22 Νοε 2017

REVIEW: 3ος Μαραθώνιος Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ προ(σ)κάλεσαν τους αναγνώστες τους σε ένα ταξίδι ανάγνωσης αστυνομικής λογοτεχνίας. Όπως πέρσι και προπέρσι, έτσι και φέτος, αρχές Μαρτίου, οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ και η Λέσχη Noir διοργάνωσαν το "3ο Μαραθώνιο Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας ", καλώντας όλους τους βιβλιοφάγους και φαν της αστυνομικής λογοτεχνίας να λάβουν μέρος, δίνοντας την ευκαιρία σε πολλούς να γεμίσουν την αστυνομική βιβλιοθήκη τους με τα βιβλία μιας ολόκληρης χρονιάς και να κερδίσουν πολλά άλλα δώρα, όπως ένα ταξίδι στη Τσαγκαράδα Πηλίου.


Ένα ταξίδι που έφτασε στο τέλος του, αφού ο Οκτώβριος ήταν ο τελευταίος μήνας για συμμετοχές και ο Νοέμβριος ο μήνας με τις ερωτήσεις που έπρεπε να απαντήσει ο κάθε αναγνώστης για τα 6+βιβλία που θα διάβαζε. Ένα ταξίδι ανάγνωσης στο οποίο συμμετείχα και εγώ για τρίτη φορά ήρθε στο τέλος νωρίτερα από πέρσι. Για μια ακόμη χρονιά στόχος ήταν ο τερματισμός και η ανάγνωση νέων αστυνομικών βιβλίων. Αν φυσικά είμαι στους τυχερούς, η νίκη αυτή θα είναι καλοδεχούμενη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η ανάγνωση στα αστυνομικά σταματά εδώ λόγω του Μαραθωνίου. Οι λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας δεν καταλαβαίνουν πότε πρέπει να σταματήσουν να διαβάζουν αστυνομικά μυθιστορήματα - κάθε μήνα υπάρχουν και νέες κυκλοφορίες στο είδος αυτό από αρκετούς πλέον εκδοτικούς οίκους.

Έξι βιβλία σε έξι μήνες; Αντέχεις ή μπορείς να διαβάσεις περισσότερα; Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ επέλεξαν έξι τίτλους-φωτιά, μια reading list που σε κάποιους τελικά ίσως να μην άρεσε και τόσο. Σε αυτήν τη λίστα συμπεριλήφθηκαν πολλά και διαφορετικά είδη αστυνομικής λογοτεχνίας (από κλασικό αστυνομικό έως ψυχολογικά θρίλερ) και  πολλές και διαφορετικές σχολές (Νορβηγία, Ιρλανδία, ΗΠΑ, Βρετανία, Αργεντινή). Αυτά τα έξι βιβλία έπρεπε να διαβαστούν από όλους τους συμμετέχοντες χωρίς εξαίρεση, αλλά επειδή η δίψα για καλή αστυνομική λογοτεχνία δεν σβήνει τόσο εύκολα, ετοιμάστηκε μία ακόμα λίστα από την οποία μπορούσαμε να διαλέξουμε όσους τίτλους θέλαμε.

Τα έξι αστυνομικά μυθιστορήματα και άλλα τρία από τη συμπληρωματική λίστα, που επέλεξα να διαβάσω για το Μαραθώνιο και ποια η δική μου κριτική, παρακάτω.


Τελευταία Έξοδος – Federico Axat
Το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα Federico Axat, που πέφτει στα χέρια μου και για χάρη του 3ου Μαραθωνίου Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας, είναι η «Τελευταία Έξοδος». Η Τελευταία Έξοδος είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που δεν πρόκειται να αφήσει σε ησυχία κανέναν αναγνώστη. Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα με γρήγορο ρυθμό, ένταση, αγωνία, σασπένς μυστήριο, πολλά ερωτήματα που απαντώνται στο τέλος, ανατροπές που δεν τελειώνουν και τρελά καρδιοχτύπια μέχρι τέλους. Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, Τέντ Μακέι, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας εξελίσσεται και αποκαλύπτεται συνεχώς. Όμως το τέλος της ιστορίας του αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση και θα περίμενα κάτι διαφορετικό και καλύτερο για εκείνον. 4/5

