Ένας μήνας φεύγει κι ένας μήνας έρχεται....Ο μήνας του ψέματος, ο μήνας της Ανάστασης και του Πάσχα. Ένας μήνας και κάτι παραπάνω, λίγο πριν αρχίσουν οι ζέστες και επίσημα, λίγο πριν μπει το καλοκαιράκι. Μέχρι όμως να καλωσορίσουμε τον Απρίλη ας χαιρετήσουμε το Μάρτη.
Φέτος ο Μάρτης, ήταν ξεχωριστός για μένα, από πολλές απόψεις. Είναι που έκανε και καλό καιρό. Φέτος μετά από σχεδόν, δεκαοχτώ χρόνια, ναι μικρή ήμουν από την τελευταία φορά που τον φόρεσα, έβαλα και πάλι το Μάρτη μου. Ένα Μάρτη που φέτος τον αγόρασα από ένα bazzar που διοργάνωσαν τα Παιδικά Χωριά SOS Θράκης. Έτσι για ενίσχυση λοιπόν προς τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό της περιοχής μου, είπα γιατί όχι κι εγώ να μην ξαναβάλω το Μάρτη, για το κακό το μάτι και για να μην μας κάψει ο πρώτος ήλιος της Άνοιξης.
Λοιπόν, που λέτε, σαν μικρό παιδί κι εγώ....από την ώρα που τον έβαλα δεν το έβγαλα. Να όμως που ήρθε η στιγμή να τον αποχωριστώ. Πάντως όσο τον φορούσα τον επιδείκνυα κιόλας... όπου και να πήγαινα. Όσο για τα σχόλια που έπαιρνα...αχ τι όμορφο, αχ τι μικρό και γλυκό. Τέτοια και άλλα. Του χρόνου τώρα.
Τραβήχτηκε από κινητό Samsung Galaxy J5
και έγινε χρήση του φίλτρου Gold
Δημοσίευση σχολίου