Η Ιφιγένεια Τέκου συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Μνήμες χαμένες στην άμμο», το οποίο και κυκλοφόρησε το 2014, από τις εκδόσεις Κέδρος. Το 2015 μετακομίζει στις Εκδόσεις Λιβάνη όπου και κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο, για παιδιά, με τίτλο «Αγάπα το ή παράτα το». Την ίδια χρονιά και για τα επόμενα δύο χρόνια, η συγγραφέας μετακομίζει σε νέα εκδοτική στέγη, και συγκεκριμένα στις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, όπου και κυκλοφορεί δύο βιβλία. Από το 2017, ανήκει στις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. «Το τελευταίο Φως» είναι συνολικά το τέταρτο προσωπικό της μυθιστόρημα, για ενήλικες.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Ιφιγένεια Τέκου
β) Τίτλος: Το τελευταίο Φως
γ) Έτος Έκδοσης: 2018
δ) Έκδοση: Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Αν και τη συγγραφέα την γνώριζα, δεν έτυχε ποτέ να διαβάσω βιβλίο της. Το νέο της βιβλίο από τις εκδόσεις Ψυχογιός, «Το τελευταίο Φως» είναι η πρώτη γνωριμία μου μαζί της. Παρά το γεγονός ότι δεν προωθήθηκε όσο έπρεπε, αυτό το βιβλίο, μου κίνησε την περιέργεια, όχι μόνο από την περίληψη στο οπισθόφυλλο του αλλά και το μυστηριώδες και αινιγματικό εξώφυλλο του.
Η ιστορία ξεκινάει παρουσιάζοντας τον κεντρικό χαρακτήρα του, τη Μαρίνα. Η Μαρίνα, ζει στην Αθήνα του 2002, είναι μια γυναίκα προσφάτως χωρισμένη και ταυτόχρονα μια μάνα ενός αυτιστικού παιδιού. Η Μαρίνα δεν έχει αποδεχτεί ακόμα το παιδί της, καθώς αυτό μεγαλώνει με την γιαγιά της Ισμήνη. Ο θάνατος της Ισμήνη όμως θα φέρει την Μαρίνα αντιμέτωπη όχι μόνο με το ίδιο της το παιδί αλλά και με μια απρόσμενη κληρονομία, που κρύβει πολλά μυστικά. Μέσα σε ένα καλά κρυμμένο μπαούλο, θα ανακαλύψει μια φωτογραφία, ένα σκισμένο γράμμα και ένα κλειδί. Μαζί με την κόρη της, η Μαρίνα, θα εγκαταλείψουν την Αθήνα και θα μετακομίσουν στο πύργο στη Μάνη. Μαζί τους και η Φωτεινή, η νταντά του μικρού παιδιού. Εκεί η Μαρίνα θα ζήσει περίεργα περιστατικά, διάφοροι θόρυβοι θα κάνουν την εμφάνιση τους ενώ στο υπόγειο θα ξεσπάσει ξαφνικά φωτιά. Κάποια σκιά κρύβεται πίσω από όλα. Μια σκιά που έρχεται από το παρελθόν. Η Μαρίνα θα ανακαλύψει αλήθειες από ένα μακρινό παρελθόν, της δεκαετίας του 70, τότε που δυο κοπέλες, η Σεμέλη και η Ισμήνη έκαναν μια συμφωνία. Τι κρύβεται πίσω από τα ανεξήγητα και τρομακτικά περιστατικά και ποια σκιά περιτριγυρίζει στο πύργο στη Μάνη; Ποια συμφωνία έκαναν οι δυο κοπέλες και πως μπορεί να συνδέει τη Μαρίνα;
Η Ιφιγένεια Τέκου, με τις περιγραφές της, ταξιδεύει τον αναγνώστη στο χρόνο, στο 1970, τότε που ξεκίνησαν όλα, και τον επαναφέρει στο παρόν, στο 2002. Ταξίδι με διάρκεια. Αθήνα - Βάθεια - Μάνη - Γύθειο - Θεσσαλονίκη - Λονδίνο - Κένυα. Η συγγραφέας πλέκει ωραία την πλοκή με τους χαρακτήρες της ιστορίας, τις τοποθεσίες αυτής και χαρίζει απλόχερα μια ιστορία για την αγάπη, το μίσος, την εκδίκηση και τη συγχώρεση.
Μέσα από τις περιγραφές της, αλλά και την εξέλιξη της ιστορίας, η συγγραφέας, αναφέρεται και σε γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της Ελλάδας. Αναφέρεται στη Χούντα και στο Πολυτεχνείο καθώς και στον μεγάλο σεισμό της Θεσσαλονίκης, στις 20 Ιουνίου του 1978. Τέλος θίγει και ένα σημαντικό αλλά και σοβαρό συνάμα θέμα. Την απόκτηση αλλά και αποδοχή ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες, από τους γονείς.