Ο Τόπος των Μυστικών – Tana French
H συγγραφέας Tana French, μετά τον «Τόπο των Πιστών», επιστρέφει με το δεύτερο μυθιστόρημα της που ακούει στον τίτλο «Ο Τόπος των Μυστικών». Το δεύτερο βιβλίο της συγγραφέας που πέφτει στα χέρια μου δεν με ικανοποίησε τόσο όσο το πρώτο της βιβλίο. «Ο Τόπος των Μυστικών» είναι ένας πίνακας σε ένα ιδιωτικό σχολείο, όπου εκεί αναγράφονται ποικίλα κακεντρεχή σχόλια, κουτσομπολιά, ραβασάκια αλλά και γενικά ανώνυμα μυστικά, από κάποια κορίτσια....μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται η φωτογραφία ενός παιδιού που δολοφονήθηκε πριν από δύο χρόνια. Ποιος καρφίτσωσε την φωτογραφία εκεί και γιατί μετά από δύο ολόκληρα χρόνια; «Ο Τόπος των Μυστικών» είναι ένα ταξίδι στο χρόνο, με γρήγορο ρυθμό, έντονο μυστήριο, αγωνία και ανατροπές. Παρόλα αυτά οι πολλές σελίδες του, όπου στις μισές αναφέρονται διάφορες εφηβικές συμπεριφορές, κουράζουν. 3/5

Η δίψα – Jo Nesbo
Harry Hole is back. Η επιστροφή του αγαπημένου επιθεωρητή Χάρι Χόλε, στην ενδέκατη περιπέτεια του, είναι γεγονός. Ναι και εγώ αγόρασα το βιβλίο την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του μαζί με το αναμνηστικό καπελάκι. Τι να πει κανείς, και ειδικά οι nesbomaniac για αυτό το βιβλίο. Τα λόγια είναι περιττά. Ο Jo Nesbo, μας δίνει μια ακόμη εξαιρετική περιπέτεια του επιθεωρητή του, που τόσο μας έλειψε. «Η Δίψα» αποτελεί συνέχεια της «Αστυνομίας». Όλα έχουν αλλάξει. Ο Χάρι είναι παντρεμένος επιτέλους, με τη Ρακέλ και είναι καθηγητής Αστυνομικής Ακαδημίας (ω ναι, αναβαθμίστηκε). Ζει μια ζωή φυσιολογική ενώ οι παλιοί του συνάδελφοι συνεχίζουν να κυνηγούν το έγκλημα στους δρόμους του Όσλο. Μέχρι που μια δολοφονία έρχεται να αναταράξει την ηρεμία του και να αλλάξει τα δεδομένα. Ή μήπως τίποτα δεν έχει αλλάξει; Η δίψα του serial killer έχει ξυπνήσει και τη δίψα του Χάρι. Ο συγγραφέας ωριμότερος από ποτέ, έρχεται και μας εκπλήσσει, με την συνταγή να μας είναι πλέον γνωστή. Αγωνία, ρυθμός, ανατροπές, πολλά πρόσωπα για να έχουμε πιθανούς υπόπτους, πρόσωπα και αναφορές σε γεγονότα από προηγούμενα βιβλία του. Αν και το βιβλίο είναι ένα τούβλο πραγματικά, αξίζει να διαβαστεί και με το παραπάνω. 4/5

Πέπλο Σιωπής – Stuart Neville
To «Πέπλο Σιωπής» είναι η τέταρτη συνολικά, περιπέτεια του αστυνομικού Τζακ Λένον και αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου βιβλίου με τίτλο «Κλεμμένες Ψυχές». Στο τέλος εκείνου του βιβλίου ο Τζακ σκοτώνει έναν διεφθαρμένο συνάδελφό του αστυνομικό –αν και βρισκόταν σε αυτοάμυνα.  Στο «Πέπλο Σιωπής» τον βρίσκουμε να έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα…μέχρι που δέχεται το ξαφνικό τηλεφώνημα μιας πρώην του. Τα εγκλήματα που καλείται ο Τζακ να εξιχνιάσει κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, αμείωτο. Ένα ακόμη εκπληκτικό αστυνομικό μυθιστόρημα, από τον Ιρλανδό συγγραφέα, με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ. Μια δυνατή ιστορία, με αγωνία, μυστήριο, σασπένς και ανατροπές. Ίσως να πρόκειται και για το τελευταίο βιβλίο με ήρωα τον Τζακ Λένον, έναν αστυνομικό που έχει αγαπηθεί πολύ από τους φίλους της αστυνομικής λογοτεχνίας, κι όχι μόνο. 5/5

Ο Τιμωρός – Tony Parsons
Η δεύτερη περιπέτεια του επιθεωρητή Μαξ Γουλφ, από τον συγγραφέα Tony Parsons έχει τίτλο «Τιμωρός». Ο επιθεωρητής Μαξ Γουλφ καλείται να εξιχνιάσει ένα έγκλημα, μιας ολόκληρης οικογένειας και να εντοπίσει το μικρότερο αγόρι, που είναι μόλις τεσσάρων ετών. Το όπλο του φόνου θυμίζει πολύ εκείνο που χρησιμοποιήθηκε σε μια άλλη σφαγή, που διαδραματίστηκε τριάντα χρόνια πριν. Ο χρόνος κυλάει αντίστροφα, οι πιθανότητες το αγνοούμενο αγόρι να βρεθεί ζωντανό αρχίζουν να λιγοστεύουν και ο δολοφόνος πρέπει να συλληφθεί πριν ξεκληρίσει μια ακόμα οικογένεια. Μια καλογραμμένη ιστορία, με φόνους, δολοφόνο, δράση, κυνηγητό, αγωνία, σασπένς, αίμα, αρκετή βία, με πολλά αναπάντητα ερωτήματα και ανατροπές. Σε όλα αυτά θίγεται κι ένα κοινωνικό ζήτημα, αυτό της εμπορίας παιδιών, με το συγγραφέα να το κάνει με αρκετά ρεαλιστικές περιγραφές. Ένα σκοτεινό, έντονο και γρήγορο σε ρυθμό αστυνομικό μυθιστόρημα. 4/5

Ούτε Λέξη – Eric Rickstad
Με φόντο το όμορφο και χιονισμένο τοπίο του Βερμόντ, ο Eric Rickstad μας αφηγείται μια ιστορία, που θυμίζει αμερικάνικο αστυνομικό θρίλερ. Το «Ούτε Λέξη» είναι μια σκληρή, ανατριχιαστική, τρομακτική αλλά και συναισθηματική ιστορία, που θα παρασύρει τον αναγνώστη. Αρκετά καλοστημένη και καλογραμμένη η πλοκή, σε καθηλώνει από την εισαγωγή και συγκεκριμένα από τις πρώτες σκηνές, με την ανεύρεση του πτώματος. Ο κεντρικός ήρωας και πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο Φρανκ Ραθ, ένας παλιός σκληροτράχηλος αστυνομικός που δουλεύει πλέον ως ιδιωτικός ντετέκτιβ, οποίος θα πρέπει να συνεργαστεί και πάλι με την αστυνομία και να λύσει το μυστήριο, των εξαφανίσεων των νεαρών γυναικών. Οι χαρακτήρες του βιβλίου, η δράση, η αγωνία, και το ανατριχιαστικό τέλος, κάνουν το βιβλίο ένα από τα καλύτερα αστυνομικά μυθιστορήματα θρίλερ, που σίγουρα θα κρατήσουν τον αναγνώστη μέχρι τέλους. 4/5

Δυτικά της Ελευθερίας – Thomas Engstrom
Συνήθως πριν την αγορά ενός βιβλίου, πάντα θα αναζητήσω τις κριτικές που πιθανόν να έχουν γίνει για αυτό. Για το βιβλίο του Thomas Engstrom, «Δυτικά της Ελευθερίας» οι αρχικές κριτικές και βαθμολογίες ήταν μέτριες ή και κάτω του μετρίου. Κάτι όμως η περίληψη του βιβλίου που μου κίνησε το ενδιαφέρον, κάτι τα παραπανίσια λεφτά που είχα πάνω μου, κάτι και η επιμονή του βιβλιοπώλη μου, λύγισα. Από την περίληψη στο οπισθόφυλλο γίνεται γνωστό ότι πρόκειται για ένα κατασκοπικό θρίλερ. Σε ένα ατμοσφαιρικό βιβλίο που η ιστορία είναι καλογραμμένη, υπάρχει μπόλικη δράση, μυστήριο, αποκαλύψεις και ανατροπές, ο αναγνώστης θα μείνει ικανοποιημένος, παρά τα κάποια σημεία που ίσως κουράσουν. Ένα αρκετά καλό κατασκοπευτικό μυθιστόρημα που συστήνεται. 4/5

Στοκχόλμη - Jens Lapidus
Μετά την «Αίθουσα VIP», ο Jens Lapidus επιστρέφει με την δεύτερη περιπέτεια του πρώην γκάνγκστερ Τέντι Μάκσουμιτς και της δικηγόρου Έμελι Γιάνσον. Ο Jens Lapidus μάς αφηγείται μια σκοτεινή αστυνομική ιστορία, ένα δικαστικό θρίλερ που διαδραματίζεται που αλλού; Στη Στοκχόλμη, στην πρωτεύουσα της Σουηδίας. Ο συγγραφέας έχει στήσει μια ενδιαφέρουσα, καλοστημένη και καλογραμμένη ιστορία η οποία εξελίσσεται γρήγορα, με τον ίδιο να δίνει και να αφήνει το στίγμα του σε ένα ακόμη πολύ καλό και δυνατό βιβλίο. Δικαίως ο Jens Lapidus καταλαμβάνει μια θέση στη σκανδιναβική κυρίως σουηδική αστυνομική λογοτεχνίας και αποτελεί και δική μου επιλογή, για μία ακόμη φορά. Αναμένω τη συνέχεια!!! 4/5



Η συχνότητα του θανάτου - Χίλντα Παπαδημητρίου
H Χίλντα Παπαδημητρίου και ο συμπαθής πλέον, αστυνόμος Χάρης Νικολόπουλος, επιστρέφουν με την τρίτη τους περιπέτεια που ακούει στο όνομα «Η συχνότητα του θανάτου». Η συγγραφέας σε ένα ακόμη βιβλίο της ακολουθεί την ίδια «επιτυχημένη» συνταγή…δηλαδή φόνος μετά μουσικής. Πως θα μπορούσε να λείψει άλλωστε η μουσική…αφού έτσι γνωρίσαμε την συγγραφέα και τον ήρωα της. Σε όλο το βιβλίο, διάσπαρτα υπάρχουν στίχοι τραγουδιών και διάφορες μελωδίες διαφορετικών ειδών και όσο ο αναγνώστης διαβάζει την ιστορία νομίζει ότι τα ακούει. Τραγούδια γνωστά αλλά και άγνωστα. Μια μουσική πανδαισία σε μια αστυνομική ιστορία που εξελίσσεται στα σοκάκια της Αθήνας. Από τα ρεμπέτικα στην τζαζ και στους Beatles και από εκεί πάλι πίσω. Μια ιστορία με μυστήριο, αληθινούς χαρακτήρες αλλά χωρίς ωστόσο ανατροπές. Ο δολοφόνος από ένα σημείο και μετά ανακαλύπτεται από τον αναγνώστη, χωρίς ωστόσο να αποκαλυφθούν τα κίνητρα του. Σαφώς στο τρίτο της βιβλίο, η Χίλντα Παπαδημητρίου, είναι πολύ καλύτερη και η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη. Η Χίλντα Παπαδημητρίου είναι από τις λίγες γυναίκες Ελληνίδες που κρατούν την αστυνομική λογοτεχνία σε ικανοποιητικό επίπεδο. 4/5


📚 Εσείς πήρατε μέρος και αν ναι τερματίσατε;;; 📚

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

1 σχόλιο

  1. Ευθυμία27/11/17 4:18 π.μ.

    Ασθμαίνοντας μεν.....τερματίσαμε δε!
    Να' ναι καλά κάποιοι φίλοι - ξέρουν αυτοί - που συμβάλλανε!!!
    Τους ευχαριστώ πολύ πολύ!!!
    Να είμαστε καλά μέχρι τον επόμενο Μαραθώνιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή