Δύο χρονιά μετά, το 2016, η Λένα Μαντά καταπιάνεται με ένα ακόμη αστυνομικό μυθιστόρημα...τουλάχιστον έτσι χαρακτηρίστηκε. Η Εκδίκηση των Αγγέλων, είναι συνολικά το δέκατο πέμπτο μυθιστόρημα της συγγραφέας Λένα Μαντά....Ένα βιβλίο το οποίο ήταν το δώρο μου για τα γενέθλια της μαμάς μου, μιας που είναι φαν της συγγραφέας. Είχα, μάλιστα, εξασφαλίσει και ενυπόγραφο αντίτυπο. Εννοείται πως στη μαμά άρεσε πολύ το βιβλίο, όπως και στην αδερφή μου. Στα δικά μου τα χέρια ήρθε τέλη εκείνου του καλοκαιριού, αλλά παρόλα αυτά το άφησα στη μέση, καθώς κάτι δεν με τραβούσε σε αυτήν την ιστορία. Ένα χρόνο μετά και ναι επιτέλους, του έδωσα άλλη μια ευκαιρία...το άρχισα από την αρχή και το τελείωσα σε μια μέρα, χωρίς προστριβές και καθυστερήσεις.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Λένα Μαντά
β) Τίτλος: Η Εκδίκηση των Αγγέλων
γ) Έτος Έκδοσης: 2016
δ) Έκδοση: Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Κάνοντας ένα διάλειμμα από τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, η ανάγνωση ενός βιβλίου, πάντα βρίσκεται στα σχέδια μου. Για την Εκδίκηση των Αγγέλων θα έλεγα ότι ήταν μια δεύτερη ανάγνωση, αφού η πρώτη τελείωσε άδοξα. Παρά τις καλές κριτικές που άκουγα κατά καιρούς για το εν λόγω βιβλίο, κάτι μέσα μου, μού έλεγε να μην το πιάσω....κι έπιανα άλλο βιβλίο τελικά. Γενικά, αν και δεν είμαι φαν της συγγραφέας, όλα της τα βιβλία βρίσκονται στη βιβλιοθήκη της μητέρας μου, οπότε και αναπόφευκτα κάποια έχουν έρθει στα χέρια μου. Από όσα έχω διαβάσει λίγα ήταν αυτά που μου άρεσαν...δε θα μιλήσω όμως για αυτά.
Η Εκδίκηση των Αγγέλων, πλασαρίστηκε ως αστυνομικό, κοινωνικό. Άλλωστε από την περίληψη στο οπισθόφυλλο, ο καθένας θα γοητεύονταν και θα περίμενε να διαβάσει αλλά και να ζήσει μια αστυνομική περιπέτεια. Από τις πρώτες σελίδες ο αναγνώστης γνωρίζει τη Γαλάτεια. Άλλωστε όλο το βιβλίο βασίζεται πάνω της, αφού διηγείται την ζωή της, με αναδρομές στο παρελθόν.
Η Γαλάτεια είναι μια από τις πιο γνωστές Ελληνίδες συγγραφείς με τα βιβλία της να γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Είναι ζωντοχήρα, με δύο αξιολάτρευτα παιδιά, τον Άρη και την Μαρσήλια. Ο πρώην άντρας της είναι ένα κάθαρμα, όπως δηλώνει η ίδια, αφού είναι εθισμένος με το τζόγο και τα χαρτιά. Αφορμή για το χωρισμό της Γαλάτειας με τον πρώην άντρα της βέβαια ήταν όταν εκείνος, ο Μαρίνος έπαιξε στα χαρτιά το σπίτι τους και το έχασε, αναγκάζοντας τους να φύγουν εν μια νυκτί. Πλέον η Γαλάτεια ζει μια ήρεμη ζωή με τα παιδιά της...μέχρι τη μέρα που η εικοσάχρονη σύντροφος του γιου της, Άρη, πεθαίνει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ο Άρης, αρνείται ότι η κοπέλα του έφυγε έτσι ξαφνικά, και προσπαθεί να μάθει τα πραγματικά αίτια του θανάτου της αγαπημένης του, με τη συμβολή της μητέρας του. Ήταν φυσικός θάνατος, χωρίς παθολογικά αίτια ή εγκληματική ενέργεια; Τι ρόλο παίζει το παρελθόν των χαρακτήρων της ιστορίας στη λύτρωση και στην αποκάλυψη της αλήθειας; Στην αναζήτησή της για την αλήθεια, η Γαλάτεια θα κάνει εχθρούς και φίλους αλλά θα συναντήσει και τον έρωτα. Τελικά θα καταφέρει να φτάσει στην άκρη του νήματος; Θα ευτυχήσει στην προσωπική της ζωή;
