Book Review: Entropy - Λίλλυ Σπαντιδάκη

H Λίλλυ Σπαντιδάκη συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Χωρίς σκηνή», το οποίο και κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2013, από τις εκδόσεις Λιβάνη. Το 2016, κυκλοφορεί το δεύτερο προσωπικό της μυθιστόρημα με τίτλο «Ο Διάβολος τραγουδούσε τα μπλουζ», από τις εκδόσεις Πηγή. Το «Entropy» αποτελεί το τρίτο μυθιστόρημα της Λίλλυ Σπαντιδάκη, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Η Λίλλυ Σπαντιδάκη γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου. Δεν έγινε µπαλαρίνα, δεν έγινε ηθοποιός και δεν έγινε τραγουδίστρια. Αποφάσισε να γίνει όλα µαζί και πολλά περισσότερα στην τρικυµιώδη ηλικία των 15, που µε το ζόρι –η αλήθεια είναι– θυµόταν κατά πού έπεφτε το σχολείο της αλλά τα µυθιστορήµατα τα κατάπινε σαν στραγάλια. Θήτευσε σε εκδότες, σε περιοδικά ως βιβλιοκριτικός και ξεπέρασε το stage fright της παρουσιάζοντας άλλους συγγραφείς σε εκδηλώσεις. 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Λίλλυ Σπαντιδάκη

β) Τίτλος: Entropy

γ) Έτος Έκδοσης: 2018 

δ) Έκδοση: Εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Είναι η πρώτη φορά που καταπιάνομαι με ένα βιβλίο και με ρουφά από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι η πρώτη φορά που επιτέλους διαβάζω κάτι διαφορετικό και μου αρέσει τρελά. Είναι και η πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο της Λίλλυ Σπαντιδάκη. Στην πρώτη μου λοιπόν γνωριμία με τη συγγραφέα οι εντυπώσεις μου είναι μόνο θετικές.

Κι από που να πρωτοξεκινήσω; Από τον πρωτότυπο και πανέξυπνο τίτλο του, το ιδιαίτερο εξώφυλλο του, την "ελεύθερη" περίληψη του, από την ίδια την ιστορία που αφηγείται η συγγραφέας ή από την κεντρική πρωταγωνίστρια του που το μόνο που θέλει είναι να ζήσει ελεύθερη; Αλλά θα τα πάρω από την αρχή. Πρώτα ο τίτλος του βιβλίου. «Entropy», που στα ελληνικά μεταφράζεται ως εντροπία και κατά τον πλήρη ορισμός της έννοιας αυτής, ο τίτλος φαίνεται πως είναι αρκετά αντιπροσωπευτικός με την ιστορία που παρουσιάζεται. Έπειτα το εξώφυλλο του, το οποίο είναι αρκετά ιδιαίτερο, άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που το αντίκρισα το κοιτούσα με τις ώρες. Η αμερικανική σημαία και ένα μισό σκοτεινό πρόσωπο, που ουρλιάζει. Ένα εξώφυλλο που αντικατοπτρίζει απόλυτα την ιστορία που επακολουθεί. Ισάξια με το εξώφυλλο είναι και η περίληψη που παρατίθεται στο οπισθόφυλλο του.

Η ιστορία του «Entropy» αρχίζει στη πόλη των ΗΠΑ, στο Μιλγουόκι. Εκεί ζει η Ελίζαμπεθ Μπανκς με τους γονείς της, Στίβεν και Χέιλι και τη γιαγιά της. Η Λιζ είναι μόλις 17 χρονών, κυκλοφορεί με μαύρα ρούχα και έχει παραιτηθεί από τη ζωή της. Πίστευε και ήθελε ότι η ζωή της θα τερματίζονταν μόλις έφτανε τα 17 της. Όμως δεν γίνεται τίποτα από αυτά που θέλει μέχρι εκείνη την ώρα. Δεν θέλει να σπουδάσει ούτε να δουλέψει κυρίως όμως να κάνει την δική της οικογένεια. Η Λιζ θέλει να ζήσει ελεύθερη, να κάνει βόλτες και να μην δίνει αναφορά σε κανέναν. Και θα το καταφέρει την ημέρα της αποφοίτησης της, όταν και ξαφνικά θα ανέβει σε μια μηχανή ενός ξένου και θα χαθεί για πάντα. Θα αναγεννηθεί και θα αλλάξει το όνομα της. Πλέον δεν ονομάζεται Λιζ Μπανκς, αλλά Μαντ Ντα Σίλβα, δεν έχει οικογένεια αλλά ούτε φίλους. Μοναδική της παρέα, η λέσχη μοτοσυκλετιστών, Riots Machine. Μαζί τους, θα ζήσει την ελευθερία που ήθελε πάντα, θα κάνει μια ζωή άλλη γεμάτη ναρκωτικά και αλκοόλ, θα γνωρίσει ανθρώπους, θα ερωτευτεί, θα βυθιστεί στο σκοτάδι, θα αναστηθεί και πάλι, θα ξεπεράσει τα όρια του εαυτού της. Πάντα θα ζει όπως θέλει αυτή, χωρίς να είναι υποχείριο κανενός. Γιατί πάντα θα επιζητεί την ελευθερία της. Και αυτή είναι η μόνη που έχει!!!