Η ιστορία ξεκινάει παρουσιάζοντας τον κεντρικό χαρακτήρα του, τη Μαρίνα. Η Μαρίνα, ζει στην Αθήνα του 2002, είναι μια γυναίκα προσφάτως χωρισμένη και ταυτόχρονα μια μάνα ενός αυτιστικού παιδιού. Η Μαρίνα δεν έχει αποδεχτεί ακόμα το παιδί της, καθώς αυτό μεγαλώνει με την γιαγιά της Ισμήνη. Ο θάνατος της Ισμήνη όμως θα φέρει την Μαρίνα αντιμέτωπη όχι μόνο με το ίδιο της το παιδί αλλά και με μια απρόσμενη κληρονομία, που κρύβει πολλά μυστικά. Μέσα σε ένα καλά κρυμμένο μπαούλο, θα ανακαλύψει μια φωτογραφία, ένα σκισμένο γράμμα και ένα κλειδί. Μαζί με την κόρη της, η Μαρίνα, θα εγκαταλείψουν την Αθήνα και θα μετακομίσουν στο πύργο στη Μάνη. Μαζί τους και η Φωτεινή, η νταντά του μικρού παιδιού. Εκεί η Μαρίνα θα ζήσει περίεργα περιστατικά, διάφοροι θόρυβοι θα κάνουν την εμφάνιση τους ενώ στο υπόγειο θα ξεσπάσει ξαφνικά φωτιά. Κάποια σκιά κρύβεται πίσω από όλα. Μια σκιά που έρχεται από το παρελθόν. Η Μαρίνα θα ανακαλύψει αλήθειες από ένα μακρινό παρελθόν, της δεκαετίας του 70, τότε που δυο κοπέλες, η Σεμέλη και η Ισμήνη έκαναν μια συμφωνία. Τι κρύβεται πίσω από τα ανεξήγητα και τρομακτικά περιστατικά και ποια σκιά περιτριγυρίζει στο πύργο στη Μάνη; Ποια συμφωνία έκαναν οι δυο κοπέλες και πως μπορεί να συνδέει τη Μαρίνα;
Η Ιφιγένεια Τέκου, με τις περιγραφές της, ταξιδεύει τον αναγνώστη στο χρόνο, στο 1970, τότε που ξεκίνησαν όλα, και τον επαναφέρει στο παρόν, στο 2002. Ταξίδι με διάρκεια. Αθήνα - Βάθεια - Μάνη - Γύθειο - Θεσσαλονίκη - Λονδίνο - Κένυα. Η συγγραφέας πλέκει ωραία την πλοκή με τους χαρακτήρες της ιστορίας, τις τοποθεσίες αυτής και χαρίζει απλόχερα μια ιστορία για την αγάπη, το μίσος, την εκδίκηση και τη συγχώρεση.
Μέσα από τις περιγραφές της, αλλά και την εξέλιξη της ιστορίας, η συγγραφέας, αναφέρεται και σε γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της Ελλάδας. Αναφέρεται στη Χούντα και στο Πολυτεχνείο καθώς και στον μεγάλο σεισμό της Θεσσαλονίκης, στις 20 Ιουνίου του 1978. Τέλος θίγει και ένα σημαντικό αλλά και σοβαρό συνάμα θέμα. Την απόκτηση αλλά και αποδοχή ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες, από τους γονείς.
Εν κατακλείδι, το «Το τελευταίο Φως», αν και το πρώτο βιβλίο της συγγραφέας που διαβάζω, ήταν ότι καλύτερο για το είδος του, τη φετινή χρονιά. Ένα βιβλίο με ποικίλα συναισθήματα, εικόνες και μηνύματα. Ένα βιβλίο που θίγει ένα σημαντικό θέμα, την αποδοχή ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες, από τους ίδιους τους γονείς και εκ των υστέρων από τον κοινωνικό περίγυρο. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια ιστορία γεμάτη ενδιαφέρον, που θα κάνει τον αναγνώστη να ανακαλύψει την αλήθεια πριν πέσει το τελευταίο φως.
Αποσπάσματα του βιβλίου που ξεχώρισα
Αποσπάσματα του βιβλίου που ξεχώρισα
Οι γονείς πρέπει να αγαπούν τα παιδιά τους. Να τα αγαπούν έτσι απλά, δίχως όρους και απαιτήσεις. Έχουν υποχρέωση.
Η μνήμη μας είναι ένα τέρας, εμείς ξεχνάμε.... αυτή όχι. Απλώς αρχειοθετεί τα πράγματα. Τα φυλάει για εμάς ή τα κρύβει από εμάς...και ανακαλεί ότι θέλει, όποτε το θέλει. Νομίζουμε πως εμείς κάνουμε κουμάντο στην μνήμη αλλά στην πραγματικότητα είμαστε υποχείρια της.
Όταν δύο άνθρωποι αγαπιούνται αληθινά, είναι μαζί στα καλά και στα άσχημα.
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Δημοσίευση σχολίου