Με αφορμή την κυκλοφορία του τρίτου βιβλίου αλλά και την επικοινωνία που έχω εδώ και καιρό, με τον συγγραφέα Βαγγέλη Γιαννίση, του έθεσα τις παρακάτω ερωτήσεις. Με την ευκαιρία, να τον ευχαριστήσω για τη παρακάτω συνέντευξη που μου παραχώρησε.
Τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.
1. Ποιος είναι ο Βαγγέλης Γιαννίσης και με τι ασχολείται;
Χμμμμ θα έλεγα πως είναι ένας συνηθισμένος τύπος. Γράφω και διαβάζω μετά μανίας, μεταφράζω όχι μόνο για βιοποριστικούς λόγους, αλλά και για να βελτιώνομαι ως συγγραφέας (μεγάλο σχολείο η μετάφραση), βλέπω σειρές και ταινίες με το κιλό. Α, και ψάχνω στο ίντερνετ για memes με γάτες.
2. Ποια ήταν η αφορμή ή το έναυσμα για να ξεκινήσεις τη συγγραφή;
Η συνειδητοποίηση πως για πρώτη φορά είχα μέσα μου μία ιστορία, την οποία ήθελα να πω, αλλά και τον απαραίτητο χρόνο (και διάθεση) για να τη γράψω. Λογικά, πρέπει να ευθυγραμμίστηκαν και καμιά δεκαριά πλανήτες εκείνη τη μέρα, αλλά αυτό είναι απλά μία υπόθεση.
3. Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με το αστυνομικό μυθιστόρημα; Επηρεάστηκες από κάπου;
Το ‘μάντρα’ μου είναι: γράφουμε αυτό που διαβάζουμε. Μιας και στη βιβλιοθήκη μου είχα τα άπαντα της θείας Άγκαθα και κάμποσων Σκανδιναβών, Βρετανών και Αμερικανών θρύλων του είδους, μοιραία ασχολήθηκα κι εγώ με το είδος. Θα έλεγα ψέματα αν δεν υποστήριζα πως οι Σκανδιναβοί και το περιβάλλον της Σουηδίας δεν με επηρέασε, γράφοντας το πρώτο μου βιβλίο.
4. Πως πήρες την απόφαση να εκδώσεις το πρώτο σου βιβλίο και πώς αισθάνθηκες όταν το πήρες στα χέρια σου και το είδες πλέον τυπωμένο;
Η απόφαση να στείλω το χειρόγραφο του Μίσους σε εκδοτικούς ήταν σχετικά απλή: είχα καταλάβει πως ουσιαστικά δεν είχα τίποτα να χάσω. Ήμουν απλά χαρούμενος που είχα τελειώσει την αφήγηση μίας ιστορίας για πρώτη φορά κι έβλεπα την έκδοσή της ως το κερασάκι στην τούρτα και όχι ως αυτοσκοπό (αν και ναι, αυτό το κερασάκι το ήθελα πάρα πολύ).
Παρόλο που δεν είμαι πατέρας, φαντάζομαι πως κάπως έτσι νιώθει ο κάθε πατέρας όταν κρατάει το παιδί του στα χέρια του: κρατώντας το Μίσος τυπωμένο, αισθάνθηκα χαρά, ανάμικτη με δέος. Κάπου εκεί καταλαβαίνεις ότι α) ένας εκδοτικός έχει επενδύσει πολύ πάνω σου και β) θα μπεις σε σπίτια κάμποσων ανθρώπων.
5. Πόσο καιρό σου παίρνει η ολοκλήρωση ενός βιβλίου;
Υπάρχει βιβλίο που μου έχει πάρει ημερολογιακά ένα μήνα για να το τελειώσω. Υπάρχει άλλο (το πιο πρόσφατο, ο Χορός των νεκρών) που μου πήρε δυο χρόνια, αν και ήταν το μικρότερο από όλα.
