24 Αυγ 2016

Book Review: Τα Βατράχια - Δημήτρης Σίμος

«Είσαι τρελός», «Τι είναι αυτό; Ελληνικό»,«Ποιος είναι αυτός;», «Τι τίτλος είναι αυτός; Καλύτερο δεν είχαν να βάλουν», «Σιγά μην κάτσω να το διαβάσω» και άλλα τέτοια πολλά είχα αραδιάσει όταν ένας φίλος μου, λάτρης κι αυτός της αστυνομικής λογοτεχνίας μου είχε δανείσει αρχές του φετινού καλοκαιριού το πρώτο μυθιστόρημα, ενός άγνωστου συγγραφέα σε μένα, με τίτλο "Τα Βατράχια". Η επιμονή του με έκανε να το πάρω και να το έχω αρκετό καιρό στο τραπέζι, όπου είχα άλλα τρία βιβλία δανεικά. Δίσταζα να το πιάσω, από την άλλη όμως ήταν αστυνομικό, μου το είχε τονίσει ο φίλος μου «διάβασε το δε θα χάσεις» έλεγε. 

Για τη λίστα του καλοκαιριού είχα πολλά βιβλία, κάποια δανεισμένα, κάποια αγορασμένα (είχαμε και μια έκθεση βιβλίου βλέπετε). Για το βιβλίο του Δημήτρη Σίμου, μπήκα στο διαδίκτυο, έψαξα να βρω και να μάθω πρώτα για αυτόν (χάρηκα που έμαθα ότι είναι συνομήλικος μου και ότι το εν λόγω βιβλίο του είναι η πρώτη του απόπειρα στη συγγραφή - δύσκολο το είδος που διάλεξε) και αμέσως μετά να διαβάσω κριτικές του βιβλίου του. Η ομάδα στην οποία είμαι και μέλος στο facebook, Φίλοι της Αστυνομικής Λογοτεχνίας, με βοήθησε στο να πάρω την απόφαση να το διαβάσω (δε το κρύβω ότι θα επέστρεφα το βιβλίο χωρίς να το έχω διαβάσει)

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Δημήτρης Σίμος
β) Τίτλος: Τα Βατράχια
γ) Έτος Έκδοσης: 2016 
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Όστρια

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Από τύχη, ο Δημήτρης Σίμος και "Τα Βατράχια" του μπήκαν στις καλοκαιρινές μου επιλογές. Παρά τους αρχικούς μου ενδοιασμούς, τελικώς το βιβλίο διαβάστηκε και οι εντυπώσεις που μου άφησε κάθε άλλο παρά θετικές είναι. Είναι αλήθεια πως ο τίτλος του βιβλίου δε με τράβηξε από την αρχή (και ίσως να μην τραβήξει ούτε εσάς). Ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική. 

Η γραφή του Δ.Σίμου είναι απλή κι συνάμα εξαιρετική. Περιγραφές χωρίς να κουράζουν, χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί εξαιρετικά όλους τους ήρωες, που ο καθένας ξεχωριστά έχει τις φοβίες του και τις αδυναμίες του. Εξαιρετική η ιστορία που τα έχει όλα, δράση, μυστήριο, αποκαλύψεις, ανατροπές και σασπένς μέχρι τέλους. Διαβάστηκε πολύ γρήγορα.

Η πρώτη περιπέτεια του αστυνόμου Καπετάνου, μόνο απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει. Μια δολοφονία μιας ανήλικης μαθήτριας, κόρη επιχειρηματία, καλείται να διαλευκάνει ο αστυνόμος Καπετάνος, και να ξετυλίξει το κουβάρι της υπόθεσης και να βρει τον ένοχο...Έναν ένοχο που πραγματικά δύσκολα μπορεί ο αναγνώστης να βρει και να μαντέψει.

Από τα λίγα και καλά ελληνικά αστυνομικά μυθιστορήματα που διαβάζω φέτος και συμπεριλήφθηκαν στα 21+1 αστυνομικά βιβλία του 2016 που πρέπει να διαβάσετε. Εξαιρετική η πρώτη εμφάνιση του Δημήτρη Σίμου και το δείγμα που μας πρόσφερε. Σίγουρα περιμένω να διαβάσω το επόμενο συγγραφικό του βήμα.


Οι λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας θα το εκτιμήσουν!!! Άλλωστε είναι καλό να στηρίζουμε και τα δικά μας παιδιά που τολμούν να γράψουν σε αυτό το είδος.

Πλοκή: "Χαλκίδα 2011 «Κοίταξα την φωτογραφία, ένιωσα σαν να ήμουν εκεί, να έβλεπα το πτώμα από κοντά. Ένα κοριτσάκι με βρεγμένα μαλλιά που δίπλωναν πίσω από δύο πεταχτά αυτιά. Φορούσε μόνο τα εσώρουχα. Οι ώμοι της κατάλευκοι ,σκελετωμένοι. Το φως από το φλας της σήμανσης , αντανακλούσε μέσα στα μάτια της». Η βροχή αρχίζει. Το ποτάμι φουσκώνει. Τα βατράχια ετοιμάζονται για το τραγούδι τους. Το έγκλημα μια νεαρής μαθήτριας προσφέρει στον αστυνόμο Καπετάνο την μοναδική ευκαιρία που του απομένει. Η εύρεση της σωρού, μέσα στα παγωμένα νερά του Ευβοϊκού, φέρνει την επιστροφή στην δράση. Η σύλληψη του δολοφόνου φαντάζει ως η μοναδική οδός προς την λύτρωση. Τα χέρια του πρέπει να λερωθούν, να ξεφλουδίσουν τον σάπιο φλοιό χρόνιων μυστικών. Η αναζήτηση ξεκινάει. Η παγίδα τον περιμένει, τοποθετημένη στο ίδιο ακριβώς σημείο με την νύχτα του διωγμού του. Αλιβέρι 1985 Δυο αδέλφια που δεν ενώθηκαν με δεσμούς αίματος. Ένας κήπος γεμάτος λάσπη. Απώλειες ζωών που θα χωρίσουν και θα ενώσουν τις ψυχές τους. Η μετάβαση μιας οικογένειας από την ευημερία στην φτώχια. Ένα βιός που χάνεται. Πως το αγροτόσπιτο στο Αλιβέρι θα δώσει την λύση; Δυο ιστορίες, ένα τέλος."


5 στα 5



Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Xytoula Papazoglou (@xytopap) στις


Δείτε την κριτική μου και στο OpenMind ΕΔΩ

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

1 σχόλιο

  1. Ανώνυμος23/9/16 2:55 π.μ.

    Από τα καλά ελληνικά αστυνομική βιβλία που διάβασα φέτος!!! Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή