Ο Δημήτρης Σίμος, μας πρωτοσυστήθηκε το 2016 μέσα από τη πρώτη του συγγραφική απόπειρα, στο αστυνομικό βιβλίο με τίτλο «Τα Βατράχια». Το βιβλίο μάλιστα είχε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό, πολύ καλές κριτικές, με τον πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, να κάνει το ιδανικό ντεμπούτο, σε ένα είδος της λογοτεχνίας, που στην Ελλάδα, βρίσκεται σε άνθιση, τα τελευταία χρόνια. Οι λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας ξεχώρισαν, στήριξαν και αγάπησαν «Τα Βατράχια», με το βιβλίο να κάνει ρεκόρ πωλήσεων στα αστυνομικά μυθιστορήματα της χρονιάς. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ.
Το βιβλίο του Δημήτρη Σίμου, συμπεριλήφθηκε στα αστυνομικά βιβλία του 2016 που πρέπει να διαβάσουν οι λάτρεις και όχι μόνο, της αστυνομικής λογοτεχνίας. Για τη δική μου κριτική μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Με αφορμή την επικοινωνία που έχω εδώ και καιρό, με τον συγγραφέα Δημήτρη Σίμο, του έθεσα τις παρακάτω ερωτήσεις. Με την ευκαιρία, να τον ευχαριστήσω για τη παρακάτω συνέντευξη που μου παραχώρησε.
Ποιος είναι ο Δημήτρης Σίμος και με τι ασχολείται;
Γεννήθηκα τον Δεκέμβριο του 1987. Είμαι απόφοιτος του Οικονομικού πανεπιστημίου Αθηνών και ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές σπουδές μου στον τομέα των χρηματοοικονομικών το 2014 Με προϋπηρεσία στον οικονομικό τομέα, εργάζομαι από το 2014 σε χρηματοοικονομικό ινστιτούτο . «Τα Βατράχια», (2016) αποτελούν την πρώτη μου συγγραφική δουλειά -και παράλληλα το ντεμπούτου του «Αστυνόμου Καπετάνου» στην πρώτη του «γραπτά αποτυπωμένη» αστυνομική περιπέτεια στο κομμάτι της αστυνομικής λογοτεχνίας. Παράλληλα, δραστηριοποιούμαι ως θεατρικός συγγραφέας, με το πρώτο μου αστυνομικό θεατρικό έργο (Το κόκκινο Μελίσσι) να ανεβαίνει στην σκηνή του θεάτρου Πόλη τον Οκτώβριο του 2016.
Ποια ήταν η αφορμή ή το έναυσμα για να ξεκινήσεις τη συγγραφή;
Είχα δει το 'Κακό' μία ταινία, πραγματικά πολύ κακή όπως ακριβώς και το όνομά της. Θυμάμαι ότι καθώς έβγαινα από την αίθουσα, σκεφτόμουν εκνευρισμένος ότι 'πώς είναι δυνατόν να δίνονται χρήματα για τέτοιες ταινίες'. Ειλικρινά, δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Ωστόσο, εκείνο το βράδυ, αμέσως μόλις γύρισα σπίτι ξεκίνησα να γράφω.
Τα «Βατράχια» είναι το πρώτο βιβλίο σου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ. Τι σε ώθησε να γράψεις αυτό το βιβλίο και πως προέκυψε ο τίτλος;
Το έργο είναι αφιερωµένο σε όλους τους ανθρώπους, σε όλα εκείνα τα παιδιά, που αρνούνται να ακολουθήσουν τα στηµένα πρότυπα της ελληνικής κοινωνίας. Σε όλους εκείνους και εκείνες που δεν θέλουν να γίνουν πρίγκιπες ή πριγκίπισσες και αρνούνται πεισµατικά το φιλί της µεταµόρφωσης, που έρχεται από το παραµύθι. Σε όλα τα «διαφορετικά» Βατράχια
Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με το αστυνομικό μυθιστόρημα; Επηρεάστηκες από κάπου;
Νομίζω πως η εξέλιξη των δραματουργικών δομών στον ξένο γραπτό λόγο, τουλάχιστον στην αστυνομική λογοτεχνία, έχουν επηρεαστεί έντονα από την δομή των αστυνομικών, κυρίως αμερικάνικων, τηλεοπτικών σειρών. Από εκεί είμαι και εγώ επηρεασμένος. Από την εικόνα που θέλω να μετουσιώσω σε λέξεις
Πως πήρες την απόφαση να το εκδώσεις και πώς αισθάνθηκες όταν το πήρες στα χέρια σου και το είδες τυπωμένο;
Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει πως έχω γράψει βιβλίο! Πόσο μάλλον πως έχει εκδοθεί κιόλας.
Που έγραψες το βιβλίο και πόσο καιρό σου πήρε η ολοκλήρωση του;
Ένας χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί
Όταν τελείωσες το βιβλίο σου ποιος/ά το διάβασε πρώτος;
Μια φίλη επιμελήτρια
Ποιες οι αντιδράσεις από την οικογένεια σου και τα αγαπημένα σου πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσεις το βιβλίο σου;
Χαρά. Άγχος μην βγάλω τα άπλυτα τους στην φόρα, μετουσιώνοντας τους σε κάποιος από τους χαρακτήρες του βιβλίου τους
Πως θα χαρακτήριζες το βιβλίο σου με δυο λόγια;
Έντονα ανατρεπτικό.