6. Όταν τελειώνεις ένα βιβλίο σου ποιος/ά το διαβάζει πρώτος;
Η αδερφή μου και ένας πολύ στενός κύκλος ανθρώπων τους οποίους εκτιμώ για τις γνώσεις, αλλά και το ταλέντο τους.
7. Ποιες οι αντιδράσεις από την οικογένεια σου και τα αγαπημένα σου πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσεις το πρώτο σου βιβλίο;
Μου ζήτησαν να τους αγοράσω μία βίλα με τα χρήματα των δικαιωμάτων.
8. Ο «Χορός των νεκρών» είναι το τρίτο βιβλίο σου, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ. Τι σε ώθησε να γράψεις αυτό το βιβλίο και πως προέκυψε ο τίτλος;
Ήθελα να πω μία ιστορία σχετικά με το παρελθόν του Άντερς και να εξηγήσω το πώς εξελίχτηκε κι έγινε ο χαρακτήρας που γνωρίζουμε σήμερα. Στην πορεία προέκυψε και το alter ego του, ο Σαμαήλ.
Ο τίτλος ουσιαστικά είναι μία αναφορά στη σύγκρουση των δύο αυτών χαρακτήρων. Είναι ένας χορός θανάτου, από τον οποίο κάποιος θα βγει νεκρός. Ή έχοντας χάσει ένα κομμάτι του εαυτού του.
9. Πως θα χαρακτήριζες το βιβλίο αυτό, με δυο λόγια;
Μία προσπάθεια σκιαγράφησης της βαρύτητας κάθε απόφασης που παίρνουν οι άνθρωποι, κατά τη διάρκεια της ζωής τους και τον αντίκτυπο που έχουν αυτές στους ίδιους και στους γύρω τους.
10. Συστήθηκες στο αναγνωστικό κοινό με το πρώτο σου βιβλίο «Το Μίσος». Αν και πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας το κοινό αγκάλιασε την πρώτη σου συγγραφική απόπειρα. Ανάλογη αλλά και μεγαλύτερη ανταπόκριση είχαν και τα δύο επόμενα βιβλία. Πως εξηγείς αυτήν την επιτυχία;
Αφενός έχω την τύχη να βρίσκομαι σε έναν εκδοτικό, ο οποίος έριξε απίστευτη δουλειά προκειμένου να βάλει τον Άντερς σε όσα περισσότερα σπίτια γίνεται. Αφετέρου, φαίνεται πως έχω το ίδιο αναγνωστικό γούστο με αρκετούς αναγνώστες, μιας και γράφω βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω. Η επιτυχία, μικρή ή μεγάλη, είναι πάντοτε αποτέλεσμα συστηματικής δουλειάς και τύχης.
11. Τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει αξιόλογα ελληνικά αστυνομικά μυθιστορήματα και έχουν σημειωθεί αρκετές πωλήσεις σε αυτά. Τελικά η Ελληνική Αστυνομική Λογοτεχνία μπορεί να αναμετρηθεί με την Ξένη;
Θα έλεγα πως το θέτουμε σε λάθος βάσεις, αν οι Έλληνες συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας θέλουν να ανταγωνιστούν τους ξένους. Ο χώρος της λογοτεχνίας είναι συμβιωτικός.
Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να χτίσουμε μία παράδοση στο αστυνομικό μυθιστόρημα, ώστε σιγά-σιγά το αναγνωστικό κοινό της Ελλάδας να κοιτάζει με λιγότερες επιφυλάξεις ένα αστυνομικό γραμμένο από Έλληνα συγγραφέα, και ταυτόχρονα να γίνουμε πιο εξωστρεφείς, να βγούμε με περισσότερες αξιώσεις στις ξένες αγορές.
12. Αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς, η συγγραφή νέου βιβλίου είναι στα άμεσα σχέδια σου; Να περιμένει το αναγνωστικό κοινό, νέα περιπέτεια με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη ή σκέφτεσαι να κυκλοφορήσεις βιβλίο χωρίς τον επιθεωρητή;
Ο Άντερς έχει πολλά ψωμιά ακόμα! Σίγουρα θα ήθελα να απλώσω το σύμπαν του σε άλλη μία τριλογία.
13. Ασχολείσαι με τα social media και αν ναι που μπορούμε να σε βρούμε;
Σε καθημερινή βάση στο Facebook (https://www.facebook.com/vagelis.giannisis13/), το Instagram (@vagelis16) και το twitter (@teacher4life13)
14. Σαν αναγνώστης ποιο είδος σου αρέσει να διαβάζεις;
Κυρίως αστυνομική λογοτεχνία, πολιτικά δοκίμια και βιογραφίες.
15. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Από Σκανδιναβούς οι Nesbø, Dahl, Mankell, Bjørk, Horst, Ahnhem, Larsson και ο δικός μας Θοδωρής Καλλιφατίδης. Από Αμερικανούς λατρεύω Pelecanos και Lehane. Από Βρετανούς, την Άγκαθα, Rankin, Hayder. Από Έλληνες τους Σίμο, Αζαριάδη, Κουτσάκη, Μαμαλούκα και Μουζουράκη.
16. Ποια τα αγαπημένα σου βιβλία, είτε ελληνικής είτε ξένης λογοτεχνίας;
Κυνηγοί κεφαλών - Jo Nesbø
Δικαιοσύνη - Michael J. Sandel
Ο Προσκυνητής - Terry Hayes
Orange is the new black - Piper Kerman
Villa Incognito - Tom Robbins
Ξενοδοχείο Νέο Χάμπσαϊρ - John Irving
S. - JJ Abrams/Doug Dorst
Περίληψη Βιβλίου: Με φόντο μια Σκανδιναβία παγωμένη, ο επιθεωρητής Άντερς φτάνει στα ίχνη ενός πληρωμένου δολοφόνου, ο οποίος έχει επιστρέψει στο Έρεμπρο για να πάρει εκδίκηση. Ένας άντρας επιστρέφει στο Έρεμπρο, σχεδόν τριάντα χρόνια αφότου έφυγε από τη γενέτειρά του, αποφασισμένος να φέρει εις πέρας μια τελευταία αποστολή. Μερικές ώρες αργότερα το κατακρεουργημένο σώμα ενός άλλου άντρα βρίσκεται στα παγωμένα νερά του ποταμού Σβαρτόν. Σύντομα η αστυνομία ανακαλύπτει όχι μόνο την ταυτότητα του θύματος, αλλά και το φρικιαστικό μυστικό που έκρυβε στο υπόγειο του σπιτιού του: ο συγκεκριμένος άντρας εμπλεκόταν σε ένα κύκλωμα παιδεραστών, ενώ το υπόγειό του είχε μετατραπεί στο κελί ενός αγοριού. Ενός αγοριού που έχει εξαφανιστεί. Σχεδόν μισό χρόνο μετά τα γεγονότα που παραλίγο να του κοστίσουν τη ζωή, ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης παλεύει να αποκαταστήσει τις ισορροπίες στην επαγγελματική και την προσωπική του ζωή. Η αποκάλυψη μιας σπείρας παιδεραστών και ενός δολοφόνου αποφασισμένου να σκοτώσει τα μέλη της ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να βρει μπροστά του. Όταν θα έρθει αντιμέτωπος με τον μυστηριώδη άντρα με την κωδική ονομασία «Σαμαήλ», θα βρει απέναντί του έναν τρομακτικό εχθρό. Και θα ανακαλύψει μυστικά σχετικά με το παρελθόν της οικογένειάς του? μυστικά τα οποία θα ευχόταν να είχαν μείνει φυλακισμένα κάτω από τον πάγο της λήθης.
Δημοσίευση σχολίου