Ήρθε επιτέλους η μέρα που θα αποχαιρετίσουμε τον παλιό χρόνο και θα γιορτάσουμε τη νέα χρονιά. Λίγες ώρες έμειναν για να φύγει το 2016, και πριν φύγει θυμάμαι τις στιγμές μου, τις στιγμές αυτής της χρονιάς κάνοντας έτσι μια ανασκόπηση, αποτίμηση του 2016. Ναι μπορώ να πάω ότι για μένα προσωπικά ήταν μια σχετικά καλή χρονιά και προσωπικά αλλά και επαγγελματικά. Ξεκίνησε άλλωστε με τους καλύτερους οιωνούς.
Το 2016 με βρήκε με πολλές αλλαγές. Σε επαγγελματικό επίπεδο, είχα την τύχη να δουλέψω ως σχολική νοσηλεύτρια σε δύο δημοτικά σχολεία. Το ένα μάλιστα εξ αυτών ήταν το σχολείο όπου και πέρασα και φοίτησα έξι ολόκληρα χρόνια...με πολλές αναμνήσεις να έρχονται στο μυαλό μου. Επιπλέον και στα δυο σχολεία είχα την τύχη να κερδίσω και το φλουρί....και τα δώρα να είναι βιβλία της επιλογής μου από συγκεκριμένο κατάστημα της πόλης μου. Σε προσωπικό επίπεδο αλλαγές έγιναν και στον δικό μου εσωτερικό κόσμο. Ναι έγινα πιο εγκρατής, πιο δυναμική και πιο αισιόδοξη. Αλλά και πιο υπομονετική με τα παιδιά...η δουλειά μου βλέπεται σε παιδότοπο δεν μου άφηνε άλλα περιθώρια. Τέλος πραγματοποίησα και την πιο σημαντική αλλά και ουσιαστική αλλαγή στο ιστολόγιο μου, όπου κατέληξα σε συγκεκριμένο templetate με την τελευταία αλλαγή να πραγματοποιείται στο banner μου και σε κάποια άλλα μικροπράγματα ώστε να φτάσω σε αυτό που βλέπεται σήμερα.
Το 2016 ήταν η χρονιά που βρήκα χρόνο για την μεγάλη μου αγάπη, τον κινηματογράφο. Στην πλειοψηφία είδα πολύ καλές ταινίες. Μακράν η καλύτερη ταινία που είδα, τη φετινή χρονιά, ήταν Ο Λογιστής με τον Ben Affleck. Άλλες πολύ καλές ταινίες που είδα και αξίζουν πραγματικά να τις δει ο οποιοσδήποτε ήταν τα: Μην Ανασαίνεις, Μην σβήσεις το φως, Sully, Underworld:Blood Wars, Inferno, Το Λονδίνο έπεσε, H Επιστροφή, . Λιγότερο καλές φάνηκαν οι ταινίες Doctor Strange, Το Κάλεσμα 2, Somnia, Deadpool, Batman V Superman και Στην καρδιά της Θάλασσας. Από ελληνικής πλευράς η Ρόζα της Σμύρνης και οι Τέλειοι Ξένοι, ξεχώρισαν.
Το 2016 ήταν η χρονιά που διάβασα πολλά καλά βιβλία. Και λέω καλά βιβλία διότι κάποια που ήρθαν στα χέρια μου με τη μορφή δανεισμού, αν και ο τίτλος δε με τράβηξε εξ αρχής να τα πιάσω στα χέρια μου και να αρχίσω την ανάγνωση, τελικώς με διέψευσαν πανηγυρικά. Αυτά τα βιβλία ήταν, του πολύ καλού μου φίλου, πλέον, Δημήτρη Σίμου, Τα Βατράχια και το Στο Πίσω κάθισμα της Ευτυχία Γιαννάκη. Τα εν λόγω βιβλία συμπεριλήφθηκαν ανάμεσα στα 22 αστυνομικά που διάβασα το φετινό καλοκαίρι και πρέπει να διαβάσεις κι εσύ, αν είσαι φίλος αστυνομικής λογοτεχνίας. Ακόμη, τελείωσα μετά βαΐων και κλάδων, τον 2ο Μαραθώνιο Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας και αυτό γιατί είχα ένα καλοκαίρι γεμάτο με δανεισμένα βιβλία που έπρεπε να επιστρέψω από αρχές Οκτώβρη. Ήταν όμως και μια χρονιά που σημαδεύτηκε από τον θάνατο του αλχημιστή της λογοτεχνίας, Ουμπέρτο Έκο. Επιπλέον ήταν μια χρονιά, που είχα την ευκαιρία να συναντήσω και να γνωρίσω, μια από τις λίγες Ελληνίδες συγγραφείς που διαβάσω, την αγαπημένη μου Μαρία Τζιρίτα και να αποκτήσω δύο ενυπόγραφα αντίτυπα της. Τέλος, το 2016 και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ ανακοίνωσαν την επιστροφή του αγαπημένου μου ντετέκτιβ Χάρι Χόλε, με νέα περιπέτεια δια χειρός Jo Nesbo. Αναμονή για τη Δίψα του, λοιπόν.