Προσωπικά απογοητεύτηκα από την όλη ιστορία. Από τη μία διαβάζονταν εύκολα το βιβλίο, με τις σελίδες να γυρνάνε η μία μετά την άλλη αλλά από την άλλη να καταντάει η ιστορία ανούσια, κουραστική και χωρίς ενδιαφέρον. Αν εξαιρέσουμε το δυναμικό άνοιγμα, με τη συγκλονιστική σκηνή της κηδείας της κοπέλας, όπου η Λένα Μαντά, την παρουσιάζει με όμορφο και ιδιαίτερα φροντισμένο λόγο...όλα τα υπόλοιπα ήταν, κλάφτα Χαράλαμπε, που λέει και το ρητό. Σχεδόν προδιαγεγραμμένο και προβλέψιμο φινάλε. Πουθενά αστυνομική πλοκή και μυστήριο με την αγωνία και το σασπένς, να απουσιάζουν. Η συγγραφέας πλατειάζει αδικαιολόγητα, δίνει στον αναγνώστη περιττές πληροφορίες που ίσως δεν τον ενδιαφέρουν καν. Επιπλέον ο βασικός χαρακτήρας της υπόθεσης, η Γαλάτεια, που παρουσιάζεται στο αναγνωστικό κοινό της φιλική ενώ στην πραγματικότητα είναι το αντίθετο, δε με συγκίνησε ιδιαίτερα. Αντίθετα ο ρόλος της Φωτεινής, της μητέρας της εικοσάχρονης που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή, με κέρδισε κατευθείαν.
Επιπλέον το βρήκα ανούσιο να κάθομαι να διαβάζω ένα ρομάντζο δύο σαραντάρηδων και να επιδίδονται σε ένα αχαλίνωτο πάθος και σεξ. Μα αν θέλαμε να διαβάσουμε ρομάντζα παίρναμε κι ένα Άρλεκιν....όχι ένα βιβλίο που περνιέται για αστυνομικό.
Εν κατακλείδι, προσωπικά το βιβλίο δε με κέρδισε και δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου. Όσο αγάπησα τη συγγραφέα από προηγούμενα βιβλία της, άλλο τόσο με αυτό της το βιβλίο, την έβγαλα από τις αναγνωστικές μου επιλογές.
Πλοκή: Ένα εικοσάχρονο κορίτσι σωριάζεται νεκρό την ώρα που δουλεύει. Κανένας δεν μπορεί να βρει την αιτία. Ο Άρης, ο αγαπημένος της, απελπισμένος, υπόσχεται να ανακαλύψει ποιος ευθύνεται για τον θάνατό της. Δίπλα του στέκεται η μητέρα του, η Γαλάτεια, διάσημη συγγραφέας αισθηματικών μυθιστορημάτων. Εκείνη κάνει την υπέρβαση και αποφασίζει να εμπλακεί σε μια ιστορία ανώτερη από τις δυνάμεις της. Οι ιατροδικαστικές γνωματεύσεις δε ρίχνουν κανένα φως και όλες οι έρευνες οδηγούν στο μηδέν. Η Γαλάτεια δεν ξέρει αν υπάρχει καν δολοφόνος ή αν όλα όσα υποψιάζεται ο γιος της και η μητέρα της κοπέλας ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Στο μέλλον, και με όσα θα αποκαλυφθούν, θα ευχόταν να ήταν έτσι...
Η Εκδίκηση των Αγγέλων, πλασαρίστηκε ως αστυνομικό, κοινωνικό. Άλλωστε από την περίληψη στο οπισθόφυλλο, ο καθένας θα γοητεύονταν και θα περίμενε να διαβάσει αλλά και να ζήσει μια αστυνομική περιπέτεια. Από τις πρώτες σελίδες ο αναγνώστης γνωρίζει τη Γαλάτεια. Άλλωστε όλο το βιβλίο βασίζεται πάνω της, αφού διηγείται την ζωή της, με αναδρομές στο παρελθόν.