Αν και πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας, το κοινό ανταποκρίθηκε θετικά, με το βιβλίο να κάνει ρεκόρ πωλήσεων στα μυθιστορήματα αστυνομικής λογοτεχνίας, το 2016 και να κυκλοφορήσει και δεύτερη έκδοση του. Πως εξηγείς αυτήν την επιτυχία;
Εγώ από την αρχή, είχα μια δική μου αντίληψη για αυτό το εγχείρημα. Είχα βαρεθεί την κλασσική ελληνική αστυνομική σχολή. Είχα αποφασίσει πως θα έγραφα ένα αστυνομικό έργο που θα κρατούσε αυτή την κινηματογραφική ματιά στο μεγαλύτερο μέρος του κειμένου- και ας αποτύγχανε . Νομίζω, πως η ανατρεπτική πλοκή σε συνδυασμό με τον πρωταγωνιστή αστυνόμο Καπετάνο, έφεραν ένα αποτέλεσμα αρκετά πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα. Στο κείμενο, προσπάθησα να περιορίσω τις περιγραφές τοπίων και τόπων και να αφήσω τους ήρωες να μιλήσουν, να ζήσουν. Με καθαρά κινηματογραφική ορολογία, θα έλεγα πως ‘’τα πλάνα της κάμερας εστίαζαν πάνω στα πρόσωπα και όχι σε γενικές ανούσιες εικόνες».
Σε έχουν χαρακτηρίσει ως ο «Έλληνας Jo Nesbo»; Αποδέχεσαι αυτό το προσωνύμιο;
(γελάει) Φυσικά και όχι. Θα ήταν τουλάχιστον επιπόλαιο και αβάσιμο.
Τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει αξιόλογα ελληνικά αστυνομικά μυθιστορήματα και έχουν σημειωθεί αρκετές πωλήσεις σε αυτά. Τελικά η Ελληνική Αστυνομική Λογοτεχνία μπορεί να αναμετρηθεί με την Ξένη;
Στα ίσα και ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σου τον οποίο θα σκεφτόσουν να ξαναζωντανέψεις και σε επόμενα βιβλία;
Ο αστυνόμος Καπετάνος θα συνεχίσει σε δεύτερη ιστορία.
Ασχολείσαι με τα social media και αν ναι που μπορούμε να σε βρούμε;
Instagram. Disimos1
Facebook. https://www.facebook.com/disimos1/
Σαν αναγνώστης ποιο είδος σου αρέσει να διαβάζεις;
Αστυνομικά φυσικά! Και ποίηση.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
James Ellroy, George Pelekanos, Gillian Flynn.
Ποια τα αγαπημένα σου βιβλία, είτε ελληνικής είτε ξένης λογοτεχνίας;
Ένα σύγχρονο ελληνικό: Κάσκο. Σέργιος Γκάκας.
Ένα παλιό. Ζωή εν τάφω. Στρατής Μυριβήλη
Ένα ξένο. ΟΧΙ. Μόνο Ελληνικά! (γελάει)
Περίληψη Βιβλίου: "Χαλκίδα 2011 «Κοίταξα την φωτογραφία, ένιωσα σαν να ήμουν εκεί, να έβλεπα το πτώμα από κοντά. Ένα κοριτσάκι με βρεγμένα μαλλιά που δίπλωναν πίσω από δύο πεταχτά αυτιά. Φορούσε μόνο τα εσώρουχα. Οι ώμοι της κατάλευκοι ,σκελετωμένοι. Το φως από το φλας της σήμανσης , αντανακλούσε μέσα στα μάτια της». Η βροχή αρχίζει. Το ποτάμι φουσκώνει. Τα βατράχια ετοιμάζονται για το τραγούδι τους. Το έγκλημα μια νεαρής μαθήτριας προσφέρει στον αστυνόμο Καπετάνο την μοναδική ευκαιρία που του απομένει. Η εύρεση της σωρού, μέσα στα παγωμένα νερά του Ευβοϊκού, φέρνει την επιστροφή στην δράση. Η σύλληψη του δολοφόνου φαντάζει ως η μοναδική οδός προς την λύτρωση. Τα χέρια του πρέπει να λερωθούν, να ξεφλουδίσουν τον σάπιο φλοιό χρόνιων μυστικών. Η αναζήτηση ξεκινάει. Η παγίδα τον περιμένει, τοποθετημένη στο ίδιο ακριβώς σημείο με την νύχτα του διωγμού του. Αλιβέρι 1985 Δυο αδέλφια που δεν ενώθηκαν με δεσμούς αίματος. Ένας κήπος γεμάτος λάσπη. Απώλειες ζωών που θα χωρίσουν και θα ενώσουν τις ψυχές τους. Η μετάβαση μιας οικογένειας από την ευημερία στην φτώχια. Ένα βιός που χάνεται. Πως το αγροτόσπιτο στο Αλιβέρι θα δώσει την λύση; Δυο ιστορίες, ένα τέλος."
Δημοσίευση σχολίου