Σε μουσικό επίπεδο, το 2016 δεν ξεκίνησε καλά αφού ξαφνικά έφυγε από τη ζωή ένας τραγουδιστής που ο κόσμος και ειδικά η νεολαία τον είχε βάλει στην καρδιά της. Ο Παντελής Παντελίδης ήταν ένας τραγουδιστής, που ο θάνατος του μας συγκλόνισε όλους, ήταν ένας τραγουδιστής που μπήκε έτσι ξαφνικά στη ζωή μας, όπως και έφυγε. Σχεδόν ένα χρόνο μετά, τα τραγούδια του ακούγονται ακόμα, ακυκλοφόρητα κυκλοφορούν, δίσκοι επανακυκλοφορούν και ο κόσμος ακόμα σιγοτραγουδά τραγούδια του. Δείγμα ότι θα ακούμε για αρκετό καιρό ακόμα Παντελίδη. Αφού είναι ένας τραγουδιστής που ακόμα λείπει πολύ!!!
Γύρω εκεί του Μαΐου, αποκλειστικά από το ιστολόγιο μου, μέσα από ανάρτηση της Ελένης Τσακαλδήμη, γνωρίσαμε όλοι την αληθινή ιστορία του Γιάννη του Δήμαρχου από το χωρίον Μεταξάδες, που λέει και το τραγούδι. Επιπλέον κυκλοφόρησε η νέα δουλειά του, για πολλούς, καλύτερου συγκροτήματος στη Θράκη, της Εβριτικής Ζυγιάς σε συνεργασία τον Πολιτιστικό Σύλλογο ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΤΕΙΧΗ, με τίτλο Νερ για δγείτι αφιγκραστείτι που σημαίνει Κάντε ησυχία και ακούστε. Τέλος η σελίδα μου, και λόγω συγγένειας, εξασφάλισε αποκλειστικότητα με τη κυκλοφορία του νέου τραγουδιού, του Σταύρου Χαλιαμπάλια, με τίτλο "Αχ Αγάπη μου Παλιά".
Από αθλητικής άποψης, φυσικά σαν ΑΕΚτσου, δεν θα μπορούσα να παραλείψω αναφορά στην ομάδα μου, αφού το 2016, ήταν η χρονιά της ΑΕΚ, με επιστροφή στο πρωτάθλημα της Super League αλλά και να σηκώνει το κύπελλο, μετά από χρόνια. Επίσης στην πόλη μου πραγματοποιήθηκε για τρίτη χρονιά το Run Greece όπου δε θα μπορούσα να λείπω. Τέλος, 12 χρονιά μετά και με αφορμή τους 31ους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο, αναπόλησα την Ολυμπιάδα της Αθήνας και τους λόγους που έχει μένει αξέχαστη.
Τρία αγαπημένα μου τοπ5 είδαν το φως της δημοσιότητας. Έ ναι ήταν μια στήλη που είχα παραλείψει, όπως και κάποιες άλλες, οι οποίες επανέρχονται κι αυτές. Αν και στον αρχικό προγραμματισμό ήταν να γίνουν τέσσερις αναρτήσεις στη στήλη αυτή, τελικώς έγιναν τρεις. Σε κάποια από αυτά δυσκολεύτηκα σε κάποια όχι τόσο...σημασία έχει ότι κατέληξα για πέντε αγαπημένους ξένους συγγραφείς, αγαπημένες ελληνικές σειρές και αγαπημένες γυναίκες ηθοποιούς από την Ελλάδα.
Το 2016, ήταν όμως και η χρονιά, που πραγματοποίησα τον πρώτο διαγωνισμό στη σελίδα μου, με τις συμμετοχές να φτάνουν τις 75...καθόλου άσχημα για πρωτάρα. Παράλληλα έκανα δύο τυχερούς να χαμογελάσουν με το πρόωρο χριστουγεννιάτικο δώρο που έλαβαν, και χάρηκα απίστευτα. Σε αυτό το σημείο να αναφέρω πως χάρηκα που γνώρισα και συνάντησα τρεις αναγνώστες μου, μιας που βρέθηκαν στα μέρη μου τις φετινές γιορτές των Χριστουγέννων, δίνοντάς μου και δωράκια.
Το τέλος της χρονιάς μου επιφύλασσε, μια μοναδική, ευχάριστη και γλυκιά έκπληξη από έναν λιλιπούτειο φίλο μου, που με μια ζωγραφιά του και ένα ποιηματάκι του, μου άλλαξε ολόκληρη τη διάθεση. Το τέλος της χρονιάς, η σελίδα μου κλείνει με νέα στήλη-συνεντεύξεις. Η πρώτη συνέντευξη έρχεται από τον δημιουργό του τραγουδιού "Αχ Αγάπη μου Παλιά", Πασχάλη Μπούρα....ενώ έρχεται και δεύτερη από τον μουσικό συνθέτη και μπουζούκι του Σταμάτη Γονίδη, Ευρυπίδη Στυλιανίδη.
Στο κλείσιμο αυτής της αποτίμησης, όπως και την περσινή χρονιά, έτσι και φέτος κλείνω τη χρονιά, ανακοινώνοντας νέα συνεργασία. Αυτή τη φορά έρχεται από Ιταλία, η συνεργασία. Πλέον ο ιατρός-ορθοπεδικός Στέφανος Πάχος, εκτός από αναγνώστης της σελίδας, έρχεται και μας τα λέει ένα χεράκι για την υγεία μας. Αποκλειστικός αρχισυντάκτης και συνεργάτης της σελίδας Top News, βάζει την υπογραφή του στο ιστολόγιο μου και μας δίνει το στίγμα του από την Ιταλία, για τα νεότερα δεδομένα στον τομέα της υγείας και όχι μόνο.
💕Εύχομαι το 2017 να είναι γεμάτο από όμορφες στιγμές για όλους. Υγεία, ευτυχία, δύναμη, αγάπη, αισιοδοξία και πολλά χαμόγελα. Όλα τα όνειρα σας να γίνουν πραγματικότητα!!!💕
Δημοσίευση σχολίου