ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Αλκυόνη Παπαδάκη
β) Τίτλος: Το χαμόγελο του δράκου
γ) Έτος Έκδοσης: 2018
δ) Έκδοση: Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Για την Αλκυόνη Παπαδάκη δεν χρειάζονται συστάσεις. Πρόκειται για μια από τις αγαπημένες μου γυναίκες συγγραφείς ελληνικής λογοτεχνίας. Είναι αγαπημένη συγγραφέας πολλών αναγνωστών και όχι άδικα. «Το χαμόγελο του δράκου» δεν ήταν έκπληξη καθώς περίμενα το επόμενο συγγραφικό της βήμα. Έκπληξη ήταν για μένα, η έκδοση του βιβλίου καθώς εδώ και πολλά χρόνια όλα τα βιβλία της κυκλοφορούσαν από τις Εκδόσεις Καλέντης. Φαίνεται πως οι εκδόσεις Διόπτρα, κρατούσαν έναν κρυμμένο άσο στο μανίκι, για το 2018. Το βιβλίο, ήταν ανάμεσα στα 30 βιβλία που ξεχώρισαν μέσα στο 2018, και όχι άδικα.
«Το χαμόγελο του δράκου». Ένας τίτλος τόσο συμβολικός και ταυτόχρονα τόσο αντιπροσωπευτικός για την ιστορία που παρουσιάζει η συγγραφέας. Μια ιστορία για την ιδιαίτερη σχέση της μάνας με την κόρη. Μια ιστορία ούτε πολύ πρωτότυπη ούτε και περίπλοκη. Η ιστορία του βιβλίου δεν έχει και πολύ σημασία. Τουλάχιστον οι ιστορίες της Αλκυόνη ποτέ δεν είχαν τόσο σημασία, όσο τα μηνύματα που περνάει και το πόσο μιλάνε στην ψυχή και στην καρδιά ενός ανθρώπου.
Είμαι της άποψης, ότι δε γίνεται να πιάσεις στο χέρι σου βιβλίο της Αλκυόνη και να μη το τελειώσεις σε μια μέρα. Στο Χαμόγελο του Δράκου, σε λιγότερο από μία ώρα μπορείς να αγαπήσεις τη Λενιώ, να συμπάσχεις μαζί της, να θεωρήσεις "τέρας" την Δονατέλλα και την ίδια την κόρη της. Να θαυμάσεις και να ταυτιστείς με την δασκάλα, την Έλενα, να θεωρήσεις ότι η αξιοπρέπεια χάνει το νόημα της στο πρόσωπο του άντρα της Ρεπούμπλικα.
«Κάποιοι σε περιμένουν να τους δώσεις ένα χέρι. Ένα χαμόγελο. Να γείρουν στον ώμο σου και να κλάψουν. Να πείτε μαζί ένα τραγούδι. Γιατί κλείνεις τα μάτια και τα αφτιά σου; Κοίτα τι όμορφος είναι ο κόσμος γύρω σου...»
Η γραφή της Αλκυόνης είναι όπως και στα προηγούμενα βιβλία, η ίδια. Απλή, λιτή και απέριττη, στέλνοντας τα καρφιά της εκεί που πρέπει. Μπορεί να γίνει δογματική, πομπώδης χωρίς όμως πολλές περιγραφές. Με μια λέξη, με μια βρισιά, με έναν αναστεναγμό μπορείς να νιώσεις την ψυχή της κάθε ηρωίδας και του κάθε ήρωα.
Εν κατακλείδι, το βιβλίο «Το χαμόγελο του δράκου» είναι ένα μυθιστόρημα που σου υπενθυμίζει την αξία της ζωής και το πως μπορείς να αντιμετωπίσεις τους δικούς σου δράκους-φόβους που καραδοκούν. Ένα χαμόγελο είναι αρκετό για να τους νικήσεις. Ένα ακόμη υπέροχο βιβλίο, με πολλά μηνύματα, από την αγαπημένη συγγραφέα χιλιάδων αναγνωστών. Ένα βιβλίο γεμάτο τρυφερότητα και ευαισθησία.
Πλοκή: Οι ήρωες της Αλκυόνης Παπαδάκη, σαν μοναχικοί γλάροι, περπατούν μέσα στη βροχή και ζωγραφίζουν εικόνες στην ψυχή μας. Ένα λυρικό μυθιστόρημα για την αέναη αναμέτρηση μάνας κόρης και τον προδότη έρωτα, αυτόν που διαλέγουμε εμείς... Εμείς… που κάναμε ψίχουλα την ψυχή μας για να ταΐσουμε τα όρνια. Εμείς… που περπατήσαμε μέσα στη βροχή γιατί δεν καταδεχτήκαμε να πάρουμε την ομπρέλα που μας πρόσφεραν οι άλλοι επ’ αμοιβή… Εμείς… που περπατήσαμε στον υπόνομο μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι. Εμείς… που κάναμε τον δράκο που φώλιαζε μέσα μας να χαμογελάσει. Εμείς… που φτάσαμε στην άκρη του γκρεμού, μόνο και μόνο για ν’ απολαύσουμε τη θέα… Εμείς… που δεν ζητήσαμε ποτέ τα ρέστα της ζωής μας από τον ταμία. Να ’μαστε, λέει, στη βαρκούλα… και να ’χε φεγγαράδα… και ν’ αρμενίζαμε…
4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Δημοσίευση σχολίου