Η Γαλάτεια είναι μια από τις πιο γνωστές Ελληνίδες συγγραφείς με τα βιβλία της να γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Είναι ζωντοχήρα, με δύο αξιολάτρευτα παιδιά, τον Άρη και την Μαρσήλια. Ο πρώην άντρας της είναι ένα κάθαρμα, όπως δηλώνει η ίδια, αφού είναι εθισμένος με το τζόγο και τα χαρτιά. Αφορμή για το χωρισμό της Γαλάτειας με τον πρώην άντρα της βέβαια ήταν όταν εκείνος, ο Μαρίνος έπαιξε στα χαρτιά το σπίτι τους και το έχασε, αναγκάζοντας τους να φύγουν εν μια νυκτί. Πλέον η Γαλάτεια ζει μια ήρεμη ζωή με τα παιδιά της...μέχρι τη μέρα που η εικοσάχρονη σύντροφος του γιου της, Άρη, πεθαίνει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ο Άρης, αρνείται ότι η κοπέλα του έφυγε έτσι ξαφνικά, και προσπαθεί να μάθει τα πραγματικά αίτια του θανάτου της αγαπημένης του, με τη συμβολή της μητέρας του. Ήταν φυσικός θάνατος, χωρίς παθολογικά αίτια ή εγκληματική ενέργεια; Τι ρόλο παίζει το παρελθόν των χαρακτήρων της ιστορίας στη λύτρωση και στην αποκάλυψη της αλήθειας; Στην αναζήτησή της για την αλήθεια, η Γαλάτεια θα κάνει εχθρούς και φίλους αλλά θα συναντήσει και τον έρωτα. Τελικά θα καταφέρει να φτάσει στην άκρη του νήματος; Θα ευτυχήσει στην προσωπική της ζωή;
Προσωπικά απογοητεύτηκα από την όλη ιστορία. Από τη μία διαβάζονταν εύκολα το βιβλίο, με τις σελίδες να γυρνάνε η μία μετά την άλλη αλλά από την άλλη να καταντάει η ιστορία ανούσια, κουραστική και χωρίς ενδιαφέρον. Αν εξαιρέσουμε το δυναμικό άνοιγμα, με τη συγκλονιστική σκηνή της κηδείας της κοπέλας, όπου η Λένα Μαντά, την παρουσιάζει με όμορφο και ιδιαίτερα φροντισμένο λόγο...όλα τα υπόλοιπα ήταν, κλάφτα Χαράλαμπε, που λέει και το ρητό. Σχεδόν προδιαγεγραμμένο και προβλέψιμο φινάλε. Πουθενά αστυνομική πλοκή και μυστήριο με την αγωνία και το σασπένς, να απουσιάζουν. Η συγγραφέας πλατειάζει αδικαιολόγητα, δίνει στον αναγνώστη περιττές πληροφορίες που ίσως δεν τον ενδιαφέρουν καν. Επιπλέον ο βασικός χαρακτήρας της υπόθεσης, η Γαλάτεια, που παρουσιάζεται στο αναγνωστικό κοινό της φιλική ενώ στην πραγματικότητα είναι το αντίθετο, δε με συγκίνησε ιδιαίτερα. Αντίθετα ο ρόλος της Φωτεινής, της μητέρας της εικοσάχρονης που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή, με κέρδισε κατευθείαν.
Επιπλέον το βρήκα ανούσιο να κάθομαι να διαβάζω ένα ρομάντζο δύο σαραντάρηδων και να επιδίδονται σε ένα αχαλίνωτο πάθος και σεξ. Μα αν θέλαμε να διαβάσουμε ρομάντζα παίρναμε κι ένα Άρλεκιν....όχι ένα βιβλίο που περνιέται για αστυνομικό.
Εν κατακλείδι, προσωπικά το βιβλίο δε με κέρδισε και δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου. Όσο αγάπησα τη συγγραφέα από προηγούμενα βιβλία της, άλλο τόσο με αυτό της το βιβλίο, την έβγαλα από τις αναγνωστικές μου επιλογές.
2 στα 5
Δημοσίευση σχολίου