Η συγγραφέας, παρουσιάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα και γρήγορη, σε εξέλιξη, ιστορία, χωρίς ποτέ να κουράσει. Μάλιστα καταφέρνει με τον άμεσο και απλό τρόπο γραφής της, να σε κάνει να ταυτιστείς με την ηρωίδα της ιστορίας. Χάρη και στο πρώτο πρόσωπο που χρησιμοποιεί στην αφήγηση, σε κάνει να ταξιδέψεις και εσύ με την πρωταγωνίστρια της, σε μεγάλες πόλεις της Αμερικής. Να ζήσεις κι εσύ όπως η Λίζ-Μαντ, ένα ατέλειωτο ταξίδι με στάσεις όπως το Σπρινγκφιλντ, Σικάγο, Κάνσας, Γουιτσιτά, Κολοράντο, Λος Άντζελες, Σαν Φρανσίσκο. Να καβαλήσεις και εσύ τη μηχανή και να ακολουθήσεις την πρωταγωνίστρια του βιβλίου στη δική της διαδρομής. Μια διαδρομή, γεμάτο τρέλα και ελευθερία.

Στη διαδρομή αυτή, θα γνωρίσεις και τα μέλη του club, που οδηγούν μηχανές Harley, τους Riots Machine. Θα ερωτευτείς και εσύ, τον αρχηγό τους, Έλιοτ, θα γνωρίσεις τον Ντιμίτρι, τον Μάικ, τον Νας, τον Άλεξ αλλά και τις οικογένειες αυτών. Η Λίλλυ Σπαντιδάκη παρουσιάζει και σκιαγραφεί τους χαρακτήρες αυτούς, μοναδικά ενώ παράλληλα αναφέρεται και στις δυσκολίες αυτών. Το να είσαι όμως μέλος σε club, σημαίνει ότι θα πρέπει να ακολουθήσεις και τους κανόνες του. Η Λιζ-Μαντ φαίνεται πως ούτε αυτό την νοιάζει. Το μόνο που την ένοιαζε ήταν η ελευθερία της. Αυτή όμως έχει και τις συνέπειες της.

«Το γκάζι στο χέρι είναι δηλητήριο..Μην το ξεχάσεις στιγμή αυτό. Εν ανάγκη βάρα το τατού. Αλλά το γκάζι είναι καύλα. Ειδικά όταν συνειδητοποιήσεις ότι αν αποφασίσεις να το ανοίξεις, είσαι ο πιο γρήγορος στον δρόμο..στη μηχανή είσαι εσύ, αυτή και η άσφαλτος. Και αυτό δεν είναι απλώς δηλητήριο. Είναι ναρκωτικό».

Η γλώσσα της συγγραφέας σε κάποια σημεία της ιστορίας γίνεται ωμή, σκληρή και βίαιη, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να αποδώσει σωστά τα συναισθήματα της πρωταγωνίστριας, που σε κάθε κεφάλαιο κάνει και την ανατροπή. Επιπλέον μέσα από όλη την ιστορία, η συγγραφέας καταφέρνει και να συγκινήσει ενώ προσπαθεί να περάσει πολλά μηνύματα και να θέσει και προβληματισμούς. Στην προκειμένη περίπτωση, αναφέρομαι στην Ταλούλα, κόρη του αρχηγού του club, Έλιοτ, η οποία και πάσχει από το σύνδρομο Angelman - ένα σύνδρομο για το οποίο δηλώνω ότι είχα άγνοια και αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο. Η συγγραφέας μάλιστα παρουσιάζει αυτό το σύνδρομο, με το δικό της τρόπο και παράλληλα ευαισθητοποιεί.

