Ελένη Ζότο Δρακοπούλου συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό, κάνοντας ντεμπούτο στην ελληνική λογοτεχνία, μέσα από το πρώτο της παιδικό βιβλίο με τίτλο «Τα χρώματα της ζωής μου» που κυκλοφόρησε το 2018 από τις εκδόσεις Λιβάνη. Η Ελένη Ζότο Δρακοπούλου γεννήθηκε στην Αλβανία και μεγάλωσε σε µια παραδοσιακή οικογένεια. Το 1992 ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση και τον Ιανουάριο του 1996 μετανάστευσε στην Ελλάδα, που έγινε ο νέος τόπος διαμονής της. Το 2003 σπούδασε την ελληνική γλώσσα στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και το 2004 αποφοίτησε από τη Σχολή Μαγειρικής Chef D’Oeuvres. Το 2009 παντρεύτηκε και το 2012 απέκτησε την κόρη της Νταϊάνα.

Με αφορμή λοιπόν το βιβλίο της, της έθεσα τις παρακάτω ερωτήσεις. Με την ευκαιρία, να την ευχαριστήσω για τη παρακάτω συνέντευξη που μου παραχώρησε.

1. Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε το πρώτο παιδικό βιβλίο σας;
Συνεργάζομαι με τον Σύλλογο Ελπίδας, όπου βοηθάμε παιδιά με καρκίνο και είναι πολύ φίλη μου και αγαπημένη, η πρόεδρος της UNESCO, η κυρία Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Όπως αυτή δίνει τα πάντα και βοηθάει αυτά τα παιδιά, ήθελα κι εγώ έστω με τον τρόπο μου αυτό να βοηθήσω αυτά τα παιδιά, να τα στηρίξω, και να δώσω ένα μήνυμα αγάπης στους γονείς αυτών των παιδιών, που προσπαθούν και παλεύουν για κάτι καλύτερο. Αυτοί οι γονείς είναι ήρωες. Έτσι μου ήρθε η ιδέα, για να βοηθήσω αυτά τα παιδιά από το ίδρυμα. Τα έξοδα του βιβλίου πάνε στα παιδιά με καρκίνο. Ήθελα να βοηθήσω έστω και με αυτόν τον τρόπο.

2. Πως προέκυψε ο τίτλος «Τα χρώματα της ζωής μου»;
Σε κάθε φάση της ζωής μου δίνω ένα χρώμα. Θα μπορούσε να ήταν άλλος ο τίτλος. Επειδή μιλάμε για τα χρώματα ήθελα να δώσω τα χρώματα της ζωής μου. Τα παιδιά όταν έρχονται στη ζωή, μας δίνουν ένα συναίσθημα το οποίο δεν έχουμε αισθανθεί πιο πριν, μας δίνουν αγάπη και "χρώμα" στη ζωή μας. 

3. Ποιο είναι το θέμα του βιβλίου; 
Το βιβλίο αναφέρεται στην πραγματική ζωή μου με τη μικρή μου. Είναι σαν μια κατάθεση ψυχής. Είναι μια πορεία ζωής, σαν διαθήκη για τα παιδιά μας. Αναφέρομαι στα χρώματα προσπαθώντας να δώσω περισσότερη χαρά και αγάπη στα παιδιά. Άλλωστε είναι παιδικό βιβλίο. 

4. Το βιβλίο είναι εικονογραφημένο. Πως καταλήξατε στις εικόνες που θα συμπεριλάβετε στο βιβλίο;
Η εικονογράφηση είναι βγαλμένη από την ψυχή μου. Δεν είμαι ζωγράφος, είχα φτιάξει κάτι καρικατούρες με τον τρόπο μου και τα έδωσα στον αγαπημένο μου φίλο και ζωγράφο Παύλο Μότση για να μου απεικονίσει τις εικόνες αυτές με βάση αυτά που ήθελα. Είναι η πραγματική μου ζωή. 

5. Στο βιβλίο μεταξύ άλλων ζητημάτων αναφέρεστε και στη μητρότητα. Τι είναι για σας μητρότητα; 
Η μητρότητα είναι η μοναδική αξία της ζωής. Τα παιδιά μας είναι το μέλλον μας.

6. Υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια;
Σκέφτομαι πάλι σε παιδικό επειδή έχω αδυναμία στα παιδιά. 

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Ένα αυτοβιογραφικό παραμύθι μέσα από το οποίο θίγονται ζητήματα όπως η οικονομική ανισότητα, η μετανάστευση και η μητρότητα, περνώντας μηνύματα αγάπης, πίστης και ελπίδας στους μικρούς αναγνώστες. Σε αυτό το βιβλίο περιγράφω µε τα χρώµατα την πραγµατική πορεία της ζωής µου. Με αγάπη και αισιοδοξία, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο µέλλον για τα παιδιά µας. Το βιβλίο κυκλοφορεί και στα αγγλικά!!!