Δεκαπενταύγουστος σήμερα!!! Η γιορτή της Παναγίας!!!
Κάθε χρόνο, λοιπόν, σαν σήμερα, γιορτάζει κι η Εκκλησία του χωριού μου, στο Τριφύλλι Έβρου. Η εκκλησία της Παναγίας!!! Η Παναγία του Τριφυλλίου είναι κι από τους παλαιότερους Ναούς στην Δημοτική Ενότητα Φερών. Από μαρτυρίες, πιθανολογείται ότι ο ναός κτίστηκε μετά το 1750 και ανακαινίστηκε το 1965. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες που διασώθηκαν προφορικά και αφορούν την έλευση της Παναγίας σε αυτό το σημείο.
Από μικρό παιδί τέτοια περίοδο, πάντα επισκεφτόμουν το χωριό και μετά το τέλος της ακολουθίας της ημέρας αυτής, και για όλη την εβδομάδα, είχαμε ετοιμασίες για το θρακιώτικο αντάμωμα στην πλατεία του χωριού. Από μικρό παιδί οι αναμνήσεις που έχω από το χωριό μου είναι ιδιαίτερες και όμορφες. Ειδικά για την ημέρα του 15Αύγουστου, είναι πιο συγκινητικές οι στιγμές που ζούμε εκεί. Το χωριό γεμίζει από ζωή. Από φωνές μικρών παιδιών μέχρι και όσους έφυγαν και μετακόμισαν στην πόλη ή σε γύρω οικισμούς, για μια καλύτερη ζωή. Ένα προ-αντάμωμα πριν το γλέντι στην πλατεία, της παλιάς γενιάς και των λίγων κατοίκων, που μένουν στο χωριό και της νέας γενιάς, που κρατάνε ακόμα τις παραδόσεις μέχρι και σήμερα.
Κάθε χρόνο τον 15 Αύγουστο, γίνεται αναβίωση του Έθιμου, που αποκαλείται ως το Κουρμπάνι. Μια παραδοσιακή εκδήλωση η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο ανήμερα της Παναγίας. Κουρμπάνι σημαίνει θυσία και σύμφωνα με τη παράδοση το έθιμο διατηρείται από την Ανατολική Ρωμυλία, όπου εκεί γινόταν πάνω στο καλέ μπαίρ στην Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Θυσιαζόταν ένα ελάφι και μετά γινόταν αγώνες πάλης. Κάποια χρονιά όμως δεν κατάφεραν να πιάσουν το ελάφι ( που εμφανιζόταν πάντα θεόσταλτο σύμφωνα με τη παράδοση ) και από τότε θυσίαζαν αντί για ελάφι…Μοσχάρι! Το έθιμο συνεχίστηκε με τον ερχομό των προσφύγων στην Ελλάδα μέχρι το μεγάλο σεισμό του 1954 όπου και διακόπηκε για να ξανά ξεκινήσει το 1990. Σήμερα γίνεται με προσφορές ζώων από τους κατοίκους. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, τον 15Αύγουστο, στο εκκλησάκι της Παναγίας, οι κάτοικοι του χωριού παίρνουν όποιο κομμάτι θέλουν - είναι τεμαχισμένα - και το παίρνουν σπίτι τους όπου και το μαγειρεύουν. Μαζί με το κουρμπάνι, παίρνουν και το αντίδωρο.
Τα τελευταία δύο χρόνια, την ημέρα αυτή, δεν κατάφερα να βρίσκομαι εκεί ... αλλά δίνω ραντεβού κάθε χρόνο στο θρακιώτικο αντάμωμα που πραγματοποιείται στην πλατεία του χωριού.
Για σήμερα λοιπόν ξεκινάω λέγοντας ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στη γιαγιά μου αλλά και στη πνευματική μητέρα μου, τη νονά μου, που έχουν το όνομα της Παναγιάς, Μαρία, καθώς και στον πνευματικό μου αδελφό Παναγιώτη. Φυσικά χρόνια πολλά σε αγαπημένους φίλους και συγγενείς που ενδεχομένως ξεχνώ (είμαστε και μεγάλο σόι, βλέπετε).
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!
Δημοσίευση σχολίου