Πριν από δύο μήνες, άνοιξα μια ακόμα στήλη στη σελίδα μου και μοιράστηκα μαζί σας, το τραγούδι του μήνα, για τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο. Τώρα, λίγες μέρες, πριν φύγει και ο Μάρτιος, τρέχω να θυμηθώ τα τραγούδια που άκουσα, ξεχώρισα και λάτρεψα, από τις αρχές του μήνα. Ο Μάρτιος ήταν ένας μήνας, με νέες κυκλοφορίες δίσκων και τραγουδιών. Τα τραγούδια όμως που άκουσα πολλές φορές σε επανάληψη, τα τραγούδια αυτά που με το άκουσμα τους, μου έκαναν το ξεκίνημα της μέρας, πιο όμορφο είναι λίγα. Και κάποιο από αυτά δικαιωματικά συγκαταλέγεται σε ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, αυτού του μήνα.
Τα τραγούδια όμως που ξεχώρισα είναι: "Γέλα μου...χαμογέλα μου" από τον Πέτρο Ιακωβίδη, "Λίγο Χρώμα" από τη Μιρέλα Πάχου και γενικά όλος ο δίσκος της, "Γυάλινη Καρδιά" από τον Τριαντάφυλλο και φυσικά "Θέλω να σε ξαναδώ" από Πάνο Κιάμο.
Ένα τραγούδι ωστόσο, το αγάπησα περισσότερο, από το πρώτο του άκουσμα μάλιστα, το λάτρεψα και το άκουσα πολλές φορές, μέχρι που έμαθα και τα λόγια. Άλλωστε τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, τον γνωρίζω προσωπικά και όλα του τα τραγούδια πάντα μου άρεσαν. Ένα παραπάνω φυσικά ότι κατάγεται και ζει στην πόλη που ζω. Ποιον εννοώ. Μα φυσικά τον Μιχάλη Κουϊνέλη, κατά κόσμον, Stavento και το Σπουργίτι του, σε μια μοναδική μουσική συνάντηση με τον Γιάννη Γιοκαρίνη.
Δημοσίευση σχολίου