ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Μικρές κόκκινες καρέκλες
β) Τίτλος: Edna O’Brien
γ) Έτος Έκδοσης: 2017
δ) Έκδοση: Εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ
Πλοκή: Ένας μυστηριώδης άντρας φτάνει σ’ ένα μικρό χωριό της Ιρλανδίας. Συστήνεται ως εναλλακτικός θεραπευτής και σύντομα καταγοητεύει την τοπική κοινωνία. Η Φιντέλμα Μακπράιντ θα υποκύψει στη μοιραία έλξη που αισθάνεται για τον ξένο, αλλά τα επακόλουθα θα είναι πέρα από κάθε φαντασία. Γιατί ο Βλαντ είναι καταζητούμενος εγκληματίας πολέμου από τα Βαλκάνια… Οι Μικρές κόκκινες καρέκλες είναι ένα μυθιστόρημα για την αγάπη, τα τεχνάσματα του κακού, τη δικαιοσύνη, την εξιλέωση, την ελπίδα.
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Οι «Μικρές κόκκινες καρέκλες», είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέας Edna O’Brien, που διαβάζω καθώς δεν έτυχε ποτέ έως τώρα να διαβάσω κάποιο βιβλίο της, παρά το μεγάλο συγγραφικό της έργο. Το βιβλίο αυτό περίμενε στην βιβλιοθήκη μου εδώ και αρκετό καιρό, μέχρι που ήρθε επιτέλους η στιγμή να το διαβάσω. Άλλωστε κυκλοφορεί από τις αγαπημένες εκδόσεις Κλειδάριθμος, που αποτελούν εγγύηση και τον τελευταίο χρόνο, μας εκπλήσσει ευχάριστα με τις επιλογές της.
Η ιστορία του μυθιστορήματος τοποθετείται στην Ιρλανδία. Η εισαγωγή μάλιστα προϊδεάζει τον αναγνώστη για την πλοκή της ιστορίας...για τις 11.541 άδειες καρέκλες, που η καθεμία αντιστοιχεί σε κάτοικο του Σεράγεβο που έχασε τη ζωή του στη διάρκεια των 1.425 ημερών της πολιορκίας. Στις "Μικρές κόκκινες καρέκλες" αναφέρεται η ιστορία της Φιντέλμα, κάτοικος του ιρλανδικού χωριού που συναντά, τον κ. Βλαντ (Βλάντιμιρ Ντράγκαν). Η Φιντέλμα, όπως και η μικρή ιρλανδική κοινωνία, αγκαλιάζει και γοητεύεται από τον ξένο. Όμως υπάρχει κάτι μυστηριώδες για τον κ. Βλαντ. από την αρχή και σύντομα αποκαλύπτεται ότι είναι εγκληματίας πολέμου. Ανακαλύπτεται και συλλαμβάνεται. Σύντομα η Fidelma ανακαλύπτει ότι ειναι έγκυος στο παιδί του και φεύγει, ξεκινώντας μια νέα ζωή στο Λονδίνο μεταξύ των προσφύγων. Η Φιντέλμα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ανθρώπους που η ζωή τους καταστράφηκε από τον Βλάντ.
Η συγγραφέας, με απλό και συνάμα περιγραφικό λόγο, χωρίς να κουράζει ιδιαίτερα, καθηλώνει τον αναγνώστη από τις πρώτες σελίδες. Μας παρουσιάζει ένα μυθιστόρημα για την αγάπη, τα τεχνάσματα του κακού, τη δικαιοσύνη, την εξιλέωση, την ελπίδα. Ένα σκληρό μυθιστόρημα που καταγράφει άσχημες στιγμές της ανθρωπότητας, αληθινά ιστορικά γεγονότα. Η συγγραφέας καταφέρνει να παντρέψει με μοναδικό τρόπο, αυτά τα γεγονότα με στοιχεία μυθοπλασίας.
Φτάνοντας στο τέλος και κλείνοντας αυτό το βιβλίο, δεν ξέρω πως να αισθανθώ. Η ωμή, ρεαλιστική, βάναυση και συγκλονιστική περιγραφή της συγγραφέας, δεν μου δημιούργησε πολλά συναισθήματα. Τέλος δεν δέθηκα με κάποιον από τους ήρωες του. Και το φινάλε του, το περίμενα διαφορετικό.
Η ιστορία του μυθιστορήματος τοποθετείται στην Ιρλανδία. Η εισαγωγή μάλιστα προϊδεάζει τον αναγνώστη για την πλοκή της ιστορίας...για τις 11.541 άδειες καρέκλες, που η καθεμία αντιστοιχεί σε κάτοικο του Σεράγεβο που έχασε τη ζωή του στη διάρκεια των 1.425 ημερών της πολιορκίας. Στις "Μικρές κόκκινες καρέκλες" αναφέρεται η ιστορία της Φιντέλμα, κάτοικος του ιρλανδικού χωριού που συναντά, τον κ. Βλαντ (Βλάντιμιρ Ντράγκαν). Η Φιντέλμα, όπως και η μικρή ιρλανδική κοινωνία, αγκαλιάζει και γοητεύεται από τον ξένο. Όμως υπάρχει κάτι μυστηριώδες για τον κ. Βλαντ. από την αρχή και σύντομα αποκαλύπτεται ότι είναι εγκληματίας πολέμου. Ανακαλύπτεται και συλλαμβάνεται. Σύντομα η Fidelma ανακαλύπτει ότι ειναι έγκυος στο παιδί του και φεύγει, ξεκινώντας μια νέα ζωή στο Λονδίνο μεταξύ των προσφύγων. Η Φιντέλμα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ανθρώπους που η ζωή τους καταστράφηκε από τον Βλάντ.
Η συγγραφέας, με απλό και συνάμα περιγραφικό λόγο, χωρίς να κουράζει ιδιαίτερα, καθηλώνει τον αναγνώστη από τις πρώτες σελίδες. Μας παρουσιάζει ένα μυθιστόρημα για την αγάπη, τα τεχνάσματα του κακού, τη δικαιοσύνη, την εξιλέωση, την ελπίδα. Ένα σκληρό μυθιστόρημα που καταγράφει άσχημες στιγμές της ανθρωπότητας, αληθινά ιστορικά γεγονότα. Η συγγραφέας καταφέρνει να παντρέψει με μοναδικό τρόπο, αυτά τα γεγονότα με στοιχεία μυθοπλασίας.
Φτάνοντας στο τέλος και κλείνοντας αυτό το βιβλίο, δεν ξέρω πως να αισθανθώ. Η ωμή, ρεαλιστική, βάναυση και συγκλονιστική περιγραφή της συγγραφέας, δεν μου δημιούργησε πολλά συναισθήματα. Τέλος δεν δέθηκα με κάποιον από τους ήρωες του. Και το φινάλε του, το περίμενα διαφορετικό.
Εν κατακλείδι το βιβλίο της Edna O’Brien, «Μικρές κόκκινες καρέκλες», είναι μια αρκετά καλοστημένη και καλογραμμένη ιστορία, που βασίζεται σε αληθινά ιστορικά γεγονότα, γεμάτη δόσεις ελπίδας, αγάπης, δικαιοσύνης και εξιλέωσης. Προσωπικά δεν είναι του γούστου μου τέτοια βιβλία και δεν ξέρω αν στο μέλλον θα ξαναδιάβαζα.
3 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Δημοσίευση σχολίου