«Δεν πιστεύω πια ότι έχει νοητικό πρόβλημα. Δεν πιστεύω γενικώς ότι έχει πρόβλημα. Είναι άλλου είδους άνθρωπος. Όλοι αυτοί με τις αντίστοιχες ικανότητες είναι άλλου είδους άνθρωποι. Κι εμείς οι «νορμάλ» δε θέλουμε να δεχτούμε ότι δεν είμαστε οι μοναδικοί εκεί έξω. Βαφτίζουμε τους υπόλοιπους «προβληματικούς», «ειδικούς» ή όπως αλλιώς. Απλώς κάποιων το «πρόβλημα» φαίνεται, οπότε τους περιθωριοποιούν κι αμέσως δεν συγκαταλέγονται στους νορμαλ. Κανένας δεν είναι νορμάλ. Η Ταλούλα μου το έμαθε αυτό».

Εν κατακλείδι, το βιβλίο «Entropy» είναι ένα ταξίδι σε πολιτείες της Αμερικής. Ένα ταξίδι γεμάτο ελευθερία, τρέλα, έρωτες, μουσική και πολλά συναισθήματα. Μια ιστορία που εξελίσσεται στους δρόμους της Αμερικής τη δεκαετία του ΄90. Μην φοβηθείτε τις 575 σελίδες του, είναι ένα βιβλίο που σίγουρα όλοι θα το αγαπήσετε.

Πλοκή: Η Ελίζαμπεθ Μπανκς είναι δεκαεφτά χρονών και δεν πρόκειται να συμβιβαστεί στη ζωή που της έχουν ετοιμάσει: κολέγιο, σπουδές, δουλειά, γάμος, παιδιά, θάνατος. Αντιστέκεται. Θέλει μουσική, βόλτες, ελευθερία. Προπάντων ελευθερία –είναι το οξυγόνο της. Έτσι, μόλις βρίσκει την ευκαιρία, η Ελίζαμπεθ την αρπάζει από τα μαλλιά. Καβαλάει τη μηχανή ενός αγνώστου και χάνεται, σε μια εποχή που τα πάντα ήταν πιο απλά και πιο πιθανά. Η Ελίζαμπεθ Μπανκς δεν υπάρχει πια. Πλέον είναι η Μαντ Ντα Σίλβα, και το όνομα δεν το έχει επιλέξει τυχαία. Φτιάχνει τη δική της πραγματικότητα, γνωρίζει ανθρώπους που θα τη φέρουν αντιμέτωπη με το σκοτάδι μέσα της, ξεπερνάει τα όρια του εαυτού της… Ένα μυθιστόρημα δρόμου στην Αμερική της δεκαετίας του ’90, γεμάτο τρέλα και ελευθερία.

4 στα 5

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Ένα ταξίδι σε πολιτείες της Αμερικής. Μια διαδρομή γεμάτο ελευθερία, τρέλα, έρωτες, μουσική και πολλά συναισθήματα. Μια ιστορία που εξελίσσεται στους δρόμους της Αμερικής τη δεκαετία του ΄90. Μην φοβηθείτε τις 575 σελίδες του, είναι ένα βιβλίο που σίγουρα όλοι θα το αγαπήσετε. To «Entropy» κυκλοφορεί από @ekdoseisklidarithmos. 📚 Διαβάστε την άποψη μου για το βιβλίο στο link στο bio. #greekbooks#goodreads#klidarithmos#bookstagram#bookaholic#bookaddict#booklove#booklover#bookphotography#bibliophile#instaread#iloveread#reading#ilovebooks#instabook#photooftheday#bookoftheday#ilovereadingbooks#vivlio#diavazo#instavivlio#somuchreading#kleidarithmos#booklife#βιβλιοστιγμές#readgreekauthor#entropy

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Χυτούλα Παπάζογλου (@xytopap) στις 16 Ιαν, 2019 στις 1:28 πμ PST

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει