Σε ένα ακόμη ταξίδι, η συγγραφέας, Camilla Läckberg, έχει συνοδοιπόρους της, τη συγγραφέα Έρικα -το alter ego της - και τον αστυνομικό επιθεωρητή Πάτρικ.
Όλα της τα βιβλία έχουν ξεπεράσει τα 20.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Camilla Läckberg
β) Τίτλος: Ο Ιεροκήρυκας
γ) Έτος Έκδοσης: 2011
δ) Έκδοση: Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Από προηγούμενη ανάρτηση μου, σε κριτική του πρώτου βιβλίου της συγγραφέας, «Η Παγωμένη Πριγκίπισσα», αναφέρθηκα στο λόγο που άρχισα να διαβάζω Camilla Läckberg. Αφού λοιπόν παίρνω τα βιβλία με τη σειρά, το επόμενο βιβλίο της, ήταν «Ο Ιεροκήρυκας».
Αν στο πρώτο μυθιστόρημα, «Η Παγωμένη Πριγκίπισσα», η Έρικα και ο Πάτρικ, μας συστήθηκαν και έγιναν ζευγάρι, στο δεύτερο βιβλίο, τους βρίσκουμε να ζουν τον έρωτα τους και να συγκατοικούν στο σπίτι, που λίγο έλειψε να χάσει εξαιτίας του γαμπρού της, η Έρικα. Μάλιστα η Έρικα Φαλκ, ενώ προσπαθεί να γράψει το επόμενο βιβλίο της, περιμένει και το πρώτο τους παιδί όπου και βρίσκεται στους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης...Ε το φύλο του μωρού θα αποκαλυφθεί στο επόμενο βιβλίο.
Στο δεύτερο της, λοιπόν, μυθιστόρημα, η Camilla Läckberg εξιστορεί μια ιστορία που καθηλώνει τον αναγνώστη από τις πρώτες σελίδες. Ένα μικρό αγόρι, ηλικίας 6 ετών, ανακαλύπτει το πτώμα μιας νεαρής Γερμανίδας, που κείτεται γυμνή, στη Χαράδρα του Βασιλιά. Η αστυνομία και ο επιθεωρητής Πάτρικ, καλούνται να εξιχνιάσουν το έγκλημα αυτό, όταν ανακαλύπτεται πως κάτω ακριβώς από το πτώμα της Γερμανίδας, Τάνια Σμιτ, υπάρχουν δύο πτώματα άλλων νεαρών γυναικών που είχαν πεθάνει και αγνοούνταν από το 1979. Μετά και την ταυτοποίηση των τριών γυναικών, η αστυνομία, στρέφεται προς την οικογένεια Χούλτ, και τις οικογένειες των παιδιών του Εφραίμ Χούλτ, γνωστός και ως Ιεροκήρυκας. Οι γιοι του Εφραίμ Χούλτ, Γιοχάνες και Γκάμπριελ, στην παιδική τους ηλικίας είχαν το χάρισμα να θεραπεύουν. Ο Γιοχάνες όμως κατηγορήθηκε για τους φόνους των δύο νεαρών κοριτσιών, με αποτέλεσμα να αυτοκτονήσει. Στο σήμερα, κι ενώ η αστυνομία με επικεφαλή στην έρευνα τον Πάτρικ, αναζητά τον δολοφόνο και τα κίνητρα του, για τον φόνο της νεαρής Γερμανίδας τουρίστριας Τάνια Σμιτ, ένα ακόμη νεαρό κορίτσι ηλικίας 17 χρόνων, η Τζένι Μέλερ, αγνοείται από το κάμπινγκ όπου παραθέριζε με τους γονείς της. Παράλληλα με τις αναζητήσεις της αστυνομίας, γίνεται γνωστό, η έχθρα που χωρίζει τις δύο οικογένειες Χούλτ. Ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία της νεαρής Γερμανίδας; Είναι ο δολοφόνος, ο ίδιος που διέπραξε και τους δύο φόνους, πριν 25 χρόνια; Τι συνδέει τη δολοφονηθείσα νεαρή Γερμανίδα, με τους σκελετούς των γυναικών που βρέθηκαν από κάτω της. Τι ρόλο παίζει η οικογένεια Χούλτ στην υπόθεση των τριών δολοφονιών;
Από την αρχή γίνεται γνωστό, ότι ο ένοχος είναι ένας από τις δύο οικογένειες Χούλτ, οι οποίες εδώ και χρόνια, δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις. Παράλληλα με τις έρευνες που διεξάγονται παρακολουθούμε σκηνές από την ζωή της Έρικα και του Πάτρικ, με την πρώτη να υποφέρει από τη ζέστη αλλά και τους αιφνίδιους, απρόκλητους και ανεπιθύμητους επισκέπτες.
Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και θίγεται ένα σημαντικό θέμα, που αφορά τη θρησκεία και τον φανατισμό, καθώς και την πεποίθηση που έχει κάποιος για τον εαυτό του, ότι είναι δηλαδή ξεχωριστός, και πως με κάποια θυσία θα γίνει αυτομάτως και ευεργέτης. Σχεδόν με αυτόν τον τρόπο, γίνεται από κάποιον αναγνώστη, εύκολα γνωστός ο δολοφόνος, ειδικά από τη στιγμή που στις περισσότερες αναφορές της, η συγγραφέας υποδεικνύει την οικογένεια Χούλτ.
Στα πλεονεκτήματα του βιβλίου, τα εισαγωγικά του κάθε κεφαλαίου, όπου η συγγραφέας, αναφέρεται στις τελευταίες βασανιστικές στιγμές και σκέψεις των νεαρών κοριτσιών. Με αυτόν τον τρόπο η αγωνία και το μυστήριο που βρίσκονται, κορυφώνονται. Το ενδιαφέρον του αναγνώστη κρατά μέχρι το τέλος, της αναζήτησης της αλήθειας και της λύτρωσης των ψυχών που χάθηκαν, χωρίς λόγο.
Στα μειονεκτήματα του βιβλίου και της ιστορίας, τα πολλά ονόματα από Γ, που πολλές φορές είναι ικανά να μπερδέψουν τον αναγνώστη και να τον αποπροσανατολίσουν. Επιπλέον η ταυτότητα του δράστη γίνεται από πολύ νωρίς γνωστή, χωρίς ωστόσο να λείπουν οι ανατροπές στην όλη υπόθεση.
Εν κατακλείδι, «Ο Ιεροκήρυκας» είναι ένα αρκετά καλογραμμένο βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, χωρίς να κουράζει, παρά τις πολλές σελίδες του. Έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που το κάνουν ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα, στο οποίο δεν λείπουν, φυσικά οι φόνοι, η ένταση, ο γρήγορος ρυθμός, η αγωνία, το μυστήριο αλλά και οι ανατροπές.
Εν κατακλείδι, «Ο Ιεροκήρυκας» είναι ένα αρκετά καλογραμμένο βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, χωρίς να κουράζει, παρά τις πολλές σελίδες του. Έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που το κάνουν ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα, στο οποίο δεν λείπουν, φυσικά οι φόνοι, η ένταση, ο γρήγορος ρυθμός, η αγωνία, το μυστήριο αλλά και οι ανατροπές.
3 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Δημοσίευση σχολίου